Μεγέθυνση κειμένου
Οι συνθήκες διαβίωσης και εργασίας των τρανς ατόμων παραμένουν τόσο σκληρές όσο ποτέ, σύμφωνα με ερευνητές και οικονομολόγους
Η Quinn Merriss, μια 18χρονη που αυτοπροσδιορίζεται ως τρανς και non binary, μόλις και μετά βίας τα βγάζει πέρα. Μετά από χρόνια έντασης και τσακωμών, οι γονείς της την έδιωξαν από το σπίτι επειδή είναι τρανς. Τώρα ζει μόνη της, χωρίς καμία οικονομική υποστήριξη από συγγενείς, δουλεύοντας ως σερβιτόρα με 5,50 δολάρια την ώρα συν τα φιλοδωρήματα. Καταφέρνει να τα βγάζει πέρα χάρη σε ένα πρόγραμμα στεγαστικής συνδρομής, το Medicaid και το Πρόγραμμα Συμπληρωματικής Διατροφικής Βοήθειας (SNAP).
Η δυσχερής θέση της Merriss καταδεικνύει τη σκληρή οικονομική πραγματικότητα εκατομμυρίων Αμερικανών που αυτοπροσδιορίζονται ως τρανς ή/και μη δυαδικοί.
Οι συνθήκες διαβίωσης και εργασίας των τρανς ατόμων παραμένουν τόσο σκληρές όσο ποτέ. Τα στοιχεία από τις έρευνες είναι αδιαμφισβήτητα: Τα άτομα των οποίων η ταυτότητα φύλου δεν ταιριάζει με το φύλο τους κατά τη γέννηση, είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν οικονομικές δυσκολίες από ό,τι ο γενικός πληθυσμός. (Ορισμένα τρανς άτομα προσδιορίζονται ως «μη δυαδικά» πράγμα που σημαίνει ότι δεν συμμορφώνονται με βάση ένα συγκεκριμένο φύλο).
Αντιμετωπίζουν «χαμηλότερα ποσοστά απασχόλησης, χαμηλότερα εισοδήματα νοικοκυριών, υψηλότερα ποσοστά φτώχειας, μεγαλύτερη χρήση δημόσιας βοήθειας και αυξημένη πιθανότητα επισιτιστικής ανασφάλειας» σύμφωνα με μελέτη του 2022. Υπάρχουν τουλάχιστον 5,3 εκατομμύρια άτομα που προσδιορίζονται ως τρανς ή/και μη δυαδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, περίπου όσο η μητροπολιτική περιοχή του Φοίνιξ, σύμφωνα με το Pew Research Center.
Οικονομολόγοι και ερευνητές υπογραμμίζουν ότι για όλα αυτά φταίει η τρανσφοβία, δηλαδή οι αρνητικές πεποιθήσεις και στάσεις για τα τρανς άτομα. Η φυλομετάβαση μπορεί επίσης να κοστίσει δεκάδες χιλιάδες δολάρια, ενώ το να κρύβεται κανείς είναι πλέον καλά τεκμηριωμένο ότι επιβαρύνει την ψυχική υγεία.
Τι δείχνουν οι στατιστικές
Η δεινή οικονομική κατάσταση των τρανς και των μη δυαδικών ατόμων δεν είχε διερευνηθεί για πολύ καιρό, αν και έχουν αποκαλυφθεί πολλά τις τελευταίες δεκαετίες.
«Γνωρίζουμε ότι τα διεμφυλικά άτομα βιώνουν τόσες οικονομικές ανισότητες από τότε που συλλέγονται στοιχεία γι’ αυτά, δηλαδή εδώ και 30 ή 40 χρόνια», δήλωσε ο Kevin Nadal, διακεκριμένος καθηγητής Ψυχολογίας στο City University of New York’s Graduate Center. «Αν δείτε ένα τρανς άτομο και σας κάνει να νιώσετε άβολα, αυτό συμβαίνει επειδή είτε δεν έχετε εκτεθεί πολύ σε αυτά στο παρελθόν είτε επειδή έχετε πολύ άκαμπτες ιδέες για το φύλο» δήλωσε ο Nadal.
