icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Πάλευε με τον πυρετό, αλλά είχε πλήρη διαύγεια για να κάνει παρατηρήσεις στη Θρακιώτισσα σκλάβα που του έπαιζε μουσική με φλάουτο

Πρόσφατα αποκρυπτογραφημένα αποσπάσματα από τους παπύρους που θάφτηκαν κάτω από στρώματα ηφαιστειακής τέφρας, μετά την έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.Χ., ρίχνουν φως στις τελευταίες ώρες του Πλάτωνα.

Σε αυτήν την πρωτοποριακή ανακάλυψη, ο πάπυρος περιέχει μία άγνωστη μέχρι σήμερα αφήγηση για το πώς ο Έλληνας φιλόσοφος πέρασε το τελευταίο του βράδυ, ακούγοντας μουσική που έπαιζε με το φλάουτο μια Θρακιώτισσα σκλάβα.

Παρά το γεγονός ότι πάλευε με τον πυρετό και βρισκόταν στα πρόθυρα του θανάτου, είχε πλήρη διαύγεια για να επικρίνει τη μουσικό για την έλλειψη ρυθμού, σύμφωνα πάντα με την αφήγηση.

Οι αποκωδικοποιημένες λέξεις υποδηλώνουν επίσης ότι ο τόπος ταφής του Πλάτωνα ήταν σε κήπο πλησίον του «ναού των Μουσών» στην Ακαδημία Πλάτωνος που ήταν ουσιαστικά το πρώτο πανεπιστήμιο στον κόσμο. Προηγουμένως, ήταν γνωστό μόνο σε γενικές γραμμές ότι είχε ταφεί εντός της Ακαδημίας.

Κατά την παρουσίαση των ευρημάτων της έρευνας στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Νάπολης, ο καθηγητής Graziano Ranocchia, του Πανεπιστημίου της Πίζας, ο οποίος ηγήθηκε της ομάδας που ήταν υπεύθυνη για την αποκρυπτογράφηση του παπύρου, χαρακτήρισε την ανακάλυψη μια «σπουδαία εξέλιξη που μας βοηθά να έχουμε μια βαθύτερη κατανόηση της αρχαίας ιστορίας».

«Χάρη στις πιο προηγμένες απεικονιστικές διαγνωστικές τεχνικές, έχουμε επιτέλους τη δυνατότητα να διαβάσουμε και να αποκρυπτογραφήσουμε νέα αποσπάσματα κειμένων που στο παρελθόν θεωρούσαμε απρόσιτα» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Το κείμενο αποκαλύπτει επίσης ότι ο Πλάτωνας πουλήθηκε ως σκλάβος στο νησί της Αίγινας, πιθανώς ήδη από το 404 π.Χ., όταν οι Σπαρτιάτες κατέλαβαν το νησί, ή εναλλακτικά το 399 π.Χ., λίγο μετά τον θάνατο του Σωκράτη.

«Μέχρι σήμερα πιστευόταν ότι ο Πλάτωνας πουλήθηκε ως σκλάβος το 387 π.Χ. κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Σικελία στην αυλή του Διονυσίου Α’ των Συρακουσών», δήλωσε ο Ranocchia. «Για πρώτη φορά, μπορέσαμε να διαβάσουμε ακολουθίες κρυμμένων γραμμάτων από παπύρους που ήταν τυλιγμένοι σε πολλαπλά στρώματα και είχαν κολλήσει ο ένας πάνω στον άλλον με την πάροδο των αιώνων, μέσω μιας διαδικασίας ξετυλίγματος με χρήση μηχανικής τεχνικής».

Σημείωσε επίσης ότι η ικανότητα των επιστημόνων να εντοπίζουν αυτά τα στρώματα και να τα επανατοποθετούν στην αρχική τους θέση, αποκαθιστώντας έτσι τη συνοχή ενός κειμένου, αντιπροσωπεύει μια σημαντική πρόοδο που μπορεί να οδηγήσει μελλοντικά στην ανάκτηση τεράστιου όγκου πληροφοριών.

Ο πάπυρος φυλασσόταν σε μία πολυτελή ρωμαϊκή έπαυλη στο Herculaneum, η οποία ανακαλύφθηκε το 1750 και πιστεύεται ότι ανήκε στον πεθερό του Ιουλίου Καίσαρα.

Ο Domenico Camardo, αρχαιολόγος στο πρόγραμμα συντήρησης του Herculaneum, συνέκρινε τον αντίκτυπο της έκρηξης του Βεζούβιου στην Πομπηία το 79 μ.Χ., με την ατομική βόμβα στην ιαπωνική πόλη Χιροσίμα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η θερμότητα του πυροκλαστικού κύματος που παρήγαγε ο Βεζούβιος ήταν τέτοια (πιστεύεται ότι κυμαινόταν μεταξύ 400C και 500C) που ο εγκέφαλος και το αίμα των θυμάτων έβραζαν αμέσως.

Με πληροφορίες από Guardian