Φαντάσου μια επιτυχημένη, εύπορη, ισχυρή γυναίκα, διευθύνουσα σύμβουλο, με μια τέλεια ζωή. Έχει έναν αφοσιωμένο σύζυγο, δύο πανέμορφα παιδιά και ένα πολυτελές διαμέρισμα ρετιρέ με θέα τον ορίζοντα της πόλης. Τι περισσότερο θα μπορούσε να επιθυμεί;

Το Babygirl ξεκινά με μια σκηνή που μοιάζει να είναι μια ικανοποιητική ερωτική σκηνή μεταξύ μιας τέτοιας γυναίκας, της Romy (Nicole Kidman), και του συζύγου της Jacob (Antonio Banderas), που διακόπτεται από μια ορχήστρα βογκητών και βαριάς αναπνοής. Η σκηνή αφήνει να εννοηθεί ότι όλα πάνε καλά και στην κρεβατοκάμαρα. Μέχρι, δηλαδή, που η Romy πετάγεται από το κρεβάτι, τρέχει στο γραφείο της και αυνανίζεται με πορνογραφία. Είναι σαφές ότι υπάρχουν στρώματα κάτω από την επιφάνεια της φαινομενικά ικανοποιητικής σεξουαλικής της ζωής.

Η σεξοθεραπεύτρια Chantal Gautier, γνωρίζει καλά τα τρία θέματα που είναι κεντρικά σε αυτή την ιστορία και τα αναλύει σε άρθρο της στο The Conversation: Το ιεραρχικό ειδύλλιο στο χώρο εργασίας (όταν ο ένας σύντροφος βρίσκεται σε υψηλότερη θέση στη δουλειά από τον άλλον), οι πτυχές του BDSM (που γίνονται καλύτερα κατανοητές όταν διαβάζονται σε τρία ζεύγη: δεσμοί και πειθαρχία, κυριαρχία και υποταγή, σαδισμός και μαζοχισμός) και η απιστία.

Οι ρομαντικές σχέσεις είναι μια φυσική πτυχή της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης και είναι πιθανό να εμφανιστούν σε διάφορα περιβάλλοντα, συμπεριλαμβανομένου του χώρου εργασίας. Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις για τους λόγους για τους οποίους κάποιος μπορεί να εμπλακεί σε μια συναινετική σχέση στον χώρο εργασίας.

Δεδομένου ότι περνάμε ένα σημαντικό μέρος της ζωής μας στη δουλειά, συχνά με την παρέα ατόμων με παρόμοιο τρόπο σκέψης, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η εγγύτητα και η οικειότητα (κοινώς γνωστή ως το φαινόμενο της απλής έκθεσης) μπορεί να προκαλέσει ερωτισμό κι έλξη μεταξύ των ανθρώπων σε αυτό το περιβάλλον. Σύμφωνα με μια εκτίμηση, πάνω από το 60% των ενηλίκων έχουν εμπλακεί σε ένα ειδύλλιο στο χώρο εργασίας κάποια στιγμή.

Ωστόσο, όταν οι σχέσεις στο χώρο εργασίας περιλαμβάνουν ιεραρχικές θέσεις, παρουσιάζουν πρόσθετες ηθικές προκλήσεις, όπως ανισορροπίες εξουσίας και συγκρούσεις συμφερόντων. Και έτσι, αυτό που ξεκινά ως αθώα πειράγματα μεταξύ της διευθύνουσας συμβούλου Romy και του ασκούμενου Samuel (Harris Dickinson), σύντομα κλιμακώνεται σε έναν πιο οικείο και σεξουαλικά φορτισμένο δεσμό γραφείου.

Όταν ο Samuel θίγει το θέμα της κυριαρχίας και της υποταγής (το DS του BDSM), η δυναμική της εξουσίας αρχίζει να αλλάζει.

Στην αρχή, η Romy αντιστέκεται, αλλά με την πάροδο του χρόνου, αυτή η αντίσταση μετατρέπεται σε κάτι άλλο – όχι σε υποχώρηση, αλλά σε απελευθέρωση.

Η σκηνοθέτης του Babygirl, Halina Reijn, αποτυπώνει υπέροχα το συναινετικό παιχνίδι ρόλων μεταξύ του ζευγαριού. Η ταινία συνυφαίνει έξυπνα την έννοια των «ασφαλών λέξεων» (προσυμφωνημένες λέξεις ή σήματα που επικοινωνούν με σαφήνεια την ανάγκη να επιβραδύνουμε, να προσαρμοστούμε ή να σταματήσουμε) και της συναίνεσης. Αυτό διασφαλίζει ότι οι πρακτικές είναι ασφαλείς, διανοητικά υγιείς και συμφωνημένες από όλους τους εμπλεκόμενους.

