icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Οι συντελεστές είχαν δύο εκατομμύρια δολάρια και έξι εβδομάδες. Αρχικά, όλοι μισούσαν τον τίτλο, ενώ στη δοκιμαστική προβολή, οι θεατές φάνηκε να μην απολαμβάνουν την ταινία

Τα μάτια του είναι κενά και το πρόσωπό του έχει ένα μόνιμο τρομακτικό χαμόγελο. Τα δάχτυλά του καταλήγουν στις άκρες να είναι κοφτερές λεπίδες και ο ίδιος μοιάζει με ένα ανατριχιαστικό σκιάχτρο που μπορεί να σε ρουφήξει μέσα στο σκοτάδι. Πολλοί γνωρίζουν τον Babadook ακόμα και αν δεν έχουν δει την ταινία, το περίτεχνο, εξπρεσιονιστικό θρίλερ της αυστραλιανής σκηνοθέτιδας Jennifer Kent που έκανε πρεμιέρα στο Sundance το 2014, πολύ πριν γίνει δημοφιλές meme και μασκότ σε πολλά pride parades.

Αυτό το απόκοσμο πλάσμα ξεπηδάει μέσα από ένα απειλητικό εικονογραφημένο βιβλίο για να «βασανίσει» μια μητέρα, την Amelia (Essie Davis), και τον γιο της Sam (Noah Wiseman), με τη σχέση των δύο να γίνεται όλο και πιο τεταμένη, καθώς το τέρας γίνεται ο τρίτος συγκάτοικος στο σπίτι τους στα προάστια.

Το ντεμπούτο της ταινίας

Η ταινία έκανε το ντεμπούτο της συνοδευόμενη από τρελές επευφημίες: ο Guardian την αποκάλεσε «έξυπνο, κλειστοφοβικό θρίλερ», ενώ οι New York Times την αποθέωσαν ως μια «επίδειξη δύναμης της μητρικής αγωνίας», μέχρι που μια viral ανάρτηση στο Tumblr το 2016 χαρακτήρισε το Babadook μια «queer μασκότ».

Ξαφνικά, η φάτσα του άρχισε να πρωταγωνιστεί σε παρελάσεις υπερηφάνειας, pride πάρτι και κόκκινα χαλιά, «βγάζοντας» γκλίτερ από το δαιμονικό του στόμα και κρατώντας ψηλά σημαίες του ουράνιου τόξου.

Πριν από το “The Babadook”, υπήρχε το “Monster” – η μικρού μήκους ταινία της Kent το 2005, την οποία εξέλιξε σε μεγάλου μήκους ταινία σε διάστημα έξι μηνών στο Binger Filmlab, στο Άμστερνταμ.

Η σκηνοθέτιδα αναφέρει πως είχε μία φίλη της οποίας ο γιος, που τότε ήταν τριών ή τεσσάρων ετών, μιλούσε συνέχεια για το ότι έβλεπε αυτόν τον άνθρωπο-τέρας στο σπίτι τους. Ήταν κάπως εμμονικό και έτσι η μητέρα άρχισε να προσποιείται ότι ήταν αληθινό και να μιλάει στο τέρας μαζί με τον γιο της.

Κάπως έτσι προέκυψε το Monster.

Η Kristina Ceyton, παραγωγός της ταινίας “The Babadook” και συνιδρύτρια της Causeway Films θυμάται πως γνωρίστηκε με την Kent σε ένα φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους στο Άσπεν όπου προβαλλόταν το “Monster”. «Όταν με προσέγγισε [με το The Babadook], θυμάμαι ότι διάβαζα το προσχέδιο μόνη μου στο γραφείο και είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει. Με κατατρόμαξε. Αλλά όχι μόνο αυτό: συγκινήθηκα πραγματικά από τη σχέση μητέρας-γιου», λέει η Cayton.

Το παιδί

Ο Babadook ζει και αναπνέει μέσω του εξάχρονου Sam, τον οποίο υποδύθηκε ο Noah Wiseman. Η Ceyton θυμάται ότι ήταν «φυσικό ταλέντο».

«Τον βρήκαμε σε ένα μάθημα θεάτρου μετά το σχολείο. Ήταν μικροσκοπικός, αλλά πολύ έξυπνος και συνδεδεμένος. Ήταν σαν να κάναμε casting τόσο για το παιδί όσο και για τους γονείς του – η μητέρα του ήταν ψυχολόγος και νομίζω ότι αρχικά ήταν αρκετά επιφυλακτική».

Τελικά η Kent τους πήγε βόλτα σε ένα πάρκο ζώων και διηγήθηκε την ιστορία του Babadook από την οπτική γωνία του Sam, εξηγώντας πως ο μικρός είναι ο πραγματικός ήρωας που, ουσιαστικά, σώζει τη μητέρα του.

Η σκηνοθέτιδα επισημαίνει πως ήταν πολύ προσεχτική έτσι ώστε ο μικρός Noah να μην ακούσει καμία βρισιά ή να μη δει κάτι τρομακτικό που θα τον στιγμάτιζε για όλη του τη ζωή.

Δύο εκατομμύρια δολάρια και ένα όνειρο

Από το σπίτι μέχρι το παραμύθι, έπρεπε όλα να φαίνονται απόλυτα γοτθικά με ελάχιστα χρήματα. Και έτσι το συνεργείο πήγε στην Αδελαΐδα για ένα πολύ DIY γύρισμα έξι εβδομάδων. Η Kent αναφέρει πως όλοι τους ήταν «άπειροι και τρομοκρατημένοι».

