icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Από την αρχαία ιστορία της μέχρι τη μεσαιωνική περίοδο, η ιστορία της χειραψίας είναι μια συναρπαστική ιστορία εμπιστοσύνης, συμμαχιών και ανθρώπινης σύνδεσης

Η κίνηση έρχεται φυσικά, σχεδόν δεν σκέφτεσαι πριν απλώσεις το χέρι σου για να χαιρετήσεις κάποιον ή κάποια που μόλις γνώρισες. Ο άλλος αντιγράφει και κάπως έτσι η στιγμή της χειραψίας γίνεται η πρώτη κοινή σας εμπειρία ή μία ένδειξη σεβασμού και εμπιστοσύνης.

Αλλά γιατί οι άνθρωποι ενώνουν και σφίγγουν τα χέρια τους όταν έρχονται σε επαφή, είτε για πρώτη φορά, είτε σε μια νέα περίσταση; Η αλήθεια είναι ότι αυτή η φαινομενικά απλή πράξη κουβαλά αιώνες παράδοσης και πολιτιστικής σημασίας.

Από την αρχαία ιστορία της μέχρι τη μεσαιωνική περίοδο, η ιστορία της χειραψίας είναι μια συναρπαστική ιστορία εμπιστοσύνης, συμμαχιών και ανθρώπινης σύνδεσης.

Από πού προήλθε η χειραψία;

Όταν η μεταφορά όπλων ήταν ο κανόνας κατά τη διάρκεια πολέμων, ένα ανοικτό απλωμένο χέρι σήμαινε ειρήνη. Έδειχνε ότι δεν κρύβετε κάτι, όπως για παράδειγμα ένα στιλέτο ή μια λεπίδα αλλά αντίθετα… έρχεστε ειρηνικά.

9ος αιώνας

Οι πρώτες περιπτώσεις ανθρώπων που σφίγγουν το χέρι προέρχονται από τον 9ο αιώνα π.Χ. στη Μεσοποταμία. Εδώ, τα πέτρινα γλυπτά απεικονίζουν χειραψίες που συμβολίζουν συμμαχίες και συμφωνίες.

Οι αρχαίοι Έλληνες από την πλευρά τους, απεικόνιζαν τη χειραψία ως χειρονομία αμοιβαίου σεβασμού και ισότητας.

Η χειραψία των Ρωμαίων, περιλάμβανε συχνά το πιάσιμο των αντιβραχιόνων του άλλου. Αυτό χρησίμευε τόσο ως ένδειξη συντροφικότητας όσο και ως διακριτικός έλεγχος για κρυμμένα όπλα.

Μεσαιωνική περίοδος: Μεσαιωνική Ευρώπη

Η Ευρώπη ήταν ο τόπος μιας άλλης εξέλιξης της μεσαιωνικής χειραψίας, αυτή τη φορά από τους ιππότες. που έσφιγγαν ο ένας τον πήχη του άλλου, ώστε να μην περάσουν κρυμμένα στιλέτα από τα μανίκια τους. Υπάρχουν πολλοί ιστορικοί που τείνουν να πιστεύουν ότι αυτή η εκδοχή της χειραψίας όχι μόνο αντιπροσώπευε την εμπιστοσύνη αλλά ήταν και μια πρακτική χειρονομία σε δύσκολους καιρούς.

17ος αιώνας

Μέχρι τον 17ο αιώνα, οι Κουάκεροι, μια θρησκευτική ομάδα από την Αγγλία, απλοποίησαν περαιτέρω τη χειρονομία. Η χειραψία αντικατέστησε τις υποκλίσεις ως δείγμα ισότητας και ταπεινότητας. Όπως αναφέρουν οι ειδικοί, εκείνη ακριβώς τη στιγμή, υπήρξε μια στροφή στην εξέλιξη της χειραψίας που εξελίχθηκε από σημάδι άμυνας σε σημάδι φιλίας και διπλωματίας.

Υπάρχει, λοιπόν, πραγματικά μία απάντηση στο πότε ξεκίνησε η χειραψία; Αν και δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε μια ακριβή ημερομηνία ή το πρόσωπο που εφηύρε τη χειραψία, είναι σαφές ότι αυτή η απλή αλλά ουσιαστική χειρονομία ταξίδεψε μέσα από αιώνες, πολιτισμούς και παραδόσεις για να γίνει αυτό που είναι σήμερα – ένα παγκόσμιο σύμβολο εμπιστοσύνης και φιλίας.

Αλλά γιατί σφίγγουμε ο ένας το χέρι του άλλου;

Η απλή απάντηση είναι για λόγους σύνδεσης. Καθώς ο χρόνος εξελισσόταν, το ίδιο συνέβαινε και με το νόημα και την ουσία της χειραψίας. Η χειραψία έγινε κάτι περισσότερο από έναν απλό έλεγχο ασφαλείας και σταδιακά συνδέθηκε με έννοιες όπως η φιλία, η συνεργασία και ο σεβασμός.

Η προέλευση της χειραψίας μάς δείχνει ότι η πράξη αυτή υπερβαίνει πολιτισμούς και γενιές. Ως εκ τούτου, από την παλιά χειραψία των αρχαίων πολεμιστών μέχρι τις σημερινές επιχειρηματικές συναντήσεις ή τις φιλικές προτάσεις, η ουσία της χειραψίας παραμένει σταθερή.

Δεν είναι, πάντως, σε όλες τις χώρες ασφαλές να απλώνετε το χέρι σας για μια χειραψία. Στην Ταϊλάνδη, το Βιετνάμ και την Ιαπωνία για παράδειγμα, οι χειραψίες θεωρούνται προσβλητικές, ενώ δεν συνηθίζονται μεταξύ γυναικών στις ισλαμικές χώρες.

Επιπλέον, σε κάποιες άλλες ο συνήθης τρόπος χαιρετισμού διαφέρει. Στην Ινδία για παράδειγμα, οι άνθρωποι ενώνουν τις παλάμες τους στο Namaste ενώ στις αραβικές χώρες, είναι σύνηθες να τοποθετείται το δεξί χέρι στην καρδιά.