Για τον David Fincher, το να δει το «Seven» σε 4Κ ήταν μια εμπειρία που μπορεί να περιγράψει μόνο ως οδυνηρή ή σαν ένα reunion με τους συμμαθητές από το γυμνάσιο.

«Υπάρχουν σίγουρα στιγμές που λες, τι σκεφτόμουν; ή γιατί άφησα αυτό το άτομο να έχει αυτό το χτένισμα», δήλωσε ο Fincher σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Associated Press.

Είναι εντάξει με το ότι η ταινία είναι προϊόν της εποχής της από τις περισσότερες απόψεις. Αλλά κάποια πράγματα απλά δεν θα μπορούσαν να σταθούν σε ανάλυση υψηλής ευκρίνειας.

«Για να είμαι ειλικρινής, ήταν λίγο ξεπερασμένη», δήλωσε ο Fincher. «Έπρεπε να την αναστήσουμε. Υπάρχουν πράγματα που μπορείς να δεις σε 4K HDR που δεν μπορείς να δεις σε μια κόπια ταινίας».

Πάντα τελειομανής, ο ίδιος και μια ομάδα έπιασαν δουλειά για μια νέα αποκατάσταση της ταινίας για την επανέκδοσή της για την 30ή επέτειο. Αυτό το Σαββατοκύριακο το αποκατεστημένο «Seven» θα παιχτεί για πρώτη φορά σε οθόνες IMAX στις ΗΠΑ και τον Καναδά, ενώ στις 7 Ιανουαρίου θα είναι διαθέσιμη και η έκδοση 4K UHD home video.

Το σκοτεινό αστυνομικό θρίλερ σε σενάριο του Andrew Kevin Walker και με πρωταγωνιστές τους Brad Pitt και Morgan Freeman ως ένα ζευγάρι ντετέκτιβ που αναζητούν έναν κατά συρροή δολοφόνο ήταν κάτι σαν αναζωογόνηση της καριέρας του Fincher, του οποίου το σκηνοθετικό ντεμπούτο «Alien 3» δεν είχε πάει καλά. Το «Seven» δεν ήταν μια σίγουρη επιτυχία: Γυρίστηκε με μόλις 34 εκατομμύρια δολάρια. Αλλά συνέχισε να κερδίζει περισσότερα από 327 εκατομμύρια δολάρια, χωρίς να υπολογίζεται ο πληθωρισμός, και συνεχίζει να ασκεί επιρροή στο είδος.

Ο Fincher έχει επιβλέψει όλα αυτά τα χρόνια αρκετές αποκαταστάσεις της ταινίας, αλλά αποφάσισε ότι αυτή έπρεπε να είναι η τελευταία. Γι’ αυτό επέμεινε σε μια σάρωση 8Κ από την οποία θα μπορούσαν να αντλήσουν το 4Κ. Ήθελε να διασφαλίσει ότι δεν θα χρειαζόταν να επαναληφθεί όταν οι οθόνες γίνουν πιο προηγμένες.

«Δεν θέλω να το ξανακάνω αυτό», δήλωσε ο Fincher. «Αυτό στο οποίο ουσιαστικά φτάσαμε με αυτό είναι ότι αυτό είναι το νέο αρνητικό. Αυτό θα είναι το νέο στοιχείο αρχειοθέτησης».

Για τους απλούς θεατές, οι βελτιώσεις δεν θα είναι ιδιαίτερα αισθητές. Ο Fincher δεν πήγε να προσθέσει χαρακτήρες ή να δώσει στην Gwyneth Paltrow ένα ευτυχισμένο τέλος.

«Είμαι πολύ αντίθετος στην ιδέα να αλλάξω οποιοδήποτε περιεχόμενο», δήλωσε ο Fincher. «Υπάρχουν κυριολεκτικά μηδενικές ευκαιρίες για παιχνίδια στο «Seven», οπότε δεν θα εισάγουμε τίποτα από αυτά».

Αλλά ας πάρουμε την εναρκτήρια σκηνή όπου ο χαρακτήρας του Pitt επιλέγει μια προδεμένη γραβάτα και κοιτάζει έξω από ένα παράθυρο. Στην αρχική εκδοχή, ο Fincher χρησιμοποίησε μια δοκιμασμένη και αληθινή κινηματογραφική τεχνική, όπου αναπηδά μαλακό φως από μια λευκή κάρτα έξω από το παράθυρο για να δώσει την εντύπωση ότι υπάρχει βάθος και ότι μπαίνει φυσικό φως. Τα ονόμασε παράθυρα «Being There», αναφερόμενος σε αυτό που έκανε ο κινηματογραφιστής Caleb Deschanel σε εκείνη την ταινία.

Διαβασε ακομα

Η καλύτερη (για πολλούς) ταινία όλων των εποχών δεν έβγαλε ούτε τα λεφτά της

«Το κοινό δεν περιμένει να δει τα κτήρια πίσω από το παράθυρο. Απλά είναι υπερεκτεθειμένα. Το εσωτερικό είναι αρκετά σκοτεινό ώστε τα μάτια σου να μην προσαρμόζονται. Και έτσι έξω είναι πολύ φωτεινά», εξήγησε. «Σε 4Κ, δεν είναι καλό. Μπορούσες να δεις τη γυαλάδα της λευκής κάρτας». Η λύση ήταν να προστεθεί ένα αστικό τοπίο και λίγο ψιλόβροχο από τη βροχή.

«Δεν επιδεικνύουμε ότι τώρα μπορείτε να δείτε την πόλη», είπε. «Απλώς φέρνουμε επιτέλους το κάτω μέρος της προσδοκίας λίγο πιο ψηλά, ώστε να μοιάζει όπως προοριζόταν, επειδή τώρα έχουμε τη δυνατότητα να επιλύσουμε αυτά τα πράγματα».

Υπήρχαν κάποια προβλήματα έκθεσης, κάποια σημάδια από το σφίξιμο, κάποια σημεία όπου οι συγκολλήσεις χαλάρωναν ή όπου οι οπές της εκτύπωσης άλλαζαν τις ιδιότητες. Ο Fincher αφαίρεσε επίσης μερικά από τα κουνήματα της κάμερας στο τέλος της ταινίας. Αλλά δεν ήθελε να κάνει πάρα πολλά και να χάσει την ουσία της.

«Είναι ένα ντοκουμέντο της εποχής του και πιστεύω ότι οι ταινίες πρέπει να είναι αυτό», δήλωσε ο Fincher. «Παρ’ όλη την πρωτόγονη ανοησία του εξοπλισμού που χρησιμοποιήθηκε για να γυριστεί το “The French Connection”, αυτό διαμορφώνει αυτή την ταινία. Υπάρχει ένα είδος άγριου πρωτογονισμού σε αυτήν. Και δεν ήθελα να το ξεχάσω αυτό».