Σε 250 εκατομμύρια χρόνια θα εξαφανιστούν οι άνθρωποι από τη Γη – αλλά αυτό μόνο αν σταματούσαμε αμέσως να καίμε ορυκτά καύσιμα, αποκαλύπτει μια ζοφερή νέα μελέτη.

Προσομοιώσεις σε υπολογιστή έδειξαν ότι ο πλανήτης μας θα αντιμετωπίσει μια μαζική εξαφάνιση που θα επηρεάσει όλα τα θηλαστικά, όπως αναφέρουν ειδικοί του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ.

Στη σχεδόν απίθανη, μάλιστα, περίπτωση που κάποια μορφή ζωής επιβιώσει, θα πρέπει να αντιμετωπίσει θερμοκρασίες μεταξύ 104°F και 158°F (40°C έως 70°C).

Στους συγκεκριμένους υπολογισμούς ωστόσο έχει μείνει εκτός κάτι πολύ βασικό που δολοφονεί αργά, αλλά σταθερά τον πλανήτη: Tα αέρια του θερμοκηπίου που εκπέμπονται από την καύση ορυκτών καυσίμων κι άλλων ανθρωπογενών πηγών – επομένως η ημερομηνία πάνω στη ταφόπλακά μας θα είναι πιο πίσω.

Όπως και να ΄χει, θα είναι η πρώτη μαζική εξαφάνιση μετά από αυτήν των δεινοσαύρων, περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια πριν, όταν η Γη χτυπήθηκε από έναν τεράστιο διαστημικό βράχο.

Επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Nature Geoscience, ήταν ο Dr Alexander Farnsworth, ανώτερος επιστημονικός συνεργάτης στη Σχολή Γεωγραφικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ.

«Η προοπτική στο μακρινό μέλλον φαίνεται πολύ ζοφερή» σημειώνει, προσθέτοντας ότι «τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα θα μπορούσαν να είναι διπλάσια από τα τωρινά».

«Οι άνθρωποι – μαζί με πολλά άλλα είδη – θα εξαφανιστούν λόγω της αδυναμίας τους να ρίξουν αυτήν τη θερμότητα μέσω του ιδρώτα, δροσίζοντας το σώμα τους».

Στο μεταξύ, σε 250 εκατομμύρια χρόνια, όλες οι ήπειροι της Γης θα έχουν κινηθεί μαζικά για να σχηματίσουν μια υπερήπειρο γνωστή ως Pangea Ultima, σύμφωνα πάντα με τους ερευνητές.

Το έδαφος της Γης θα σχημάτιζε ένα σχήμα ντόνατ με μια εσωτερική θάλασσα στη μέση – ό,τι θα έχει απομείνει από τον άλλοτε πανίσχυρο Ατλαντικό Ωκεανό, ενώ ο περιβάλλων Ειρηνικός Ωκεανός θα καταλάμβανε το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας της Γης.

Η Pangea Ultima είναι μόνο μια πιθανή εικασία του πώς θα μπορούσε να μοιάζει η υπερήπειρος της Γης μόλις ενωθούν οι τεκτονικές πλάκες. Όποια κι αν είναι η ακριβής ευθυγράμμιση, οι επιστήμονες είναι βέβαιοι ότι οι ήπειροι της Γης θα συγχωνευθούν σιγά-σιγά για να σχηματίσουν μια ζεστή, ξηρή και σε μεγάλο βαθμό ακατοίκητη μάζα.

Την ίδια ώρα, οι τεκτονικές διεργασίες στον φλοιό της Γης που έφεραν κοντά τις ηπείρους θα οδηγούσαν σε συχνότερες ηφαιστειακές εκρήξεις, οι οποίες θα παρήγαγαν τεράστιες εκλύσεις διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα, θερμαίνοντας περαιτέρω τον πλανήτη.

Σε αυτό προστίθεται μια άλλη λιγότερο γνωστή μορφή υπερθέρμανσης – η φυσική λάμψη του ήλιου, η οποία κάνει σταθερά τους πλανήτες όλο και πιο ζεστούς.

«Η νεοεμφανιζόμενη υπερήπειρος θα δημιουργούσε αποτελεσματικά μια τριπλή σύγχυση, που θα περιλαμβάνει το φαινόμενο της ηπειρωτικότητας (η επίδραση στο κλίμα της απόστασης μιας τοποθεσίας από μεγάλα υδάτινα περιβάλλοντα), τον θερμότερο ήλιο και το περισσότερο CO2 στην ατμόσφαιρα, εκτοξεύοντας τη θερμοκρασία σε μεγάλο μέρος του πλανήτη», προσθέτει ο Dr Alexander Farnsworth.

