Μεγέθυνση κειμένου
Μια απαραίτητη συζήτηση στο Μάντσεστερ για το παρόν και το μέλλον της μουσικής βιομηχανίας
«Η μουσική βιομηχανία είναι σπασμένη». Αυτή είναι μια παραδοχή που κάνει ο ο Oli Wilson, ιδρυτής του Beyond The Music. Μια συζήτηση για τους λόγους αλλά και για τις λύσεις, έλαβε χώρα στο Μάντσεστερ.
Από τον ράπερ Aitch έως τη Γραμματέα Πολιτισμού Lisa Nandy, ανεξάρτητους επιχειρηματίες και στελέχη δισκογραφικών, εκατοντάδες μουσικοί καλλιτέχνες, ειδικοί και πολιτικοί συγκεντρώθηκαν στο Μάντσεστερ αυτή την εβδομάδα για να συζητήσουν τα μεγαλύτερα προβλήματα που επηρεάζουν τη βιομηχανία της μουσικής – από την τεχνητή νοημοσύνη (AI) και τα οικονομικά του streaming, έως τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι καλλιτέχνες και οι χώροι εκδηλώσεων σε τοπικό επίπεδο, αλλά και τον μισογυνισμό πίσω από τα παρασκήνια.
Το Beyond The Music, τώρα στη δεύτερη χρονιά του, περιλαμβάνει ένα συνέδριο την ημέρα και ένα φεστιβάλ στην πόλη τη νύχτα – οργανωμένο ως συνεταιρισμός, με στόχο να αντιμετωπιστούν οι «πρωτοφανείς και επείγουσες προκλήσεις» που αντιμετωπίζει η βιομηχανία, αλλά και να προωθηθεί το ταλέντο νέων καλλιτεχνών και να υποστηριχθούν οι μικρότεροι χώροι σε μια πόλη διάσημη για την μουσική της κληρονομιά.
Ο Wilson, ιδρυτής, λέει ότι η βιομηχανία αντιμετωπίζει προβλήματα «σε όλους τους τομείς» – από το οικονομικό μοντέλο που σημαίνει ότι «όλα τα χρήματα μένουν στην κορυφή», τόσο στη δισκογραφία όσο και στη ζωντανή μουσική, έως την «άμεση υπαρξιακή απειλή» της τεχνητής νοημοσύνης (AI).
Το τοπίο πιο δύσκολο από ποτέ
Όλα αυτά συμβάλλουν σε μια «κρίση ψυχικής υγείας», είπε στο Sky News. «Είναι ανεξέλεγκτο. Δεν υπάρχει τμήμα ανθρώπινων πόρων στη μουσική βιομηχανία. Αν είσαι σε περιοδεία με ένα συγκρότημα ή αν δουλεύεις σε έναν χώρο και έχεις ψυχικά προβλήματα ή ίσως προβλήματα με άλλους συναδέλφους, σε ποιον απευθύνεσαι;».
Ο Wilson, γιος του Tony Wilson, του ανθρώπου πίσω από τα διάσημα Factory Records και το νυχτερινό κλαμπ Hacienda στο Μάντσεστερ, λέει ότι το τοπίο για τους νέους καλλιτέχνες είναι πιο δύσκολο από ποτέ.
«Κυκλοφορούν 140.000 νέα κομμάτια μουσικής κάθε μέρα… σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είναι όλο και πιο δύσκολο για τις δισκογραφικές να πάρουν ρίσκα και να επενδύσουν σε νέους καλλιτέχνες και καριέρες όπως παλιά. Αυτή τη στιγμή, είναι πραγματικά δύσκολο για τους τοπικούς καλλιτέχνες και τους χώρους».
«Η κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα για να επιβάλει έναν φόρο στα μεγάλα στάδια για να επιστρέψει στους τοπικούς χώρους. Η δική μου άποψη είναι ότι δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στις ζωντανές εμφανίσεις, αλλά να επεκτείνεται σε όλο τον κλάδο – δηλαδή και οι δισκογραφικές και οι εκδοτικές εταιρείες θα πρέπει να συνεισφέρουν στην ενίσχυση των τοπικών χώρων».
Μετά από την έκθεση της επιτροπής γυναικών και ισότητας σχετικά με το μισογυνισμό στη μουσική, που δημοσιεύτηκε στις αρχές του έτους, οι συμμετέχοντες συζήτησαν τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν ιστορικά οι γυναίκες και συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν.
Η Jen Smith, διευθύνουσα σύμβουλος της νεοσύστατης Ανεξάρτητης Αρχής Προτύπων Δημιουργικών Βιομηχανιών (CIISA), λέει ότι η οργάνωση αυτή θα καλύψει εν μέρει το κενό στους ανθρώπινους πόρους, όπως το περιέγραψε ο Wilson.
