Μεγέθυνση κειμένου
Εννέα χρόνια συμπληρώνονται από την ημέρα που βρέθηκε νεκρός ο Βαγγέλης Γιακουμάκης, ο οποίος δολοφονήθηκε από λεβέντες, σε μια υπόθεση που συγκλόνισε το πανελλήνιο
Το ημερολόγιο έγραφε 15 Μαρτίου 2015. Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης βρέθηκε νεκρός σε χωράφια, 800 μόλις μέτρα από τη σχολή του, τη Γαλακτομική Σχολή Ιωαννίνων, πετώντας στο προσκήνιο, με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, τις οδυνηρές συνέπειες και τις διαστάσεις που είχε λάβει η λεκτική, σωματική και ψυχολογική κακοποίηση σε βάρος του.
Το χρονικό
Στις 6 Φεβρουαρίου, ο 20χρονος φοιτητής έφυγε βιαστικά από την εστία που διέμενε, αφήνοντας πίσω όλα τα προσωπικά του αντικείμενα, ακόμα και το κινητό του, που σύμφωνα με τη μητέρα του ήταν η προέκταση του χεριού του. Η εξαφάνισή του έγινε αντιληπτή από την ίδια τη μητέρα του, καθώς όλες οι κλήσεις που έκανε στον γιο της εκείνο το βράδυ, έμειναν αναπάντητες.
Σε επικοινωνία που είχε με συμφοιτητές του, συνειδητοποίησε πως κανείς δεν ήξερε πού βρισκόταν.
Αμέσως ξεκίνησαν οι έρευνες για τον εντοπισμό του. Συμφοιτητές, αστυνομία και πυροσβεστική επιδόθηκαν σε έναν ανηλεή αγώνα για να βρουν τον 20χρονη φοιτητή. Περίπου 40 ημέρες αργότερα, στις 15 Μαρτίου του 2015, ο Βαγγέλης Γιακουμάκης βρέθηκε νεκρός, με το πτώμα του να βρίσκεται σε προχωρημένη σήψη. Ο 20χρονος έφερε τραύμα στο δεξί χέρι, ενώ στα αριστερά του ήταν πεσμένο ένα μαχαίρι. Το μυαλό όλων πήγε στο σενάριο της αυτοκτονίας.
Ζούσε καθημερινά την κόλαση
Η εξαφάνιση όμως και τελικά ο θάνατος του 20χρονου Βαγγέλη με καταγωγή από το Ρέθυμνο, έφερε στο φως τη συστηματική κακοποίηση και το bullying που υπέστη από ομάδα συμφοιτητών του από την Κρήτη με έντονη παραβατική συμπεριφορά.
Τα στόματα αρχίζουν να ανοίγουν. Βασανιστήρια, καψόνια, εξευτελισμοί, ξύλο ήταν η καθημερινότητα του Βαγγέλη Γιακουμάκη.
Στο κατηγορητήριο που θα συνταχθεί μερικά χρόνια αργότερα και παρουσίασε τότε η εφημερίδα το Έθνος, θα συμπεριληφθούν συνολικά 23 περιστατικά κακοποίησης του Γιακουµάκη που σηµειώθηκαν εντός και εκτός της Γαλακτοκοµικής Σχολής, από τον Ιανουάριο του 2014 έως τον Ιανουάριο του 2015.
Χαρακτηριστικά είναι κάποια από τα περιστατικά που περιγράφονται παρακάτω: Μετά τα µεσάνυχτα της 25ης Ιανουαρίου 2015, σε διάδροµο της εστίας της Σχολής, ένας από τους κατηγορούµενους φέρεται ότι κυνήγησε τον Γιακουµάκη κρατώντας ένα χοντρό κόκκινο ύφασµα το οποίο πέρασε στον λαιµό του σαν θηλιά και τραβώντας τον βίαια προς τα πίσω τον µετέφερε σε δωµάτιο και µαζί µε άλλους πέντε συγκατηγορούµενούς του άρχισαν να τον χτυπούν, πετώντας τον µε δύναµη ο ένας πάνω στον άλλον και πάνω στην ντουλάπα του δωµατίου.
