Μεγέθυνση κειμένου
Η νέα ταινία επιστημονικής φαντασίας του βραβευμένου σκηνοθέτη, που τη σχεδίαζε 40 ολόκληρα χρόνια, παρουσιάζεται στις Κάννες - Θα είναι ένας θρίαμβος ή μια καταστροφική τρέλα;
Είναι αρκετά συνηθισμένο μια ταινία να έχει κάποια οικονομική υποστήριξη από έναν ή περισσότερους εκ των δημιουργών της. Αλλά το Megalopolis του Francis Ford Coppola είναι κάτι άλλο. Το πειραματικό έπος επιστημονικής φαντασίας που κάνει πρεμιέρα στο Φεστιβάλ των Καννών αυτή την εβδομάδα, χρηματοδοτήθηκε από τον ίδιο, βγάζοντας από την τσέπη του 120 εκατομμύρια δολάρια.
Είναι εξαιρετικά απίθανο ο 85χρονος να αποσβέσει ποτέ αυτό το εννιαψήφιο ποσό, αλλά ο Coppola δεν ενοχλείται ιδιαίτερα. «Για μένα, όταν πηγαίνεις στο μεγάλο άγνωστο, δεν θέλεις να λες “Ω, μακάρι να είχα κάνει αυτό ή εκείνο”» δήλωσε στο Deadline. «Λες, πρέπει να το κάνω».
Η ταινία ετοιμάζεται περισσότερα από 40 χρόνια – ή μάλλον τόσα χρόνια «δεν ετοιμαζόταν». Όταν ο Francis Ford Coppola συνέλαβε την ιδέα, ήταν στο απόγειο της καριέρας του. Είχε γυρίσει τον «Νονό», τη «Συνομιλία» και το «Νονό Μέρος ΙΙ» τη δεκαετία του 1970, ενώ δούλευε στο «Αποκάλυψη Τώρα» όταν σκέφτηκε να κάνει κάτι ακόμα πιο τολμηρό.
Η υπόθεση
Το Megalopolis, που διαδραματίζεται μέσα σε μια μέρα στη Νέα Υόρκη του κοντινού μέλλοντος, αφηγείται την ιστορία ενός αρχιτέκτονα, ο οποίος ελπίζει να ξαναχτίσει την πόλη μετά από έναν κατακλυσμό και ενός διεφθαρμένου δημάρχου που στέκεται εμπόδιο στο δρόμο του.
Σε μια συνέντευξή του στο Film Comment το 1983, ο Κόπολα καυχιόταν ότι είχε περάσει δύο μήνες συγκεντρώνοντας 400 σελίδες σημειώσεων. Η ιστορία του ήταν εμπνευσμένη, όπως είπε, από μια περίοδο στην Αρχαία Ρώμη όπου «όλοι ασχολούνταν με τον θάνατο, όλες οι αξίες είχαν μετατραπεί σε κυνήγι του χρήματος».
Η ταινία «θα ασχολείται με ερωτήματα σχετικά με το ποιοι είμαστε, πού βρισκόμαστε, τι είναι το ανθρώπινο γένος σε αυτό το σημείο» και το βασικό της θέμα θα ήταν η δυνατότητα μιας τέλειας κοινωνίας ή ουτοπίας.
Το πρόβλημα ήταν ότι οι ταινίες του δεν θεωρούνταν καλή επένδυση τη δεκαετία του 1980. Το «Αποκάλυψη Τώρα» ήταν μια ταραχώδης παραγωγή – ο Harvey Keitel απολύθηκε από τον πρωταγωνιστικό ρόλο και ο αντικαταστάτης του, ο Martin Sheen, έπαθε καρδιακή προσβολή στα γυρίσματα.
Στη συνέχεια ήρθε το One from the Heart, ένα ρομαντικό μιούζικαλ που ήταν μια καταστροφική αποτυχία το 1982: ο προϋπολογισμός του ήταν 23 εκατ. δολάρια και η πιο γενναιόδωρη εκτίμηση για τις παγκόσμιες εισπράξεις του είναι περίπου 1 εκατ. δολάρια.
Ήταν δύσκολο, λοιπόν, να πείσεις κάποιον να ποντάρει σε έναν φουτουριστικό, ψυχεδελικό, πολιτικό και φιλοσοφικό στοχασμό πάνω στους δεσμούς ανάμεσα στη Νέα Υόρκη του σήμερα και στη Ρώμη του Κικέρωνα και του Κατιλίνα. Για την ακρίβεια, ο Coppola είπε κάποτε, «ήταν δύσκολο ακόμη και να λάβουμε ανατροφοδότηση γι’ αυτό». Όχι ότι τον απέτρεψε. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, αντιμετώπισε οδυνηρές προσωπικές και οικονομικές περιπέτειες, αλλά συνέχισε να γυρίζει δοκιμαστικό υλικό, ενώ ανακοίνωνε συνεχώς ότι η ταινία Megalopolis θα ήταν το επόμενο σχέδιό του – πριν το βάλει ξανά και ξανά στο ράφι.
Δεν τον πείραζε καν να το πληρώσει ο ίδιος. Άλλωστε το 1982, μιλώντας στο Late Night with David Letterman, είχε υποστηρίξει ότι οι σκηνοθέτες δεν πρέπει να περιμένουν από κανέναν να τους δώσει το πράσινο φως.
