Σε ένα απομακρυσμένο αγρόκτημα στη Σιβηρία, ένας άνδρας έδωσε στην Ada ένα μαχαίρι. Μπροστά τους ήταν ένα γουρούνι. «Κόψ’ το», τής είπε. «Αν θέλεις να προχωρήσεις στην επέμβαση, πρέπει να καταλάβεις τι σημαίνει ευνουχισμός».

Η Ada ήταν 23 ετών και τρανς – την είχαν εξαπατήσει να πάει σε ένα κέντρο για θεραπεία αλλαγής σεξουαλικού προσανατολισμού (αποκαλείται αλλιώς και θεραπεία μεταστροφής, ενώ θεωρείται πως είναι μια ψευδοεπιστημονική πρακτική που προσπαθεί να αλλάξει τον σεξουαλικό προσανατολισμό ενός ατόμου από ομοφυλόφιλο ή αμφιφυλόφιλο σε ετεροφυλόφιλο, χρησιμοποιώντας ψυχολογικές ή πνευματικές παρεμβάσεις), αφού έκανε coming out στην οικογένειά της.

Νωρίτερα, το καλοκαίρι του 2021, ένας συγγενής τής ζήτησε να τη συνοδεύσει στο Νοβοσιμπίρσκ, όπου επρόκειτο να υποβληθεί σε σοβαρή επέμβαση καρδιάς.

Η Ada εξομολογείται πως ένας άντρας τούς συνάντησε στο αεροδρόμιο και μετά από μια μεγάλη διαδρομή, το αυτοκίνητο σταμάτησε ξαφνικά. Τότε, ο συγγενής της βγήκε έξω και ο οδηγός γύρισε προς την Ada, ζητώντας της να του παραδώσει το smartwatch και το τηλέφωνό της, λέγοντάς της ωμά: «Τώρα θα σε θεραπεύσουμε από τη διαστροφή σου».

Διαβασε ακομα

Η πρώτη ανοικτά τρανς Ρωσίδα πολιτικός και ο πόλεμος του Πούτιν στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα

«Μόνο όταν έφτασε ένα δέμα με ζεστά ρούχα δύο εβδομάδες αργότερα, συνειδητοποίησα ότι δεν θα ήμουν εκεί για ένα δεκαπενθήμερο ή ένα μήνα», προσθέτει, καταγγέλλοντας ότι αναγκάστηκε να πάρει τεστοστερόνη, να προσευχηθεί και να κάνει χειρωνακτική εργασία, όπως π.χ. κοπή ξύλου.

Αντιμέτωπη με το γουρούνι, έπαθε κρίση πανικού και δεν έκανε αυτό που την προέτρεψαν.

Εννέα μήνες αργότερα, κατάφερε να δραπετεύσει. Κάποιος είχε αφήσει ένα τηλέφωνο από το οποίο κάλεσε την αστυνομία.

Έστειλαν αξιωματικούς στο κέντρο, οι οποίοι είπαν στους υπεύθυνους ότι έπρεπε να επιτραπεί στην Ada να φύγει καθώς κρατείτο παρά τη θέλησή της.

Ο χρόνος της Ada εκεί δεν ήταν τίποτα συγκριτικά με τη μάχη που έδινε όλη της τη ζωή – πρώτα με την οικογένειά της, μετά με την ευρύτερη κοινωνία και τώρα με τους ολοένα και πιο δρακόντειους νόμους για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα στη Ρωσία.

Τα δικαιώματα των τρανς στη Ρωσία έχουν συστηματικά καταπατηθεί από την ευρύτερη πολιτική στρατηγική της κυβέρνησης να επιτίθεται σε ευάλωτες μειονότητες, σύμφωνα με τον ανεξάρτητο ειδικό του ΟΗΕ, Graeme Reid.

Έναν χρόνο αφότου η Ρωσία ψήφισε νόμο που απαγορεύει τις χειρουργικές επεμβάσεις αλλαγής φύλου, οι τρανς στη Ρωσία έχουν στερηθεί τα «βασικά δικαιώματά τους για νομική ταυτότητα και πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη».

