Μεγέθυνση κειμένου
Ένα «μοναδικό» σύμπλεγμα από «σπηλιές με μαργαριτάρια» που περιέχουν αρχαιολογικά αντικείμενα ανακαλύφθηκε σε μια αρχαία σήραγγα
Τα μαργαριτάρια είναι ένας τύπος «σπηλαιοθέματος» – κοιτάσματα ορυκτών (κρυσταλικοί σχηματισμοί) που σχηματίζονται σε σπηλιές από την κίνηση του νερού. Εντοπίζονται συχνά σε ρηχές λίμνες, ενώ μια μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Archaeometry, αποκάλυψε ότι 50 μαργαριτάρια σπηλαίων βρέθηκαν σε μια αρχαία σήραγγα στους λόφους της Ιερουσαλήμ στο Ισραήλ.
Αυτό ωστόσο που κάνει το εύρημα ιδιαίτερα συναρπαστικό είναι ότι 14 από τα μαργαριτάρια περιέχουν πυρήνες από πηλό – εκ των οποίων οι δύο φαίνεται να προέρχονται από κεραμικές λάμπες – ενώ δύο από τα μαργαριτάρια έχουν πυρήνες από γύψο.
Είναι η πρώτη φορά που οι ερευνητές τεκμηριώνουν την εύρεση αρχαιολογικών αντικειμένων μέσα σε μαργαριτάρια σπηλαίων, σύμφωνα με τη μελέτη.
«Μέχρι την τρέχουσα μελέτη, μαργαριτάρια σπηλαίων δεν βρέθηκαν ούτε σε αρχαιολογικό πλαίσιο ούτε χρησιμοποιήθηκαν για αρχαιολογική έρευνα», γράφουν οι συγγραφείς της μελέτης.
Το Newsweek αναφέρει ότι η ομάδα εντόπισε τα μαργαριτάρια σπηλαίου ενώ ερευνούσε τη σήραγγα της πηγής Jwoeizeh στους λόφους της Ιερουσαλήμ.
Πρόκειται για μια αρχαία τεχνητή κατασκευή, που κατασκευάστηκε για να εξάγει νερό από υδροφόρους ορίζοντες (υπόγειο στρώμα βράχου που φέρει νερό).
Στο Νότιο Λεβάντε υπάρχει μια από τις μεγαλύτερες και παλαιότερες σήραγγες πηγών στην περιοχή, ενώ πιστεύεται ότι χρονολογείται από τις αρχές του 7ου έως τον 8ο αιώνα π.Χ., και μπορεί να έχει διαμορφωθεί ως μέρος ενός βασιλικού αρχοντικού.
Η ερευνητική ομάδα δεν έψαχνε για μαργαριτάρια σπηλαίων – ωστόσο συνάντησε ένα άνοιγμα σε ένα σφραγισμένο τμήμα της σήραγγας κατά τη χαρτογράφηση το 2017.
Σε ένα τμήμα μήκους 7 μέτρων, γεμάτο με χώμα και συντρίμμια, βρήκαν τα μαργαριτάρια, και δίπλα τους, μια άθικτη λάμπα λαδιού, που πιστεύεται ότι χρονολογείται από τον 3ο-4ο αιώνα μ.Χ.
Οι περισσότεροι από τους κεραμικούς πυρήνες χρονολογούνται γύρω στην ελληνιστική περίοδο (333-63 π.Χ.) ή στη μεταγενέστερη ρωμαϊκή έως βυζαντινή περίοδο, η οποία διήρκεσε από το 63 π.Χ. έως τον 7ο αιώνα μ.Χ.
Οι γύψινοι πυρήνες, εν τω μεταξύ, χρονολογήθηκαν γύρω στην ελληνιστική περίοδο.
Ένα από τα δείγματα κεραμικής πιστεύεται ότι είναι ακόμα παλαιότερο, πιθανόν να χρονολογείται από την περσική (535-333 π.Χ.) ή τη βαβυλωνιακή (586-535 π.Χ.) περιόδους – ή ίσως ακόμη και την Εποχή του Σιδήρου.
Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι σήραγγες ανακατασκευάστηκαν κατά την ελληνιστική περίοδο, με λαμπτήρες πετρελαίου που χρησιμοποιούνται για να φωτίζουν.
Αλλά παρέχουν επίσης στοιχεία για την προέλευση των σηράγγων.
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Azriel Yechezkel, από το Ινστιτούτο Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ, δήλωσε στο Newsweek: «Η έρευνα υποστηρίζει την πεποίθησή μας ότι η σήραγγα κατασκευάστηκε για πρώτη φορά στην Εποχή του Σιδήρου [γύρω στον 8-7ο αιώνα π.Χ.] Επιπλέον, παρέχει την πρώτη αναλυτική χρονολόγηση αντικειμένων που βρέθηκαν στα μαργαριτάρια… που αποδεικνύει ότι η σήραγγα πέρασε [από] μια φάση ανακατασκευής κατά την ελληνιστική περίοδο».
Με πληροδορίες από Metro
Ακολουθήστε το pride.gr στο Google News και ενημερωθείτε πρώτοι