Η ιστορία του 1821 δεν είναι απλώς μια σειρά γεγονότων και μαχών. Είναι το πορτραίτο ανθρώπων που ζούσαν, αγαπούσαν, ένιωθαν, έκαναν θυσίες, είχαν σεξουαλική ζωή όπως εμείς. Αυτή τη διάσταση, την ανθρώπινη, προσδίδει στους αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης ο εκπαιδευτικός και συγγραφέας Κυριάκος Σκιαθάς μέσα από την τριλογία του «Τα ερωτικά του ‘21» (εκδόσεις Διαπολιτισμός).

Λάτρης της Ιστορίας από μικρός, όπως λέει στο Pride.gr, στόχος του ήταν να μάς παρουσιάσει την ανθρώπινη πλευρά των ηρώων, όχι μόνο την αγωνιστική τους δράση, αλλά και τη καθημερινότητά τους, τις προσωπικές τους σχέσεις και τις συγκρούσεις που σημάδεψαν την εποχή τους.

Δεν πρόκειται για σούπερ ήρωες ή αλάθητους, όπως συχνά παρουσιάζονται από την ακαδημαϊκή ιστοριογραφία, αλλά για καθημερινούς ανθρώπους που βρέθηκαν σε ακραίες συνθήκες και με την ίδια ανθρώπινη φύση που έχουμε κι εμείς σήμερα. Μέσα από τις σελίδες της τριλογίας αυτής, επιχειρεί να αναδείξει αυτή την πλευρά των αγωνιστών του 1821 και να φέρει στο φως μια πιο ρεαλιστική εικόνα του αγώνα τους.

«Πρόθεσή μου δεν είναι να θίξω κάποιον, αλλά να αναδείξω την ανθρώπινη φύση τους και να δείξω ακόμη πιο πολύ την ηρωικότητά τους», λέει ο συγγραφέας στο Pride.gr.

Διαβασε ακομα

Η φιλία που νίκησε τον ρατσισμό

Στην πραγματικότητα, αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν ιδανικά πλάσματα χωρίς ελαττώματα και πάθη. Όχι, είχαν ερωτικές σχέσεις, ήταν ατελείς, όπως και εμείς. Και η ηρωικότητά τους δεν έγκειται στην έλλειψη ελαττωμάτων, αλλά στο γεγονός ότι βρέθηκαν σε μια επαναστατική κατάσταση και αποφάσισαν να αγωνιστούν για την ελευθερία της πατρίδας τους, με όλα τα συναισθηματικά και ανθρώπινα εμπόδια που τους στέκονταν στον δρόμο.

Όπως όλοι οι άνθρωποι, και οι αγωνιστές του ’21 είχαν ερωτικές περιπέτειες, πάθη, και προσωπικές συγκρούσεις. Δεν είναι θέμα «κλειδαρότρυπας», ούτε έκθεσης της προσωπικής τους ζωής, αλλά μια προσπάθεια κατανόησης του πώς αυτές οι προσωπικές σχέσεις επηρέασαν και το επαναστατικό τους έργο.

Στα βιβλία του ο κ. Σκιαθάς προσπαθεί να φέρει στην επιφάνεια ανθρώπινες στιγμές. Μέσα από τις ιστορίες περίπου 45 αγωνιστών, όπως του Καραϊσκάκη, του Κολοκοτρώνη, του Λόρδου Βύρωνα και της Μαντούς Μαυρογένους, οι αναγνώστες βλέπουν τις προσωπικές σχέσεις και τις συναισθηματικές τους συγκρούσεις, αλλά και τις θυσίες που έκαναν για την ελευθερία. Αυτή η πτυχή της ανθρώπινης φύσης είναι ζωτική για να κατανοήσουμε τη βαθιά ανθρώπινη διάσταση του αγώνα τους.

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης και η Μαριώ που… έγινε Ζαφείρης

Ένας από τους σπουδαιότερους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης, ο «γιος της καλόγριας», όπως τον αποκαλούσαν, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, -αν και παντρεμένος με την Γκόλφω Ψαρογιαννοπούλου-έζησε έναν μεγάλο έρωτα με τη Μαριώ, μια τουρκοπούλα, την οποία βρήκε στα μέσα του αγώνα στη Τρίπολη, την εκχριστιάνισε και την πήρε μαζί του.

Όμως, καθώς στα στρατόπεδα δεν υπήρχαν γυναίκες, η Μαριώ ήταν πάντα ντυμένη με ανδρικά ρούχα, ενώ της είχαν προσδώσει και το όνομα Ζαφείρης. Η Μαριώ συνόδευε πάντα τον Καραϊσκάκη, τον πρόσεχε και τον φρόντιζε, καθότι ήταν και άρρωστος με φυματίωση, ενώ ήταν στο πλάι του μέχρι το τέλος της ζωής του.

Ο έρωτας που οδήγησε στην… αρπαγή της ωραίας Ελένης

Ο Βάσος Μαυροβουνιώτης ήταν σλαβικής καταγωγής φιλέλληνας αγωνιστής ο οποίος βρέθηκε το 1826 στην Κέα, καθώς προετοιμαζόταν η εκστρατεία απελευθέρωσης του Λιβάνου. Στο νησί των Κυκλάδων τον φιλοξένησε ο Πάγκαλος, ο οποίος ήταν παντρεμένος με μία πολύ ωραία γυναίκα, την Ελένη ή Λέγκω όπως την φώναζαν.

