Πηγή: Unsplash
Μεγέθυνση κειμένου
Το λιώσιμο των πολικών πάγων που προκαλείται από την υπερθέρμανση του πλανήτη αλλάζει την ταχύτητα περιστροφής της Γης και αυξάνει τη διάρκεια της κάθε ημέρας, σύμφωνα με νέα μελέτη
Οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης που προκαλείται από τον άνθρωπο είναι τόσο συντριπτικές που στην πραγματικότητα διαταράσσουν τον χρόνο, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Είναι ένα ακόμα σημάδι του τεράστιου αντίκτυπου που έχει ο άνθρωπος στον πλανήτη. «Πρόκειται για μια απόδειξη της σοβαρότητας της συνεχιζόμενης κλιματικής κρίσης», δήλωσε ο Surendra Adhikari, γεωφυσικός στο Εργαστήριο Αεριοπροώθησης της NASA και συγγραφέας της έκθεσης.
Ο αριθμός των ωρών, λεπτών και δευτερολέπτων που συνθέτουν κάθε ημέρα στη Γη υπαγορεύεται από την ταχύτητα περιστροφής της Γης, η οποία επηρεάζεται από ένα συνδυασμό πολύπλοκων παραγόντων.
Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι διεργασίες στον ρευστό πυρήνα του πλανήτη, οι συνεχιζόμενες επιπτώσεις από το λιώσιμο των τεράστιων παγετώνων μετά την τελευταία εποχή των παγετώνων, καθώς και το λιώσιμο των πολικών πάγων λόγω της κλιματικής κρίσης.
Εδώ και χιλιετίες, ωστόσο, κυριαρχεί η επίδραση της σελήνης, η οποία αυξάνει τη διάρκεια της ημέρας κατά μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου ανά αιώνα. Το φεγγάρι ασκεί έλξη στη Γη προκαλώντας διόγκωση των ωκεανών προς το μέρος του, επιβραδύνοντας σταδιακά την περιστροφή της Γης.
Οι επιστήμονες έχουν κάνει στο παρελθόν συνδέσεις μεταξύ του λιώσιμου των πολικών πάγων και της επιμήκυνσης των ημερών, αλλά η νέα έρευνα δείχνει ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη επηρεάζει περισσότερο το χρόνο από ό,τι έχουν δείξει πρόσφατες μελέτες.
Στο παρελθόν, η επίδραση της κλιματικής κρίσης στον χρόνο «δεν ήταν τόσο δραματική», δήλωσε ο Benedikt Soja, συγγραφέας της μελέτης και επίκουρος καθηγητής διαστημικής γεωδαισίας στο ελβετικό πανεπιστήμιο ETH της Ζυρίχης.
Αυτό όμως μπορεί να αλλάξει. Αν ο κόσμος συνεχίσει να εκπέμπει ρύπους που θερμαίνουν τον πλανήτη, «η κλιματική κρίση θα μπορούσε να γίνει ο νέος κυρίαρχος παράγοντας», ξεπερνώντας τον ρόλο του φεγγαριού, δήλωσε στο CNN.
Λειτουργεί ως εξής: Το νερό που λιώνει ρέει από τους πόλους προς τον ισημερινό. Αυτό αλλάζει το σχήμα του πλανήτη – ισοπεδώνοντάς τον στους πόλους και κάνοντάς τον να διογκώνεται περισσότερο στη μέση – επιβραδύνοντας την περιστροφή του.
Η διαδικασία αυτή συχνά συγκρίνεται με μια περιστρεφόμενη παγοπίστα. Όταν ο πατινέρ τραβάει τα χέρια του προς το σώμα του, περιστρέφεται πιο γρήγορα. Αλλά αν τραβήξει τα χέρια του προς τα έξω, μακριά από το σώμα του, η περιστροφή του επιβραδύνεται.
Το λιώσιμο των πολικών πάγων που προκαλείται από την υπερθέρμανση του πλανήτη αλλάζει την ταχύτητα περιστροφής της Γης και αυξάνει τη διάρκεια της κάθε ημέρας, σε μια τάση που θα επιταχυνθεί κατά τη διάρκεια αυτού του αιώνα, καθώς ο άνθρωπος συνεχίζει να διοχετεύει ρύπους που θερμαίνουν τον πλανήτη, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences.
Οι αλλαγές είναι μικρές – θέμα χιλιοστών του δευτερολέπτου την ημέρα – αλλά στον υπερσυνδεδεμένο κόσμο μας της υψηλής τεχνολογίας έχουν σημαντικό αντίκτυπο στα υπολογιστικά συστήματα στα οποία έχουμε συνηθίσει να βασιζόμαστε, συμπεριλαμβανομένου του GPS.
Η ομάδα διεθνών επιστημόνων εξέτασε μια περίοδο 200 ετών, μεταξύ 1900 και 2100, χρησιμοποιώντας δεδομένα παρατηρήσεων και κλιματικά μοντέλα για να κατανοήσει πώς η κλιματική κρίση επηρέασε τη διάρκεια της ημέρας στο παρελθόν και να προβλέψει το ρόλο της στο μέλλον.
Διαπίστωσαν λοιπόν ότι ο αντίκτυπος της κλιματικής κρίσης στη διάρκεια της ημέρας έχει αυξηθεί σημαντικά.
Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας λόγω της κλιματικής κρίσης προκάλεσε τη μεταβολή του μήκους της ημέρας μεταξύ 0,3 και 1 χιλιοστού του δευτερολέπτου τον 20ό αιώνα. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ωστόσο, οι επιστήμονες υπολόγισαν αύξηση του μήκους της ημέρας κατά 1,33 χιλιοστά του δευτερολέπτου ανά αιώνα, «σημαντικά υψηλότερη από ό,τι σε οποιαδήποτε στιγμή του 20ού αιώνα», σύμφωνα με την έκθεση.
Αν η ρύπανση που θερμαίνει τον πλανήτη συνεχίσει να αυξάνεται, θερμαίνοντας τους ωκεανούς και επιταχύνοντας την απώλεια πάγου στη Γροιλανδία και την Ανταρκτική, ο ρυθμός της αλλαγής αυτής θα εκτοξευθεί στα ύψη, σύμφωνα με την έκθεση. Εάν ο κόσμος δεν μπορέσει να περιορίσει τις εκπομπές, η κλιματική κρίση θα μπορούσε να αυξήσει τη διάρκεια της ημέρας κατά 2,62 χιλιοστά του δευτερολέπτου μέχρι το τέλος του αιώνα – ξεπερνώντας τις φυσικές επιπτώσεις της σελήνης.
«Σε μόλις 200 χρόνια, θα έχουμε μεταβάλει το κλιματικό σύστημα της Γης τόσο πολύ που θα γίνουμε μάρτυρες των επιπτώσεών του στον ίδιο τον τρόπο με τον οποίο η Γη περιστρέφεται», δήλωσε ο Adhikari στο CNN.
Λίγα χιλιοστά του δευτερολέπτου επιπλέον χρόνου την ημέρα μπορεί να είναι ανεπαίσθητα για τους ανθρώπους, αλλά έχουν αντίκτυπο στην τεχνολογία.
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο κόσμος άρχισε να χρησιμοποιεί τη συντονισμένη παγκόσμια ώρα (UTC) για τον καθορισμό των ζωνών ώρας. Η UTC βασίζεται σε ατομικά ρολόγια, αλλά εξακολουθεί να συμβαδίζει με την περιστροφή του πλανήτη. Αυτό σημαίνει ότι κάποια στιγμή πρέπει να προστεθούν ή να αφαιρεθούν «δευτερόλεπτα άλματος» για να διατηρηθεί η ευθυγράμμιση με την περιστροφή της Γης.
Ορισμένες μελέτες έχουν επίσης υποδείξει μια συσχέτιση μεταξύ της αύξησης της διάρκειας της ημέρας και της αύξησης των σεισμών, δήλωσε ο Mostafa Kiani Shahvandi, συγγραφέας της μελέτης και γεωεπιστήμονας στο ETH της Ζυρίχης. Αλλά η σύνδεση παραμένει προς το παρόν εικασία και πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερες έρευνες για να διαπιστωθεί οποιαδήποτε σαφής σχέση, δήλωσε στο CNN.
Μια εργασία για το ίδιο θέμα που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ενώ η κλιματική κρίση επιβραδύνει όλο και περισσότερο την περιστροφή της Γης, οι διεργασίες στον πυρήνα της Γης θα μπορούσαν να είναι πιο σημαντικές και στην πραγματικότητα να την επιταχύνουν, συντομεύοντας τη διάρκεια της ημέρας.
«Αυτό που κάναμε εμείς είναι να προχωρήσουμε λίγο παραπέρα και να επανεκτιμήσουμε αυτές τις τάσεις», δήλωσε ο Shahvandi. Διαπίστωσαν ότι οποιαδήποτε επιρροή από τον λιωμένο πυρήνα υπερκαλύφθηκε από εκείνη της κλιματικής κρίσης.
Ο Duncan Agnew, καθηγητής γεωφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο και συγγραφέας της μελέτης του Μαρτίου, δήλωσε ότι η νέα μελέτη εξακολουθεί να ταιριάζει με την έρευνά του «και είναι πολύτιμη επειδή επεκτείνει το αποτέλεσμα περισσότερο στο μέλλον και εξετάζει περισσότερα από ένα κλιματικά σενάρια».
Η Jacqueline McCleary, επίκουρη καθηγήτρια φυσικής στο Πανεπιστήμιο Northeastern, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη, δήλωσε ότι η νέα έρευνα συμβάλλει στην ενημέρωση «μιας συζήτησης δεκαετιών σχετικά με το ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος της κλιματικής κρίσης στην αλλαγή της διάρκειας της ημέρας».
Ενώ υπάρχει πλέον γενική συμφωνία ότι η κλιματική κρίση θα έχει «καθαρή επίδραση στην επιμήκυνση της ημέρας», δήλωσε στο CNN, εξακολουθεί να υπάρχει αβεβαιότητα σχετικά με το ποιες διεργασίες που επηρεάζουν τον χρόνο θα κυριαρχήσουν αυτόν τον αιώνα. Αυτή η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η κλιματική κρίση είναι πλέον ο δεύτερος κυρίαρχος παράγοντας, είπε.
Πρόκειται για ένα απογοητευτικό συμπέρασμα, δήλωσε ο Soja του ETH της Ζυρίχης. «Πρέπει να σκεφτούμε ότι τώρα επηρεάζουμε τον προσανατολισμό της Γης στο διάστημα τόσο πολύ που κυριαρχούμε σε φαινόμενα που δρουν εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια».
Με πληροφορίες από CNN
Ακολουθήστε το pride.gr στο Google News και ενημερωθείτε πρώτοι