Ήταν μια γενιά που μπήκε σε διαδικασία να κυνηγήσει το όνειρό της και να σπουδάσει. Η May που περιγράφει τη δική της περιπέτεια στους New York Times είχε μόλις ολοκληρώσει επτά χρόνια σπουδών στην Ιατρική, αλλά έναν μήνα μετά την αποφοίτησή της και την εύρεση εργασίας, είδε τα όνειρά της να διαλύονται.

Τον Φεβρουάριο του 2021, ο στρατός της Μιανμάρ κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα και η οικονομία της χώρας, που είχε ήδη πληγεί από την πανδημία, άρχισε να λυγίζει. Οι τιμές εκτοξεύτηκαν στα ύψη και ο μισθός της May, που αντιστοιχούσε σε 415 δολάρια το μήνα, εξανεμίστηκε. Με τον πατέρα της να πάσχει από νεφροπάθεια, η ίδια απελπιζόταν όλο και περισσότερο.

Τότε γνώρισε κοπέλες που έβγαζαν τα διπλάσια από εκείνη ως «κορίτσια για ραντεβού». Τα χρήματα ήταν δελεαστικά, ακόμη και αν περιλάμβαναν σεξ με άνδρες.

«Είναι δύσκολο να δεχτώ ότι, παρά τα τόσα χρόνια σπουδών μου για να γίνω γιατρός, κάνω τώρα αυτού του είδους τη δουλειά μόνο και μόνο για να τα βγάλω πέρα», δήλωσε η 26χρονη May, η οποία εργάζεται ως ιερόδουλη για πάνω από ένα χρόνο στο Mandalay, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Μιανμάρ.

Η ίδια, όπως και όλες οι άλλες κοπέλες που μίλησαν στους New York Times, ζήτησε να μην κατονομαστεί με το πλήρες όνομά της επειδή η οικογένειά της δεν γνωρίζει πώς κερδίζει χρήματα και η πορνεία είναι παράνομη στη Μιανμάρ.

Το πραξικόπημα και ο εμφύλιος πόλεμος που ακολούθησε έχουν καταστρέψει την οικονομία της χώρας. Ο πληθωρισμός εκτοξεύτηκε στο 26% φέτος, καθώς οι ελλείψεις ρεύματος παρέλυσαν τα εργοστάσια, οι βροχές χωρίς εποχή πλημμύρισαν τα αγροκτήματα και οι μάχες σε περιοχές κοντά στην Κίνα και την Ταϊλάνδη αποδεκάτισαν το διασυνοριακό εμπόριο.

Το νόμισμα, το kyat, έχει χάσει τα 2/5 της αξίας του έναντι του δολαρίου μέσα στη χρονιά, ενώ σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, οι μισοί κάτοικοι της Μιανμάρ ζουν σε συνθήκες φτώχειας.

Αυτή η συνθήκη έχει αναγκάσει έναν μεγάλο αριθμό γυναικών στη Μιανμάρ να στραφεί στην πορνεία: γιατρούς, δασκάλες, νοσοκόμες και άλλους επαγγελματίες.

Είναι δύσκολο να εντοπιστεί πόσες γυναίκες συμμετέχουν στο εμπόριο, αλλά οι αυτές που κυκλοφορούν στους δρόμους είναι πλέον πολύ περισσότερες από ό,τι στο πρόσφατο παρελθόν.

Μετά το πραξικόπημα, οι γυναίκες βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή των διαδηλώσεων. Βγήκαν στους δρόμους και δημιούργησαν μια αχτίδα ελπίδας για την κατάλυση της βαθιά ριζωμένης πατριαρχίας της Μιανμάρ. Αλλά η αύξηση της πορνείας είναι ένα ακόμη πλήγμα για την κατάσταση των γυναικών, οι οποίες κακοποιούνται σεξουαλικά από τον στρατό εδώ και δεκαετίες.

Δεν υπάρχει ορατό τέλος σε αυτή τη δυστυχία – η χούντα μπορεί να έχει χάσει πολύ έδαφος από τους αντάρτες, αλλά εξακολουθεί να ελέγχει τις πόλεις της Μιανμάρ, όπου η πορνεία έχει αυξηθεί σε οίκους ανοχής, καραόκε μπαρ, νυχτερινά κέντρα και ξενοδοχεία.

