Μετά από εννέα χρόνια αγώνων για την «ισότητα στην ούρηση» και πολλές διαδηλώσεις στις οποίες πήραν μέρος χιλιάδες γυναίκες, το Άμστερνταμ ανακοίνωσε ότι θα ανοίξει περισσότερες δημόσιες τουαλέτες για τις γυναίκες από τον Οκτώβριο, με τη συνολική επένδυση να ανέρχεται στα 4 εκατ. ευρώ.

Όλα ξεκίνησαν το 2015, όταν η Geerte Piening επέστρεφε από ένα μπαρ στο σπίτι της. Η ώρα ήταν περασμένη, οπότε όλα τα μαγαζιά στην πολυσύχναστη περιοχή Leidseplein ήταν κλειστά, ενώ η πλησιέστερη δημόσια τουαλέτα ήταν 2 χιλιόμετρα μακριά.

Μην έχοντας άλλη λύση, κατέφυγε σε ένα σοκάκι, πείθοντας τους φίλους της να την καλύψουν. Σύντομα όμως κατέφτασε η αστυνομία και της επέβαλε πρόστιμο 140 ευρώ για δημόσια ούρηση. Λίγοι μπορούσαν να προβλέψουν τι θα ακολουθούσε. Η Piening ένιωθε έξαλλη με την αδικία. «Υπήρχαν πολλά ουρητήρια για άνδρες κοντά, αλλά εγώ δεν μπορούσα να πάω πουθενά. Αυτό ήταν ένα θέμα» δήλωσε.

Έτσι, η 21χρονη τότε Piening έγραψε μία επιστολή με την οποία αμφισβητούσε το πρόστιμό της, επισημαίνοντας ότι στο Άμστερνταμ υπήρχαν 35 δημόσια ουρητήρια για τους άνδρες και μόνο τρεις δημόσιες τουαλέτες για τις γυναίκες.

View this post on Instagram

A post shared by Neue Ruhr/Neue Rhein Zeitung (@nrz_redaktion)

«Αυτό δεν επηρεάζει μόνο τις γυναίκες, αλλά και τα άτομα σε αναπηρικά αμαξίδια. Είναι πραγματικά σημαντικό να υπάρχουν θέσεις για όλους» ανέφερε χαρακτηριστικά η Piening.

Αφού πέρασαν δύο χρόνια και δεν υπήρξε καμία επίσημη απάντηση, η Piening κλήθηκε στο δικαστήριο για το οφειλόμενο πρόστιμο.

Τότε ξεκίνησε να διαδίδει την ιστορία της και να μοιράζεται την αντίθεσή της με το πρόστιμο. Περίπου 20 δημοσιογράφοι εμφανίστηκαν στο δικαστήριο για να παρακολουθήσουν την υπόθεση. Ο δικαστής απέρριψε την έφεση, ωστόσο μείωσε το πρόστιμο στα 90 ευρώ.

Την είπε μάλιστα ότι παρά την έλλειψη γυναικείων εγκαταστάσεων, θα έπρεπε να κάνει χρήση ανδρικού ουρητηρίου. «Μπορεί να μην είναι ευχάριστο, αλλά είναι δυνατό» της είπε.

Ξεσηκωμός σε ολόκληρη τη χώρα

Σε ολόκληρη όμως την Ολλανδία προκλήθηκαν νέες αντιδράσεις για την άποψη που εξέφρασε ο δικαστής. «Γυναίκες από όλη τη χώρα καλούνται να επιδείξουν τις δυνατότητές τους και να ουρούν σε εγκαταστάσεις που έχουν κατασκευαστεί για άνδρες» υποστήριζαν οι διαδηλώτριες που συμμετείχαν στην κινητοποίηση με την ονομασία “Power to the Peepee”.

Άλλες γυναίκες ανήρτησαν στο διαδίκτυο φωτογραφίες που έδειχναν τον εαυτό τους στριμωγμένο σε περίεργες γυμναστικές πόζες, προκειμένου να συμμορφωθούν με τη σύσταση του δικαστή, ενώ κάποιες υπέγραψαν αίτηση με την οποία καλούσαν τον υπουργό Παιδείας, Πολιτισμού και Επιστημών της χώρας να πάρει θέση για την «ισότητα στην ούρηση».

Μεταξύ εκείνων που προσχώρησαν στο κίνημα για την καταπολέμηση του σεξισμού στο ζήτημα της ούρησης, ήταν και η Ilana Rooderkerk, η οποία εκείνη την εποχή ήταν δημοτική σύμβουλος του Άμστερνταμ.

«Υπάρχουν πράγματα που όταν τα δεις, δεν μπορείς να τα ξεχάσεις» δήλωσε η Rooderkerk, η οποία είναι τώρα μέλος του ολλανδικού κοινοβουλίου. «Και αυτό είναι ένα τέλειο παράδειγμα – δεν είναι δίκαιο και δεν είναι βολικό» υπογράμμισε.

Η Rooderkerk και η Piening συνεργάστηκαν για να προωθήσουν δημοτική νομοθεσία που καλεί το Άμστερνταμ να επεκτείνει τον αριθμό των προσβάσιμων δημόσιων τουαλετών. Οι αντιδράσεις αρχικά ήταν ανάμεικτες.

«Στην αρχή ο κόσμος αναρωτιόταν ποιο είναι το πρόβλημα ή το έβρισκαν περίεργο να μιλάμε γι’ αυτό. Αλλά πάντα τούς έλεγα ότι πρόκειται για κάτι τόσο βασικό και δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει. Ειδικά όταν το θέμα είναι λυμένο για τον μισό πληθυσμό της πόλης, αλλά όχι για τον άλλο μισό».

Διαβασε ακομα

Μπορούν οι δημόσιες τουαλέτες του Τόκιο να κερδίσουν Όσκαρ;

Τα πρώτα βήματα

Σιγά σιγά η πόλη άρχισε να κάνει αλλαγές, τοποθετώντας κινητές τουαλέτες σε μεγάλα πάρκα και χώρους πρασίνου κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και ενημερώνοντας το κοινό ότι μπορούσε να χρησιμοποιήσει τις εγκαταστάσεις σε χώρους, όπως αστυνομικά τμήματα και πυροσβεστικούς σταθμούς.

Χρειάστηκαν όμως χρόνια για να εξασφαλιστεί η τελική νίκη: Αυτόν το μήνα, το Άμστερνταμ ανακοίνωσε ότι οι νέες δημόσιες τουαλέτες θα είναι έτοιμες τον Οκτώβριο, ενώ θα είναι προσβάσιμες και με αναπηρικά αμαξίδια.

Η ιστορία αυτή, σύμφωνα με την Piening, ήταν ένα «μάθημα για το πώς ο σχεδιασμός των πόλεων – που συχνά παραπέμπει σε μία εποχή όπου οι γυναίκες έπρεπε να παραμείνουν στο σπίτι – μπορεί να αποκλείει ενεργά τμήματα του πληθυσμού, αν δεν αμφισβητηθεί».

«Νομίζω ότι η πόλη είναι ως επί το πλείστον φτιαγμένη από άνδρες για άνδρες. Οπότε αν το δω από αυτήν τη σκοπιά, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι υπάρχουν ουρητήρια μόνο για άνδρες» ανέφερε η Piening, δηλώνοντας ικανοποιημένη για την έκβαση του αγώνα που δόθηκε.

Με πληροφορίες από Guardian