icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

«Η συμμετοχή γυναικών στον μηχανοκίνητο αθλητισμό δεν ξεπέρασε ποτέ το 5%»

Άλλη μια πίστα, άλλος ένας αγώνας της Formula 1. Αλλά αυτή τη φορά συμβαίνει κάτι πραγματικά σημαντικό.

Στο Silverstone επικρατεί αναστάτωση, καθώς μια φιγούρα εμφανίζεται από μια πόρτα πίσω από ένα αυτοκίνητο που περιμένει. Εκατοντάδες φωτογραφικές μηχανές κλικάρουν. Δημοσιογράφοι σπρώχνονται για να αποκτήσουν καλύτερη θέα, καθώς ένα νέο μέλος της κοινότητας των αγώνων φοράει ένα κράνος με αστέρια.

Μια γυναίκα συμμετέχει σε μονοθέσιο της Formula 1 – μια στιγμή που ονειρευόταν όλη της τη ζωή.
Αλλά όλα σταματούν απότομα. Ένα πρόβλημα πίεσης λαδιού σβήνει τη μηχανή, και το αυτοκίνητο σταματά. Πέρα από μια ακόμη εμφάνιση στη Γερμανία, αυτό ήταν όλο όσον αφορά μια γυναίκα που οδηγεί σε αγωνιστικό Σαββατοκύριακο της Formula 1.

Όχι, δεν είναι το 2025. Είναι το 2014. Δέκα χρόνια μετά, το ρολόι εξακολουθεί να μετρά αντίστροφα.
Η οδηγός ήταν η Σούζι Γουόλφ, πίσω από το τιμόνι ενός μονοθεσίου της Williams, που συμμετείχε στην πρώτη περίοδο ελεύθερων δοκιμών στο Βρετανικό Γκραν Πρι του 2014. Δεν της δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να αγωνιστεί.

«Με την προοπτική που έχω τώρα, καταλαβαίνω ότι έπρεπε να δουλέψω περισσότερο για να κερδίσω τον σεβασμό τους, επειδή υπήρχε αυτή η υποβόσκουσα αμφιβολία για το αν ήμουν αρκετά καλή», λέει η Γουόλφ.

«Υπήρχαν δύσκολες στιγμές, καθώς όταν είσαι η μοναδική γυναίκα, ξαφνικά όλη η προσοχή στρέφεται στο φύλο σου αντί για τις επιδόσεις σου στην πίστα.

«Αλλά προσπάθησα να μην αφήσω αυτά τα πράγματα να με αποσπάσουν, γιατί ήξερα ότι η απόδοση είναι δύναμη. Όσο έκανα καλή δουλειά στην πίστα… Υπήρχε, όμως, φυσική αμφισβήτηση – ήμουν ένα νεαρό κορίτσι σε ένα έντονα ανδροκρατούμενο περιβάλλον».

«Είμαστε ένα κίνημα, όχι μια στιγμή»

Τώρα, ως διευθύνουσα σύμβουλος της F1 Academy, μιας σειράς ταλέντων επιπέδου Formula 4, συνδεδεμένης με τη Formula 1, η Σούζι Γουόλφ παίζει κεντρικό ρόλο σε μια άλλη σημαντική στιγμή.
Συζητώντας από μια άδεια αίθουσα συσκέψεων στα κεντρικά γραφεία της F1 στο Κένσινγκτον του Λονδίνου, μιλά για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει.

«Υπάρχουν μέρες που απογοητεύομαι, όχι από έλλειψη υποστήριξης, αλλά από το πόσο δύσκολο είναι να σπάσεις τις παραδόσεις και να προωθήσεις την F1 Academy, ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους ότι αυτό είναι κάτι που χρειάζεται χρόνο, χώρο και υποστήριξη», λέει.

«Η συμμετοχή γυναικών στον μηχανοκίνητο αθλητισμό δεν ξεπέρασε ποτέ το 5%, επομένως, είναι αριθμητικά δύσκολο για τις γυναίκες να φτάσουν στην κορυφή, γιατί απλά δεν έχουμε αρκετά μεγάλο ταλέντο.

