Μεγέθυνση κειμένου
Ο έφηβος κέρδισε το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στο Παρίσι 2024 ως μέλος της ομάδας σκυταλοδρομίας 4Χ400μ. των ΗΠΑ. Επέστρεψε στο σχολείο... αλλά εξακολουθεί να κάνει θραύση στον στίβο
Το περασμένο καλοκαίρι, στο Παρίσι 2024 κρέμασε στο στήθος του το πρώτο του χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο κι έγινε ο νεότερος χρυσός Ολυμπιονίκης στην ιστορία του στίβου. Ήταν μόλις 16 ετών. Σήμερα, έξι μήνες αργότερα, ο Κουίνσι Γουίλσον ζει τη ζωή του μέσου Αμερικανού εφήβου, η οποία «χωράει» και τις υποχρεώσεις ενός από τους ταχύτερους δρομείς 400 μέτρων στο κόσμο: Ξυπνάει κάθε πρωί στις 5 για να πάει στο σχολείο -είναι μαθητής λυκείου- κι αμέσως μετά έχει τρίωρη προπόνηση, ενώ επιστρέφοντας στο σπίτι το απόγευμα ρίχνεται στο διάβασμα και κάνει τις εργασίες για το σχολείο.
Το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο μοιάζει με μακρινή ανάμνηση για τον νεαρό Αμερικανό, ο οποίος έχει σταθερά το πόδι του στο γκάζι καθώς πλησιάζουν οι αγώνες κλειστού στίβου. «Απλώς επιστρέφω στη δουλειά», είπε σε συνέντευξή του στο CNN Sport. «Δεν έχω στο μυαλό μου χρυσό μετάλλιο, τίποτα από αυτά. Όταν προπονούμαι, ανησυχώ για τους μελλοντικούς μου στόχους, δεν σκέφτομαι το παρελθόν».
Ο Γουίλσον κυνηγά τις αθλητικές του φιλοδοξίες παράλληλα με τα μαθήματά του. «Νομίζω ότι είμαι πιο συγκεντρωμένος στην τάξη απ’ ό,τι στον στίβο, και αυτό λέει πολλά», σημείωσε εξηγώντας πως η επίδοσή του στο σχολείο είναι υψίστης σημασίας γι’ αυτόν. «Ο μέσος όρος των βαθμών μου είναι ήδη άριστος σε όλο αυτό το εξάμηνο. Σε όλη μου τη ζωή είχα πάντα μέσο όρο Α, νομίζω, οπότε δεν έχει αλλάξει τίποτα».
Η ανατομία, η φυσιολογία, τα μαθηματικά και η φωτογραφία είναι μερικά από τα αγαπημένα του μαθήματα και μιλάει με ενθουσιασμό για ένα πρόγραμμα που εξετάζει πώς ενισχύονται τα κτήρια για να αντέχουν σε διαφορετικούς τύπους σεισμών.
«Δεν παρακολουθώ μόνο μαθήματα που σχετίζονται με τα σπορ, παρακολουθώ όλα τα μαθήματα που θα παρακολουθούσε ένας μαθητής της 11ης τάξης και μερικά ακόμη», είπε στο CNN Sport.
Ακόμη δεν έχει πάρει αποφάσεις για το κολέγιο, αλλά όπως λέει θα ήθελε να πάει κάπου που θα μπορεί να συνδυάσει «τον αθλητισμό με σπουδαία ακαδημαϊκά μαθήματα, σπουδαίους συμπαίκτες, σπουδαία υποστήριξη – απλά σπουδαίο προσωπικό σε όλο το φάσμα».
Προς το παρόν, η προσοχή του είναι στραμμένη στην αγωνιστική σεζόν των ΗΠΑ, γι’ αυτό και τα Σαββατοκύριακα ταξιδεύει για να συμμετέχει σε αγώνες στην Ανατολική Ακτή. Το περασμένο Σαββατοκύριακο κατέρριψε το δικό του (μαθητικό) ρεκόρ κλειστού στα 400 μέτρα στη Βοστώνη, κάνοντας 45,66 δευτερόλεπτα σε δύο γύρους, ενώ το προσεχές Σάββατο (08/01) θα τρέξει στα 600 μέτρα στους Millrose Games στη Νέα Υόρκη.
