Ακόμα και σύμφωνα με τα πρότυπα της ευκαιριακής διασταυρούμενης επικονίασης franchise που έχει τροφοδοτήσει το είδος ταινιών υπερήρωων τα τελευταία χρόνια, το Deadpool & Wolverine μοιάζει με επιχειρηματική συγχώνευση, μεταμφιεσμένη σε ταινία: δύο χαρακτήρες της Marvel Comics που προηγουμένως υπάγονταν στη δικαιοδοσία των 20th Century Studios, τώρα έχουν αναδιπλωθεί στο Marvel Cinematic Universe της Disney, στον απόηχο της εξαγοράς της από τη Fox το 2019.

Για τον αυστηρό Wolverine με τα ατσάλινα δάχτυλα, αυτή η ένωση συνεπάγεται περισσότερο συμβιβασμό ταυτότητας από τον χιουμορίστα Deadpool – ένας χαρακτήρας που ήδη γνωρίζει καλά την ειρωνεία της MCU με το κλείσιμο του ματιού.

Συν-γραμμένο από τον ίδιο τον Ryan Reynolds, η ταινία του Shawn Levy είναι σίγουρα μια πιο προφανή επέκταση των δύο πρώτων Deadpool από οποιοδήποτε προηγούμενη επιτυχία του Wolverine. Ενσαρκωμένος με έναν αέρα καταπονημένης εξάντλησης από τον Χιου Τζάκμαν, ο τελευταίος συχνά αισθάνεται σαν αξεσουάρ ενός πιο φωνακλά και πρόστυχου πρωταγωνιστή.

Διαβασε ακομα

Το μήνυμα του Inside Out 2 που έκανε την Barbie να κοκκινίσει από Nτροπή

Για ένα MCU που έχει, στη μετά-Εκδικητών εποχή του, αυξήσει την εστίασή του στην εκπροσώπηση της μειονότητας και τη συμπερίληψη, ο Deadpool φέρνει περισσότερα στο τραπέζι από τον έτερο αρρενωπό Wolverine. Κάνοντας ντεμπούτο στο οπλοστάσιο των κόμικς της Marvel το 1992, ο χαρακτήρας συστήθηκε ως ανοιχτά πανσεξουαλικός.

«Τα εγκεφαλικά κύτταρα [του Deadpool] βρίσκονται σε συνεχή ροή», εξήγησε ο Fabien Nicieza, συνδημιουργός του Deadpool, στο Twitter, το 2015. «Μπορεί να είναι gay το ένα λεπτό, ετεροφυλόφιλος το επόμενο, κ.λπ. Όλα ισχύουν». Η αναφορά της νευροαπόκλισης για να εξηγήσει τη σεξουαλικότητα ενός χαρακτήρα μπορεί να μην είναι ριζικά προοδευτική, αλλά στον κόσμο του mainstream υπερηρωισμού, οι queer θαυμαστές θα πάρουν ό,τι περισσεύματα τούς πετάξουν.

Σίγουρα λίγοι ένιωσαν ιδιαίτεροι στις δύο πρώτες ταινίες του Deadpool, οι οποίες διατήρησαν την πανσεξουαλικότητα του χαρακτήρα στη θεωρία – αλλά σε μεγάλο βαθμό ως επαναλαμβανόμενη ατάκα. Στον χαρακτήρα δόθηκε μια σταθερή σύντροφος, η Morena Baccarin ως Βανέσα, η οποία τον ικανοποιεί με ένα dildo σε μια διαβόητη πια σκηνή από την πρώτη ταινία: μια προσεκτική πρόκληση, λες και το να δέχεται πρωκτικό σεξ από μια γυναίκα, είναι μια αρκετά πανσεξουαλική άνθηση για έναν κυρίως φαλλοκρατικό άντρα υπερήρωα, που παίζει κυρίως για να προκαλέσει γέλιο στο κοινό. Οποιαδήποτε πρόταση μη ετεροφυλοφιλικής επιθυμίας περιορίζεται σε παραμύθια και υπονοούμενα: ένας άντρας ταξιτζής με τον οποίο είναι γλυκός στην πρώτη ταινία και ένα συνεχόμενο φλερτ στη δεύτερη με τον ατσαλένιο X-Man Colossus. «Μη γ@μ@ς τον Κολοσσό», παρακαλεί κάποια στιγμή η Βανέσα τον φίλο της. Θεός φυλάξει.

Μετά το rebranding του στην Disney, ο Deadpool μπορεί να μην στέκεται ως ο πρώτος queer υπερήρωας του MCU – αυτός θα ήταν ο Phastos (τον υποδύεται ο Brian Tyree Henry), ένας gay άνδρας και περιθωριακή παρουσία στο Eternals του 2022 – αλλά τώρα είναι ο πιο σημαντικός του πρωταγωνιστής. Ωστόσο, όποιος φοβάται ότι μπορεί να σημαίνει μια πιο ειλικρινή ενασχόληση με την πανσεξουαλικότητα του χαρακτήρα, μπορεί να αναπνεύσει ξανά ελεύθερα: Το Deadpool & Wolverine επιλέγει το μείγμα των προηγούμενων ταινιών από προοδευτική αναφορά μόνο στα λόγια και διστακτικό πανικό των ομοφυλοφίλων, ακριβώς από εκεί που σταμάτησε, με πρόσθετη πλέον αυτοαναφορά. «Το pegging (όταν η γυναίκα διεισδύει στον άντρα είτε φορώντας strap on, είτε χρησιμοποιώντας δονητή) δεν είναι καινούργιο για μένα, φίλε», λέει σε έναν αντίπαλο που κρατά ένα ιδιαίτερα φαλλικό όπλο. Αλλά είναι για την Disney.

