Ένας από τους μεγαλύτερους κλέφτες έργων τέχνης όλων των εποχών δίνει συμβουλές για το στήσιμο του πιο αριστοτεχνικού οργανωμένου εγκλήματος.

Για αρχή ξεχνάς όσα έχεις δει σε ταινίες δράσης! Οι είσοδοι από το γυάλινο ουρανό του μουσείου, οι βόμβες καπνού και οι πυροβολισμοί μπορεί να είναι κινηματογραφικοί, αλλά θα σας οδηγήσουν 100% στη φυλακή. Εξάλλου, αυτές είναι απαράδεκτες πρακτικές σε ένα χώρο υψηλής τέχνης!

Η βία και η καταστροφή σε ένα μουσείο απλώς δεν έχουν θέση! Παράλληλα, ελαχιστοποιούν τις πιθανότητες επιτυχίας. Η κλοπή ενός έργου τέχνης επιτυγχάνεται καλύτερα όταν κανείς δεν αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει. Με λίγα λόγια, πρέπει να είστε αληθινός καλλιτέχνης για να τα βγάλετε πέρα!

Ο Stéphane Breitwieser (Στεφάν Μπρεϊτβισέρ), ένας 52χρονος Γάλλος, είναι ένας από τους μεγαλύτερους κλέφτες έργων τέχνης όλων των εποχών. Έχει κλέψει πάνω από 300 έργα από μουσεία και καθεδρικούς ναούς σε όλη την Ευρώπη, η αξία των οποίων υπολογίζεται σε περίπου δύο δισεκατομμύρια δολάρια.

Περνώντας δεκάδες ώρες με τον Michael Finkel, συγγραφέα του βιβλίου The Art Thief: A True Story of Love, Crime, and a Dangerous Passion, ο Breitwieser πείσθηκε να αποκαλύψει λεπτομέρειες σχετικά με την «επαγγελματική» του δράση.

Το μεσημέρι η καλύτερη ώρα

Σύμφωνα με τον 52χρονο, δεν υπάρχει ανάγκη να ανοίξει κανείς με τη βία την πόρτα ενός μουσείου, να συρθεί μέσα από ένα παράθυρο, ή να σκαρφαλώσει σε έναν φεγγίτη. Ιδανικά, η επίσκεψη θα πρέπει να γίνει κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματος, όταν ο κόσμος είναι λιγότερος και το προσωπικό ασφαλείας δουλεύει εκ περιτροπής, ώστε να μπορούν ορισμένοι να φάνε. Όσον αφορά στη στάθμευση του αυτοκινήτου, μην ανησυχείτε – οπουδήποτε κοντά στο μουσείο είναι μία χαρά.

Επιπλέον, μην εισέλθετε στο μουσείο μόνοι σας. Χρειάζεστε έναν αξιόπιστο συνεργάτη για τσιλιαδόρο. Τη δουλειά αυτή έκανε για τον Breitwieser η επί χρόνια σύντροφός του, Anne-Catherine Kleinklaus.

Ο δροσερός καιρός, τονίζει ο Breitwieser, είναι προτιμότερος. Έτσι, μπορείτε να φορέσετε ένα χοντρό πανωφόρι – απλώς βεβαιωθείτε ότι το παλτό είναι τουλάχιστον ένα νούμερο μεγαλύτερο και το παντελόνι σας αρκετά φαρδύ στη μέση. Το μόνο απαραίτητο εργαλείο είναι ένας ελβετικός σουγιάς. Κρύψτε τον σε μία τσέπη του παλτό σας.

Διαβασε ακομα

Flaco: Το μάθημα (άγριας) ζωής μιας κουκουβάγιας που έγινε σύμβολο

Μπαίνοντας σαν κύριοι

Ο καλύτερος τρόπος για να αποκτήσετε πρόσβαση σε ένα μουσείο είναι από την κύρια είσοδο. Αγοράστε με μετρητά δύο εισιτήρια για εσάς και το συνεργάτη σας. Τώρα είστε έτοιμοι για την επιχείρηση.

Μόλις μπείτε μέσα, παρατηρείστε τη ροή των επισκεπτών, ελέγξτε για κάμερες παρακολούθησης και τους φύλακες. Κάθονται ή περιπολούν; Επιλέξτε μία δευτερεύουσα αίθουσα που βρίσκεται έξω από το κύριο ρεύμα των τουριστών – κατά προτίμηση μία γκαλερί με μία μόνο είσοδο και χωρίς κάμερα ασφαλείας ή μόνιμο φρουρό.