Η νέα νομοθεσία εμποδίζει επίσης τους ανθρώπους να αλλάζουν τα προσωπικά τους στοιχεία σε έγγραφα – η Ada ήταν ένα από τα τελευταία άτομα που άλλαξαν επίσημα το όνομά τους πριν τεθεί σε ισχύ ο νόμος τον Ιούλιο του 2023.

Από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έχει επιτεθεί στη Δύση και τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ, υποστηρίζοντας ότι αγωνίζεται για τις παραδοσιακές ρωσικές αξίες. Σε ένα πολιτιστικό φόρουμ στην Αγία Πετρούπολη πέρυσι, απέρριψε τα τρανς άτομα ως «transformers ή τρανς-κάτι».

Και στο τέλος του 2023, το υπουργείο Δικαιοσύνης της Ρωσίας ανακοίνωσε την ανακήρυξη του «διεθνούς κινήματος LGBT» σε εξτρεμιστική οργάνωση.

Δεν είχε σημασία που δεν υπήρχε τέτοια οργάνωση. Όποιος ένοχος υποστηρίζει αυτό που σήμερα θεωρείται «εξτρεμιστική δραστηριότητα», αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως και 12 ετών. Ακόμα και η επίδειξη της σημαίας του ουράνιου τόξου ελλοχεύει κίνδυνο προστίμου και πιθανή ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών για υποτροπή.

Σε μία από τις πρώτες διώξεις βάσει του νέου νόμου, δύο νεαροί με δακρύβρεχτο και τρομοκρατημένο βλέμμα εμφανίστηκαν στο δικαστήριο στην πόλη Όρενμπουργκ τον περασμένο Μάρτιο. Το έγκλημά τους ήταν να διευθύνουν ένα μπαρ στο οποίο σύχναζε η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Η υπόθεσή τους δεν έχει ακόμη τελεσιδικήσει.

Αφού δραπέτευσε από το κέντρο στη Σιβηρία, η Ada μετακόμισε σε ένα μικρό διαμέρισμα στη Μόσχα όπου πρόσφερε σε άλλα τρανς άτομα ένα ασφαλές μέρος για να μείνουν. Αλλά οι νέοι νόμοι ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για εκείνη.

«Δεν μπορούσα να μείνω άλλο… Έπρεπε να φύγω από τη Ρωσία», λέει, μιλώντας από το νέο της σπίτι στην Ευρώπη.

Για τον Francis, ο οποίος έφυγε από τη Ρωσία το 2018, οι νέοι νόμοι σημαίνουν ότι πιθανότατα δεν θα επιστρέψει ποτέ σπίτι του. Ακόμη και πριν, οι αρχές στη γενέτειρά του, το Αικατερίνενμπουργκ, είχαν λάβει μέτρα εναντίον του.

«Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, ήξερα ότι δεν ήμουν κορίτσι», λέει. Αλλά μέχρι το 2017, ήταν παντρεμένος με τον Τζακ, είχε γεννήσει τρία παιδιά και υιοθέτησε άλλα δύο.

«Είπα στον σύζυγό μου: “Ίσως κάνω λάθος, αλλά νομίζω ότι μπορεί να είμαι τρανς”».
Συμφώνησαν ο Francis να συμβουλευτεί έναν γιατρό. «Είπαν: “Είσαι τρανς, 100%”. Ένιωσα πολύ καλύτερα. Όλα μπήκαν στη θέση τους… Κατάλαβα – αυτός είμαι».

Ξεκίνησε τη διαδικασία της μετάβασης, αλλά σε λίγο επενέβησαν οι τοπικές Αρχές. Αρχικά τους πήραν τα δύο υιοθετημένα παιδιά και ενημερώθηκαν ότι τα βιολογικά τους θα ήταν τα επόμενα.

Η οικογένεια έφυγε από τη Ρωσία και έκτοτε ζει στην Ισπανία.

