Την ιστορία του Παναγιώτη Νάσση, ενός φοιτητή και εθελοντή πυροσβέστη που έδωσε μάχη το περασμένο καλοκαίρι στην Πεντέλη ώστε να σβηστεί η φωτιά που ξεκίνησε στον Βαρνάβα και έφτασε μέχρι τα Βριλήσσια και το Πάτημα Χαλανδρίου, φιλοξενεί ο Guardian.

Πρόκειται για την πυρκαγιά που έγινε αιτία να χαθεί μια ανθρώπινη ζωή, να καταστραφούν δεκάδες σπίτια, να καούν ζωντανά εκατοντάδες ζώα και να γίνουν στάχτη χιλιάδες στρέμματα γης.

«Μου αρέσει πολύ να κάνω μεγάλους περιπάτους στο βουνό – έχουμε όμορφα μονοπάτια με καταρράκτες. Είναι πραγματικά γραφικά στην Πεντέλη – ή, τουλάχιστον, ήταν πραγματικά γραφικά.

Όταν ξεκίνησε η πυρκαγιά στον Βαρνάβα, είχα μια καλή αίσθηση της κατεύθυνσης που θα έπαιρνε και της πιθανής έκτασης της ζημιάς λόγω του ανέμου που έπνεε εκείνη την ημέρα.

Ήμουν μέλος της πυροσβεστικής ομάδας η οποία ήταν υπεύθυνη για την ασφάλεια της κορυφής του λόφου πάνω από την κατοικημένη περιοχή της Πεντέλης. Δυστυχώς, αρκετά σύντομα, η φωτιά είχε πλησιάσει και ουσιαστικά μας προσπέρασε, κινούμενη προς πολύ επικίνδυνα σημεία.

Στην πραγματικότητα έπρεπε να καταπολεμήσω τις φλόγες που απειλούσαν να κάψουν το σπίτι μου. Έσωσα το κτήριο καθώς υπέστη μόνο μερική ζημιά, αν και η αυλή καταστράφηκε ολοσχερώς. Αλλά το σοκ της άμεσης απειλής να χάσεις το σπίτι σου είναι τεράστιο. Ήταν επίσης έντονο το συναίσθημα όταν έβλεπα την απόγνωση στα μάτια των γειτόνων μου, που μόλις είχαν χάσει τα δικά τους σπίτια. Νομίζω ότι μας κατέκλυσαν ο τρόμος και το άγχος.

Παρόλο που ήμασταν αρκετά τυχεροί ώστε να σώσουμε τελικά το σπίτι μας, έπρεπε να εκκενώσουμε την περιοχή για αρκετές ημέρες. Η κατάσταση ήταν πραγματικά δύσκολη, πολύ απαιτητική. Ο τρόμος και το άγχος που νιώσαμε δεν πρόκειται να εξαφανιστούν ποτέ.

Η πυρκαγιά όχι μόνο έκαψε πάνω από 100.000 στρέμματα δάσους, αλλά κατέστρεψε και πολλά σπίτια στην περιοχή μου. Τα τελευταία χρόνια, οι θερμοκρασίες έχουν αυξηθεί λόγω της κλιματικής αλλαγής. Ξέρουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε δύσκολες πυρκαγιές και κάθε χρόνο γίνονται όλο και πιο δύσκολες.

Τα τελευταία 10 χρόνια, περίπου το 70% της δασικής έκτασης εντός Αττικής έχει χαθεί. Αυτό είναι εξαιρετικά ανησυχητικό για την ποιότητα ζωής μας τα επόμενα χρόνια, καθώς η υπερθέρμανση του πλανήτη επηρεάζει το κλίμα και καλλιεργεί συνθήκες για μεγαλύτερη και ταχύτερη εκδήλωση πυρκαγιών. Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να το αντιμετωπίσουμε αυτό, για παράδειγμα με τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών ή με την υπόγεια διέλευση καλωδίων της ΔΕΗ. Ελπίζω μόνο ότι αυτό θα γίνει σύντομα, προτού προκληθεί μεγαλύτερη ζημιά.

Κάτι σπουδαίο που γεννήθηκε μέσα από την καταστροφή είναι ότι η κοινότητα ενώθηκε για να στηρίξει τις οικογένειες που δεν έμειναν χωρίς σπίτια. Είναι ωραίο να βλέπεις ανθρώπους που γνωρίζεις να ενώνονται και να νιώθεις ότι η ανθρωπιά εξακολουθεί να ζει μέσα μας».