Από την εμπόλεμη Αιθιοπία στους Ολυμπιακούς του Παρισιού: Η Eyeru Gebru ξεπέρασε τις «σκοτεινές μέρες» χάρη στο ποδήλατό της
Πηγή: Instagram@eyerutesfoam
Μεγέθυνση κειμένου
Ξεκίνησε να κάνει πετάλι στους ορεινούς δρόμους του αιθιοπικού βορρά. Ο πόλεμος στην πατρίδα της ανέτρεψε τη ζωή της, αλλά η Eyeru Gebru ξαναμπήκε στην πορεία της και είναι έτοιμη για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι
Όταν ξέσπασε πόλεμος στην περιοχή Tigray της Αιθιοπίας, ο κόσμος της Eyeru Gebru άλλαξε. Σταμάτησε να κάνει πετάλι. Η ποδηλασία, που είχε γίνει πηγή ανακούφισης, έμοιαζε με μακρινή ανάμνηση.
«Σταμάτησα την ποδηλασία για περισσότερα από δύο χρόνια. Τα πράγματα δεν ήταν καλά, αλλά η σκέψη και τα όνειρα ήταν η μεγαλύτερη δύναμή μου για να ξεπεράσω τις δύσκολες στιγμές και ήταν σαν θεραπεία μου», λέει η ίδια για την πιο σκοτεινή περίοδο της ζωής της.
Παρά τη μακρά αυτή περίοδο εκτός ποδηλασίας, δεν σκέφτηκε ποτέ να εγκαταλείψει μια ποδηλατική καριέρα που είχε αναπτυχθεί από ανάγκη -«να βγάζω λίγα χρήματα για να βοηθήσω τη μητέρα μου».
Αλλά τελικά ήταν το άθλημα που βοήθησε να αλλάξει η ζωή της, βοηθώντας την Eyeru Gebru να εγκαταλείψει την πατρίδα της, να ζητήσει άσυλο στη Γαλλία και να λάβει το καθεστώς του πρόσφυγα, πριν υπογράψει σε μια γαλλική επαγγελματική ομάδα γυναικών.
Τώρα αγωνίζεται τακτικά σε αγώνες της UCI στον Παγκόσμιο Γυναικείο Γύρο της ελίτ.
Ευκαιρία ζωής
Αυτό το πάθος την έχει οδηγήσει σε αυτό που θα μπορούσε να είναι η ευκαιρία της ζωής της – να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού 2024 ως μέλος της Ολυμπιακής Ομάδας Προσφύγων της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ).
Νωρίτερα-τον Μάιο, η Eyeru Gebru ήταν μία από τις λαμπαδηδρόμους στο Calvados, στη βορειοδυτική Γαλλία.
«Η απόφαση να με επιλέξουν να μεταφέρω την Ολυμπιακή Φλόγα είναι μεγάλη τιμή για μένα. Είμαι τόσο χαρούμενη και περήφανη για τον εαυτό μου», είχε δηλώσει λίγο πριν από την Ολυμπιακή Λαμπαδηδρομία.
Η γρήγορη άνοδος στον κόσμο της ποδηλασίας
Οι περιοχές της Αιθιοπίας που βρίσκονται σε μεγάλο υψόμετρο αποτελούν «φυτώριο» για τα ταλέντα του τρεξίματος.
Όμως η Eyeru Gebru απέφυγε την τυπική ζωή του δρομέα στις ορεινές αναβάσεις και τον αραιό αέρα γύρω από την πόλη καταγωγής της στο Tigray και προτίμησε να κάνει ποδήλατο.
«Όταν ήμουν έξι ετών, πήγαινα με τα πόδια στο σχολείο και έβλεπα ποδηλάτες να τρέχουν στην πόλη μου. Άκουγα τα ονόματά τους και ονειρευόμουν ότι μια μέρα θα μπορούσα να γίνω σαν κι αυτούς, αλλά τα ποδήλατα ήταν ακριβά και δεν είχαμε την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουμε ένα», θυμήθηκε σε συνέντευξή της στο Eurosport.
«Στη χώρα μου, έχουμε παγκόσμιους πρωταθλητές και Ολυμπιονίκες, αλλά οι αθλητές προέρχονται από διαφορετικές περιοχές – για παράδειγμα, οι δρομείς είναι από το νότο και οι ποδηλάτες από το βορρά – από όπου κατάγομαι εγώ. Πάντα είχαμε ποδηλάτες δρόμου από την περιοχή μου και έχουμε κάποιους αναβάτες σε παγκόσμιες ομάδες, οπότε ήξερα ότι θα μπορούσε να είναι εφικτό».
