Ο Dr Mohammed Abu Mughaisib είναι ο αναπληρωτής ιατρικός συντονιστής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα (MSF) στην Παλαιστίνη. Προσφέρει τις ιατρικές του υπηρεσίες αδιάκοπα κι ακούραστα στη Ναμπλούς, τη Δυτική Όχθη, την Ιερουσαλήμ και τη Γάζα.

Τους τελευταίους μήνες, που μαίνεται ο πόλεμος στη Γάζα, τα δεδομένα του αλλάζουν συνεχώς. Βασικά, δεν υπάρχουν δεδομένα, όπως εξηγεί ο γιατρός Mohammed Abu Mughaisib μιλώντας στον Guardian. Τα πράγματα αλλάζουν συνεχώς, λέει.

«Πάντα ανοίγουμε και κλείνουμε πράγματα», σημειώνει και αναφέρει ως παράδειγμα το νοσοκομείο που άνοιξε στη Ράφα τον περασμένο Δεκέμβριο, το οποίο είχε ένα χειρουργείο και μια κλινική για τη θεραπεία ασθενών με τραύματα και εγκαύματα. Αναγκάστηκαν να το εκκενώσουν τον Μάιο.

Πριν απ’ αυτό, τον Φεβρουάριο, είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν την Χαν Γιουνίς, όταν έγινε στρατιωτική επιχείρηση εκεί. Το ίδιο και στη Γάζα. Χρειάστηκε να εκκενώσουν το νοσοκομείο al-Shifa τον Απρίλιο.

«Τώρα δραστηριοποιούμαστε μόνο στο νοσοκομείο Nasser στη Χαν Γιουνίς. Έχουμε δύο χειρουργικές αίθουσες και ένα εξωτερικό ιατρείο. Από τότε που ανοίξαμε, πριν από δύο μήνες, υπάρχει 100% πληρότητα. Δίνουμε εξιτήριο σε έναν ασθενή και δεχόμαστε πέντε».

Υπάρχει επίσης μια κλινική στη δυτική παράκτια πλευρά της Χαν Γιουνίς, η οποία παρέχει πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη και γυναικεία υγειονομική περίθαλψη για τους εσωτερικά εκτοπισμένους εκεί.

Παράλληλα έχουν επανεκκινήσει εν μέρει τις δραστηριότητές τους στην πόλη της Γάζας στα βόρεια. Εκεί παραμένουν περίπου 20 Παλαιστίνιοι, που δεν θέλησαν να φύγουν μετά την εντολή εκκένωσης.

Διαβασε ακομα

Γάζα: Το Ισραήλ βρήκε πάλι «τρομοκράτες» και βομβάρδισε σχολείο – Τουλάχιστον 29 τα θύματα

«Υπέφεραν πραγματικά πολύ. Πέρασαν μια περίοδο πείνας. Τώρα έχουμε ανοίξει μια κλινική που παρέχει και φυσιοθεραπεία για τραυματίες και εγκαυματίες», λέει.

Όσο για το τι περιστατικά καλείται να αντιμετωπίσει, λέει πως περιθάλπει όλα τα είδη τραυματισμών. Περίπου το 60% είναι παιδιά και γυναίκες. Τα σοβαρότερα τραύματα έχουν προκληθεί από εκρήξεις, κυρίως τραυματισμοί στα κάτω άκρα και στην κοιλιά. Πολύπλοκοι τραυματισμοί.

«Καταφέραμε να απομακρύνουμε έναν ασθενή από την πόλη της Γάζας, μια γυναίκα γύρω στα 20. Ήταν έγκυος. Είχε τραυματιστεί από εκρηκτικό μηχανισμό από αεροπορική επιδρομή στο σπίτι της. Έχασε τον σύζυγό της, τα παιδιά της, το πόδι της ακρωτηριάστηκε και έχασε και το μωρό της. Ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο για όλους», λέει ο Mohammed Abu Mughaisib.

Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο δύσκολη εξαιτίας της έλλειψης σε βασικά υλικά. Από την έναρξη της επιχείρησης στη Ράφα στις 6 Μαΐου, δεν έχουν λάβει ιατρικές προμήθειες. Υπάρχουν φορτηγά που περιμένουν στην αιγυπτιακή πλευρά των συνόρων. Υπάρχουν φορτηγά στο βορρά, αλλά η διέλευσή τους έχει ακυρωθεί αρκετές φορές. «Τώρα κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου: Αν δεν λάβουμε τις προμήθειές μας σε λίγες εβδομάδες, ίσως χρειαστεί να μειώσουμε τη δραστηριότητά μας», τονίζει σε μια κραυγή αγωνίας.

