Μεγέθυνση κειμένου
Άφησε τη δουλειά της, άδειασε τον τραπεζικό της λογαριασμό και από το 2015 ζει μια ζωή χωρίς χρήματα, αλλά με πολλή κοινότητα
Το 2015, η Jo Nemeth πήρε μια απόφαση που για πολλούς μοιάζει αδιανόητη: εγκατέλειψε τη δουλειά της, έκλεισε τον τραπεζικό της λογαριασμό, έδωσε τα τελευταία της χρήματα στην κόρη της και αποφάσισε να ζήσει χωρίς αυτά. Δεν ήταν μια παρορμητική απόφαση, αλλά το αποτέλεσμα μιας βαθιάς απογοήτευσης για το οικονομικό σύστημα και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής.
Πριν από αυτή τη ριζική αλλαγή, η Nemeth είχε μια σταθερή δουλειά στην κοινοτική ανάπτυξη, έναν αγαπημένο σύντροφο και μια ζωή που, στα μάτια των περισσότερων, έμοιαζε φυσιολογική. Παρόλα αυτά, ένιωθε δυστυχισμένη και απογοητευμένη, καθώς συνειδητοποιούσε ότι ακόμη και όταν προσπαθούσε να καταναλώνει ηθικά, εξακολουθούσε να συμβάλλει στην περιβαλλοντική καταστροφή και την κοινωνική ανισότητα.
Η καθοριστική στιγμή ήρθε όταν οι γονείς της, πρώην αγρότες συνηθισμένοι σε έναν λιτό τρόπο ζωής, της χάρισαν ένα βιβλίο για ανθρώπους που ζούσαν εναλλακτικά. Ανάμεσα στις ιστορίες, ανακάλυψε έναν άντρα που είχε επιλέξει να ζει χωρίς χρήματα. «Όταν το διάβασα, σκέφτηκα: “Θεέ μου, πρέπει να το κάνω κι εγώ!”».
Η Nemeth δεν προσπαθεί να πείσει τους άλλους να ζήσουν όπως αυτή, αλλά πιστεύει ότι όλοι θα χρειαστεί να υιοθετήσουμε έναν απλούστερο τρόπο ζωής. «Μια μέρα, θα πρέπει όλοι να ζούμε με λιγότερα, να τρώμε τοπικά, να φτιάχνουμε πράγματα μόνοι μας και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον», λέει η Brodie, η οποία τη φιλοξενεί.
Η ζωή χωρίς χρήματα μπορεί να φαίνεται ακραία, αλλά για τη Nemeth, είναι μια επιλογή που της έχει προσφέρει ελευθερία, κοινότητα και γαλήνη.
Μετάβαση σε μια ζωή χωρίς χρήματα
Ακολουθώντας το παράδειγμα του Mark Boyle, συγγραφέα του “The Moneyless Man”, η Nemeth ξεκίνησε γράφοντας μια λίστα με τις βασικές της ανάγκες. Ανακάλυψε ότι είχε ήδη πολλά από τα απαραίτητα αντικείμενα, όπως κατσαρόλες, πιάτα και μια οδοντόβουρτσα, και ότι στην πραγματικότητα χρειαζόταν πολύ λιγότερα από ό,τι νόμιζε για να ζήσει άνετα.
Το πρώτο της μέλημα ήταν η εξασφάλιση τροφής. Παρότι δεν έκανε συχνά “dumpster diving” (δηλ. αναζήτηση τροφίμων σε σκουπίδια καταστημάτων), έβρισκε αρκετά τρόφιμα που της έδιναν φίλοι ή τα καλλιεργούσε η ίδια. Επιπλέον, για γενέθλια και γιορτές, ζητούσε από τους γονείς της χρήσιμα τρόφιμα, όπως ρύζι ή αποξηραμένο γάλα.
Παράλληλα, άρχισε να ενσωματώνεται βαθύτερα στην οικονομία της προσφοράς, ένα σύστημα όπου οι άνθρωποι δίνουν και λαμβάνουν χωρίς αντάλλαγμα. «Στην αρχή, ήταν δύσκολο να αποδεχτώ κάτι χωρίς να νιώθω ότι έπρεπε να ανταποδώσω», λέει η ίδια. «Αλλά έμαθα ότι η αληθινή ασφάλεια στη ζωή προέρχεται από τις σχέσεις και την κοινότητα, όχι από τα χρήματα».
Μια καθημερινότητα με πυρήνα την κοινότητα
Για τρία χρόνια, η Nemeth έμενε σε ένα αγρόκτημα φίλων, όπου έχτισε ένα μικρό καλύβι από ανακυκλωμένα υλικά. Έπειτα, έζησε για έναν χρόνο στην αυλή άλλων φίλων. Το 2018, μετακόμισε στο σπίτι της φίλης της Sharon Brodie, που τη φιλοξενεί μαζί με την οικογένειά της.
Αντί να πληρώνει ενοίκιο, η Nemeth συμβάλλει στη λειτουργία του σπιτιού με το μαγείρεμα, την καθαριότητα, τη φροντίδα του λαχανόκηπου και την κατασκευή χρήσιμων αντικειμένων, όπως σαπούνι, απορρυπαντικό και προϊόντα ζύμωσης. «Αν μετρήσουμε τη χρηματική αξία όλων όσων κάνει, πιθανότατα προσφέρει περισσότερα από το ενοίκιο που πληρώνουμε εμείς», λέει η κόρη της Brodie, Amy.
Αν και δεν είναι ενάντια στα χρήματα, η Nemeth προσπαθεί να παραμείνει συνεπής στις αξίες της. Πρόσφατα, όταν χρειάστηκε οδοντιατρική περίθαλψη, αποφάσισε να συγκεντρώσει χρήματα μέσω μιας καμπάνιας GoFundMe, προσφέροντας ως αντάλλαγμα εργαστήρια εκμάθησης δεξιοτήτων, όπως η παρασκευή τόφου και μηλόξυδου.
Προκλήσεις και οφέλη
Η ζωή χωρίς χρήματα δεν είναι πάντα εύκολη, αλλά η Nemeth νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια από ποτέ. «Όταν είχα χρήματα, ανησυχούσα συνεχώς μήπως τα χάσω», λέει. «Τώρα, ξέρω ότι η πραγματική ασφάλεια προέρχεται από την κοινότητα. Έχω χρόνο να βοηθώ φίλους, να φροντίζω αρρώστους, να φροντίζω παιδιά και να ανταποδίδω στην κοινωνία».
Πρόσφατα, αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν ακόμα πιο απλό τρόπο ζωής και ανακαινίζει ένα μικρό δεντρόσπιτο στην αυλή, όπου σχεδιάζει να περνά τις νύχτες της διαβάζοντας με το φως των κεριών. «Θέλω να νιώθω πιο κοντά στη φύση, να βλέπω τα πουλιά, τα αστέρια, τη βροχή. Στο μεγάλο σπίτι, νιώθω αποσυνδεδεμένη από την πραγματικότητα».
Με πληροφορίες από Guardian
Ακολουθήστε το pride.gr στο Google News και ενημερωθείτε πρώτοι