Δεν είναι δύσκολο να βρείτε ένα τέτοιο σημείο σε μικρότερα μουσεία. Όσον αφορά το έργο τέχνης που θα στοχεύσετε, θα πρέπει να είναι μικρό: ένα γλυπτό περίπου στο μέγεθος ενός τούβλου ή ένας πίνακας ζωγραφικής, όχι όμως μεγαλύτερος από ένα κουτί πίτσας. Το πιο σημαντικό από όλα είναι το έργο να είναι της δικής σας αισθητικής. Δεν θέλετε να ριψοκινδυνέψετε για ένα αντικείμενο που τελικά δεν θα σας αρέσει. Κάτι τέτοιο θα ήταν εντελώς ανόητο.

Η χειρουργική επέμβαση

Συμφωνήστε με το συνεργάτη σας για ένα προειδοποιητικό σήμα. Για τον Breitwieser και την Kleinklaus ήταν ένας σύντομος βήχας. Αν υπάρχουν επισκέπτες στο δωμάτιο, περιμένετε να βγουν. Στη συνέχεια, κινηθείτε γρήγορα προς το έργο τέχνης.

Αν το αντικείμενο βρίσκεται σε προθήκη, αυτή θα είναι πιθανότατα κλειδωμένη. Αφήστε την κλειδαριά στη θέση της και χρησιμοποιήστε αυτό που ο Breitwieser ονομάζει “silicone slice”: Οι προθήκες των μουσείων είναι κατασκευασμένες από σκληρό γυαλί ή ένα διαφανές ακρυλικό, όπως το πλεξιγκλάς, το οποίο συνήθως ενώνεται στις άκρες με κόλλα σιλικόνης. Μία λεπτή χειρουργική τομή με την πιο κοφτερή λεπίδα του ελβετικού σουγιά θα απελευθερώσει αυτή τη σφράγιση και τα πάνελ θα χαλαρώσουν.

Αν ο συνεργάτης σας βήξει, σταματήστε να κόβετε και σπρώξτε τα πάνελ μεταξύ τους. Λογικά θα επανέλθουν στην αρχική τους θέση. Είτε πρόκειται για έναν φύλακα είτε για έναν τουρίστα που εισέρχεται, εγκαταλείψτε γρήγορα τις θέσεις σας και χαζέψτε στοχαστικά τα διάφορα έργα στην αίθουσα. Αφήστε τη γκαλερί να αδειάσει πριν επιστρέψετε και πάλι στην αποστολή.

15 λεπτά ο μέγιστος χρόνος

Μην περνάτε υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα σε ένα δωμάτιο – 15 λεπτά περίπου είναι το μέγιστο. Αν υπάρχει κίνηση, εγκαταλείψτε την προσπάθεια. Δοκιμάστε ένα άλλο δωμάτιο, μία άλλη μέρα ή ένα άλλο μουσείο.

Το καλό με τις τομές στη σιλικόνη είναι ότι επιτρέπει στα πάνελ να λυγίζουν αρκετά ώστε να περάσει από μέσα το χέρι σας. Περάστε το κομμάτι που θέλετε μέσα από το κενό και στερεώστε το στη μέση του παντελονιού σας στο ύψος της πλάτης. Προσαρμόστε ξανά το παλτό σας έτσι ώστε το έργο τέχνης να καλύπτεται. Θα υπάρχει ένα μικρό εξόγκωμα, αλλά ο Breitwieser αναφέρει ότι κανείς δεν θα το προσέξει.

Το δύσκολο κομμάτι: Η κορνίζα

Αν θέλετε έναν πίνακα ζωγραφικής, το εύκολο μέρος είναι να αφαιρέσετε το έργο από τον τοίχο. Συχνά το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να το σηκώσετε. Η πραγματική πρόκληση είναι η κορνίζα – ακόμη και σε μικρούς πίνακες, οι περισσότερες κορνίζες είναι πολύ ογκώδεις για να κρυφτούν κάτω από ένα πανωφόρι.

Σε αυτή την περίπτωση, ο Breitwieser προτείνει να γυρίσετε τον πίνακα και να τον τοποθετήσετε ανάποδα στο πάτωμα. Χρησιμοποιώντας τον ελβετικό σουγιά, χαλαρώστε τα κλιπ ή τα καρφιά στο πίσω μέρος μέχρι να αποκολληθεί το πλαίσιο.

Όταν δεν υπήρχε χρόνος για αυτή τη διαδικασία, ο Breitwieser έβαζε το έργο πίσω στον τοίχο και έφευγε με άδεια χέρια. Όταν όμως κατάφερνε και αφαιρούσε την κορνίζα, την έκρυβε στη γκαλερί πίσω από μία κουρτίνα παραθύρου ή κάτω από ένα έπιπλο. Οι άδειες κορνίζες, όπως έλεγε, ήταν η υπογραφή του.