Όλη αυτή η κατάσταση επιβαρύνει πολύ το ιατρικό και μη ιατρικό προσωπικό. «Είμαστε όλοι σοκαρισμένοι. Μερικές φορές λέμε ότι είμαστε τυχεροί που οι οικογένειές μας είναι καλά, που εγώ είμαι καλά. Βλέπουμε παιδιά με ακρωτηριασμούς, παιδιά που έχουν χάσει ολόκληρη την οικογένειά τους. Είναι πολύ δύσκολο, συναισθηματικά και ψυχολογικά. Προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα, γιατί αυτό δεν θα τελειώσει αν δεν τελειώσει ο πόλεμος», λέει.

Διαβασε ακομα

Οι άνθρωποι που δεν σταμάτησαν να μεταφέρουν Παλαιστίνιους σε ισραηλινά νοσοκομεία ούτε μετά την 7η Οκτωβρίου

Στις 7 Οκτωβρίου, όταν ξεκίνησε η επίθεση στη Γάζα, ο ίδιος ήταν στην πόλη της Γάζας στο σπίτι του και ήξερε-όπως λέει- ότι κάτι θα συνέβαινε μετά από τις επιθέσεις της Χαμάς. Μετακόμισε με την οικογένειά του στο γραφείο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην πόλη της Γάζας, για να μπορέσει να διαχειριστεί την αντίδραση. Έμεινε για περίπου 10 ημέρες στο γραφείο. Κατάφεραν στην αρχή να μεταφέρουν τουλάχιστον τα αποθέματα έκτακτης ανάγκης στα νοσοκομεία και να οργανώσουν τις ομάδες που είχαν απομείνει.

Θυμάται τη μέρα που οι ισραηλινές δυνάμεις έδωσαν εντολή στον πληθυσμό της πόλης της Γάζας να εκκενώσει προς τα νότια. Από το γραφείο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Ιερουσαλήμ τούς συμβούλευσαν να ακολουθήσουν τις οδηγίες, διότι επρόκειτο πραγματικά για ένα είδος σοβαρής προειδοποίησης. Έτσι μετακόμισε με την οικογένειά του στη μεσαία περιοχή [της Γάζας], στον καταυλισμό Nuseirat.

Ένας φίλος του, φιλοξένησε τον γιατρό τα τρία παιδιά του -14, 20 και 21 ετών-, τη σύζυγο και τον 85χρονο πατέρα του. Τους ακολούθησαν ακόμη η αδελφή του, ο σύζυγός της και ο γιος της.

Ο γιατρός έμεινες στον καταυλισμό Nuseirat για σχεδόν 80 ημέρες. Ο καταυλισμός ήταν γεμάτος από ανθρώπους που είχαν μετακινηθεί από την πόλη της Γάζας στα βόρεια. Σύμφωνα με την ισραηλινή πλευρά, εκείνη την εποχή ήταν μια «ασφαλής ζώνη»- στην πραγματικότητα, σχεδόν κάθε μέρα γίνονταν αεροπορικές επιδρομές στον καταυλισμό και υπήρχαν πολλά θύματα.

«Ήταν η πρώτη φορά που μετακομίζαμε. Έχω ζήσει στη Γάζα τα τελευταία 20 χρόνια. Εργαζόμουν κατά τη διάρκεια πολέμων στο παρελθόν, αλλά ποτέ δεν εκκενώσαμε τα σπίτια μας. Αφήσαμε τα πάντα πίσω: Το σπίτι μας, τις αναμνήσεις μας, τα πάντα. Σκεφτήκαμε ότι θα επιστρέφαμε μετά από 10 ημέρες. Δεν ήταν όπως τα περιμέναμε. Ήταν πολύ δύσκολο να έχουμε πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Δεν υπήρχαν τρόφιμα στην αγορά. Δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα», θυμάται.

Διαβασε ακομα

Αξίζει να πεθάνεις γι΄ αυτό: H Samar Abu Elouf δεν κρύβει τα δάκρυά της όταν φωτογραφίζει τη φρίκη στη Γάζα

Θέλοντας να τονίσει το πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση, λέει πως οι ειδικοί ψυχικής υγείας του κόσμου πρέπει πραγματικά να δημιουργήσουν έναν νέο όρο μόνο για τη Γάζα, «για αυτό που υποφέρουμε ψυχολογικά. Είναι ένα μείγμα από μετατραυματικό στρες, φόβο, άγχος, κατάθλιψη. Δεν ξέρεις πού πηγαίνεις. Είσαι έξω από το σπίτι σου. Δεν ξέρεις τι θα συμβεί. Δεν ξέρεις αν το σπίτι δίπλα σου θα γίνει στόχος και θα έχεις παράπλευρες απώλειες».