Σε άλλο σκηνικό, ο ίδιος κατηγορούµενος, µε τη συνδροµή άλλων τριών συγκατηγορούµενών του, αφού έπιασε µε τη βία τον 20χρονο, «βάζοντάς τον έτσι στο δωµάτιό του, τον έδεσε στο πάτωµα µε ένα µακρύ χοντρό σχοινί και τον χτύπησε επανειληµµένα στο πρόσωπο, τόσο µε τα χέρια του όσο και µε µια βούρτσα που γυαλίζουν τα στιβάνια (µπότες), προξενώντας έτσι σ’ αυτόν µώλωπες και εκδορές».
Τον Νοέµβριο του 2014, δύο από τους κατηγορουµένους φέρονται ότι τύλιξαν πολλές φορές µε κολλητική ταινία το κεφάλι του Βαγγέλη Γιακουµάκη και τον χτύπησαν στην περιοχή των γεννητικών του οργάνων, ενώ τον µήνα Ιανουάριο του ίδιου έτους, τέσσερις συγκατηγορούµενοι φέρονται ότι έριξαν τον 20χρονο στο κρεβάτι του και έπεσαν πάνω του χτυπώντας τον παράλληλα σε όλο το σώµα, προξενώντας έτσι σε αυτόν µώλωπες και παροδική ασφυξία. Εξι από τους κατηγορουµένους, ενώ βρίσκονταν στη Γαλακτοκοµική Σχολή Ιωαννίνων, τον ωθούσαν βίαια και «τον χτυπούσαν αιφνιδιαστικά και µε σφοδρότητα στον αυχένα, τον τράχηλο και το πρόσωπό του».
Την εποχή εκείνη, άρχισε να γίνεται λόγος για την εμπλοκή στην υπόθεση ενός πολιτικού προσώπου που φέρεται να είχε μεσολαβήσει για λογαριασμό της ομάδας των Κρητικών. Αργότερα έγινε γνωστό ότι επρόκειτο για τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Χρήστο Μαρκογιαννάκη. Εκείνος με τη σειρά του θα παραδεχτεί δημόσια ότι μεσολάβησε στη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων για λογαριασμό κάποιου φοιτητή, για ένα περιστατικό όμως το οποίο δεν είχε καμία σχέση με την υπόθεση του άτυχου 20χρονου.
Ο πρώην βουλευτής θα κάτσει στο εδώλιο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Εφετών με την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε παράβαση καθήκοντος του πρώην διευθυντή της Γαλακτοκομικής Σχολής.
Τελικά, τον Ιανουάριο του 2018, το Τριµελές Εφετείο Πληµµεληµάτων Ιωαννίνων θα απαλλάξει τον κ. Μαρκογιαννάκη, ο οποίος ήταν κατηγορούµενος για «ηθική αυτουργία στην παράβαση καθήκοντος». Ωστόσο ο πρώην πια διευθυντής της σχολής θα καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης 6 µηνών µε τριετή αναστολή για παράβαση καθήκοντος.
Η δίκη
Τον Φεβρουάριο του 2019 θα ξεκινήσει η πολύκροτη δίκη, µε κατηγορούμενους εννιά νεαρούς, ηλικίας από 21 έως 25 χρόνων -πια-, οι οποίοι παραπέµφθηκαν να δικαστούν στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ιωαννίνων για το αδίκηµα της «επικίνδυνης σωµατικής βλάβης από κοινού και κατά µόνας, κατ’ εξακολούθηση».
Τον Ιούνιο του 2019, το δικαστήριο σε πρώτο βαθμό κρίνει ένοχους οκτώ από τους εννιά φοιτητές. Στους πέντε θα επιβληθεί ποινή 36 μηνών μέχρι την έφεση, ενώ στους άλλους τρεις, θα επιβληθεί ποινή 150 ωρών κοινωφελούς εργασίας στο Ηράκλειο, καθώς κατά τον χρόνο τέλεσης της πράξης ήταν ανήλικοι.
Σε δεύτερο βαθμό, οι πέντε από τους οκτώ κρίνονται ένοχοι, όπως και πρωτόδικα, ενώ για τους υπόλοιπους τρεις κατηγορούμενους, που εκείνη την περίοδο ήταν ανήλικοι, το δικαστήριο θα αποφανθεί ότι τέλεσαν τις πράξεις για τις οποίες κατηγορούνται.
Η σιωπή του ακούστηκε σε όλη την Ελλάδα
«O Βαγγέλης μου μπορεί να μη μίλησε αλλά η σιωπή του ακούστηκε παντού σε όλη την Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο», είχε πει ο πατέρας του αδικοχαμένου Βαγγέλη Γιακουμάκη, ο οποίος έγινε σύμβολο κατά του bullying.