Μια βασική αρχή στον κόσμο του BDSM είναι η «ασφαλής, λογική και συναίνεση», καθώς βοηθά στη δημιουργία εμπιστοσύνης και ξεκάθαρων ορίων, διασφαλίζοντας ότι όλοι αισθάνονται σεβαστοί και άνετοι.

Αφυπνίσεις

Καθώς η ταινία εξελίσσεται, το ίδιο συμβαίνει και με την ένταση που αναπτύσσεται μεταξύ του ζευγαριού, επιτρέποντας στη Romy μια σταδιακή σεξουαλική αφύπνιση. Η ταινία αμφισβητεί τις κοινές παρανοήσεις σχετικά με την κυριαρχία και την υποταγή – ότι το «να σου λένε τι να κάνεις» δεν έχει τις ρίζες του στην ταπείνωση αλλά (για κάποιους) στην ελευθερία.

Αυτή η δυναμική μπορεί να μην αρέσει σε όλους, αλλά δεν είναι ασυνήθιστο για τους ανθρώπους με υψηλή εξουσία να αγκαλιάζουν την υποταγή και να παραιτούνται από τον έλεγχο της καθημερινότητάς τους. Για κάποιους, αυτό μπορεί να τους κάνει να νιώθουν ακόμα και ενδυναμωμένοι. Επιτρέπει στη Romy, για πρώτη φορά, να εξερευνήσει τις φαντασιώσεις της. Και να το κάνει αυτό σε ένα ασφαλές, εμπιστευτικό περιβάλλον.

Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η σεξουαλική συμβατότητα και η ευτυχία της σχέσης αποτελούν βασικούς παράγοντες πρόβλεψης των εξωσυζυγικών σχέσεων, ιδίως μεταξύ των γυναικών. Όταν ο Jacob ανακαλύπτει τη σχέση της Romy, ο κόσμος του καταρρέει. Πρέπει να συμβιβαστεί με το γεγονός ότι η σύζυγός του όχι μόνο παραβίασε την εμπιστοσύνη του (παραβίασε τους συμφωνημένους όρους της μονογαμικής τους σχέσης χωρίς τη συγκατάθεσή του), αλλά έθεσε σε κίνδυνο τη σχέση τους, την οικογένειά τους και ενδεχομένως την καριέρα της.

Διαβασε ακομα

Η αισθησιακή σκηνή της Νικόλ Κίντμαν που έχει προκαλέσει αντιδράσεις

Για να σώσει τον γάμο της, η Romy εξηγεί στον Jacob τα σεξουαλικά της «ερεθίσματα». Είναι πονεμένη από ενοχές και ντροπή. Αυτή η καταπίεση της σεξουαλικής της έκφρασης – θεωρώντας την ως «μη φυσιολογική» – αντανακλά τον τρόπο με τον οποίο οι κοινωνικές και πολιτισμικές νόρμες διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό την αντίληψή μας για το σεξ και τις σχέσεις.

Τα σεξουαλικά σενάρια είναι οι κοινωνικοί και πολιτισμικοί κανόνες που διαμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο ενεργούμε, σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε σε ρομαντικές και σεξουαλικές καταστάσεις. Μας λένε πράγματα όπως ποιος πρέπει να κάνει τι, πότε, πού και γιατί. Μερικές φορές, τα σενάρια μπορούν να μας επηρεάσουν βαθιά και να προκαλέσουν ντροπή, ειδικά όταν οι επιθυμίες, οι συμπάθειες και οι αντιπάθειές μας αποκλίνουν από αυτό που θεωρείται «φυσιολογικό», όπως συμβαίνει με τη Romy.

Διαβασε ακομα

Το Babygirl είναι η πιο αποκαλυπτική ταινία της Νικόλ Κίντμαν. Τόσο που δεν μπορεί να τη δει

Το είδος της ντροπής για το οποίο μιλάει η Romy είναι κάτι που η Gautier βλέπει συχνά ως θεραπεύτρια σεξ και σχέσεων. Γι’ αυτό της αρέσει να χρησιμοποιεί μια σεξουαλικά θετική προσέγγιση, η οποία εστιάζει σε πράγματα όπως η συμμετοχικότητα, η συναίνεση, η ευχαρίστηση και η σεξουαλική εκπαίδευση. Με αυτόν τον τρόπο, εξηγεί, «οι πελάτες μου μπορούν να εξερευνήσουν τη σεξουαλικότητά τους σε έναν χώρο χωρίς κριτική χωρίς να ντρέπονται».

Το Babygirl προσφέρει μια προκλητική εξερεύνηση των σχέσεων, οδηγώντας τους θεατές μέσα από απαιτητικά θέματα, ενώ παράλληλα εμβαθύνει στην πολυπλοκότητα της ανθρώπινης επιθυμίας, των σεξουαλικών προτιμήσεων και εκφράσεων.