icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Αν είχαμε αρκετούς ανθρώπους που συγχωρούν, θα άλλαζε η κοινωνία, λέει ο Azim Khamisa, ο οποίος βρήκε τη δύναμη και έδωσε συγχώρεση στον άνθρωπο που σκότωσε τον γιο του και βοήθησε να βγει από τη φυλακή

Τη νύχτα που ο Azim Khamisa έμαθε ότι ο γιος του δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια μιας ληστείας, σχεδόν λιποθύμησε. «Ο πόνος ήταν τόσο αφόρητος», θυμάται ο 75χρονος Azim Khamisa. Ο γιος του, Tariq Khamisa, ήταν δευτεροετής φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο και εργαζόταν ως διανομέας πίτσας το 1995, όταν τέσσερις έφηβοι μέλη συμμορίας προσπάθησαν να τον ληστέψουν.

Ο Tariq Khamisa αντιστάθηκε, αρνούμενος να τους δώσει το κουτί της πίτσας που κρατούσε στα χέρια του. Καθώς έφευγε, ένα μέλος της συμμορίας, ο Tony Hicks, τον πυροβόλησε θανάσιμα με ένα κλεμμένο πιστόλι.

Ο Hicks ήταν τότε 14 ετών.

Λίγες ώρες αφότου έμαθε για το θάνατο του γιου του, και καθώς βρισκόταν αβοήθητος στο πάτωμα, ο Khamisa περιγράφει κάτι σαν επιφοίτηση. «Ένα μήνυμα ήρθε από μια ανώτερη δύναμη», είπε και πρόσθεσε πως συνειδητοποίησε πως υπήρχαν θύματα και στα δύο άκρα του όπλου.

Μετά απ’ αυτό, ο Azim Khamisa έκανε αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα επιχειρούσαν καν: Βρήκε έναν τρόπο να συγχωρήσει τον δολοφόνο του παιδιού του και στη συνέχεια να γίνει και φίλος του.

Θύματα και στις δύο πλευρές του όπλου

Ο Khamisa – ο οποίος ασκεί διαλογισμό και σουφισμό, μια μυστικιστική θρησκευτική πρακτική εντός του Ισλάμ – θεώρησε ότι αν και ο Hicks διέπραξε μια αποτρόπαια πράξη, δεν έφταιγε μόνο αυτός για τον θάνατο του Tariq.

«Δεν ήταν ένας 14χρονος ο εχθρός που σκότωσε τον γιο μου, αλλά οι κοινωνικές δυνάμεις που το προκάλεσαν», δήλωσε ο Khamisa. «Ο πραγματικός ένοχος είναι ότι δεν έχουμε ασχοληθεί με το γιατί οι νέοι μπλέκονται σε συμμορίες, ναρκωτικά και αλκοόλ και χάνουμε τόσα πολλά παιδιά».

Ο Khamisa θεώρησε χρέος του να το αλλάξει αυτό.

Εννέα μήνες μετά το θάνατο του γιου του, ο Khamisa ίδρυσε το Ίδρυμα Tariq Khamisa Foundation για να βοηθήσει στη δημιουργία ασφαλέστερων σχολείων και κοινοτήτων – και να αποτρέψει τους εφήβους από το να στραφούν στο έγκλημα. Ήταν ένας τρόπος να τιμήσει την κληρονομιά του γιου του και να δώσει στη σύντομη ζωή του περισσότερο νόημα.

«Δεν ήθελα να περάσω τη ζωή μου θυμωμένος και μέσα στο μίσος και τη δυσαρέσκεια. Γιατί αν μείνεις έτσι, ποιον πληγώνεις; Τον εαυτό σου», δήλωσε ο Khamisa. «Η συγχώρεση μπορεί να δημιουργήσει ειρήνη. Πρέπει να απομακρυνθούμε από αυτή την τιμωρητική νοοτροπία και να γίνουμε επανορθωτικοί».

Ο Khamisa περιέγραψε τον γιο του ως «μια παλιά ψυχή σε ένα νεαρό σώμα με μεγάλη αίσθηση του χιούμορ» και είπε ότι ήθελε να γίνει φωτογράφος. Ήταν 20 ετών και αρραβωνιασμένος. Σχεδίαζε να παντρευτεί. Επτά χρόνια μετά το θάνατό του, η αρραβωνιαστικιά του Ταρίκ, η Τζένιφερ, αυτοκτόνησε.

«Δεν μπόρεσε ποτέ να συνέλθει», δήλωσε ο Khamisa.

Το σχέδιο του Khamisa να συγχωρήσει τον Hicks τέθηκε σε εφαρμογή λίγους μήνες μετά τον πυροβολισμό, όταν συνάντησε τον παππού του Hicks, Ples Felix, στο γραφείο του δικηγόρου υπεράσπισης του Hicks. Ο Khamisa ζήτησε από τον Felix να τον βοηθήσει να φέρει εις πέρας την αποστολή του μέσω του Ιδρύματος Tariq Khamisa. Ο Felix ήταν σύμφωνος.

Τα τελευταία 28 χρόνια, οι δύο φίλοι έχουν μιλήσει σε εκατοντάδες σχολικές συνελεύσεις και εκδηλώσεις, καθώς και σε φυλακές. Σε διάφορα φόρουμ, έχουν αφηγηθεί την τραγική ιστορία που τους ένωσε.

«Πιστεύω ότι όλοι μας, κάποια στιγμή, πρέπει να μάθουμε να συγχωρούμε», δήλωσε ο Khamisa. «Αν είχαμε αρκετούς ανθρώπους που συγχωρούσαν, αυτό θα άλλαζε την κοινωνία».

