Η Tamuna Museridze είχε φτάσει στο σημείο που περίμενε πολύ καιρό. Πήρε μια βαθιά ανάσα, κράτησε το τηλέφωνο στο χέρι κι έκανε το τηλεφώνημα που ονειρευόταν από τότε που έμαθε ότι μάλλον ήταν υιοθετημένη.

Στην άλλη άκρη της γραμμής απαντούσε η γυναίκα που η ίδια πίστευε ότι ήταν η βιολογική της μητέρα. Ήξερε ότι όλο αυτό μπορεί τελικά να μην οδηγούσε σε μια επανένωση και η ιστορία να μην έχει happy end. Αλλά σίγουρα δεν περίμενε μια τέτοια αντίδραση.

«Άρχισε να ουρλιάζει και να φωνάζει. Είπε ότι δεν είχε γεννήσει ποτέ παιδί. Δεν ήθελε να έχει καμία σχέση μαζί μου», θυμάται η Tamuna, εξηγώντας στο BBC ότι ένιωσε περισσότερο έκπληκτη παρά αναστατωμένη από την αντίδραση.

«Ήμουν έτοιμη για όλα, αλλά η αντίδρασή της ήταν πέρα από οτιδήποτε μπορούσα να φανταστώ».

Η Tamuna, ωστόσο, δεν ήταν έτοιμη να το βάλει στα πόδια. Έπρεπε να μάθει για τις συνθήκες της υιοθεσίας της και ήθελε και κάτι ακόμα, που μόνο η μητέρα της μπορούσε να της δώσει. Το όνομα του πατέρα της.

Η αναζήτηση της είχε ξεκινήσει το 2016, μετά τον θάνατο της γυναίκας που την μεγάλωσε. Ξεκαθαρίζοντας το σπίτι της, η Tamuna βρήκε ένα πιστοποιητικό γέννησης με το δικό της όνομα αλλά λάθος ημερομηνία γέννησης και άρχισε να υποψιάζεται ότι ήταν υιοθετημένη.

Αφού έκανε κάποια έρευνα, δημιούργησε μια ομάδα στο Facebook με την ονομασία Vedzeb, ή αλλιώς I’m Searching, ελπίζοντας να βρει τους βιολογικούς της γονείς.

Αντ’ αυτού, αποκάλυψε ένα σκάνδαλο εμπορίας βρεφών στη Γεωργία που έχει επηρεάσει δεκάδες χιλιάδες ζωές. Επί πολλές δεκαετίες, κλινικές ξεγελούσαν τους γονείς και έλεγαν ψέμματα ότι τα νεογέννητα μωρά τους είχαν πεθάνει. Τα βρέφη στη συνέχεια πωλούνταν σε μια αρρωστημένη αλλά και οργανωμένη επιχείρηση εμπορίας.

Ως δημοσιογράφος, η Tamuna είχε πλέον αποστολή να επανενώσει όσες περισσότερες οικογένειες μπορούσε, ωστόσο πρώτα έπρεπε να λύσει το μυστήριο της δικής της καταγωγής και αναρωτιόταν αν είχε κλαπεί και εκείνη ως παιδί.

«Ήμουν δημοσιογράφος σε αυτή την ιστορία, αλλά ήταν και μια προσωπική αποστολή για μένα», λέει.

Η σημαντική ανακάλυψη στην αναζήτησή της είχε έρθει το καλοκαίρι, όταν έλαβε ένα μήνυμα μέσω της ομάδας της στο Facebook. Ήταν από κάποιον που ζούσε στην αγροτική Γεωργία, ο οποίος είπε ότι γνώριζε μια γυναίκα που είχε αποκρύψει μια εγκυμοσύνη και είχε γεννήσει στην Τιφλίδα τον Σεπτέμβριο του 1984. Αυτό είναι περίπου την εποχή που γεννήθηκε η Ταμούνα – μια ημερομηνία που είχε μοιραστεί δημόσια.