Κάποια στιγμή, η σκηνοθέτιδα είδε μία γυναίκα με ένα πολύ υπάκουο σκυλάκι που θα ήταν καταπληκτικό σε μία σκηνή – μόνο που θα έπρεπε να «πεθάνει». Έτσι, βρέθηκε ένας τύπος στη Μελβούρνη για να φτιάξει έναν σκύλο-υποκατάστατο μόνο που το καλούπι που διέθετε ήδη ήταν για σκύλο άλλης ράτσας.

Η Kent θυμάται να έρχεται ο άνδρας στο πλατό μία ημέρα πριν το γύρισμα και το ομοίωμα σκύλου να είναι τρεις φορές μεγαλύτερο από αυτό που ήθελαν. «Ήταν σαν γερμανικός ποιμενικός. Έτσι ο καημένος έπρεπε να μείνει ξύπνιος μέχρι τις τρεις το πρωί προσπαθώντας να το κάνει όσο το δυνατόν μικρότερο».

Το τέρας

Είχαν περάσει τρεις εβδομάδες από τα γυρίσματα και δεν είχαν βρει ηθοποιό για να ενσαρκώσει τον ίδιο τον Babadook. Τελικά, κατέληξαν να επιστρατεύσουν τον ψηλότερο άντρα στα γυρίσματα.

Η Cayton θυμάται ότι έβαλαν κάποιον φίλο να παίξει τον Babadook. «Ήθελαν να κάνουν αυτό το stop-motion πράγμα με το Babadook και θα προσλάμβαναν έναν ηθοποιό που κινεί το σώμα του για 15.000 δολάρια. Ήμουν εκεί και είμαι 1.80», λέει ο Tim Purcell που υποδύθηκε το τέρας.

«Όταν ξεκίνησαν τα γυρίσματα, ντύθηκα και με έδεσαν στο ταβάνι. Είχα αυτό το προσθετικό στόμα, οπότε κυριολεκτικά δεν μπορούσα να ελέγξω τα σάλια από το στόμα μου».

Η καθυστερημένη αποδοχή

Σε μια δοκιμαστική προβολή, ο κόσμος κλήθηκε να κάνει σχόλια σχετικά με ένα απόσπασμα 45 δευτερολέπτων που τους έδειξαν. «Ήταν τόσο απαίσιο και τόσο αρνητικό», λέει η Ceyton. Η Kent αναφέρει πως όλοι από την κυβερνητική υπηρεσία χρηματοδότησης ταινιών Screen Australia το μισούσαν, ενώ και η ίδια ένιωθε ότι δεν ήταν «αρκετά τρομακτικό».

Μετά πήγαν την ταινία στο Sundance και η σκηνοθέτιδα καθόταν στην τελευταία σειρά και παρακολουθούσε το κοινό να πετάγεται από τις θέσεις του και να χοροπηδάει πάνω κάτω, ενώ μετά την προβολή, διάφοροι τύποι την πλησίασαν για να της πουν πως «Αυτή είναι η ιστορία μου με τη μαμά μου».

Η ταινία δημιούργησε πραγματικό θόρυβο κατά τη διάρκεια του Sundance.

Το queer είδωλο

«Κάθε φορά που κάποιος λέει ότι το Babadook δεν είναι ανοιχτά γκέι [θέλω να ρωτήσω] “Έχετε δει καν την ταινία;;;;”», έτσι έγραφε μία ανάρτηση του 2016 στο Tumblr που συγκέντρωσε σχεδόν 100.000 σχόλια, ενώ ένα στιγμιότυπο οθόνης λίγο αργότερα που έδειχνε την ταινία κατηγοριοποιημένη στις «ΛΟΑΤΚΙ ταινίες» στο Netflix – είτε πρόκειται για λάθος κωδικοποίησης είτε, το πιθανότερο, για ένα πειραγμένο meme – καταξίωσε το Babadook στην queer σκηνή.

Ο Purcell ζούσε κοντά στο Bondi από τις πιο εμβληματικές παραλίες της Αυστραλίας, όταν το Babadook άρχισε να γίνεται viral. Συμφώνησε να δώσει μία συνέντευξη με τους New York Times αλλά έκανε λάθος στην ώρα και ενώ νόμιζε ότι θα μιλούσαν στις τρεις το απόγευμα, έπρεπε να το κάνουν στις τρεις το πρωί.

«Έκανα ένα πάρτι στο σπίτι μου και δέχτηκα αυτό το τηλεφώνημα – μίλησα με ένα άτομο για περίπου 40 λεπτά και δεν έχω ιδέα τι είπα. Με ρώτησαν πώς είναι να είσαι ένα γκέι είδωλο και είπα: “Είναι υπέροχο”», λέει ο Purcell.

Η Kent, από την άλλη, θυμάται όταν όλοι της έλεγαν πως δεν μπορεί να ονομάσει την ταινία της “The Babadook”: «Είναι τόσο ηλίθιος τίτλος και κανείς δεν θα τον θυμάται».

Τελικά, εκτός από μία από τις καλύτερες ταινίες τρόμου, στο Babadook πρόσφεραν και το βραβείο καλύτερης queer ταινίας, αν και οι συντελεστές πρότειναν να πάει σε κάποιο άλλο φιλμ.

Με πληροφορίες από Guardian