Το 1984, ο «ρούκι» τότε Μάικλ Τζόρνταν βρέθηκε σε ένα ξενοδοχείο, την παραμονή ενός εκτός έδρας αγώνα. Τότε δεν είχε ιδέα ποιος θα γινόταν και τι αντίκτυπο θα είχε στο παγκόσμιο μπάσκετ. Έψαχνε για τους συμπαίκτες του και χτυπούσε πόρτες μέχρι που μια από αυτές άνοιξε.

«Μπήκα μέσα και ουσιαστικά όλη η ομάδα ήταν σε αυτό το δωμάτιο. Είδα μπροστά μου πράγματα που δεν είχα δει ποτέ στη ζωή μου ως τότε. Στη μία πλευρά στέκονταν αυτοί που έπιναν χόρτο, στην άλλοι αυτοί με τις γυναίκες και στην τρίτη αυτοί με τις γραμμές κοκαΐνης.

Το πρώτο πράγμα που είπα στον εαυτό μου ήταν ‘κοίτα φίλε, μένεις έξω από όλο αυτό’. Ήξερα ότι αν κάποιος κάνει έφοδο σε αυτό το δωμάτιο, θα είμαι εξίσου ένοχος με όλους τους υπόλοιπους ακόμα και αν δεν κάνω το παραμικρό», περιγράφει ο Τζόρνταν στο ντοκιμαντέρ του Netflix ‘The last dance’.

Όχι άδικα, πριν από την άφιξη του παίκτη που θα γινόταν το μεγαλύτερο αστέρι τους και ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας στον πλανήτη, οι Μπουλς ήταν γνωστοί ως «το περιοδεύον τσίρκο της κοκαΐνης».

Η έκδοση στις ΗΠΑ του βιβλίου Banned, των απομνημονευμάτων του Micheal «Sugar» Ray Richardson, πρώτου παίκτη που αποκλείστηκε από το άθλημα για χρήση ναρκωτικών, επανέφερε στο προσκήνιο μια εποχή κατά την οποία το ΝΒΑ ήταν σχεδόν περισσότερο γνωστό για τις υπερβολές των παικτών του εκτός γηπέδου παρά για το θέαμα που προσέφεραν μέσα σε αυτό.

Οπως γράφει η El Pais, ο Ρίτσαρντσον, που επιλέχθηκε τέταρτος στο draft το 1978, δεν ήταν το πολύ μεγάλο αστέρι, αλλά ένας πολύ αξιόλογος πόιντ γκαρντ που είχε επιλεγεί τέσσερις φορές για το All-Star Game. Ωστόσο, τη σεζόν 1985-86, η καριέρα του διακόπηκε: αφού απέτυχε σε τρίτο τεστ για ναρκωτικά, του επιβλήθηκε ισόβιος αποκλεισμός από το πρωτάθλημα, μια πρωτοφανής τιμωρία που ο Ντέιβιντ Στερν, ο οποίος εξελέγη κομισάριος του ΝΒΑ το 1984, χρησιμοποίησε ως προειδοποίηση προς τους παίκτες: η εποχή της υπερβολής είχε τελειώσει.

Μέχρι τότε, η χρήση ναρκωτικών μεταξύ των παικτών του ΝΒΑ είχε αυξηθεί τόσο πολύ που το 1980, η Washington Post δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο εκτιμούσε ότι το 40% έως 75% των παικτών του πρωταθλήματος έκαναν χρήση κοκαΐνης, ενώ ένας στους 10 κάπνιζε μαριχουάνα.

Αυτοί οι αριθμοί, όσο απίστευτοι και αν ακούγονται σήμερα, δεν είναι τραβηγμένοι σύμφωνα με κάποιες από τις εξομολογήσεις παικτών όπως ο Richardson.

«Κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης παιδιά από διαφορετικές ομάδες έλεγαν: ‘Φίλε, έχω αυτό που ψάχνεις. Ας βρεθούμε όταν τελειώσουμε. Τα ναρκωτικά ήταν παντού – ήταν μόδα», είχε δηλώσει παλιότερα στον Guardian.

