Φανταστείτε μία ομάδα μουσικών αφού τελειώνει τις πρόβες της να κάθεται με το αφτί στημένο στα ραδιόφωνα και τα μάτια καρφωμένα στις τηλεοράσεις και να περιμένει να μάθει από εκεί που θα είναι η επόμενη performance. Χωρίς πρόγραμμα, χωρίς να αποκομίζει κέρδη, αλλά με έναν σκοπό ιερό. Να βοηθήσει…

Το Μιλγουόκι, όπου ζει και ένας πολύ δικός μας άνθρωπος, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, είναι μία από τις πόλεις με τη μεγαλύτερη εγκληματικότητα στις ΗΠΑ. Οι Black String Triage Ensemble από την πλευρά τους, είναι μια μπάντα που αποτελείται από μαύρους και λατίνους μουσικούς και πραγματοποιεί συναυλίες δρόμου, αμέσως μετά από κάποιο τραγικό γεγονός.

Επισκέπτονται το μέρος όπου έχει σημειωθεί μια τραγωδία και παίζουν για την κοινότητα με τη μουσική τους να λειτουργεί ως ένα μέσο θεραπείας.

Όπως φανερώνει ο σκηνοθέτης Marquise Mays στο ντοκιμαντέρ μικρού μήκους Black Strings που ετοίμασε γι’ αυτούς, το μήνυμα που θέλουν να περάσουν είναι ότι «μια διαφορετική πραγματικότητα είναι εφικτή».

Οι ίδιοι αναφέρουν στην ιστοσελίδα τους:

Οι Black String Triage Ensemble έχουν δεσμευτεί να χρησιμοποιούν τη μουσική ως θεραπευτική δύναμη για την ψυχή αμέσως μετά την βία μέσα στην κοινότητα. Δίνουν συναυλίες για την κοινότητα στον τόπο του συμβάντος. Η θλίψη της απελπισίας είναι εξαιρετικά διάχυτη στην Αμερική. Η κύρια εστίαση τους είναι τα περιστατικά πυροβολισμών με θύματα, ωστόσο είναι εκεί για τα πάντα. Για αυτοκτονίες, θανάτους από ναρκωτικά, τροχαία δυστυχήματα. Η μουσική τους έχει οργανωθεί γύρω από τα 5 στάδια της θλίψης:

άρνηση. θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη, αποδοχή. Ένα έκτο στάδιο θλίψης, η πίστη, προστέθηκε στο τέλος.

Η προσθήκη της Πίστης είναι συμβολική της πεποίθησης που πρέπει να έχουμε ως άνθρωποι για να προχωρήσουμε στην καθημερινή μας ζωή