Στο «Νονός Δύο», όπως είπε, «είχαμε ξοδέψει ένα εκατομμύριο δολάρια για την κατασκευή των σκηνικών πριν η Paramount μας πει ποτέ ότι μπορούσαμε να το κάνουμε». Αυτή η στάση θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί το στούντιο του Coppola, η Zoetrope, χρεοκόπησε το 1990.
Mainstream ταινίες
Το σχέδιό του μέχρι τότε ήταν να αναλάβει mainstream σκηνοθετικές δουλειές, όπως το Jack (1996) και το The Rainmaker (1997), και στη συνέχεια «να κρατήσει αυτά τα χρήματα ξεχωριστά και να τα χρησιμοποιήσει για να κάνει το Megalopolis».
Στη συνέχεια, το σχέδιο εκτροχιάστηκε από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη Νέα Υόρκη τον Σεπτέμβριο του 2001. «Ήταν πολύ δύσκολο να γράψεις για την προσδοκία της ουτοπίας με φόντο τη Νέα Υόρκη. Δεν μπορούσες πια να γράψεις για τη Νέα Υόρκη χωρίς να ασχοληθείς με το τι συνέβη και τις επιπτώσεις του. Ο κόσμος δέχτηκε επίθεση και δεν ήξερα πώς να το αντιμετωπίσω αυτό» δήλωσε το 2007. Είχε «εγκαταλείψει» επιτέλους τη Μεγαλόπολη, είπε.
Ο «χρυσός» αμπελώνας
Όποια κι αν ήταν τα σκαμπανεβάσματα του στην κινηματογραφική βιομηχανία, η επιχείρηση κρασιού του Coppola ολοένα και μεγάλωνε – μέχρι που έγινε η 13η μεγαλύτερη στις ΗΠΑ. Ήξερε ότι τα παιδιά του, η Sofia και ο Roman Coppola, δεν ήθελαν να την αναλάβουν, οπότε τελικά επέλεξε να συγχωνεύσει την εταιρεία του με την εταιρεία κάποιου άλλου και να πουλήσει το μερίδιό του, αφήνοντάς του όλα τα χρήματα που χρειαζόταν για να γυρίσει το Megalopolis.
Τον Απρίλιο του 2019, ανακοίνωσε ότι η παραγωγή της ταινίας ξεκίνησε και τον Νοέμβριο του 2022, τα γυρίσματα ξεκίνησαν στη Γεωργία. Έμοιαζε σχεδόν αναπόφευκτο ότι ο πρωταγωνιστής του θα ήταν ο Adam Driver, ο οποίος ήταν επίσης ο πρωταγωνιστής του άλλου θρυλικού έπους που δεν γυρίστηκε ποτέ, του The Man Who Killed Don Quixote του Terry Gilliam.
Η παραγωγή όμως δεν κύλησε ομαλά. Υπήρχαν ιστορίες στο The Hollywood Reporter που υποστήριζαν ότι τα γυρίσματα ήταν μία «απόλυτη τρέλα» και ότι η τελική ταινία ήταν «τόσο κακή». Αυτή την εβδομάδα ένα άρθρο στην εφημερίδα The Guardian ανέφερε ότι ο σκηνοθέτης «προσπάθησε να φιλήσει μερικές από τις γυμνόστηθες και λιτά ντυμένες γυναίκες κομπάρσους» σε μια σκηνή, σύμφωνα με μάρτυρες στα γυρίσματα. Ο εκτελεστικός συμπαραγωγός της ταινίας Darren Demetre διέψευσε τους ισχυρισμούς αυτούς, λέγοντας: «Ποτέ δεν έλαβα γνώση οποιωνδήποτε καταγγελιών για παρενόχληση ή κακή συμπεριφορά κατά τη διάρκεια του έργου».
Η ανατροπή είναι ότι μια άλλη ταινία που κάνει πρεμιέρα στις Κάννες φέτος είναι το Horizon: An American Saga – Chapter One – και αυτή, επίσης, χρηματοδοτήθηκε από τον σκηνοθέτη της, στην προκειμένη περίπτωση τον Kevin Costner.
Πρέπει να λέει κάτι για τη σημερινή δειλία του Χόλιγουντ το γεγονός ότι αυτοί οι δύο βραβευμένοι με Όσκαρ σκηνοθέτες χρειάστηκε να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να κάνουν τα έργα του «πάθους τους», αλλά σε κοινή συνέντευξή τους στο Deadline, και οι δύο είδαν τη θετική πλευρά.
«Κέρδισα το στοίχημα», δήλωσε ο Coppola. «Είμαι ευγνώμων που βρίσκομαι στη θέση να μπορώ να κάνω μια ταινία που με στοιχειώνει και που νιώθω ότι θα είναι υπέροχη, που θα ρίξει φως στο θέμα του πώς μπορεί να είναι το μέλλον και πώς είναι πραγματικά οι άνθρωποι. Είμαι όσο πιο ευτυχισμένος θα μπορούσα να είμαι».
Με πληροφορίες από BBC
Ακολουθήστε το pride.gr στο Google News και ενημερωθείτε πρώτοι