«Το αποτέλεσμα θα είναι ένα ως επί το πλείστον εχθρικό περιβάλλον χωρίς τροφή και πηγές νερού για τα θηλαστικά. Μεγάλες θερμοκρασίες μεταξύ 40 και 50 βαθμών Κελσίου, και ακόμα μεγαλύτερες ακραίες τιμές καθημερινά, σε συνδυασμό με τα υψηλά επίπεδα υγρασίας, θα σφράγιζαν τελικά τη μοίρα μας».

Για τη μελέτη, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μηχανογραφημένα κλιματικά μοντέλα προκειμένου να προσομοιώσουν τις τάσεις θερμοκρασίας, ανέμου, βροχής και υγρασίας για την Pangea Ultima.

Για να εκτιμήσουν το μελλοντικό επίπεδο CO2, η ομάδα χρησιμοποίησε μοντέλα κίνησης τεκτονικών πλακών, χημεία των ωκεανών και πολλά ακόμα ώστε να χαρτογραφήσει τις εισροές και τις εκροές CO2.

Οι ερευνητές τονίζουν ότι δεν έλαβαν υπόψη τους τη συμβολή των εκπομπών CO2 από την καύση ορυκτών καυσίμων, που συνήθως αναφέρεται ως η μεγαλύτερη αιτία της κλιματικής κρίσης σήμερα.

Εκτίμησαν ότι το CO2 θα μπορούσε να αυξηθεί από περίπου 400 ppm σήμερα σε περισσότερα από 600 ppm πολλά εκατομμύρια χρόνια στο μέλλον.

«Φυσικά, αυτό προϋποθέτει ότι οι άνθρωποι θα σταματήσουν να καίνε ορυκτά καύσιμα, διαφορετικά θα δούμε αυτούς τους αριθμούς πολύ, πολύ νωρίτερα», δήλωσε ο συν-συγγραφέας καθηγητής Benjamin Mills από το Πανεπιστήμιο του Leeds.

Τα ευρήματα δείχνουν ότι μόνο κάπου μεταξύ 8% και 16% της Γης θα είναι κατοικήσιμο για τα θηλαστικά, αλλά πιθανότατα όλα τα είδη θηλαστικών θα εξαφανιστούν.

«Κάποια εξειδικευμένα θα μπορούσαν να επιβιώσουν δυνητικά, ωστόσο θα εξακολουθούσε να είναι μια μαζική εξαφάνιση θηλαστικών είτε έτσι, είτε αλλιώς», είπε ο Dr Alexander Farnsworth στη MailOnline.

Για να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα, η υπερήπειρος θα βρίσκεται κυρίως στις ζεστές, υγρές τροπικές περιοχές, έτσι μεγάλο μέρος του πλανήτη θα μπορούσε να αντιμετωπίζει υψηλότερες θερμοκρασίες από ό,τι πολλά είδη θηλαστικών θα έχουν συνηθίσει.

«Δεν μπορούμε να προβλέψουμε πόσο καιρό θα υπάρχουν οι άνθρωποι, ωστόσο, αν υποθέσουμε ότι θα αντέξουμε τόσο πολύ, ένας τέτοιος μελλοντικός κόσμος θα ήταν αφιλόξενος για εμάς», προσθέτει ο Farnsworth, σημειώνοντας ότι θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε εάν χτίζαμε «περιβαλλοντικά ελεγχόμενα καταφύγια με κλιματισμό».

«Αλλά πιθανότατα θα έπρεπε να χτίσουμε άλλες εγκαταστάσεις για να στεγάσουμε και την παραγωγή τροφίμων», λέει.

Μια άλλη ελπίδα για την ανθρωπότητα είναι ο σχηματισμός πολιτισμών σε άλλους πλανήτες, άλλων ηλιακών συστημάτων, αλλά αυτή τη στιγμή, κάτι τέτοιο είναι μόνο επιστημονική φαντασία.

«[Η επιβίωση] θα εξαρτηθεί από το αν μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτόν τον πλανήτη κι αν σε διαφορετική περίπτωση, έχουμε την ικανότητα να χρησιμοποιήσουμε λύσεις γεωμηχανικής για να διαχειριστούμε το κλίμα», κατέληξε ο Farnsworth.

Με πληροφορίες από DailyMail