Χαρούμενες φάτσες από γάτες, σκύλους, κουνελάκια – ακόμη και ινδικά χοιρίδια – πλημμύρισαν τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό της NASA. Χρησιμοποιώντας το πρώτο αμφίδρομο, από άκρη σε άκρη σύστημα αναμετάδοσης λέιζερ, βίντεο και φωτογραφίες κατοικίδιων ζώων μεταδόθηκαν από και προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με τον εκπληκτικό ρυθμό των 1,2 gigabits ανά δευτερόλεπτο – ταχύτερα από τις περισσότερες οικιακές ταχύτητες διαδικτύου.

Αυτή η μοναδική επίδειξη είχε ως στόχο να αναδείξει τη δύναμη των επικοινωνιών λέιζερ, δοκιμάζοντας παράλληλα νέες τεχνικές δικτύωσης.

Η επικοινωνία με λέιζερ της NASA

Οι αστροναύτες, Randy Bresnik, Christina Koch και Kjell Lindgren, μαζί με άλλους εργαζομένους, μοιράστηκαν φωτογραφίες και βίντεο με τα κατοικίδιά τους, με τις μεταδόσεις αυτές να επιτρέπουν στο πρόγραμμα διαστημικών επικοινωνιών και πλοήγησης (SCaN) της NASA να αναδείξει τις δυνατότητες των επικοινωνιών λέιζερ.

«Η εκστρατεία απεικόνισης κατοικίδιων ζώων ήταν πολλαπλά αποδοτική», ανέφερε ο Kevin Coggins, διευθυντής του προγράμματος ScaN. «Όχι μόνο φάνηκε πώς αυτές οι τεχνολογίες μπορούν να διαδραματίσουν ουσιαστικό ρόλο στην υλοποίηση των μελλοντικών επιστημονικών και εξερευνητικών αποστολών της NASA, αλλά ήταν επίσης και μια άκρως διασκεδαστική επίδειξη».

Εμπνευσμένη από τον Taters the Cat

Αυτή η επίδειξη ήταν εμπνευσμένη από τον “Taters the Cat”, ένα πορτοκαλί γατί του οποίου το βίντεο μεταδόθηκε 19 εκατομμύρια μίλια μέσω συνδέσεων λέιζερ στο ωφέλιμο φορτίο DSOC (Deep Space Optical Communications) της αποστολής Psyche.

Οι εικόνες και τα βίντεο ξεκίνησαν από έναν υπολογιστή στο κέντρο επιχειρήσεων της αποστολής στο Las Cruces του Νέου Μεξικού. Από εκεί, η NASA δρομολόγησε τα δεδομένα σε οπτικούς επίγειους σταθμούς στην Καλιφόρνια και τη Χαβάη.

Τα δεδομένα διαμορφώθηκαν σε σήματα υπέρυθρου φωτός και στάλθηκαν στο LCRD (Laser Communications Relay Demonstration) της NASA σε γεωσύγχρονη τροχιά, 22.000 μίλια πάνω από τη Γη.

Στη συνέχεια, το LCRD αναμετέδωσε τα δεδομένα στο ILLUMA-T (Integrated LCRD Low Earth Orbit User Modem and Amplifier Terminal), το οποίο είναι σήμερα τοποθετημένο στον διαστημικό σταθμό.

Εξέλιξη από το ραδιόφωνο στο λέιζερ

Από την αρχή της εξερεύνησης του διαστήματος, η NASA βασίστηκε στις επικοινωνίες ραδιοσυχνοτήτων για την αποστολή δεδομένων από και προς το διάστημα.

Οι επικοινωνίες λέιζερ ή οπτικές επικοινωνίες χρησιμοποιούν υπέρυθρο φως αντί για ραδιοκύματα. Ενώ και τα δύο ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός, το υπέρυθρο φως μπορεί να μεταφέρει περισσότερα δεδομένα σε μία μόνο σύνδεση λόγω του στενότερου μήκους κύματος.

Αυτό επιτρέπει τη μεταφορά περισσότερων δεδομένων σε ταχύτερες ταχύτητες, κάτι που είναι ζωτικής σημασίας για μελλοντικές αποστολές στη Σελήνη, τον Άρη και πέρα από αυτόν, όπου βίντεο υψηλής ευκρίνειας και μεγάλα επιστημονικά σύνολα δεδομένων πρέπει να αποστέλλονται πίσω στη Γη.

Με πληροφορίες από Earth.com