Το άτομο αυτό πίστευε ότι αυτή η γυναίκα ήταν η βιολογική μητέρα της Tamuna και το σημαντικότερο ήταν ότι έδωσε ένα όνομα.

Η Tamuna έψαξε αμέσως να την βρει στο διαδίκτυο. Αδυνατώντας να βρει κάτι που θα της έδινε ελπίδα, αποφάσισε να δημοσιεύσει μια έκκληση στο Facebook ζητώντας να μάθει αν κάποιος την ήξερε.

Μια γυναίκα απάντησε σύντομα, λέγοντας ότι η γυναίκα που είχε αποκρύψει την εγκυμοσύνη ήταν η ίδια της η θεία. Ζήτησε από την Tamuna να κατεβάσει την ανάρτηση, αλλά παράλληλα συμφώνησε να κάνει ένα τεστ DNA.

Ενώ περίμεναν τα αποτελέσματα, η Tamuna έκανε εκείνο τηλεφώνημα στη μητέρα της.

Μια εβδομάδα αργότερα, έφτασαν τα αποτελέσματα του DNA, τα οποία έδειχναν ότι η Tamuna και η γυναίκα στο Facebook ήταν πράγματι ξαδέλφες. Οπλισμένη με αυτά τα στοιχεία, η Tamuna κατάφερε να πείσει τη μητέρα της να παραδεχθεί την αλήθεια και να αποκαλύψει το όνομα του πατέρα της. Επρόκειτο για έναν άνδρα που ονομαζόταν Gurgen Khorava.

«Οι δύο πρώτοι μήνες ήταν συγκλονιστικοί, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μου συνέβαιναν αυτά τα πράγματα. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι τους είχα βρει».

Μόλις η Tamuna είχε το όνομα του Gurgen, έκανε μια αναζήτηση και τον εντόπισε γρήγορα στο Facebook. Όπως αποδείχθηκε, ο βιολογικός της πατέρας παρακολουθούσε την ιστορία της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μια και το έργο της για την επανασύνδεση οικογενειών είναι ευρέως γνωστό σε όλη τη Γεωργία.

Η Tamuna έμεινε έκπληκτη όταν διαπίστωσε ότι «ήταν στη λίστα φίλων μου εδώ και τρία χρόνια». Απλώς, ο πατέρας της δεν γνώριζε και δεν μπορούσε να φανταστεί ότι και ο ίδιος ήταν μέρος της ιστορίας της.

«Δεν ήξερε καν ότι η βιολογική μου μητέρα ήταν έγκυος», λέει η Tamuna. «Ήταν μια τεράστια έκπληξη γι’ αυτόν».

Σύντομα κανόνισαν να συναντηθούν στη γενέτειρά του, το Zugdidi στη δυτική Γεωργία – περίπου 260 χιλιόμετρα από εκεί που ζει εκείνη στην Τιφλίδα.

Κοιτάζοντας πίσω, η Tamuna πιστεύει ότι ήταν σε κατάσταση σοκ, αλλά καθώς περπατούσε μέχρι την πύλη του κήπου του Gurgen, ένιωσε εκπληκτικά ήρεμη.

Όταν εμφανίστηκε ο 72χρονος, αγκαλιάστηκαν και στη συνέχεια σταμάτησαν για να κοιτάξουν ο ένας τον άλλον, χαμογελώντας.

«Ήταν παράξενο, τη στιγμή που με κοίταξε, ήξερε ότι ήμουν η κόρη του», θυμάται. «Είχα πολλά και ανάμεικτα συναισθήματα».

Είχε πολλές ερωτήσεις και δεν ήξερε από πού να ξεκινήσει. «Απλώς καθόμασταν μαζί, παρακολουθούσαμε ο ένας τον άλλον και προσπαθούσαμε να βρούμε κάτι κοινό», λέει.

Καθώς οι δυο τους κουβέντιαζαν, συνειδητοποίησαν ότι είχαν πολλά κοινά ενδιαφέροντα – ο Gurgen ήταν κάποτε ένας διάσημος χορευτής στο Κρατικό Μπαλέτο της Γεωργίας και χάρηκε πολύ όταν έμαθε ότι οι κόρες της Tamuna – οι εγγονές του – μοιράζονταν το πάθος του.