Έμαθε να κάνει ποδήλατο αργά στην εφηβεία της
«Όταν ήμουν 16 ετών και έβγαζα λίγα χρήματα για να βοηθήσω τη μητέρα μου, νοίκιασα ένα ποδήλατο στη γειτονιά μας και τότε έμαθα να κάνω ποδήλατο. Το βρήκα πολύ δύσκολο, αλλά ήταν τόσο ωραίο! Έβγαινα έξω με τους φίλους μου και έπεφτα τόσες πολλές φορές – θυμάμαι ότι κάποιες φορές κρυβόμουν από τη μαμά μου για να μην ανησυχεί», θυμάται.
«Στη συνέχεια, όταν ήμουν 17 ετών, ένας καθηγητής στο σχολείο μου με βοήθησε να ενταχθώ σε έναν σύλλογο στην πόλη μου. Ο σύλλογος μου έδωσε το πρώτο μου ποδήλατο και άρχισα να αγωνίζομαι κανονικά».
Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να μετακομίσω στο Mekelle, την πρωτεύουσα της βορειότερης επαρχίας Tigray, η οποία είναι επίσης η γενέτειρα του πρώτου αναβάτη του World Tour της Αιθιοπίας, του Tsgabu Grmay.
«Θυμάμαι ότι επέλεξα την ποδηλασία αντί για το σχολείο και η οικογένειά μου θύμωσε, αλλά ήμουν ευτυχισμένη με την απόφασή μου να ακολουθήσω τα όνειρά μου», λέει.
Η φρίκη του πολέμου
Η Eyeru Gebruσυνέχισε να κάνει ποδήλατο, ανεβαίνοντας τις ανηφόρες που έχουν κάνει το Mekelle «καταφύγιο» για τους ποδηλάτες στην Αιθιοπία.
Το πρώτο της επίτευγμα ήταν να αγωνιστεί για το έθνος της στο Αφρικανικό Πρωτάθλημα του 2015.
«Ήμουν 19 ετών τότε και αγωνιζόμουν στην κατηγορία κάτω των 23 ετών. Προηγουμένως, δεν είχα αγωνιστεί ποτέ με juniors ή με την ηλικία μου, οπότε άρχισα να αγωνίζομαι στην elite κατηγορία. Ήταν ένας μεγάλος αγώνας σταδίου και η πρώτη φορά που έτρεχα μέσα σε μια μεγάλη ομάδα αναβατών», θυμάται.
«Στη χώρα μου, είχα συνηθίσει να αγωνίζομαι με 20 κορίτσια σε μεγάλους δρόμους με καλές καιρικές συνθήκες, οπότε ήταν πολύ δύσκολο, αλλά μια καλή εμπειρία. Το απόλαυσα πραγματικά και ένιωσα πολύ τυχερή που ήμουν εκεί, αλλά ήταν επίσης ξεχωριστό για μένα, επειδή ένιωσα ότι είχα δουλέψει πολύ σκληρά για να είμαι εκεί», προσθέτει.
«Στον αγώνα συνάντησα την Ashleigh Moolman-Pasio που ήταν το πρότυπό μου! Όταν πρωτομπήκα στην ποδηλασία, άκουγα συχνά το όνομά της επειδή αγωνιζόταν στην Ευρώπη και ήταν από τη Νότια Αφρική, οπότε έλεγα ότι ήθελα να γίνω σαν κι αυτήν».
Η Eyeru Gebru αγωνίστηκε στον αγώνα δρόμου και τη χρονομέτρηση γυναικών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα δρόμου της UCI το 2017, το 2018 και το 2020.
Συνέχισε να πιέζει τον εαυτό της σκληρά. Κέρδισε μια πρόσκληση για το προπονητικό καμπ της UCI στην Ευρώπη και μπήκε στην ομάδα του Παγκόσμιου Κέντρου Ποδηλασίας, επιταχύνοντας την καριέρα της προς τα εμπρός.
Αλλά η ζωή είχε ένα άλλο σχέδιο.
«Έμεινα στο WCC για τρία χρόνια. Το 2020, όταν τελείωσα τη σεζόν, πήγα στην πατρίδα μου για την off-season, αλλά άρχισε ο πόλεμος», λέει.