Ο επιδοκιμαστικός βρυχηθμός που χαιρέτισε αυτήν την ατάκα υποδηλώνει ότι η σεξουαλικότητα του Deadpool εξακολουθεί να είναι ακριβώς αυτή που «πρέπει» για ένα εμπορικό κοινό, το οποίο αισθάνεται πιο άνετα να την αντιμετωπίζει ως μια διασκεδαστική ιδιορρυθμία, παρά ως ένα πιο ουσιαστικό χαρακτηριστικό χαρακτήρα.

Η νέα ταινία δεν κάνει τίποτα για να βασιστεί στις ήδη ελάχιστες λεπτομέρειες των προκατόχων της για την πανσεξουαλικότητα του Deadpool, παρά το γεγονός ότι τον συνδυάζει με τον Wolverine, έναν χαρακτήρα για τον οποίο έχει εκφράσει την αγάπη του στα κόμικς.

Υπάρχει πολύ πειθήνιο, no homo χαζολόγημα μεταξύ τους, αλλά τίποτα για να τρομάξει τα άλογα, ακόμα και με την ευελιξία που δίνεται από τον πολύκροτο χαρακτηρισμό R της ταινίας (απαιτείται συνοδός γονέας ή ενήλικος κηδεμόνας για κάτω των 17). Ένας περιφερειακός αρσενικός χαρακτήρας τον τσεκάρει μερικές φορές, ενώ μια βασική ακολουθία μάχης ξεδιπλώνεται υπό τους ήχους του Madonna’s Like a Prayer για κανέναν άλλο λόγο, φαινομενικά, από το ότι το τραγούδι είναι αγαπητό στην ομοφυλοφιλική κοινότητα και αυτό, υποθέτουμε είναι αρκετά αστείο.

Το γεγονός ότι οι πανσεξουαλικοί υπαινιγμοί της ταινίας δεν προχωρούν παραπέρα δεν προκαλεί έκπληξη, ούτε είναι ιδιαίτερα επιζήμιο για την απίστευτη λειτουργικότητά της ως τροφή παμφάγων καταναλωτών. Μέχρι τώρα, όλοι οι queer θεατές που ψάχνουν σοβαρά να δουν τον εαυτό τους σε μια ταινία του Deadpool βρίσκονται σε έντονη άρνηση.

Η σύνεση της ταινίας σε αυτό το μέτωπο, ωστόσο, υπογραμμίζει τον τρελό κυνισμό του μάρκετινγκ – που δίνει πολύ μεγαλύτερη έμφαση στη σεξουαλικότητα του Deadpool από ό,τι στο τελικό προϊόν.

Μια αφίσα δείχνει ένα κοντινό πλάνο του χεριού του Deadpool με γάντια να χαϊδεύει το νύχι του Wolverine.

Μία άλλη, με σαφή υπαινιγμό στην εξαγορά της Disney, αντιγράφει το σχέδιο μιας αφίσας του 1991 για το Beauty and the Beast, που δείχνει τους δύο πρωταγωνιστές να χορεύουν ρομαντικά.

Αυτή δεν είναι μια νέα προσέγγιση για το franchise: μια αφίσα για το Deadpool 2 έδειχνε τον ομώνυμο ήρωα να βρίσκεται ξαπλωμένος παίρνοντας στερεότυπη πόζα γυναίκας σε κίνδυνο, ενώ τον κρατούσε ψηλά ο μεγαλόσωμος Κολοσσός.

Το ίδιο το αστείο αυτών των εικόνων βασίζεται στον προφανή παραλογισμό των δύο χαρακτήρων να αλληλεπιδρούν ρομαντικά, με τον queer χαρακτήρα στην παραδοσιακά θηλυκή θέση.

Η έλξη για το ίδιο φύλο αντιμετωπίζεται επομένως ως κάτι περισσότερο από φίμωση, ενώ ούτε εκπληρώνεται, ούτε διορθώνεται από την ίδια την ταινία.

Εν τω μεταξύ, μια διαδικτυακή διαφήμιση για τον προωθητικό κουβά με ποπ κορν της ταινίας, οδήγησε το αστείο σε πιο χοντροκομμένη κατεύθυνση: Ο κάδος – ανοιχτό στόμα του Wolverine, γεμίζει με ποπ κορν και βούτυρο που μοιάζει με σπέρμα. Το ότι είναι πολύ πιο σεξουαλικό από οτιδήποτε κάνει ο Deadpool στην ταινία, είναι αυτονόητο. Η πιθανότητα, όμως, να κάνουν σεξ οι δύο χαρακτήρες είναι τόσο ακραία που εμπίπτει στη σφαίρα της διαφημιστικής σάτιρας – ξεκαρδιστική για πλάκα, πολύ σοκαριστική για να τη σκεφτείς σοβαρά.

Είναι ένας χλευασμός παρόμοιος με την ομοφοβία των ανηλίκων στη σχολική αυλή, που μόλις και μετά βίας αντιμετωπίστηκε από τον ίδιο τον Deadpool, ακόμα κι αν προσδιορίστηκε ως queer.

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που η Disney παίξει ξανά το χαρτί του Deadpool, μπορεί να είναι πιο προοδευτικό να δείξει λιγότερη προσοχή στην πανσεξουαλικότητα του. Αυτό, ή απλά να τον αφήσει να «πάρει» τον Wolverine. Doggy.

Με πληροφορίες από Guardian