Η ιστορία του Χαράλαμπου Ταϊγανίδη δεν είναι απλώς η χρονική καταγραφή αθλητικών επιτευγμάτων. Είναι μια βαθιά ανθρώπινη αφήγηση για τη νίκη επί των φόβων, την ακατάβλητη θέληση, την αλληλεγγύη και την αστείρευτη αγάπη για τον άνθρωπο και τη φύση.

Από ένα παιδί που πάλευε με τον τρόμο του απέραντου γαλάζιου, μεταμορφώθηκε σε έναν θρύλο των θαλασσών, έναν παραολυμπιονίκη της κολύμβησης με δέκα μετάλλια (4 χρυσά, 4 ασημένια, 2 χάλκινα), έναν παγκόσμιο πρωταθλητή με 14 τίτλους και έναν κάτοχο 24 παγκοσμίων ρεκόρ σε 20 χρόνια αδιάκοπης προσπάθειας.

Για τον Μπάμπη, όπως τον φωνάζουν οι φίλοι του, τα όνειρα όρια δεν έχουν. Αυτό είναι και το μότο του, όχι μόνο στον αθλητισμό, αλλά στη ζωή γενικότερα. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι, όπως λέει μιλώντας στο Pride.gr, να ξεπερνά κάθε φορά τον εαυτό του.

Η πρώτη φορά που το έκανε ήταν όταν αποφάσισε να νικήσει τη φοβία του για το νερό. Το έκανε ξανά όταν πήγε κολυμπώντας από την Ρόδο στον Πανορμίτη στη Σύμη, μια απόσταση 50 χιλιομέτρων, αλλά και όταν αποφάσισε να κολυμπήσει όλη τη βόρεια ακτογραμμή της Κρήτης, ξεκινώντας από τα Χανιά για να φτάσει 250 χιλιόμετρα μετά στη Σητεία.

Ο Χαράλαμπος Ταϊγανίδης αγωνίζεται στην κολύμβηση στα 100μ ύπτιο s12 ανδρών, κατά τη διάρκεια των Παραολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο 2020
Ο Χαράλαμπος Ταϊγανίδης αγωνίζεται στην κολύμβηση στα 100μ ύπτιο s12 ανδρών, κατά τη διάρκεια των Παραολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο 2020 / Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ/ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΟΜΑΔΑ/ ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΝΙΚΟΛΑΣ

Και τώρα, το 2025, ετοιμάζεται να το ξανακάνει, κολυμπώντας την μεγαλύτερη απόσταση στον κόσμο σε ανοιχτό πέλαγος, για να διαδώσει ένα σημαντικό μήνυμα για τη φύση και την αναγκαιότητα της προστασίας του περιβάλλοντος, στηρίζοντας παράλληλα τη δράση της οργάνωσης «Εξέλιξη Ζωής», που έχει αποστολή την ενδυνάμωση των παιδιών που διαβιούν σε δομές κλειστής παιδικής προστασίας στα πρώτα τους βήματα ως ενεργά, και αυτάρκη μέλη της κοινωνίας.

Κι αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που κολυμπάει για κάτι που μας αφορά όλους. Στο κολυμβητικό ταξίδι του στην Κρήτη το 2023 θέλησε να στηρίξει τον θεσμό «Σκύλοι οδηγοί Ελλάδος» για τους ολικά τυφλούς συνανθρώπους μας, ενώ στις Σπέτσες συμμετείχε σε μία κολυμβητική σκυταλοδρομία 150 χιλιομέτρων στον Αργοσαρωνικό Κόλπο με στόχο την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του κοινού για τα λιβάδια Ποσειδωνίας, αυτά που λανθασμένα όλοι νομίζουμε πως είναι φύκια, αλλά στην πραγματικότητα είναι το δάσος της θάλασσας, που τροφοδοτεί με οξυγόνο όλη τη θαλάσσια ζωή.