Η Zar ήταν νοσοκόμα σε ιδιωτικό νοσοκομείο στο Μανταλάι, το οποίο έκλεισε η στρατιωτική κυβέρνηση επειδή οι γιατροί του είχαν ενταχθεί στο κίνημα διαμαρτυρίας.

Τότε μία φίλη της τής πρότεινε έναν τρόπο να βγάλει χρήματα. «Απλά γίνε κορίτσι για ραντεβού» της είπε.

Πριν από την πρώτη της μέρα στη δουλειά, η 25χρονη Zar, είπε ότι παρακολούθησε πορνογραφικά βίντεο για να προσπαθήσει να καταλάβει τι πρέπει να κάνει. Είπε ότι ο πρώτος της πελάτης ήταν ένας Κινέζος που έμοιαζε γύρω στα 40 και μιλούσε ελάχιστα βιρμανικά και καθόλου αγγλικά.

Η ίδια παραδέχεται ότι το ραντεβού είχε διάρκεια μόλις 20 λεπτών αλλά της φάνηκαν σαν μια αιωνιότητα. Πριν από λίγες ημέρες κι αφού πια είχε μάθει πώς να διαχειρίζεται τις καταστάσεις, ήρθε ένα μήνυμα στο Telegram. Ένα όνομα, ένα τηλέφωνο επικοινωνίας, η ώρα και το μέρος. Το επόμενο ραντεβού της. Θα της απέφερε 80 δολάρια, όσα κέρδιζε προηγουμένως δουλεύοντας για έναν ολόκληρο μήνα.

Για τη Zar, τη May και πολλές ακόμα γυναίκες, η οικονομική δυσχέρεια τις αναγκάζει να παρανομούν. Εκτός του ότι κινδυνεύουν, όταν συλλαμβάνονται πρέπει να δωροδοκούν για να εξασφαλίσουν την ελευθερία τους.

Η Μιανμάρ, με πληθυσμό περίπου 55 εκατομμυρίων, έχει μακρά ιστορία στρατιωτικών καθεστώτων. Αλλά όταν ανέλαβε η πολιτική εξουσία το 2011, η μεσαία τάξη άρχισε να ευδοκιμεί. Τώρα αυτή η ταξική ομάδα έχει συρρικνωθεί κατά 50%, σύμφωνα με το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών.

Μετά το πραξικόπημα, οι τιμές των αγαθών όπως τα αυγά και η οδοντόκρεμα τριπλασιάστηκαν. Άνθρωποι της πρώην μεσαίας τάξης αναγκάζονται πλέον να παραλείπουν γεύματα, πόσω μάλλον από τη στιγμή που το κόστος ενός τυπικού γεύματος έχει εκτοξευθεί κατά 160%.

Η Su είναι ένα τρίτο παράδειγμα κοπέλας που οδηγήθηκε στην πορνεία. Έστειλε μια γυμνή φωτογραφία της σε μια γυναίκα με διασυνδέσεις σε αυτόν τον χώρο και αυτή της κανονίζει τα ραντεβού. Κάθε φορά που συναντά έναν άνδρα, αναγκάζεται να λείπει αρκετές ώρες γιατί οι γονείς της θεωρούν ότι έχει νυχτερινή βάρδια στο νοσοκομείο όπου εργαζόταν ως νοσηλεύτρια.

«Ήθελα να γίνω παιδίατρος και να βοηθήσω τα παιδιά, αλλά το πραξικόπημα και η οικονομική κατάσταση της οικογένειάς μου δεν μου άφησαν άλλες επιλογές. Αυτή η καθημερινότητα είναι πολύ μακριά από τη ζωή που ονειρευόμουν» λέει στους NYT.

Στα ήδη πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες, έρχεται να προστεθεί ακόμα ένα που έχει παγκόσμιο χαρακτήρα. Κερδίζουν παραδοσιακά λιγότερα χρήματα από τους άνδρες, έχοντας σε ορισμένες περιπτώσεις έως και 40% μικρότερο ημερομίσθιο για την ίδια ακριβώς δουλειά.