Το Pew Research Center διαπίστωσε επίσης ότι οι περισσότεροι Αμερικανοί πιστεύουν ότι το φύλο ενός ατόμου καθορίζεται από το φύλο του κατά τη γέννησή του, αλλά τάσσονται υπέρ της προστασίας τους από τις διακρίσεις.
Περισσότερο από 1/3 τρίτο των διεμφυλικών ατόμων που συμμετείχαν στην έρευνα (34%) δήλωσαν ότι βιώνουν φτώχεια, ενώ το 30% δήλωσε ότι έχουν μείνει άστεγοι τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους. Το ποσοστό ανεργίας μεταξύ των διεμφυλικών ατόμων που συμμετείχαν στην έρευνα ήταν 18%, ποσοστό υπερτετραπλάσιο του εθνικού ποσοστού.
Ο καθοριστικός ρόλος της οικογένειας
Η οικογένεια παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιβίωση ενός ατόμου – ακόμα και με κάτι τόσο απλό, όσο η παροχή στέγης στην εφηβεία ή την πρώιμη ενήλικη ζωή. Αυτό το δίχτυ ασφαλείας είναι συχνά ανύπαρκτο για τα διαφυλικά άτομα.
«Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πώς ξεκινάς τη ζωή σου» δήλωσε ο Jody Herman, ερευνητής Δημόσιας Πολιτικής στο Ινστιτούτο Williams του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες. «Διαπιστώσαμε ότι τα τρανς άτομα που είχαν διωχθεί από τα σπίτια τους ή είχαν εμπειρίες απόρριψης από την οικογένειά τους είχαν περισσότερες πιθανότητες να βρίσκονται σε ασταθή οικονομική κατάσταση».
Ο Jay Woodman, ένας 29χρονος τρανσέξουαλ άνδρας, εγκατέλειψε την οικογένειά του στο Greenville της Νότιας Καρολίνας πριν από περίπου έξι χρόνια μαζί με τον σύντροφό του, Alexander Taylor. Το ζευγάρι ζει σήμερα με τους γονείς του Taylor στο νότιο Maryland. Ο Woodman δήλωσε ότι δεν έχει καμία επαφή με κανέναν από τους συγγενείς του, αφού κατέστη σαφές ότι δεν υποστηρίζουν την ταυτότητα φύλου του.
Αν δεν έχετε οικονομική βοήθεια με κάποιο τρόπο από τους γονείς, τους παππούδες και τις γιαγιάδες ή τους φίλους σας, ξεχάστε την αγορά σπιτιού σε αυτή την περιοχή, δήλωσε ο Woodman. «Η οικονομική μας κατάσταση ήταν πολύ κακή πριν μερικά χρόνια, καθώς ο Alexander ήταν καθηγητής μουσικής με πλήρη απασχόληση και εγώ δούλευα με μερική απασχόληση σε μια δουλειά με ελάχιστο μισθό στην εστίαση – ήταν το μόνο που μπορούσα να βρω εκείνη την εποχή».
Πολλοί γονείς βοηθούν επίσης στην πληρωμή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η έρευνα δείχνει ότι αυτό δεν ισχύει για τα περισσότερα τρανς και μη δυαδικά άτομα. Η Merriss δήλωσε ότι ονειρεύεται να φοιτήσει στο κολέγιο, αλλά δεν μπορεί ακόμη να το κάνει εφόσον δεν εργάζεται με πλήρη και σταθερή απασχόληση.
Η έλλειψη σεβασμού στην εργασία
Η Sarah Elizabeth Isbell, 62 ετών, μπήκε στη διαδικασία φυλομετάβασης από άνδρα σε γυναίκα το 2000, κάνοντας τελικά χειρουργική επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου το 2008. Η Isbell εργάζεται σήμερα σε ρόλο διοικητικής υποστήριξης σε μη κερδοσκοπικό οργανισμό, αλλά είναι κάτοχος πτυχίου νομικής από το Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα.
Η Isbell δήλωσε ότι εργάστηκε σε ένα δικηγορικό γραφείο για τα πολιτικά δικαιώματα στα τέλη της δεκαετίας του 2000, αφού είχε ήδη αρχίσει να κάνει τη μετάβαση, αλλά απολύθηκε μετά από ένα ταπεινωτικό περιστατικό στο χώρο εργασίας.
