icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Καθώς η λευκή σκόνη που προορίζεται για τα ευρωπαϊκά λιμάνια κατακλύζει την πόλη Αγκαντέζ στον Νίγηρα, οι μετανάστριες είναι τα πιο συνηθισμένα θύματα μιας αυξανόμενης κρίσης εθισμού

Τα τελευταία χρόνια, οι γυναίκες που έχουν παγιδευτεί στη σεξεργασία στην πόλη Αγκαντέζ του Νίγηρα έχουν βρει έναν νέο τρόπο για να σβήσουν τον πόνο της ζωής τους. Κρακ κοκαΐνης. Η Αγκαντέζ αποτελεί εδώ και καιρό σημείο διέλευσης για τους ανθρώπους που προσπαθούν να περάσουν από τη βόρεια Αφρική και να διασχίσουν τη Μεσόγειο προς την Ευρώπη. Τώρα η πόλη του Νίγηρα αποτελεί κόμβο για τη ροή ναρκωτικών που κατευθύνονται επίσης προς την Ευρώπη.

Για όσους, όπως ο Αζίζου Σεχού, προσπαθούν να παράσχουν υποστήριξη στους όλο και πιο απελπισμένους μετανάστες που περνούν από την πόλη, ο αντίκτυπος της μεγαλύτερης διαθεσιμότητας κοκαΐνης στους δρόμους είναι σαφής. Το Αγκαντέζ βρίσκεται στη δίνη μιας κρίσης εθισμού και τα μεγαλύτερα θύματά του, λέει ο Σεχού, είναι οι γυναίκες μετανάστριες.

Αφού αναγκάστηκαν να πληρώσουν το χρέος της μεταφοράς τους με σεξουαλική εργασία, λέει, οι γυναίκες βρίσκονται παγιδευμένες σε έναν κύκλο σεξεργασίας, ναρκωτικών και χρεών.

«Οι γυναίκες κρατούνται από τους διακινητές σε σπίτια όπου περνούν άνδρες και τις χρησιμοποιούν», λέει ο Σεχού, ο οποίος διευθύνει μια νιγηριανή αναπτυξιακή οργάνωση στην πόλη Αγκαντέζ. «Όταν πληρώσουν αυτό το χρέος, οι γυναίκες αυτές περνούν σε άλλον διακινητή. Ακόμα και μετά την αποχώρηση από έναν διακινητή, οι γυναίκες είναι παγιδευμένες σε έναν κύκλο εξάρτησης από την απόκτηση χρημάτων από την εργασία στο σεξ και τη χρήση ναρκωτικών για να μπλοκάρουν τους εφιάλτες».

Ο Σεχού και άλλοι στο Αγκαντέζ λένε ότι η πρόσφατη αύξηση της ποσότητας κοκαΐνης στον Νίγηρα ευθύνεται για την κρίση εθισμού, την οποία το τοπικό σύστημα υγείας δεν είναι επαρκώς εξοπλισμένο για να αντιμετωπίσει.

Ένας κλινικός ψυχολόγος που εργάζεται σε κέντρο υποστήριξης μεταναστών, λέει ότι οι γυναίκες που έχουν εμπλακεί σε σεξουαλική εμπορία ή αντιμετωπίζουν την απογοήτευση που προκαλεί η αδυναμία εύρεσης εργασίας για να πληρώσουν το ταξίδι τους χρειάζονται μακροχρόνια θεραπεία και υποστήριξη για να μπορέσουν να σταματήσουν τη χρήση κοκαΐνης.

«Πολλές είναι πολύ αγχωμένες και βαθιά τραυματισμένες από τις εμπειρίες βιασμού και trafficking κατά τη διάρκεια της μετακίνησής τους και αναζητούν διέξοδο μέσω του καπνίσματος κρακ κοκαΐνης», λέει.

Ενώ οι πολιτικοί στην Ευρώπη έχουν εμμονή με το να σταματήσουν τους μετανάστες, λένε οι παρατηρητές, έχουν δείξει ελάχιστο ενδιαφέρον για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων του εθισμού της Ευρώπης στην κοκαΐνη, στις χώρες διέλευσης και σε κοινότητες όπως η Αγκαντέζ.

«Όλη η συζήτηση επικεντρώνεται στο πώς μπορούμε να σταματήσουμε τους εμπόρους ναρκωτικών στα ευρωπαϊκά λιμάνια», λέει ο Ουλφ Λέσινγκ, ειδικός στο Μάλι για την περιοχή του Σαχέλ για το Ίδρυμα Κόνραντ Αντενάουερ. «Δεν υπάρχει μεγάλη ευαισθητοποίηση για τις καταστροφικές επιπτώσεις που έχει το εμπόριο ναρκωτικών στις χώρες της Αφρικής και για το πώς η κατανάλωση και ο εθισμός έχουν ριζώσει σε χώρες όπως ο Νίγηρας».