«Ήταν φρικτό. Χάσαμε πολλούς ανθρώπους – έχασα μέλη της οικογένειας και φίλους. Δεν έχω καθόλου καλές αναμνήσεις και όταν το σκέφτομαι γίνομαι πολύ συναισθηματική. Βρισκόμουν σε διαφορετική πόλη από τη μητέρα μου και την οικογένειά μου και δεν μπορούσα να πάω να τους δω γιατί όλα ήταν μπλοκαρισμένα – το διαδίκτυο, τα τηλέφωνα, ήταν πολύ δύσκολο», λέει.
Η ίδια λέει πως η ποδηλασία τη βοήθησε να αποσπάσει την προσοχή της από τα άσχημα νέα στην πατρίδα της: «Συνέχισα να πιστεύω και να ελπίζω ότι τα πράγματα θα αλλάξουν και ότι θα επιστρέψω στο ποδήλατό μου».
Όνειρο που έγινε πραγματικότητα, η συμμετοχή στην Ολυμπιακή Ομάδα Προσφύγων
Η Eyeru Gebru πλέον είναι μέλος της γαλλικής ομάδας, Grand Est-Komugi-La Fabrique. «Όταν ξεκίνησε ο φρικτός πόλεμος, άφησα τα πάντα πίσω μου. Τη ζωή μου, την οικογένειά μου και ήρθα στη Γαλλία. Στην αρχή και εδώ ήταν δύσκολα, αλλά όταν οι άνθρωποι άκουσαν την ιστορία μου, ήταν ευγενικοί και με κατανόηση και με βοήθησαν να ζήσω κανονικά τη ζωή μου και επίσης να επιστρέψω στο άθλημά μου».
«Αυτή η ελπίδα βοήθησε όχι μόνο να επιστρέψω στο άθλημά μου αλλά και στην προσωπική μου ζωή. Με έκανε ακόμα πιο δυνατή και μπόρεσα να δω τα πράγματα διαφορετικά», λέει.
Τον Δεκέμβριο η 27χρονη έλαβε την υποτροφία της ΔΟΕ για πρόσφυγες, μια περαιτέρω ώθηση για την ποδηλατική της καριέρα, κάτι που «με έκανε να πιστέψω ότι τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα».
Η επιστροφή στην ποδηλασία και ο χρόνος βοήθησαν την 27χρονη να ξεπεράσει τη σκοτεινή περίοδο.
Στις 2 Μαΐου, ήταν ανάμεσα στους 36 αθλητές από 11 διαφορετικές χώρες που ορίστηκαν από τον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ) Τόμας Μπαχ, ως μέλη της Ολυμπιακής Ομάδας Προσφύγων της ΔΟΕ για το Παρίσι 2024.
«Όταν άκουσα το όνομά μου ανάμεσα σε αυτούς που επιλέχθηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ήμουν πολύ συγκινημένη και πολύ χαρούμενη», είπε και πρόσθεσε: «Σημαίνει πολλά για μένα γιατί ήταν το όνειρό μου να αγωνιστώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες πριν από μερικά χρόνια. Όταν έφυγα από τη χώρα μου, νόμιζα ότι το Ολυμπιακό μου όνειρο είχε τελειώσει, αλλά το γεγονός ότι είμαι πρόσφυγας δεν με εμπόδισε να ακολουθήσω τα όνειρά μου».
Η Gebru ανυπομονεί για την ευκαιρία να αγωνιστεί στο ίδιο επίπεδο με τους διάσημους δρομείς της πατρίδας της. «Θέλω πραγματικά να απολαύσω τον αγώνα στους πρώτους μου Ολυμπιακούς Αγώνες», δήλωσε.
«Σίγουρα θα είναι ένας πολύ δύσκολος αγώνας, αφού είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες όλοι θα έρθουν σε αυτόν τον αγώνα στην καλύτερη φόρμα τους και η διαδρομή δεν είναι πραγματικά το δυνατό μου σημείο, αλλά δεν πρόκειται να στοχεύσω σε λιγότερα. Έχω αγωνιστεί μαζί τους σε αρκετούς διεθνείς αγώνες και ξέρω πόσο δυνατοί είναι αλλά ξέρω και το δικό μου επίπεδο και προετοιμάζομαι για να είμαι ανταγωνιστική και να σημειώσω καλά αποτελέσματα».
Ακολουθήστε το pride.gr στο Google News και ενημερωθείτε πρώτοι