Σε σημείο που, όπως εξηγεί στα απομνημονεύματά του, κάποιες ομάδες άρχισαν να κατασκοπεύουν τους παίκτες τους, όπως όταν ο Ρόμπινσον μετακόμισε στους Golden State Warriors.

«Όταν έφτασα στο Όκλαντ, ζούσα σε ένα Holiday Inn και μαστούρωνα σχεδόν κάθε μέρα, ειδικά όταν ήμουν τραυματίας. Βυθίστηκα επίσης στη διάσημη νυχτερινή ζωή της περιοχής, τόσο πολύ που οι Warriors άρχισαν να προσλαμβάνουν ιδιωτικούς ντετέκτιβ για να με παρακολουθούν».

Η περίπτωση του Ρόμπινσον ήταν η πιο διαβόητη -λόγω της τιμωρίας που του επιβλήθηκε- αλλά σε καμία περίπτωση η μοναδική που ήρθε στο φως εκείνη την εποχή σχετικά με τη χρήση ναρκωτικών από παίκτες του ΝΒΑ.

Ο Μάρβις Μπαρνς, με το παρατσούκλι «Bad News», ήταν ένας πάουερ φόργουορντ που έπαιξε στις δεκαετίες του 1970 και του 1980 σε διάφορες ομάδες, μεταξύ των οποίων οι Detroit Pistons και οι Boston Celtics.

Η βιογραφία του, Bad News, αφηγείται πώς από σημαντικός παίκτης έφτασε να περάσει πέντε χρόνια στη φυλακή για διακίνηση ναρκωτικών.

Ωστόσο, ακόμη πιο τραγική ήταν η ιστορία του Len Bias. Θεωρούνταν ένας από τους πιο ελπιδοφόρους παίκτες της γενιάς του στο Κολέγιο και επιλέχθηκε δεύτερος στο ντραφτ του ΝΒΑ το 1986 από τους Celtics.

Μετά την τελετή, αποφάσισε να γιορτάσει με μερικούς από τους συμπαίκτες του. Λιγότερο από δύο ημέρες αφότου εξασφάλισε το μέλλον του ως παίκτης του ΝΒΑ, υπέστη καρδιακή προσβολή από overdose κοκαΐνης και πέθανε.

Ο θάνατος του Bias και ο αποκλεισμός του Robinson συνέπεσαν την ίδια σεζόν, σηματοδοτώντας ένα σημείο καμπής στην κατανάλωση απαγορευμένων ουσιών.

Τα σχέδια του Στερν ήταν να μετατρέψει το ΝΒΑ σε ένα παγκόσμιο προϊόν ψυχαγωγίας, αλλά πρώτα έπρεπε να βάλει ένα τέλος σε όσα συνέβαιναν μετά τους αγώνες.

Έτσι, καθιέρωσε τεστ ναρκωτικών σε κάθε παιχνίδι και έκανε διαθέσιμα στους παίκτες προγράμματα θεραπείας και απεξάρτησης. Βραχυπρόθεσμα, δεν έβαλε τέλος σε όλες τις περιπτώσεις χρήσης ναρκωτικών στο πρωτάθλημα, αλλά κατάφερε να αλλάξει τη δυναμική του.

Από τη δεκαετία του 1990, η ουσία που εμφανίζεται συχνότερα στα τεστ του ΝΒΑ είναι η μαριχουάνα και τα παράγωγά της, με τακτικές κυρώσεις (τόσο αθλητικές όσο και οικονομικές) να επιβάλλονται κάθε σεζόν.

Πέρυσι, η ένωση παικτών και το ΝΒΑ υπέγραψαν συμφωνία με την οποία, για πρώτη φορά, η χρήση κάνναβης για ψυχαγωγικούς σκοπούς δεν θα παρακολουθείται πλέον στα τεστ. Πρόκειται για την πρώτη παραχώρηση, ένα σημάδι των καιρών, μιας διοργάνωσης που έκανε ό,τι μπορούσε για να ξεχάσει μια άγρια πολύ άγρια περίοδό της.