Γνωρίζοντάς τον ή διαβάζοντας γι’ αυτόν καταλαβαίνεις πολύ γρήγορα πως πρόκειται για έναν άνθρωπο με ιδιαίτερες ευαισθησίες, αλλά και πολύ αποφασιστικό. Δεν υπάρχει κάτι που να τον εμποδίσει από το να πετύχει τον στόχο του, από το να κάνει πραγματικότητα το όνειρό του, όσο ανέφικτο κι αν φαίνεται.

Αυτό που τον κινητοποιεί να κάνει πράγματα για τον άνθρωπο και τη φύση, είναι όπως λέει, η αγάπη και η συμπαράσταση που έχει λάβει ο ίδιος στην αθλητική του καριέρα από όλο τον κόσμο. «Θέλω να δώσω την αγάπη πίσω με κάποιο τρόπο», λέει εξηγώντας γιατί συμμετέχει σε τέτοιες δράσεις.

Στο πλευρό του σ’ αυτά τα για κάποιους «τρελά» όνειρα, ο Χαράλαμπος Ταϊγανίδης έχει την οικογένειά του, αλλά κι έναν επιστήθιο φίλο, τον Χρήστο Κορομηλά, που στα 45 του έμαθε τη ζωή από την αρχή, όταν έχασε την όρασή του, κάτι που δεν τον εμπόδισε από το να πραγματοποιήσει τα δικά του όνειρα: Να τρέξει στην κλασική διαδρομή του Μαραθωνίου δρόμου και να είναι μέχρι σήμερα ο μόνος Έλληνας τυφλός που έχει τερματίσει το Half Ironman 70.3, που περιλαμβάνει κολύμβηση απόστασης 1.900 μέτρων, 90 χλμ ποδηλασίας και 21χλμ τρέξιμο.

«Ο Χρήστος (Κορομηλάς) μού δίνει δύναμη να κάνω σωστά πράγματα. Είναι ευλογία που υπάρχει στη ζωή μου», λέει ο Χαράλαμπος Ταϊγανίδης αναφερόμενος στον φίλο του, ο οποίος διακρίνεται για την ενσυναίσθηση και την ευαισθησία του.

Ένας αθλητής που βλέπει πέρα από τα όρια

Από μικρός, ο Χαράλαμπος Ταϊγανίδης αντιμετώπιζε ένα ιδιαίτερο πρόβλημα με την όρασή του. Δεν ήταν τυφλός, αλλά η όρασή του δεν ήταν ποτέ απόλυτα καθαρή. Στην πισίνα, όπου πέρασε αμέτρητες ώρες, κολυμπούσε χωρίς γυαλιά, έχοντας συνηθίσει αυτή τη θολούρα που τον συνόδευε και που αρχικά απέδιδε στο χλώριο.

O Χαράλαμπος Ταϊγανίδης στους Παραολυμπιακούς αγώνες του Πεκίνου, ανέβηκε έξι φορές στο βάθρο. Πήρε χρυσό, στα 100μ ύπτιο και στα 100μ ελεύθερο, ασημένιο, στα 50μ ελεύθερο, στα 100μ πεταλούδα και στα 200μ. μικτή ατομική και χάλκινο, στα 400μ ελεύθερο
O Χαράλαμπος Ταϊγανίδης στους Παραολυμπιακούς αγώνες του Πεκίνου, ανέβηκε έξι φορές στο βάθρο. Πήρε χρυσό, στα 100μ ύπτιο και στα 100μ ελεύθερο, ασημένιο, στα 50μ ελεύθερο, στα 100μ πεταλούδα και στα 200μ. μικτή ατομική και χάλκινο, στα 400μ ελεύθερο / Πηγή: ΑΠΕ/MEGAPRESS/ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ

Η πραγματική φύση του προβλήματός του αποκαλύφθηκε σε ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα, όταν η δυσκολία στην εστίαση και στην αντίληψη των διαδρομών τον οδήγησε σε οφθαλμολογικές εξετάσεις. Η διάγνωση ήταν ατροφία στο κεντρικό νεύρο, μια κατάσταση που περιορίζει την όρασή του χωρίς να τον καθιστά τυφλό. Έβλεπε, αλλά η ευκρίνεια ήταν πάντα ένα ζητούμενο.