Διαβασε ακομα

Η εκπληκτική ιστορία του φύλακα αγγέλου του Βαν Γκογκ

Δον Ζουάν της εποχής, ο Μαυροβουνιώτης την ερωτεύτηκε κι αποφάσισε να την κλέψει. Την μετάφερε μάλιστα στην Άνδρο και την έκλεισε σε έναν πύργο, τον οποίον φυλούσαν φρουροί, μην επιτρέποντας σε κανέναν να μπει μέσα. Ακόμη και το φαγητό λέγεται ότι τής το ανέβαζαν με καλάθι.

Είχε αναθέσει μάλιστα και σε μία Βολιώτισσα να την επιτηρεί όσο εκείνος θα έλειπε στην εκστρατεία. Μόλις επέστρεψε από τον Λίβανο, πήρε την Λέγκω μαζί του, αφήνοντας στα κρύα του λουτρού τον Πάγκαλο.

Ο έρωτας που έγινε μίσος

Από τους πιο γνωστούς έρωτες της περιόδου της Επανάστασης ήταν αυτός που έζησαν η Μαντώ Μαυρογένους με τον Δημήτριο Υψηλάντη, που μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη με τους Τζένη Καρέζη και Πέτρο Φυσσούν στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Οι δυο τους ήταν πολύ ερωτευμένοι και γρήγορα αναπτύχθηκε μεταξύ τους μια δυνατή σχέση, με τον Υψηλάντη μάλιστα να τής υπόσχεται γραπτώς πως θα παντρευτούν μόλις τελειώσει ο αγώνας για την απελευθέρωση.

Όμως υπήρχαν κάποιοι, που δεν έβλεπαν με καλό μάτι σε μια εποχή πολιτικής αστάθειας. Ένας από αυτούς ήταν ο Ιωάννης Κωλέττης, ο οποίος τελικά κατάφερε να χωρίσει το ζευγάρι.

Πληγωμένη η Μαντώ Μαυρογένους, χρησιμοποίησε το έγγραφο με το οποίο της είχε υποσχεθεί γάμο ο Υψηλάντης, ζητώντας τη δίωξή του, κάτι που τελικά δεν τελεσφόρησε.

Ο Αθανάσιος Διάκος και η ατίμωση της Κατερίνης

Ένας άλλος εμβληματικός ήρωας της Επανάστασης, ο Αθανάσιος Διάκος, προεπαναστατικά υπήρξε μήλον της έριδος για πολλές γυναίκες στη Ρούμελη, ενώ λέγεται ότι η ομορφιά του τον έκανε ποθητό και στους Τούρκους. Θεωρείται μάλιστα πως αυτή ήταν και η αιτία που βγήκε στο βουνό, καθώς ένας Τούρκος πήγε να τον μολέψει, όταν ακόμη ήταν διάκος στο μοναστήρι, κι εκείνος τον μαχαίρωσε.

Μία από τις γυναίκες που ήταν ερωτευμένη με τον Διάκο και αρραβωνιασμένη μαζί του ήταν η Κατερίνη από τη Σέλιανη. Από την ομορφιά της όμως είχε θαμπωθεί κι άλλο ένα πρωτοπαλίκαρο του Σκαλτσοδήμου, ο Γούλας.

Συζητώντας μια μέρα στο λημέρι, ο Γούλας προκάλεσε τον Διάκο λέγοντάς του ότι μπορούσε να ξελογιάσει την αρραβωνιαστικιά του και να την πάρει στο δικό του κονάκι. Ο Διάκος δέχθηκε την πρόκληση, λέγοντας πως είχε μεγάλη εμπιστοσύνη στην Κατερίνη του.

Όμως ο Γούλας κατάφερε να την ξεγελάσει και την έκανε να τον ακολουθήσει, λέγοντάς της πως ο αρραβωνιαστικός της ήθελε να τη δει γιατί είναι άρρωστος.

Διαβασε ακομα

Οι γενναίες γυναίκες της Πίνδου και η προσφορά τους στο έπος του ‘40

Βλέποντας την αγαπημένη του να έρχεται με τον Γούλα, ο Διάκος θύμωσε κι αφού την γύμνωσε την έστειλε πίσω στο χωριό της. Μόλις την είδαν οι χωριανοί της, την διαπόμπευσαν, εκείνη τρελάθηκε κι έμεινε στην ιστορία ως η παλιοκατερίνη της Σέλιανης.

Με τα βιβλία του Κυριάκου Σκιαθά έρχονται για πρώτη φορά σε πρώτο πλάνο οι ανθρώπινες στιγμές των αγωνιστών, των επαναστατών που μέχρι τότε ήταν στο κάδρο μόνο σαν μηχανές κοπής τουρκικών κεφαλών, ανθρώπων που με βάση την ακαδημαϊκή ιστοριογραφία έπρεπε να φαντάζουν άνθρωποι με ακηλίδωτη ηθική και χωρίς σαρκικές επιθυμίες.