«Εμφανίστηκα στη δουλειά μια μέρα φορώντας σανδάλια με τα δάχτυλα των ποδιών μου βαμμένα κόκκινα και γελοιοποιήθηκα από το αφεντικό μου, η οποία μάλιστα ήταν και γυναίκα. Μπροστά σε όλο το γραφείο με ρώτησε: Θα πήγαινες στο δικαστήριο έτσι; και όταν της είπα ότι δεν βλέπω να υπάρχει κάποιο θέμα, άρχισε να μου λέει ότι οι άνδρες δεν μπορούν να ντύνονται έτσι» είπε.
«Αυτό ήταν πραγματικά ταπεινωτικό» πρόσθεσε. Η Isbell δήλωσε ότι αγωνίστηκε να βρει άλλη δουλειά ως δικηγόρος. «Ασχολήθηκα με τα πολιτικά δικαιώματα. Αλλά μετά τη μετάβασή μου, ακόμη και οι φίλοι μου δικηγόροι πολιτικών δικαιωμάτων δεν ήθελαν να με προσλάβουν. Μου έλεγαν συνεχώς ότι οι ένορκοι και οι πελάτες με υποθέσεις ενώπιον ενόρκων δεν δέχονται έναν τρανς δικηγόρο».
Μία απόφαση ορόσημο
Το 2020, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε σε μια υπόθεση-ορόσημο για τα πολιτικά δικαιώματα ότι οι εργοδότες απαγορεύεται να κάνουν διακρίσεις σε βάρος ΛΟΑΤΚΙ εργαζομένων. Η υπόθεση ενώπιον του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας, Bostock v. Clayton County, αφορούσε την ενοποίηση τριών παρόμοιων υποθέσεων σε όλη τη χώρα.
Μία από αυτές είχε ασκηθεί από την Aimee Stephens, η οποία αποκάλυψε ότι είναι τρανς γυναίκα το 2013, ενώ εργαζόταν ως υπεύθυνη κηδειών σε ένα προάστιο κοντά στο Ντιτρόιτ. Ενημέρωσε τον εργοδότη της με επιστολή ότι θα ερχόταν ντυμένη ως γυναίκα και απολύθηκε λίγο αργότερα, γεγονός που οδήγησε στη μήνυση της Stephens. Η Stephens απεβίωσε ένα μήνα πριν από την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου.
Τσουνάμι νομοσχεδίων κατά των τρανς
Ένα ιστορικό κύμα νομοσχεδίων σε πολιτείες των ΗΠΑ στοχεύει στην απαγόρευση της πρόσβασης σε υγειονομική περίθαλψη που να επιβεβαιώνει το φύλο για τους διεμφυλικούς νέους αλλά και στη ρύθμιση των προγραμμάτων σπουδών στα δημόσια σχολεία, συμπεριλαμβανομένων των συζητήσεων σχετικά με την ταυτότητα φύλου.
Πέρυσι, κατατέθηκαν τουλάχιστον 510 νομοσχέδια κατά των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων -τριπλάσια σε σχέση με το 2022- σε διάφορες πολιτείες, οι περισσότερες από τις οποίες ελέγχονται από Ρεπουμπλικανούς, σύμφωνα με στοιχεία της Αμερικανικής Ένωσης Πολιτικών Ελευθεριών.
Τα 2/3 των νέων ρυθμίσεων αφορούσαν την υγειονομική περίθαλψη με στόχο να εμποδίσουν τους ανήλικους τρανς να λάβουν περίθαλψη που να επιβεβαιώνει το φύλο τους. Σύμφωνα με το Trans Legislation Tracker, 40 νομοσχέδια κατά των τρανς έχουν μέχρι στιγμής γίνει νόμοι του κράτους, εκτός από 8 που έχουν περάσει από τους νομοθέτες αλλά δεν έχουν εγκριθεί ακόμη ή έχει ασκηθεί βέτο από κάποιον κυβερνήτη.
Με πληροφορίες από CNN
Ακολουθήστε το pride.gr στο Google News και ενημερωθείτε πρώτοι
Related
Νεοτερα