Τα Ally, που είναι non-binary και χρησιμοποιεί την αντωνυμία «they», έφυγε από τη Ρωσία το 2022, μετά την εισβολή στην Ουκρανία. Ήταν μια πολιτική απόφαση που δεν συνδέθηκε με τις πιέσεις στην LGBT κοινότητα, αλλά αυτές οι πιέσεις παρ’ όλα αυτά τού έχουν κοστίσει επίσης.

Όταν ήταν 14 ετών, κάποιος ρώτησε: «Είσαι κορίτσι ή αγόρι;».

«Μου έδωσε μια τέτοια αίσθηση χαράς – ήμουν τόσο χαρούμενη που δεν μπορούσε να το καταλάβει από την εξωτερική μου εμφάνιση».

Χρόνια αργότερα εξομολογήθηκε σε έναν φίλο: «Δεν νομίζω ότι είμαι κορίτσι, αλλά δεν νομίζω ότι είμαι ούτε αγόρι».

«Με κοίταξε και είπε: “Ω, εντάξει” Και μετά συνεχίσαμε να τρώμε σούπα. Ήταν μία από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου».

Τα Ally ζουν πλέον στη Γεωργία και πέρυσι αποφάσισαν να υποβληθούν σε μαστεκτομή. Τα κοντινά μέλη της οικογένειάς τους ακόμη δεν γνωρίζουν.

«Αν είχα μόλις έρθει στους γονείς μου και έλεγα, “μαμά, μπαμπά, είμαι λεσβία”, θα ήταν πιο εύκολο από μένα να έλεγα, “μαμά, μπαμπά, έκοψα το στήθος μου και θέλω να με λέτε αυτοί”».

Παρόλο που τα Ally είχαν ιατρική διάγνωση πριν από τη νέα ρωσική νομοθεσία που απαγορεύει την αλλαγή φύλου και είχαν επιλέξει ένα νέο όνομα ουδέτερο ως προς το φύλο, δεν μπορούν πλέον να αλλάξουν διαβατήριο και άλλα βασικά έγγραφα.

Ο Francis έχει το ίδιο πρόβλημα. Τα έγγραφά του αναφέρουν όλα το προηγούμενο όνομά του, γεγονός που προκαλεί σύγχυση όταν του ζητείται ταυτότητα ή όταν πρέπει να συμπληρώσει έντυπα.

Αλλά εκμυστηρεύεται πως η ζωή στην Ισπανία είναι καλή. Βρήκε δουλειά σε ένα εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας και το απολαμβάνει.

Όπως και τα Ally, ο Francis αναγνωρίζει ότι το κλίμα μισαλλοδοξίας που καλλιεργείται από τους νέους νόμους κατά των ΛΟΑΤΚΙ έχει κάνει τις σχέσεις με την οικογένεια δυσκολότερες.

«Η μητέρα μου δεν μου μιλά πια», λέει. «Νομίζει ότι έχω ντροπιάσει την οικογένειά μας και ντρέπεται να κοιτάξει τους γείτονες στα μάτια. Είναι σαν να ήμουν κάποιο φρικιό, ή κλέφτης ή να είχα δολοφονήσει κάποιον».

Και το να ζεις στο εξωτερικό ως Ρώσος ενώ ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται μπορεί να προσθέσει άλλο ένα στρώμα πολυπλοκότητας, προσθέτουν τα ο Ally: «Στη Ρωσία οι αρχές και τα συντηρητικά μέρη της κοινωνίας δεν μας συμπαθούν επειδή είμαστε τρανς. Οι άνθρωποι στο εξωτερικό δεν μας συμπαθούν επειδή είμαστε Ρώσοι».

Το μόνο που θέλει πραγματικά η τρανς κοινότητα, καταλήγει η Ada, είναι «οι άνθρωποι να μπορούν να ντύνονται όπως θέλουν και να μην φοβούνται ότι θα τους ξυλοκοπήσουν… Θέλω απλώς οι άνθρωποι να σταματήσουν να σκέφτονται πώς θα επιβιώσουν».

Με πληροφορίες από BBC