Με ένα ρεκόρ ήδη στο όνομά του φέτος, ο Γουίλσον θα μπορούσε να στοχεύσει σε άλλο ένα – το ρεκόρ 600μ. του Γουίλ Σάμερ (1:15.58) – στους Αγώνες Millrose, αν και αυτό θα απαιτούσε να κατεβάσει την περσινή του επίδοση κατά σχεδόν δύο δευτερόλεπτα.
«Απλώς θα πάω εκεί για να προσπαθήσω να τρέξω το καλύτερό μου, και αν δω 1:15 στο ρολόι, θα είμαι σούπερ εκστασιασμένος», είπε.
Δεδομένης της νεαρής ηλικίας του και των απίστευτων υποσχέσεών του – συν την πρόσφατα αποκτηθείσα ιδιότητά του ως χρυσού Ολυμπιονίκη – θα υπάρξει αναμφίβολα αυξημένη προσοχή στις επιδόσεις του Γουίλσον αυτή τη σεζόν.
Έγινε διάσημος στα περσινά Ολυμπιακά δοκιμαστικά των ΗΠΑ, καταρρίπτοντας δύο φορές το παγκόσμιο ρεκόρ 400μ. κάτω των 18 ετών πριν τερματίσει έκτος στον τελικό. Αυτό δεν ήταν αρκετό για μια ατομική θέση στην ομάδα, αλλά εξασφάλισε στον Γουίλσον μια θέση στην ομάδα σκυταλοδρομίας, καθιστώντας τον τον νεότερο Αμερικανό που έχει αγωνιστεί σε Ολυμπιακούς Αγώνες στίβου.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι, λίγες εβδομάδες μετά την επίτευξη ενός ακόμη ρεκόρ κάτω των 18 ετών με 44,2 δευτερόλεπτα, ήταν μακριά από τον καλύτερό του εαυτό, καθώς ήταν έβδομος στο τέλος του πρώτου σκέλους της προκριματικής σειράς της σκυταλοδρομίας 4Χ400μ. Όμως η ομάδα των ΗΠΑ με τους Γουίλσον, Βέρνον Νόργουντ, Μπράις Ντέντμον και Κρίστοφερ Μπέιλι εξασφάλισε και πάλι μια θέση στον τελικό και συνέχισε για να κατακτήσει το χρυσό.
Η συμμετοχή του στις προκριματικές σειρές ήταν αρκετή για να κερδίσει να μετάλλιο, ο Γουίλσον, ο οποίος πρόσφατα αποκάλυψε ότι είχε υποστεί τραυματισμό στον προσαγωγό λίγο μετά την απόκτηση μιας θέσης στην Ολυμπιακή ομάδα. Παρά το γεγονός αυτό, και παρά το γεγονός ότι έτρεξε σημαντικά πιο αργά από ό,τι στα δοκιμαστικά, περιγράφει την ολυμπιακή εμπειρία ως «όνειρο που έγινε πραγματικότητα» και «το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε ποτέ να μου συμβεί».
Το υπόλοιπο του καλοκαιριού του Γουίλσον αναλώθηκε σε υποχρεώσεις και προσκλήσεις, οι οποίες εξακολουθούν να έρχονται πυκνά και γρήγορα μέχρι σήμερα. Συνάντησε τον Jay-Z, επισκέφθηκε κολέγια και πήγε σε αγώνες μπέιζμπολ και ποδοσφαίρου στη Βαλτιμόρη– ως μεγάλος οπαδός των Ravens, πέρασε χρόνο στις εγκαταστάσεις της ομάδας, φωτογραφήθηκε με τον quarterback Lamar Jackson και πήρε ως δώρο αθλητικά παπούτσια από τον wide receiver Zay Flowers.
Σε μια άλλη ζωή, ο Γουίλσον θα μπορούσε να σκεφτεί μια καριέρα στο NFL. Ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας του λυκείου του κατά τη διάρκεια της πρώτης χρονιάς και πήρε την απόφαση να επικεντρωθεί αποκλειστικά στον στίβο μόνο στην ηλικία των 15 ετών.