Παρά την πρόκληση αυτή, ο Χαράλαμπος δεν σταμάτησε να κολυμπά. Στην πισίνα, η όρασή του δεν τον εμπόδισε να διακριθεί. Στην ανοιχτή θάλασσα, όμως, η κατάσταση ήταν διαφορετική. Αν και κολυμπά χωρίς συνοδό ή οδηγό, έχει στο πλάι του ένα φουσκωτό σκάφος που τον βοηθά να καθορίσει με ακρίβεια την πορεία του.

Ένας παγκόσμιος πρωταθλητής κολύμβησης που φοβόταν το νερό

Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, ο Χαράλαμπος πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Κοζάνη, όπου η οικογένειά του μετακόμισε για τις ανάγκες της εργασίας του πατέρα του. Εκεί, σε ηλικία πέντε ετών, ήρθε αντιμέτωπος με τον φόβο του για το νερό, μια ανασφάλεια που τον κρατούσε μακριά από τη θάλασσα.

«Με το που έσκαγε το κύμα στην αμμουδιά έφευγα προς τα πίσω, νόμιζα ότι θα με τραβήξει η θάλασσα, ότι θα με ρουφήξει», θυμάται, μιλώντας στο Pride.gr. Η αγάπη των γονιών του και η επιθυμία τους να τον βοηθήσουν να ξεπεράσει αυτόν τον φόβο, τον οδήγησαν στην πισίνα της Κοζάνης.

Εκεί, η μαγεία του υγρού στοιχείου τον κέρδισε. «Αγάπησα την πισίνα, αγάπησα το κολύμπι, έβλεπα τον εαυτό μου να γίνεται κάθε μέρα καλύτερος», εξομολογείται. Η σκληρή δουλειά και το ταλέντο του τόν ανέδειξαν πρωταθλητή Ελλάδας στα 12 του χρόνια.

Ωστόσο, ο πραγματικός του φόβος, η ανοιχτή θάλασσα, παρέμενε μια άγνωστη πρόκληση. Ακόμα και ως ενήλικας, μέχρι τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 2021, η επαφή του με τη θάλασσα ήταν περιορισμένη. «Όταν έμπαινα στη θάλασσα -ακόμα και με τα παιδιά μου- κολυμπούσα μέχρι εκεί που μπορούσα να δω ή μέχρι εκεί που πατούσα, μετά επέστρεφα πίσω. Με φόβιζε πάρα πολύ το βαθύ, το άγνωστο».

Η επιθυμία να αντιμετωπίσει αυτόν τον βαθιά ριζωμένο φόβο τον οδήγησε σε ένα εγχείρημα που για πολλούς φάνταζε αδιανόητο: Να κολυμπήσει τα 50 χιλιόμετρα από τη Ρόδο στον Πανορμίτη της Σύμης.

Στις 6 Νοεμβρίου 2022, μετά από 9 ώρες και 40 λεπτά αδιάκοπης προσπάθειας, ο Χαράλαμπος κατάφερε να γίνει ο αθλητής με αναπηρία που έχει διανύσει την πιο γρήγορη κολυμβητική απόσταση σε ανοιχτό πέλαγος. «Βουτώντας στη θάλασσα αισθάνθηκα, πως είμαι ένα με τη θάλασσα, πως αυτό είναι το σπίτι μου», θυμάται. Φτάνοντας στον Πανορμίτη, συνειδητοποίησε ότι ο φόβος που τον συνόδευε από παιδί, δεν ήταν πραγματικός.

Ο Χαράλαμπος Ταϊγανίδης στα 100μ ύπτιο s12 ανδρών, κατά τη διάρκεια των Παραολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο 2020
Ο Χαράλαμπος Ταϊγανίδης στα 100μ ύπτιο s12 ανδρών, κατά τη διάρκεια των Παραολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο 2020 / Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ/ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΟΜΑΔΑ/ ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΝΙΚΟΛΑΣ

Η κατάκτηση αυτού του ονείρου άνοιξε τον δρόμο για έναν ακόμη πιο φιλόδοξο στόχο: Να διανύσει κολυμπώντας ολόκληρο το βόρειο τμήμα της Κρήτης, μια απόσταση 250 χιλιομέτρων, από τα Χανιά έως τη Σητεία. Παρά τον αρχικό σκεπτικισμό κάποιων, η θέλησή του ήταν ακατάβλητη. «Όταν κάποιος μου λέει ότι κάτι είναι δύσκολο ή δεν γίνεται, ηλεκτρίζομαι», εξηγεί.