Η σωστή εκπαίδευση

Για να τελειοποιηθεί στην αφαίρεση πλαισίων, ο Breitwieser έγινε πρώτα ειδικός στην τοποθέτησή τους μαθητεύοντας σε ένα κατάστημα με κορνίζες υψηλής ποιότητας. Επιπλέον, για να κατανοήσει το βαθμό στον οποίο οι φύλακες των μουσείων δίνουν προσοχή, εργάστηκε ένα καλοκαίρι ως φύλακας. Κάθε καλός κλέφτης, λέει, θα πρέπει να προετοιμάζεται εξίσου διεξοδικά.

Ένας πίνακας ζωγραφικής που είναι απαλλαγμένος από την κορνίζα του, προειδοποιεί ο Breitwieser, είναι τόσο ευάλωτος όσο ένα νεογέννητο. Με εξαιρετική προσοχή, τοποθετήστε τον στην πλάτη σας, ανάμεσα στο πουκάμισο και το πανωφόρι. Τώρα μπορείτε να φύγετε από το μουσείο.

Κατάσταση συναγερμού

Ακόμα και αν τα κάνετε όλα τέλεια, η κλοπή πιθανότατα θα γίνει γρήγορα αντιληπτή, προκαλώντας μία διαδικασία έκτακτης ανάγκης. Θα κληθεί η αστυνομία και πιθανότατα το μουσείο θα κλειδωθεί ώστε όλοι οι επισκέπτες να ερευνηθούν.

Αν προλάβετε και δεν γίνετε αντιληπτοί, κατευθυνθείτε προς την κύρια έξοδο του μουσείου, αλλά ποτέ μη τρέξετε. Περπατήστε μέχρι το αυτοκίνητό σας, τοποθετήστε το κλεμμένο έργο απαλά στο πορτμπαγκάζ και φύγετε με κανονική ταχύτητα.

Μόλις φτάσετε στο σπίτι, τοποθετήστε το έργο σε ένα μέρος όπου κανείς δεν μπορεί να το δει. Οι Breitwieser και Kleinklaus έκρυβαν τη λεία τους στο υπνοδωμάτιο που μοιράζονταν, το οποίο κρατούσαν πάντα κλειδωμένο.

Θαυμάστε το κλεμμένο έργο σας όσο θέλετε, αλλά ένα πράγμα που δεν μπορείτε σε καμία περίπτωση να κάνετε, σύμφωνα με τον Breitwieser, είναι να το πουλήσετε. Αυτό είναι ένας σίγουρος τρόπος για να συλληφθείτε.

Οι ντετέκτιβ της αστυνομίας που ειδικεύονται στις κλοπές έργων τέχνης είναι εκπαιδευμένοι να αποκαλύπτουν τις παράνομες συναλλαγές. Αν χρειάζεστε μετρητά, λέει ο Breitwieser, βρείτε μία δουλειά. Τα χρήματα μπορούν να βγουν με πολύ λιγότερο κίνδυνο από ό,τι με την κλοπή ενός έργου τέχνης.

Απελευθερωτής της τέχνης

Ξεκινώντας το 1995, οι Breitwieser και Kleinklaus διέπρατταν κατά μέσο όρο μία κλοπή κάθε δύο εβδομάδες επί επτά χρόνια. Ο 52χρονος αυτοαποκαλούνταν «απελευθερωτής της τέχνης» – χρειαζόταν εξάλλου κάτι για να κατευνάσει τις ενοχές του.

Ο Breitwieser προτείνει επίσης να απομακρυνθείτε από φίλους ή συγγενείς. Ούτως ή άλλως, δεν θα μπορείτε πλέον να προσκαλέσετε κανένα στο σπίτι σας.

Τέλος, δεν πρέπει να κάνετε κανένα λάθος, είτε κατά την κλοπή είτε κατά την απόκρυψη έργων τέχνης. Επειδή όμως καμιά φορά αυτό είναι αδύνατο, να είστε προετοιμασμένοι ότι μπορεί να χρειαστεί να περάσετε χρόνο στη φυλακή. Ο Breitwieser φυλακίστηκε για χρόνια. Επιπλέον, θα πρέπει να αποδεχτείτε ότι θα έχετε ποινικό μητρώο που θα σας ακολουθεί για όλη σας τη ζωή.

Εναλλακτικά, μπορείτε απλώς να αφήσετε το έργο τέχνης στη θέση του και να το επισκέπτεστε όσο συχνά θέλετε. Ιδανικά, μετά την επίσκεψη στο μουσείο, κλείστε ένα τραπέζι σε ένα καλό εστιατόριο και απολαύστε τις προτάσεις του σεφ μαζί με καλή παρέα, ένα ποτήρι λευκό κρασί και την ελευθερία σας.

Με πληροφορίες από Time