«Από τον χαμό του Βαγγέλη μου μάθαμε στην Ελλάδα την λέξη bullying» υπογράμμισε σε δηλώσεις του στο cretalive.gr ο πατέρας Γιακουμάκη ένα χρόνο πριν.
«Το παιδί μου δεν ήταν αυτόχειρας. Το δολοφόνησαν» και συνεχίζει την σκέψη του με φωνή βαριά, γεμάτη αναστεναγμό και πένθος «από τον χαμό του Βαγγέλη μου μάθαμε στην Ελλάδα την λέξη μπούλινγκ. Αυτό που με θλίβει είναι πως αντί να γίνει κάτι και να βελτιωθεί η κατάσταση αντιθέτως ακούμε κάθε μέρα σχεδόν τέτοια περιστατικά. Για αυτό κάποιοι φταίνε!» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Στη χώρα των αθώων
Στη μνήμη του Βαγγέλη Γιακουμάκη ο σπουδαίος ποιητής Μάνος Ελευθερίου έγραψε το τραγούδι «Στη χώρα των αθώων», το οποίο ερμήνευσαν ο Μίλτος Πασχαλίδης και ο Γιώργος Νταλάρας.
«Πώς είναι ο έρωτας γραμμένος στο πετσί μας.
Με γράμματα άραγε ή μαύρους αριθμούς;
Αίμα θηλάζει κι η Ελλάδα κι η ζωή μας
Και οι εχθροί είναι εραστές με εκβιασμούς.
Των δράκων γάλα πίνουν μόνο και φαρμάκι.
Κρίμα. Δεν γνώρισες τον Κώστα Καρυωτάκη.
Στους ουρανούς θ’ αναγνωρίσουνε ποιος ήσουν.
Ξέρουν αυτοί. Το φωτοστέφανο χρυσό.
Φώτιζες νύχτες των ανθρώπων που θα ζήσουν
κι έχουν και θάνατο και φως μισό μισό.
Όχι τσεκούρι και μπαλτάς. Μήτε και σφαίρα.
Μ’ ένα σουγιά που κόβει φλέβες στον αέρα.
Με του Μακμπέθ πήγες τις μάγισσες, κοντά τους
να βρεις πώς σμίγει το χρυσάφι με χαλκό
κυνηγημένος απ΄ το σώμα σου στους βάλτους
βρήκες ποιός δαίμονας ξορκίζει το κακό.
Δεν παραστάθηκαν Απόστολοι εκ περάτων
Κι ας πήραν όψη τα μυστήρια των πραγμάτων.
Τι συζητούσες στον Αγρό του Κεραμέως
στους κήπους του αίματος σαν μια σταλαγματιά.
Για στρατηλάτης δεν σου πήγαινε γενναίος
μήτε τσιράκι στων τραμπούκων τη στρατιά.
Ω επαρχία, επαρχία, όλα τα σφάζεις.
Τα μαχαιρώνεις και λυσσάς κι όλο σπαράζεις.
Ο Γκρέκο εδώ, ο Λόρκα εκεί. Ποιος θα κερδίσει;
Τους ξέρεις άραγε να ρίξεις μια ματιά;
Και τώρα ποιος από τους δυο θα ζωγραφίσει
την ομορφιά σου, σαν την άγρια νυχτιά.
Σ’ άγγιξαν άραγε τα φίδια κι οι αράχνες.
Τι μυστικά σού είπε το φως μέσα στις πάχνες.
Αθώοι όλοι. Σε μια χώρα των αθώων.
Δεν σε γνωρίσαμε να πιούμε έναν καφέ,
δυο τρεις κουβέντες για τους άθλους των ηρώων
γι’ αυτούς που ζούνε συντροφιά μ’ έναν χαφιέ.
Λυσσούν να σ’ εύρουν τα σκυλιά. Λυσσούν οι σκύλοι.
Κι η ομερτά στις καφετέριες καντήλι.
Πώς να σου γράψω, το λοιπόν, βιογραφία
αφού οι λέξεις μου είναι μόνο της βροχής.
Ποτέ το μπλε δεν το χωρά δικογραφία.
Θυμίζει σύλληψη κι εκτέλεση εποχής.
Είμαστε άρρωστοι βαριά από νοσταλγία.
Μας περιμένουν τα τσιγκέλια στα σφαγεία».

Ακολουθήστε το pride.gr στο Google News και ενημερωθείτε πρώτοι