Μαζί με τον πολύτιμο συμπαραστάτη του, Χρήστο Κορομηλά, και μια ομάδα 14 ατόμων, απέδειξαν ότι οι αθλητές με αναπηρία μπορούν να καταφέρουν τα πάντα, αρκεί να τους δοθεί η στήριξη και η ευκαιρία.

Αυτό το «τρελό» όνειρο έγινε πραγματικότητα στο διάστημα από την 1η έως την 9η Νοεμβρίου 2023, με τον Χαράλαμπο να φτάνει στη Σητεία μέσα σε συγκινητική υποδοχή. «Ο φιλόξενος λαός της Κρήτης με αγκάλιασε, όλοι μου άνοιξαν τα σπίτια τους, με στήριξαν, με βοήθησαν, ήταν δίπλα μου. Νιώθω πια τη Σητεία σπίτι μου», λέει με ευγνωμοσύνη.

Οι δράσεις του Χαράλαμπου Ταϊγανίδη δεν περιορίζονται στην προσωπική του υπέρβαση. Είναι βαθιά συνδεδεμένες με την ευαισθησία του για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Η κολυμβητική του περιπέτεια στην Κρήτη είχε ως στόχο την υποστήριξη του θεσμού «Σκύλοι Οδηγοί Ελλάδος», ενώ η συμμετοχή του σε μια σκυταλοδρομία 150 χιλιομέτρων στον Αργοσαρωνικό τον περασμένο Οκτώβριο ευαισθητοποίησε το κοινό για την ανάγκη προστασίας των λιβαδιών Ποσειδωνίας, αυτών των ζωτικής σημασίας «δασών της θάλασσας».

Σε κάθε του εγχείρημα, ο Χαράλαμπος αντλεί δύναμη από την αγάπη και τη συμπαράσταση του κόσμου. «Θέλω να δώσω την αγάπη πίσω με κάποιο τρόπο», εξηγεί.

Ο επόμενος στόχος του Χαράλαμπου Ταϊγανίδη είναι ήδη στα σκαριά και θα αφορά την κολύμβηση της μεγαλύτερης απόστασης στον κόσμο σε ανοιχτό πέλαγος, με σκοπό την ανάδειξη της σημασίας της προστασίας της φύσης και των θαλασσών μας.

Έχοντας κολυμπήσει για περισσότερα από 30 χρόνια, ο Χαράλαμπος γνωρίζει καλά τις προκλήσεις της θάλασσας, αλλά και την ομορφιά και τη σημασία της. «Πρέπει να σεβαστούμε το μέρος που κολυμπάμε, δεν είναι τίποτα δικό μας επειδή είμαστε φιλοξενούμενοι, σεβόμαστε το μέρος που ζουν άλλα πλάσματα», τονίζει, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα για την ανάγκη σεβασμού και προστασίας του πλανήτη μας.

Η ιστορία του Χαράλαμπου δεν είναι μόνο μια ιστορία αθλητικών θριάμβων, αλλά και μια βαθιά ανθρώπινη ιστορία για την υπέρβαση, την ενσυναίσθηση και την πίστη στα όνειρα.

Ένας παγκόσμιος πρωταθλητής που κάποτε φοβόταν το νερό, μας διδάσκει ότι τα όρια είναι συχνά αυτοεπιβαλλόμενα και ότι με θέληση, αγάπη και αλληλεγγύη, μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα.

Τα όνειρά του δεν έχουν όρια, και γίνονται πηγή έμπνευσης για όλους μας να κυνηγήσουμε τα δικά μας, με την ίδια ακατάβλητη δύναμη ψυχής.

Tags