Η πρώτη συνάντηση

Ο Khamisa προσπάθησε επίσης να συνδεθεί με τον Hicks λίγο μετά τη δολοφονία για να τον συγχωρέσει πρόσωπο με πρόσωπο.

Ο Hicks, που τότε ήταν μαθητής, έγινε το νεότερο άτομο στην Καλιφόρνια που δικάστηκε ως ενήλικας και καταδικάστηκε σε 25 χρόνια έως ισόβια κάθειρξη. Αρχικά, όταν ο Khamisa ζήτησε να τον συναντήσει και να εκφράσει τη συγχώρεσή του, ο Hicks αρνήθηκε.

«Δεν ήταν κάτι με το οποίο αισθανόμουν άνετα, αλλά ήταν κάτι που ήξερα ότι έπρεπε να γίνει κάποια στιγμή», δήλωσε ο Hicks, σήμερα 43 ετών. «Δεν ένιωθα ότι μου άξιζε να με συγχωρέσουν για ό,τι είχα κάνει».

Ο Hicks αγωνίστηκε να επεξεργαστεί τα συναισθήματά του, είπε. Ένιωθε μουδιασμένος.

Πέντε χρόνια μετά τους πυροβολισμούς, ο Hicks αισθάνθηκε έτοιμος να συναντήσει τον Khamisa. Κάθισε απέναντί του στην κρατική φυλακή Φόλσομ της Καλιφόρνια και μίλησαν για έξι ώρες.

«Αυτή ήταν μία από τις πιο δύσκολες συζητήσεις που χρειάστηκε να κάνω με οποιονδήποτε», δήλωσε ο Hicks, προσθέτοντας ότι ο Khamisa τον ρώτησε για τη νύχτα που δολοφόνησε τον γιο του – και για τις συνθήκες που τον οδήγησαν να τραβήξει τη σκανδάλη.

Το δύσκολο οικογενειακό περιβάλλον

Η μητέρα του Hicks τον γέννησε όταν ήταν 14 ετών. Ο πατέρας του δεν ήταν στη ζωή του.

«Προέρχομαι από αυτό που θα μπορούσε να θεωρηθεί υπόβαθρο συμμορίας», δήλωσε ο Hicks. «Η πλειονότητα των μελών της οικογένειάς μου είχε σχέση με συμμορίες».

Η μητέρα του τον έστειλε να ζήσει με τον παππού του όταν ήταν 9 ετών και «το ότι με έστειλε μακριά με έκανε να νιώσω ότι με εγκατέλειψαν», είπε.

Την ημέρα που ο Hicks σκότωσε τον Tariq, το είχε σκάσει από το σπίτι του παππού του στο Σαν Ντιέγκο. Ο παππούς του ήταν αυστηρός, κάτι που ήταν μια δύσκολη μετάβαση από την πιο χαλαρή προσέγγιση της μητέρας του στην ανατροφή των παιδιών.

«Αυτό που περνούσε από το μυαλό μου ήταν πολύς πόνος και θυμός», είπε ο Hicks. «Επικεντρώθηκα στη διατήρηση των τελευταίων οικογενειακών σχέσεων που ένιωθα ότι είχα στη ζωή μου- αυτές ήταν οι φίλοι μου εκείνη την εποχή και τα παιδιά με τα οποία έτρεχα».

Όταν οι συμμορίτες του τον παρότρυναν να τραβήξει τη σκανδάλη εκείνο το βράδυ, «δεν το σκέφτηκα καθόλου», είπε.

Η συγχώρεση

Καθώς μιλούσε ο Hicks, ο Khamisa είπε ότι ένιωσε μια σύνδεση μαζί του.

Στο τέλος της συζήτησής τους, ο Khamisa είπε στον Hicks ότι τον συγχώρεσε. Τον ενθάρρυνε επίσης να συμμετάσχει στο Ίδρυμα Tariq Khamisa Foundation μετά την αποφυλάκισή του.

Όσο ήταν στη φυλακή, ο Hicks παρέμεινε σε επαφή με τον Khamisa. Και μετά από λίγο καιρό, η κόρη του Khamisa προσέγγισε επίσης τον Hicks.

Της πήρε 20 χρόνια να παλέψει με την απώλεια του αδελφού της, αλλά όπως και ο πατέρας της, η Tasreen Khamisa κατάλαβε ότι ο Tariq δεν ήταν το μόνο θύμα των πυροβολισμών.

Σύντομα, η Tasreen Khamisa, 51 ετών, άρχισε να έχει εβδομαδιαία τηλεφωνήματα με τον Hicks, ενώ αυτός ήταν στη φυλακή.

Ο παππούς του Hicks και οι Khamisas έγιναν το σύστημα υποστήριξής του όσο ήταν φυλακισμένος. Πέρασαν χρόνια πιέζοντας για την απελευθέρωσή του.

Μετά από 24 χρόνια στη φυλακή, ο Hicks αποφυλακίστηκε υπό όρους το 2019 σε ηλικία 38 ετών.

Μετά την απελευθέρωσή του, ο Hicks -ο οποίος έχει αναπτύξει ισχυρότερη σχέση και με τους δύο γονείς του τα τελευταία χρόνια- είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Tariq Khamisa και μιλάει σε συνέδρια και σχολεία για την ιστορία της ζωής του. Ενθαρρύνει τους μαθητές να αποφύγουν τον δρόμο που ακολούθησε εκείνος και τους υπενθυμίζει ότι μπορούν να αλλάξουν την πορεία της ζωής τους.

Ο Hicks είναι επίσης υδραυλικός και δήλωσε ότι ξαναχτίζει τη ζωή του.

Μεγάλο μέρος αυτού οφείλεται στους Khamisas, τους οποίους θεωρεί οικογένεια.

Με πληροφορίες από The Washington Post