Περιγράφει δε τη στιγμή που φεύγοντας από τον καταυλισμό, δέχτηκε ένα τηλεφώνημα ότι έγινε αεροπορική επιδρομή μπροστά από το σπίτι στο οποίο είχαν καταφύγει. Συνήθως, λέει, «τα δύο αγόρια μου κάθονται έξω με άλλους εφήβους και συζητούν. Εκείνη τη στιγμή ήταν μέσα στο σπίτι. Φανταστείτε αν ήταν έξω- Θεός φυλάξοι – θα μπορούσαν να είχαν τραυματιστεί ή να είχαν σκοτωθεί. Εκείνη τη φορά, σκοτώθηκαν περίπου 24 άνθρωποι, και οι μισοί από αυτούς ήταν περαστικοί στο δρόμο».

Όμως τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο τεταμένα. «Αποφάσισα με τη σύζυγο και την αδελφή μου ότι έπρεπε να μετακομίσουμε ξανά. Συζητούσαμε επί ώρες για το πού να πάμε, πώς να πάμε. Η αδελφή μου εργάζεται στον ΟΗΕ. Και η δουλειά της τής προσέφερε καταφύγιο στα δυτικά της Ράφα. Ήταν ένα δωμάτιο και ήμασταν εννέα άτομα. Δεν είχαμε πολλά στρώματα, κάποιοι από εμάς κοιμόμασταν σε κουβέρτες στο έδαφος. Εκείνη την εποχή έκανε πολύ, πολύ κρύο, αλλά δεν είχαμε άλλη επιλογή. Αισθανόμασταν τουλάχιστον λίγο ασφαλείς, καθώς η Ράφα δεν ήταν στόχος εκείνη την εποχή», λέει.

Μιλάει ακόμα για τη δυσκολία να προμηθευτούν τρόφιμα, νερό, προϊόντα υγιεινής, προϊόντα υγείας κ.λπ. «Τίποτα δεν ήταν εύκολο. Ήταν πολύ ακριβά. Δέκα φορές περισσότερο από την τιμή. Και υπήρχαν περιορισμένες επιλογές. Τρώγαμε κυρίως κονσερβοποιημένα τρόφιμα, μερικά μπισκότα που μοίραζε ο ΟΗΕ. Ήταν πραγματικά μόνο για να σε κρατήσουν ζωντανό και να γεμίσουν το στομάχι σου».

Διαβασε ακομα

Γάζα: Ο φόβος του πολέμου μετά τον πόλεμο

Ο γιατρός έχει έναν αδελφό στο Ηνωμένο Βασίλειο και έναν αδελφό στις ΗΠΑ. Και οι δύο προσπαθούσαν να τούς απομακρύνουν από τη Γάζα. Κατάφεραν τον Φεβρουάριο να μετακινήσουν όλη την οικογένειά του στην Αίγυπτο, εκτός από τον ίδιο.

«Πήγαμε όλοι μαζί στο πέρασμα της Ράφα και το όνομά μου δεν ήταν στη λίστα. Τους άφησαν να περάσουν. Τη στιγμή που η αιγυπτιακή πλευρά σφράγισε το διαβατήριό τους, ανακουφίστηκα εντελώς. Σαν να είχα ένα βουνό στο στήθος μου, που είχε αφαιρεθεί. Για μένα ήταν μια τεράστια ευθύνη. Φοβόμουν γι’ αυτούς. Από εκείνη την ημέρα, μπόρεσα να συγκεντρωθώ περισσότερο στη δουλειά μου».

Ο γιατρός μετακόμισε και πάλι τον περασμένο μήνα, όταν ξεκίνησε η στρατιωτική επιχείρηση στη Ράφα και το μέρος στο οποίο έμενε, ήταν εκτός της ανθρωπιστικής ζώνης. Τώρα μένει σε σκηνή στο al-Mawasi, στη Ράφα.

Την περασμένη εβδομάδα κοιμήθηκε στο γραφείο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για δύο ημέρες, επειδή ήταν πολύ τεταμένη η κατάσταση. Κάποιες σκηνές χτυπήθηκαν από σφαίρες, άνθρωποι τραυματίστηκαν. Αλλά μετά, επέστρεψε στη σκηνή του.

Με πληροφορίες από Guardian