«Και οι δύο αγαπούν τον χορό, το ίδιο και ο σύζυγός μου», λέει χαμογελώντας.

Ο Gurgen κάλεσε όλη την οικογένειά του στο σπίτι του για να τους γνωρίσει την Tamuna, συστήνοντάς την σε μια μεγάλη ομάδα νέων συγγενών – ετεροθαλή αδέλφια, ξαδέλφια, θείες και θείους. Η οικογένεια συμφώνησε ότι υπήρχε μεγάλη ομοιότητα μεταξύ τους. «Από όλα τα παιδιά του, μοιάζω περισσότερο στον πατέρα μου», λέει η ίδια.

Πέρασαν ένα βράδυ λέγοντας ιστορίες για τη ζωή τους, τρώγοντας παραδοσιακά γεωργιανά φαγητά και τραγουδώντας ενώ ο Gurgen έπαιζε ακορντεόν.

Παρόλο που είχε πλέον γνωρίσει τον πατέρα της, η Tamuna εξακολουθούσε να έχει ένα αγχωτικό ερώτημα: μήπως την είχαν κλέψει -όπως και χιλιάδες άλλους Γεωργιανούς- από τη μητέρα της κατά τη γέννησή της και την είχαν πουλήσει; Οι θετοί γονείς της δεν ζούσαν πια, οπότε δεν μπορούσε να απευθυνθεί σε αυτούς για απαντήσεις.

Τελικά είχε την ευκαιρία να ρωτήσει τη βιολογική της μητέρα τον Οκτώβριο. Μια πολωνική τηλεοπτική εταιρεία γύριζε ένα ντοκιμαντέρ για την Tamuna και την πήγε να συναντήσει τη μητέρα της, η οποία συμφώνησε να της μιλήσει ιδιαιτέρως.

Σε αντίθεση με πολλούς ανθρώπους που η Tamuna βοήθησε να επανενωθούν, ανακάλυψε ότι η ίδια δεν ήταν κλεμμένο παιδί. Αντίθετα, η μητέρα της την είχε εγκαταλείψει και κρατούσε το μυστικό για 40 χρόνια.

Η μητέρα της και ο πατέρας της δεν είχαν σχέση και είχαν μόνο μια συγκυριακή ερωτική επαφή με αποτέλεσμα να μείνει έγκυος. Νιώθοντας ντροπή – επέλεξε να κρύψει την εγκυμοσύνη της. Τον Σεπτέμβριο του 1984, ταξίδεψε στην Τιφλίδα, λέγοντας στον κόσμο ότι θα πήγαινε για χειρουργική επέμβαση, και αντ’ αυτού γέννησε μια κόρη. Έμεινε εκεί μέχρι να γίνουν οι απαραίτητες διευθετήσεις για την υιοθεσία.

«Ήταν οδυνηρό να μάθω ότι πέρασα 10 ημέρες μόνη μαζί της πριν από την υιοθεσία. Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι αυτό», σκέφτεται η Tamuna.

Λέει ότι η μητέρα της της ζήτησε να πει ψέματα και να πει στον κόσμο ότι την είχαν κλέψει. «Μου είπε ότι αν δεν έλεγα ότι με έκλεψαν, όλα θα τελείωναν μεταξύ μας… και είπα ότι δεν μπορούσα να το κάνω αυτό».

Η Tamuna θεωρεί ότι αυτό θα ήταν άδικο για όλους τους γονείς των οποίων τα μωρά κλάπηκαν. «Αν πω ψέματα, κανείς δεν πρόκειται να πιστέψει πια αυτές τις μητέρες», εξηγεί.

Η μητέρα της τότε της ζήτησε να φύγει από το σπίτι και έκτοτε δεν έχουν μιλήσει.

«Θα τα έκανα όλα αυτά ξανά;» αναλογίζεται. «Φυσικά και θα το έκανα».