«Πρέπει πρώτα να αυξήσουμε τη συμμετοχή και να δημιουργήσουμε ορατά πρότυπα, γιατί μερικές φορές πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις. Είμαστε ένα κίνημα, όχι μια στιγμή».

Γιατί πήρε τόσο χρόνο;

Γιατί, λοιπόν, σε αντίθεση με άλλα κορυφαία αθλήματα, η παρουσία γυναικών στη Formula 1 έχει μειωθεί την τελευταία δεκαετία;

Μετά τις τρεις εκκινήσεις της Μαρίας Τερέζα ντε Φιλίππις τη δεκαετία του 1950, υπήρξαν περαιτέρω βήματα προόδου τη δεκαετία του 1970, όταν η Ντιβίνα Γκάλιτσα συμμετείχε (αν και δεν εκκίνησε) σε τρεις αγώνες, ενώ η θρυλική Λέλα Λομπάρντι συμμετείχε σε 12 αγώνες με τις ομάδες March και RAM. Αργότερα, η Ντεζιρέ Γουίλσον (1980) και η Τζιοβάνα Αμάτι (1992) δεν κατάφεραν να προκριθούν σε λίγους αγώνες.

Αυτό αφήνει τη Λέλα Λομπάρντι ως τη τελευταία γυναίκα που συμμετείχε σε αγώνα Formula 1 – πριν από 48 χρόνια.

Η πρόσφατη τάση των γυναικών «οδηγών ανάπτυξης» στις ομάδες F1 αντιμετωπίστηκε από πολλούς ως απλή συμβολική κίνηση. Ήταν ξεκάθαρο σε όλους ότι αυτές οι οδηγοί δεν θα έμπαιναν ποτέ στο πιλοτήριο ενός μονοθεσίου Formula 1 για να αγωνιστούν.

Πότε θα δούμε γυναίκα στο grid;

Εάν η Formula 1 και η FIA εργάζονται με έναν πιο δομημένο τρόπο για να ενσωματώσουν τις γυναίκες στο άθλημα αυτή τη φορά, αυτό συνοδεύεται από τη δημόσια προσδοκία για αποτελέσματα.

Πρωτοβουλίες όπως το πρόγραμμα F1 Academy Discover Your Drive, που στοχεύει στην ενίσχυση της συμμετοχής από μικρές ηλικίες, και η πρόσφατη εισαγωγή ενός χάρτη ποικιλομορφίας και συμπερίληψης είναι βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση.

«Μου αρέσει να είμαι αισιόδοξη, αλλά είμαι και ρεαλίστρια,» λέει η Γουόλφ. «Έχουμε μεγάλα ανερχόμενα ταλέντα και θα ήθελα να πω ότι μέσα σε 10 χρόνια θα δείτε γυναίκα να ξεκινά αγώνα Formula 1».

Η υποστήριξη για το μέλλον περιλαμβάνει νέα ταλέντα όπως η Αμπι Πούλινγκ, η οποία κέρδισε τον φετινό τίτλο F1 Academy, και η Γαλλίδα Ντοριάν Πιν, που έχει εντυπωσιάσει και στους αγώνες σπορ αυτοκινήτων.

«Κάτι πολύ δυνατό»

Η Γουόλφ φέρνει εμπειρία και αποστολή στον ρόλο της. Παρά τις καθημερινές δυσκολίες, πιστεύει ότι η αντίληψη για το άθλημα αλλάζει.

«Όταν κοιτάζω 10 χρόνια πίσω, όταν καθόμουν στο μονοθέσιο της Formula 1 στο Βρετανικό και Γερμανικό Γκραν Πρι, μπορώ να αισθανθώ πόσο έχει αλλάξει το άθλημα,» λέει. «Ο κόσμος αλλάζει, και αυτό θα γίνει κάτι πολύ δυνατό».

Το ρολόι, όμως, συνεχίζει να μετρά.

Με πληροφορίες από BBC