«Πρόκειται για μια μεγάλη επιχείρηση που καθοδηγείται από την κατανάλωση στην Ευρώπη. Κάθε φορά που πηγαίνω στον Νίγηρα, οι αξιωματούχοι παραπονιούνται περισσότερο γι’ αυτό».

Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί η συνολική ποσότητα κοκαΐνης που διακινείται μέσω του Νίγηρα, αλλά το μέγεθος των κατασχέσεων ναρκωτικών στην περιοχή Σαχέλ, η οποία εκτείνεται σε όλη την Αφρική από τη Σενεγάλη έως το Σουδάν, έχει αυξηθεί ραγδαία από το 2020, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, από 13 κιλά κατά μέσο όρο ετησίως που κατασχέθηκαν μεταξύ 2015 και 2020 σε 1.466 κιλά το 2022.

Τα βραζιλιάνικα καρτέλ ναρκωτικών έχουν αποσπάσει τον έλεγχο της μεταφοράς της κοκαΐνης που καλλιεργείται στο Περού, την Κολομβία και τη Βολιβία, εκμεταλλευόμενα τη σχετικά μικρή απόσταση μέχρι τις ακτές της Αφρικής στον Ατλαντικό. Στη συνέχεια, σημαντικές ποσότητες διακινούνται χερσαία μέσω του Μάλι και του Νίγηρα. Από εκεί η κοκαΐνη μεταφέρεται στη Λιβύη, την Τυνησία και την Ευρώπη, η οποία δεν φαίνεται να την χορταίνει.

Εκτός από το να κρύβεται σε φορτηγά πλοία, η κοκαΐνη φτάνει στην Αφρική μέσω σκαφών αναψυχής και συχνά πετιέται στη θάλασσα για να τη μαζέψουν και να την παραλάβουν οι ντόπιοι ψαράδες, λέει η ειδική στην Αφρική Λουσία Μπερντ, από την ομάδα εγκληματολογικών ερευνών Global Initiative Against Transnational Organized Crime (Παγκόσμια Πρωτοβουλία κατά του Διακρατικού Οργανωμένου Εγκλήματος).

Η διαδρομή του Σαχέλ έχει πολλά πλεονεκτήματα, καθώς η περιοχή «χαρακτηρίζεται από αδύναμη διακυβέρνηση και έλλειψη επιβολής του νόμου, καθώς και από τις διαδρομές διακίνησης που βρίσκονται κατά μήκος αρχαίων εμπορικών δρόμων», λέει η Μπερντ.

Μόλις αποβιβαστούν, τα φορτία χωρίζονται σε θαλάσσιες και χερσαίες παραδόσεις, οι οποίες μεταφέρονται με φορτηγά από μια αλυσίδα διακινητών. Στο Μάλι και τον Νίγηρα, η διακίνηση ελέγχεται από ένοπλες ομάδες και ομάδες τζιχαντιστών επιβάλλουν φόρους στα φορτία στα σημεία ελέγχου κατά μήκος της διαδρομής. Ο ΟΗΕ έχει προειδοποιήσει ότι η εμπλοκή των ένοπλων ομάδων υπονομεύει την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή.

Οι διακινητές πληρώνουν τους τοπικούς μεταφορείς σε κοκαΐνη, την οποία στη συνέχεια πρέπει να μετατρέψουν σε χρήμα, συνήθως μετατρέποντάς την σε πιο προσιτή κοκαΐνη κρακ, την οποία στη συνέχεια μπορούν να πουλήσουν σε τοπικούς χρήστες. Το 2020, αξιωματούχοι στον Νίγηρα ανέφεραν την εξάρθρωση δύο παράνομων εργαστηρίων ναρκωτικών που παρήγαγαν κρακ κοκαΐνης που προοριζόταν για την τοπική αγορά.

Ορισμένοι άνθρωποι στον Νίγηρα πιστεύουν ότι οι λαθρέμποροι ναρκωτικών καθιστούν επίσης τους μεταφορείς εξαρτημένους από τα ναρκωτικά για να τους κρατήσουν στο εμπόριο.

Επιστρέφοντας στο Αγκαντέζ, ο Σεχού λέει ότι προσπαθούν να στηρίξουν τις γυναίκες όσο καλύτερα μπορούν. Θέλουν να συγκεντρώσουν χρήματα για να χτίσουν ένα κέντρο υποστήριξης των τοξικομανών στην πόλη, λέει, αλλά «δεν έχουν τα χρήματα» και η στρατιωτική κυβέρνηση που διοικεί τον Νίγηρα από το περσινό πραξικόπημα «δεν ασχολείται».

Με πληροφορίες από Guardian