«Υπάρχει ένα διαρκές πρόβλημα συμπεριφορών, υπάρχει ένα κενό στην πρόβλεψη για την αντιμετώπιση και την πρόληψη αυτών των συμπεριφορών, και η CIISA επιδιώκει να το αντιμετωπίσει», λέει.
Η αρχή δεν είναι τμήμα ανθρώπινων πόρων, προσθέτει, αλλά θα είναι ο φορέας στον οποίο θα μπορεί κανείς να απευθυνθεί για εμπιστευτικές και ανώνυμες συμβουλές και για να καταγγείλει οποιαδήποτε ανησυχητική συμπεριφορά. «Και σε σοβαρές, πιο περίπλοκες περιπτώσεις, η CIISA θα αναλαμβάνει την έρευνα. Επειδή είμαστε μια κοινότητα κατά 70% ελεύθερων επαγγελματιών στις δημιουργικές βιομηχανίες, υπάρχουν συχνά αυτά τα κενά ως προς το ποιος είναι υπεύθυνος φορέας».
Χρειάζονται αλλαγές
Η Zelda Perkins, η οποία αγωνίζεται κατά της χρήσης συμφωνιών μη αποκάλυψης (NDA) για την αποτροπή μαρτυριών σχετικά με κακοποίηση στις δημιουργικές βιομηχανίες, μίλησε επίσης στην εκδήλωση.
«Είναι πολιτισμικό και συστημικό», λέει. «Όμως πιστεύω ότι εάν υπάρχει νομοθεσία για την προστασία των ανθρώπων και εάν ο νομικός τομέας αναλάβει την ευθύνη του για το ρόλο του στην προστασία των ισχυρών ανθρώπων ώστε να κάνουν ό,τι θέλουν, αυτό θα μπορούσε να κάνει τεράστια διαφορά πολύ γρήγορα».
Η Annabella Coldrick, διευθύνουσα σύμβουλος του Music Managers Forum, λέει ότι η βιομηχανία μπορεί να είναι μοναχική για τους καλλιτέχνες και τους μάνατζερ, καθώς είναι ουσιαστικά «ατομικές επιχειρήσεις».
Όσον αφορά την απόκτηση χρημάτων από streaming και περιοδείες, επισημαίνει ότι το streaming έχει «φέρει ξανά ανάπτυξη στη δισκογραφική βιομηχανία» μετά την πειρατεία, και ότι υπάρχουν χρήματα να κερδηθούν – «αλλά είναι κυρίως στην κορυφή», κάνοντας πιο δύσκολη τη ζωή για τους μικρότερους καλλιτέχνες και τους συνεργάτες τους.
«Δεν λέω ότι όλα είναι χάλια – δεν είναι, αλλά είναι ένας δύσκολος αγώνας», λέει. «Είναι μακροπρόθεσμος αγώνας και συχνά δεν αποδίδει χρήματα για πολύ [καιρό]. Έτσι, οι άνθρωποι το κάνουν επειδή το αγαπούν – και μερικές φορές φτάνουν στο σημείο όπου, μετά από αρκετό καιρό, έχουν πείσει αρκετούς ανθρώπους ότι υπάρχει κοινό».
Παρά τα σοβαρά ζητήματα, υπάρχει λόγος για γιορτή, λέει ο Wilson.
«Πιστεύω – και αυτό είναι το σπουδαίο με το ότι γίνεται στο Μάντσεστερ – ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε τοπικές αγορές που θα υποστηρίζουν τις καλλιτεχνικές καριέρες. Νομίζω ότι είναι δυνατόν να δημιουργηθούν οικονομίες σε περιοχές όπως το Greater Manchester ή σε όλη τη Βόρεια Αγγλία, που θα συντηρούν τις καλλιτεχνικές καριέρες».
Υπάρχει περισσότερη μουσική από ποτέ στο Μάντσεστερ και σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο, λέει. «Είχαμε πάνω από 3.000 αιτήσεις για να παίξουν στο φεστιβάλ φέτος. Η ποιότητα της μουσικής είναι πολύ υψηλή και καλύπτει κάθε είδος μουσικής, κάτι που είναι φανταστικό».
Ελπίζει ότι η συγκέντρωση «βασικών παικτών» θα βοηθήσει να φέρει νέες ιδέες και νέους τρόπους λειτουργίας. «Είμαστε εδώ για να φέρουμε αλλαγές».
Με πληροφορίες από Sky News
Ακολουθήστε το pride.gr στο Google News και ενημερωθείτε πρώτοι