«Φίλε, μου λείπει τόσο πολύ το ποδόσφαιρο», λέει. «Αν μπορούσα να πάω να παίξω ποδόσφαιρο τώρα, θα το έκανα. Αν με καλούσαν στο Super Bowl αντί για τον μεγαλύτερο αγώνα στίβου, δεν ξέρω τι θα διάλεγα, ειλικρινά. Μεγάλωσα παίζοντας ποδόσφαιρο και τρέχοντας στον στίβο. Ήξερα τους τελικούς μου στόχους για τον στίβο, τι ήθελα να κάνω, και είναι δύσκολο – κάθε μέρα το σκέφτομαι, γιατί θέλω απλώς να επιστρέψω και να παίξω (ποδόσφαιρο) αυτή τη στιγμή. Θέλω απλώς να βγω έξω και να πετάξω μια μπάλα, αλλά ξέρω ότι έχω κάνει πολλά σπουδαία πράγματα στον στίβο».
Όσον αφορά τους Ravens, ο Γουίλσον λέει ότι «σχεδόν δάκρυσε» όταν ο tight end Μαρκ Άντριου έχασε το παιχνίδι με δύο πόντους στην πρόσφατη ήττα της ομάδας στον περιφερειακό γύρο.
«Πλησιάζουμε όλο και πιο κοντά στο Super Bowl», προσθέτει. «Εσείς θα μας δείτε σε μερικά χρόνια. Σας το λέω».
Είναι απίστευτο ότι ο Γουίλσον ήταν μόλις τεσσάρων ετών κατά την τελευταία εμφάνιση των Ravens στο Super Bowl το 2012. Έκτοτε έχει εξελιχθεί σε έναν από τους πιο συναρπαστικούς νεαρούς αθλητές της γενιάς του, που ήδη αγωνίζεται εναντίον -και κερδίζει- πολύ πιο έμπειρων αντιπάλων.
Σε αυτό το διάστημα, παρέμεινε ατάραχος από την ταχεία άνοδό του στους αγώνες της ανώτερης κατηγορίας. Μπορεί το διακύβευμα να είναι υψηλότερο, ο ανταγωνισμός σκληρότερος, αλλά η βασική πράξη της ολοκλήρωσης μιας κούρσας όσο το δυνατόν γρηγορότερα παραμένει η ίδια.
«Θα δεις πολλούς 16χρονους να λένε θα σε αφήσω να κερδίσεις. Αλλά εγώ δεν αφήνω κανέναν να κερδίσει. Είμαι έτοιμος να παλέψω και εγώ μέχρι τέλους».
Με ύψος 1,90 μ., ο Γουίλσον είναι μικρότερος και σωματικά λιγότερο ανεπτυγμένος από τους περισσότερους αντιπάλους του. Ωστόσο, πιο εντυπωσιακός είναι ο τρόπος με τον οποίο τρέχει. Το κεφάλι γέρνει προς τα πίσω, τα χέρια χτυπάνε στο πλάι του σώματός του – δεν είναι καθόλου συμβατική μορφή για έναν σπρίντερ.
Αλλά το αντισυμβατικό είναι επίσης μέρος του τρόπου λειτουργίας του Γουίλσον, κεντρικό στοιχείο και του γεγονότος ότι μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα στον στίβο και στο σχολείο. Είναι και χρυσός Ολυμπιονίκης, και μαθητής που προσπαθεί μέσα σε όλα αυτά να βρει χρόνο και για να πάρει το δίπλωμα οδήγησης.
Και μπορεί αυτό το τελευταίο να έχει μπει σε κατάσταση αναμονής, όμως το σημαντικό είναι ότι ο Γουίλσον δεν ξεχνά πως πάνω απ’ όλα είναι ένα «παιδί, ένας 16χρονος που πηγαίνει στο σχολείο και διασκεδάζει και κάνει πολλά ωραία πράγματα που κάνει ένας έφηβος».
Στον κόσμο του στίβου και όχι μόνο, δεν έχουν καταφέρει πολλοί χρυσοί ολυμπιονίκες να το πουν αυτό.
Ακολουθήστε το pride.gr στο Google News και ενημερωθείτε πρώτοι
Related
Νεοτερα
