Ο «φόνος είναι μία βολή μακριά» (“Murder, It’s just a shot away”) τραγουδούσαν οι Rolling Stones το 1969 στο νέο τους άλμπουμ, “Let It Bleed”, ένα προφητικό κομμάτι, καθώς – μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα – ο Μικ Τζάγκερ (Mick Jagger) βρέθηκε στο στόχαστρο των Hells Angels, της μεγαλύτερης λέσχης μηχανόβιων σε όλο τον κόσμο.

Τη δεκαετία του 1960, ο έρωτας είναι ελεύθερος, τα ναρκωτικά άφθονα, οι μουσικοί βρίσκονται σε καλλιτεχνικό οίστρο και υπάρχει μία ατελείωτη διάθεση για επανάσταση. Το κολοσσιαίο ταλέντο των Τζάγκερ, Τζιμ Μόρισον, Τζίμι Χέντριξ και Μπομπ Ντίλαν αποδεικνύεται από την κορυφαία παραγωγή τους σε ανεπανάληπτα τραγούδια που μιλούν για το σεξ, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον έρωτα και την ελευθερία.

Το ροκ εν ρολ γίνεται η μουσική έκφραση της αντικουλτούρας και του αντικομφορμισμού, και οι τεράστιοι καλλιτέχνες της εποχής αναδεικνύονται σε σύγχρονοι θεοί που λατρεύονται με πάθος.

Το άδοξο τέλος

Επειδή, ωστόσο, ό,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει, η δεκαετία του άκρατου ηδονισμού φαίνεται πως δεν θα μπορούσε παρά να έχει ένα άδοξο τέλος – κυρίως όταν άρχισαν να έρχονται στο φως οι συνέπειες του σεξ χωρίς προφυλάξεις, αλλά και των καταχρήσεων.

Για ορισμένους, η ταφόπλακα στην εποχή εκείνη ήταν η ανατριχιαστική δολοφονία της Sharon Tate, συζύγου του σκηνοθέτη Roman Polanski, στο Λος Άντζελες και άλλων τεσσάρων φίλων της, τον Αύγουστο του 1969, από μέλη της οικογένειας Μάνσον.

Για άλλους, ωστόσο, ήταν το Altamont Free Festival, όταν τέσσερα άτομα έχασαν τη ζωή τους σε μία πολυαναμενόμενη συναυλία με κορυφαίους καλλιτέχνες.

Διαβασε ακομα

Η άβολη συνάντηση του Τζον Λένον με τον Μικ Τζάγκερ

Altamont Free Festival

Βρισκόμαστε στα τέλη του 1969: Οι Rolling Stones έχουν καταφέρει να είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές συγκρότημα μετά από τους Beatles και το next big think της μουσικής βιομηχανίας.

Το μόνο πρόβλημα, για τους θαυμαστές τους, είναι ότι οργανώνουν συναυλίες με ιδιαιτέρως ακριβά εισιτήρια, κάτι στο οποίο συνηγορούν και πολλοί κριτικοί και δημοσιογράφοι.

Σε μία κίνηση ματ, ο Τζάγκερ και η παρέα του, ανακοινώνουν πως θα δώσουν μία συναυλία στο Σαν Φρανσίσκο, πλαισιωμένοι από άλλα κορυφαία ονόματα της εποχής, όπως οι Καρλος Σαντάνα, Jefferson Airplane και The Flying Burrito Brothers.

Για κάποιον ανεξήγητο λόγο ωστόσο, αποφασίζεται η σκηνή να έχει μόλις ένα μέτρο ύψος – κάτι το οποίο αντιλαμβάνονται στη συνέχεια ότι είναι λάθος – όμως είναι πολύ αργά για να το διορθώσουν. Και επειδή η μία λάθος απόφαση, συνήθως, ακολουθείται και από άλλες, το συγκρότημα αποφασίζει να προσλάβει τους Hells Angels – μία ομάδα μηχανόβιων γνωστών για τις ακραίες απόψεις τους – ως ασφάλεια για τη συναυλία.

