icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Για όσους επισκέπτες το επιθυμούν, υπάρχει η δυνατότητα εθελοντικής συνεισφοράς στη συντήρηση των μονοπατιών, ενώ παρέχονται ψαλίδια κλαδέματος και γάντια για τους εθελοντές

Η Άνδρος, το δεύτερο μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων, δεν είναι μόνο ένας τόπος σπάνιας φυσικής ομορφιάς, αλλά ένα ακόμη ζωντανό παράδειγμα για το πώς ο τουρισμός μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός βιώσιμης ανάπτυξης, ενισχύοντας την τοπική κοινωνία και προστατεύοντας την πολιτιστική κληρονομιά.

Ο Guardian, με άρθρο του, μιλά για το πρωτοποριακό πρόγραμμα πεζοπορικού τουρισμού, Andros Routes, που ασχολείται με την καταγραφή προφορικής ιστορίας, μονοπατιών, τοπωνυμίων καθώς επίσης και με τον καθαρισμό και τη σήμανση των μονοπατιών της Άνδρου, προσφέροντας στους επισκέπτες τη δυνατότητα να γνωρίσουν το πανέμορφο νησί με τα πόδια και ταυτόχρονα να συμβάλουν ενεργά στη διατήρηση της μοναδικής κληρονομιάς του.

Η Βρετανίδα δημοσιογράφος Rhonda Carrier, γνωστή για τα ταξιδιωτικά της ρεπορτάζ, βίωσε οχτώ μέρες περπατήματος από τη νοτιοανατολική μέχρι τη βορειοδυτική πλευρά του νησιού, από τον Όρμο Κορθίου έως το Γαύριο, μέσω της Χώρας.

Η διαδρομή οργανώθηκε από την Ramble Worldwide και συνδύαζε άνετη διαμονή σε μικρά ξενοδοχεία με μεταφορά αποσκευών και ελεύθερη επιλογή διαδρομών ανάλογα με τη διάθεση και τη φυσική κατάσταση κάθε επισκέπτη.

Για όσους το επιθυμούν, όπως αναφέρει, υπάρχει και η δυνατότητα εθελοντικής συνεισφοράς στη συντήρηση των μονοπατιών, ενώ παρέχονται ψαλίδια κλαδέματος και γάντια στο ξενοδοχείο.

Πολιτισμός, παράδοση και φύση χέρι-χέρι

Το Andros Routes ιδρύθηκε το 2010 από την Όλγα Καραγιάννη, ειδική στον βιώσιμο τουρισμό, με σκοπό τη διατήρηση της πολιτιστικής και φυσικής ταυτότητας του νησιού. Από τότε, έχουν αποκατασταθεί πάνω από 160 χλμ. μονοπατιών, χωρισμένα σε αριθμημένες διαδρομές, καθεμία από τις οποίες έχει τον δικό της «άγγελο»: έναν κάτοικο του νησιού που φροντίζει για την κατάστασή της.

«Καθώς κατηφορίζουμε από τον καταρράκτη της Πυθάρας προς τη Χώρα, το τοπίο είναι γεμάτο από εικόνες και αρώματα: άγριες μέντες, γιασεμί, ρίγανη και σύκα που έχουν πέσει από τα δέντρα. Γάτες περνούν αδιάφορα, σαύρες τρέχουν δίπλα μας, και εμείς κόβουμε κλαδιά, μαζεύουμε σκουπίδια και ελέγχουμε τις πινακίδες», αναφέρεται στον Guardian.

Καθώς περνούν μέσα από ελαιώνες και κάκτους, σπηλιές που φιλοξένησαν μοναχούς ή προστάτευσαν κατοίκους από κατακτητές, παραδοσιακούς νερόμυλους και ξωκλήσια, οι επισκέπτες καταλήγουν στην παραλία Γυάλια και κάνουν μια βουτιά στα καταπράσινα νερά, ενώ απολαμβάνουν φυσικούς χυμούς από το τοπικό beach bar.

Κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο, οργανώνονται συλλογικές δράσεις συντήρησης μονοπατιών. Εκεί η Βρετανίδα δημοσιογράφος γνωρίζει δύο «αγγέλους», τη Βαλεντίνη και τη Βίκυ, που της εξηγούν γιατί αυτή η προσπάθεια έχει τόσο μεγάλη σημασία για την Άνδρο.

Η ομορφιά της αντίθεσης: από τα βουνά στη θάλασσα

Το πρόγραμμα έχει ήδη θετικό αντίκτυπο: συμβάλλει στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου (Μάρτιος–Μάιος και Σεπτέμβριος–Νοέμβριος), δίνει δουλειά σε ντόπιους και αναδεικνύει την τοπική παραγωγή.

Μέσα από τη Διαδραστική Χάρτα του Andros Research Center, οι επισκέπτες μπορούν να επισκεφτούν τυροκόμους, μελισσοκόμους και παραδοσιακούς παραγωγούς.

«Καθώς περπατάμε το μονοπάτι από τη Μεσαριά έως τους Μένητες, βλέπουμε να λειτουργεί εργαστήριο υφαντικής για παιδιά – μια αναβίωση της εποχής που η Άνδρος ήταν γνωστή για το μετάξι της, χάρη στις μουριές της».

Η ποικιλομορφία της Άνδρου προσφέρει καθημερινές εναλλαγές: πλούσια βλάστηση, πετρώδη μονοπάτια, κρυμμένα εκκλησάκια, καταπράσινες κοιλάδες.

«Μια μέρα ανεβήκαμε στα χωριά Ρέματα και Κατάκοιλος, μια άλλη μέρα περπατήσαμε κατά μήκος της ακτογραμμής από το Μπατσί μέχρι το Γαύριο. Στείλαμε φωτογραφία από μια χαλασμένη πινακίδα σε απομακρυσμένο σημείο – μια μικρή πράξη που βοηθά το έργο των εθελοντών», λέει η Carrier.