Η πτήση της Singapore Airlines από Λονδίνο προς Σιγκαπούρη που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο ενός επιβάτη και τους τραυματισμούς δεκάδων ακόμα, έφερε στο προσκήνιο ξανά τα επεισόδια με αναταράξεις σε πτήσεις.

Στις διεθνείς πτήσεις, οι θάνατοι που προκαλούνται άμεσα από τις αναταράξεις στον αέρα είναι εξαιρετικά σπάνιες.

Συνήθως οι πιλότοι μπορούν να προειδοποιήσουν τους επιβαίνοντες για τις αναταράξεις στον αέρα έτσι ώστε να παραμείνουν στη θέση τους δεμένοι με τις ζώνες ασφαλείας τους.

Σε μεγάλα αεροσκάφη, οι αναταράξεις μπορούν να προκαλέσουν τραυματισμούς στο κεφάλι ή σε άλλα μέρη του σώματος αν οι επιβαίνοντες στο αεροσκάφος είναι όρθιοι. Μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν τα μέλη του πληρώματος που κινούνται στην καμπίνα και συνήθως έχουν και τους περισσότερους τραυματισμούς.

Σε γενικές γραμμές η αναταραχή προκαλείται από τη συνάντηση του αέρα σε διαφορετικές θερμοκρασίες, πίεση ή ταχύτητα, όπου συγκρούονται διαφορετικά μοτίβα ανέμου.

Ορισμένες καιρικές και γεωγραφικές συνθήκες όπως οι καταιγίδες, η εμφάνιση σύννεφων, αλλά και οι ορεινές ζώνες μπορούν να σηματοδοτήσουν την επικείμενη αναταραχή. Όμως υπάρχει και η «αναταραχή καθαρού αέρα» που μπορεί να εκπλήξει τους πιλότους και να συμβεί χωρίς προειδοποίηση.

Ο Στιούαρτ Φοξ, διευθυντής πτήσεων και τεχνικών λειτουργιών της Διεθνούς Ένωσης Αερομεταφορών (IATA), αναφέρει ότι «οι προβλέψεις που δείχνουν εισερχόμενα μετεωρολογικά μέτωπα ή τη ροή του αέρα πάνω από τα βουνά, θα μπορούσαν να αποδείξουν μεγαλύτερη πιθανότητα αναταραχής στον καθαρό αέρα, αλλά δε μπορείς να το δεις».

Η δύναμη και η κατεύθυνση της ροής του αέρα μπορούν να αλλάξουν γρήγορα και οι προβλέψεις μπορούν μόνο να υποδείξουν την πιθανότητα. Τέτοιου είδους αεραγωγοί μπορούν να απομακρύνουν τα αεροπλάνα από την πορεία τους, να τα αναγκάσουν να χάσουν ξαφνικά ύψος ή να γλιστρήσουν απότομα», προσθέτει.

Ακόμη ο Μάρκο Τσαν, πρώην αεροσυνοδός και καθηγητής στον τομέα της αεροπορίας στο Buckinghamshire New University, λέει ότι «υπάρχουν περιοχές όπως ο Κόλπος της Βεγγάλης είναι γνωστές για την ταραχή και οι επιλογές των πιλότων δεν είναι πολλές».

Τι ρόλο παίζει η κλιματική κρίση;

Σύμφωνα με μια μελέτη του Πανεπιστημίου του Reading η κλιματική κρίση χειροτερεύει τα πράγματα. Οι επιστήμονες ανέφεραν ότι οι υψηλότερες θερμοκρασίες, ως αποτέλεσμα της κλιματικής κρίσης, οδηγούν σε σημαντικές αυξήσεις στην αναταραχή σε υπερατλαντικές πτήσεις.

Τα περιστατικά σοβαρής αναταραχής αυξήθηκαν κατά 55% μεταξύ 1979 και 2020, ανακάλυψαν, λόγω των αλλαγών στην ταχύτητα του ανέμου σε υψηλά υψόμετρα.

Διαβασε ακομα

Ο μύθος του μπλε πάγου: Πώς λειτουργεί η τουαλέτα ενός αεροπλάνου στα 40.000 πόδια;

Μάλιστα, ο καθηγητής Πολ Γουίλιαμς, ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης, επισήμανε ότι η αεροπορική βιομηχανία πρέπει να επενδύσει σε καλύτερα συστήματα για την πρόβλεψη και ανίχνευση αναταραχών.

Πόσο ανησυχούν οι επιβάτες;

Τα επεισόδια των αναταραχών είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά – αλλά οι κίνδυνοι σοβαρών τραυματισμών σε επιβάτες είχαν να συμβούν πάνω από 20 χρόνια, μέχρι το τραγικό συμβάν στην πτήση της Singapore Airlines SQ321 την Τρίτη.

Σημειώνεται ότι ο τελευταίος επιβεβαιωμένος τραυματισμός που προκλήθηκε από αναταραχή συνέβη σε πτήση της United Airlines από το Τόκιο προς Χονολουλού το 1997.

Για το συμβάν της Singapore Airlines ο Μάρκο Τσαν ανέφερε ότι έλαβε χώρα «εντός της διατροπικής ζώνης σύγκλισης, όπου οι καταιγίδες είναι γνωστές.

Οι καταιγίδες εμφανίζονται ευδιάκριτα στην οθόνη πλοήγησης των πιλότων – αλλά μπορεί να μην είναι δυνατόν να παρακάμψουμε εντελώς σύμπλεγμα των καταιγίδων, καθώς μπορούν να εκτείνονται πολύ περισσότερο από τα 50 ναυτικά μίλια».

Από την πλευρά του ο κ. Φοξ είπε ότι «οι περισσότερες αεροπορικές εταιρείες συμβουλεύουν τους επιβάτες να φορούν τις ζώνες ασφαλείας τους καθ’ όλη τη διάρκεια της πτήσης και νομίζω ότι αυτή είναι καλή συμβουλή»