Μεγέθυνση κειμένου
«Η πόρτα του δωματίου ήταν ανοιχτή. Η μητέρα ήταν κοντά στο κρεβάτι και νομίζω έκλαιγε» είπε ο παιδίατρος που έκανε ανάνηψη στην Μαλένα
Συνεχίστηκε σήμερα, Δευτέρα (27/05) η δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου για τον θάνατο της κόρης της, Μαλένας, κατά τη διάρκεια της οποίας κατέθεσε ο παιδίατρος εντατικολόγος της ΜΕΘ Παίδων στο «Παναγιώτης και Αγλαΐα Κυριακού» Κωνσταντίνος Τζιούβας, περιγράφοντας τις ανεπιτυχείς προσπάθειες να την επαναφέρουν στη ζωή.
Ο μάρτυρας ανέφερε ότι όταν έφτασε στο δωμάτιο, το παιδί είχε ήδη πεθάνει, σημειώνοντας ότι στην περίπτωση της Μαλένας χάθηκε πολύτιμος χρόνος.
«Κάναμε 10 λεπτά να φτάσουμε. Είχα όμως την αίσθηση ότι ήταν μεγαλύτερος ο χρόνος χωρίς κυκλοφορία αίματος. Η Μαλένα δεν ήταν ένα παιδί ταλαιπωρημένο, ήταν αιφνίδιος ο θάνατός της. Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα ότι κάτι έγινε στον ύπνο του και δεν το πήραμε είδηση και βρεθήκαμε προ τετελεσμένων» είπε. «Ήταν ένα παιδί νεκρό. Δεν είχε ζωτικά, δεν είχε σφίξεις δεν άκουσα καρδιά, είχε μυδρίαση».
Ο γιατρός αρχικά περιέγραψε ότι όταν δέχθηκε κλήσεις για να σπεύσει στο δωμάτιο της Μαλένας, οι συνάδελφοί του τού ανέφεραν ότι το παιδί έκανε σπασμούς. «Σε δευτερόλεπτα άρχισα να ετοιμάζομαι. Έχουμε κάποιες βαλίτσες και κουτί με φάρμακα και μαζί με τη νοσηλεύτρια ξεκινήσαμε. Μετά 1,5 λεπτό είχαμε δεύτερη κλήση. Μας έλεγαν για ανακοπή» κατέθεσε.
«Στο 20λεπτο της ανάνηψης ήταν απέλπιδα η προσπάθειά μας. Από την αρχή πίστευα ότι κάναμε ανάνηψη σε ένα παιδί που είχε χαθεί χρόνος» επανέλαβε και λίγο αργότερα δεν απέκλεισε οι αμυχές στο προσωπάκι του παιδιού να προκλήθηκαν εκείνες τις στιγμές της ανάνηψης.
Πρόεδρος: Ποιος είναι ο συνήθης χρόνος για να φτάσετε;
Μάρτυρας: Είναι περίπου 8 με 10 λεπτά.
«Η πόρτα του δωματίου ήταν ανοιχτή. Η μητέρα ήταν κοντά στο κρεβάτι, ήταν εκεί η γιατρός και μια νοσηλεύτρια. Το παιδί ήταν ξαπλωμένο και δίπλα του η γιατρός με την αμπού. Της έκαναν ΚΑΡΠΑ, ήταν συναισθηματικά φορτισμένες. Η μητέρα ήταν μέσα και νομίζω έκλαιγε» συνέχισε ο μάρτυρας.
Πρόεδρος: Ποια είναι η εικόνα που σχηματίσατε μόλις μπήκατε;
Μάρτυρας: Ήταν ένα παιδί κυανό, η αίσθησή μου ήταν όντως ότι ήταν ένα παιδί σε ανακοπή. Κάνουμε την αμπού. Το παιδί ήταν άτονο, έχει κυάνωση. Είχε ψυχρά άκρα. Ήταν ψυχρό στο κορμί, μου έκανε εντύπωση. Ήταν ένα παιδί νεκρό. Δεν είχε ζωτικά, δεν είχε σφίξεις δεν άκουσα καρδιά, είχε μυδρίαση.
Πρόεδρος: Με τη μητέρα πότε ήρθατε σε επαφή;
Μάρτυρας: Νομίζω βγήκα κάποια στιγμή και της είπα: «Είναι πολύ δύσκολα αλλά συνεχίζουμε να προσπαθούμε». Βγήκα ακόμη μια φορά και της είπα ότι δεν τα καταφέραμε.
Πρόεδρος: Σας είπε κάτι;
Μάρτυρας: Δεν μου είπε κάτι, ήταν εμβρόντητη ήταν συναισθηματικά φορτισμένη, έκλαιγε.
Πρόεδρος: Μάθατε αν εκφράστηκε κάποιο παράπονο από τους γονείς;
Μάρτυρας: Όχι δεν έμαθα κάτι. Οι γιατροί μεταξύ μας το συζητήσαμε πολλές φορές και δεν μπορούσαμε να βρούμε αιτία. Μου έκανε αίσθηση η ηπατική ανεπάρκεια λόγω των εργαστηριακών εξετάσεων και της κλινικής εικόνας του παιδιού.
Πρόεδρος: Σε περίπτωση ασφυκτικού γεγονότος σε πόσο χρόνο έχετε ανατάξει παιδί;
Μάρτυρας: Στις μερικές αποφράξεις έχουμε χρόνο να αντιδράσουμε.
Πρόεδρος: Τα συμπτώματα έλλειψης οξυγόνου ποια είναι;
Μάρτυρας: Να γίνουμε ωχροί, να κάνουμε σπασμούς, να γίνουμε κυανοί, να υπάρξει απώλεια ούρων και κοπράνων. Στο τέλος σταματάει η αναπνοή.
Ακολουθήστε το pride.gr στο Google News και ενημερωθείτε πρώτοι