Στο Altamont Free Festival εξάλλου, η αστυνομική παρουσία δεν θα μπορούσε να δικαιολογηθεί καθώς σύσσωμο το πλήθος, αλλά και οι καλλιτέχνες, αποστρέφονταν τις δυνάμεις εξουσίας.

Το απόλυτο χάος

Καθώς ξεκίνησε το σετ των Stones, έγινε χαμός. Οι ίδιοι χρειάστηκε να σταματήσουν να παίζουν επανειλημμένα, με όλα τα μέλη να δείχνουν φοβισμένα για την ασφάλειά τους και την ασφάλεια των παρευρισκομένων, πολλοί από τους οποίους άρχισαν κάποια στιγμή να ανεβαίνουν στη σκηνή.

Κάποια στιγμή, οι Hells Angels πιάστηκαν στα χέρια με τον Meredith Hunter, έναν νεαρό Αφροαμερικανό που φαινόταν να συμπεριφέρεται αλλοπρόσαλλα, καθώς είχε κάνει και χρήση διαφόρων ουσιών.

Όταν μάλιστα τον έδιωξαν από τη σκηνή, λίγο αργότερα επέστρεψε κρατώντας ένα περίστροφο. Ακολούθησε πανικός. Μέλη των Hells Angels επενέβησαν, μαχαιρώνοντας τον Hunter μέχρι θανάτου, ενώ άλλα τρία άτομα έχασαν τη ζωή τους στη συναυλία.

Στόχος ο Μικ Τζάγκερ

Στον απόηχο των τραγικών γεγονότων, οι Stones έκαναν το λάθος να επικρίνουν ανοιχτά τους Hells Angels. Ο κιθαρίστας Mick Taylor είπε ότι όλο το σκηνικό ήταν ακραία βίαιο, προσθέτοντας πως οι Hells Angels είχαν μεγάλη σχέση με αυτό: «Είχα την εντύπωση ότι επειδή ήταν μια δύναμη ασφαλείας, το χρησιμοποιούσαν ως δικαιολογία. […] Ίσως το μόνο πράγμα για το οποίο χρειαζόμασταν ασφάλεια ήταν οι Hells Angels».

Με τόση αρνητική δημοσιότητα και τον Τύπο να τους κατακρίνει, γρήγορα η «συμμορία» των μοτοσικλετιστών στράφηκε ενάντια στον Τζάγκερ. Χρόνια αργότερα, στο πλαίσιο της τηλεοπτικής σειράς “The FBI at 100”, ένας πράκτορας του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών αποκάλυψε ότι οι Hells Angels είχαν σχεδιάσει να επιτεθούν στον καλλιτέχνη, στο εξοχικό του στο Χάμπτονς, κοντά στη Νέα Υόρκη.

«Οι Hells Angels εξοργίστηκαν τόσο πολύ από τη συμπεριφορά του Τζάγκερ απέναντί τους, που αποφάσισαν να τον σκοτώσουν», ανέφερε ο Tom Mangold, ο οποίος παρουσίαζε τη σειρά, προσθέτοντας πως σχεδίασαν την επίθεση από τη θάλασσα, «ώστε να μπορέσουν να εισέλθουν στην ιδιοκτησία του από τον κήπο και να αποφύγουν την ασφάλεια στην είσοδο».

Διαβασε ακομα

Ο λογιστής που εξαπάτησε τους Rolling Stones και «έβαλε στο μάτι» τους Beatles

Έτσι, ο Τζάγκερ βρέθηκε «μια βολή μακριά από το θάνατο», αλλά αυτή τη φορά επενέβη η φύση. «Ωχ, μια καταιγίδα απειλεί την ίδια μου τη ζωή σήμερα» (“Ooh, a storm is threatening my very life today”), λέει ένας στίχος από το “Gimme Shelter” των Rolling Stones.

Στην πραγματικότητα, όμως, ήταν αυτή η καταιγίδα που του έσωσε τη ζωή, καθώς την ημέρα που η συμμορία είχε σχεδιάσει να του επιτεθεί, οι Hells Angels έπεσαν στη θάλασσα από την τρικυμία και η επιχείρηση ακυρώθηκε.

Με πληροφορίες από Far Out