icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Από το 2022 το Βέλγιο έχει γίνει η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τη Νέα Ζηλανδία που εφαρμόζει γενικούς κανόνες εργασίας στη συγκεκριμένη δραστηριότητα, έτσι ώστε οι ιερόδουλες να έχουν δικαίωμα κοινωνικής ασφάλισης ή άδειας μητρότητας, όπως κάθε άλλος εργαζόμενος

Οι συζητήσεις για την πορνεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν μπλοκαριστεί εδώ και χρόνια λόγω του διαφορετικού τρόπου αντιμετώπισης που υπάρχει από τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στη Γερμανία, στην Αυστρία, στην Ολλανδία, στη Λετονία, η πορνεία είναι νόμιμη και ρυθμίζεται λιγότερο ή περισσότερο η άσκησή της σε συγκεκριμένους χώρους. Η Σουηδία και η Νορβηγία την απαγορεύουν και οι πελάτες διώκονται. Στην Κροατία, στη Μάλτα και στη Λιθουανία, τόσο οι πελάτες όσο και οι ιερόδουλες τιμωρούνται.

Αλλά στις περισσότερες χώρες υπάρχει ένα ημινόμιμο καθεστώς ή τουλάχιστον έχει αποποινικοποιηθεί. Μόνο το Βέλγιο αποτελεί περίπτωση κατά την οποία η άσκηση αυτού του επαγγέλματος ασκείται με τους ίδιους κανόνες όπως κάθε άλλη οικονομική δραστηριότητα, με συμβάσεις εργασίας, δικαίωμα στην ανεργία, κοινωνική ασφάλιση και συνταξιοδοτικές εισφορές.

Από το 2022 το Βέλγιο έχει γίνει η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τη Νέα Ζηλανδία που εφαρμόζει γενικούς κανόνες εργασίας στη συγκεκριμένη δραστηριότητα, έτσι ώστε οι ιερόδουλες να έχουν δικαίωμα κοινωνικής ασφάλισης ή άδειας μητρότητας, όπως κάθε άλλος εργαζόμενος. Μπορεί να έχουν ωράρια, διακοπές, ρεπό και συλλογικές συμβάσεις αλλά και υποχρέωση να πληρώνουν φόρους. Αυτό που απαγορεύεται είναι η μαστροπεία και η εμπορία, αν και σύμφωνα με έρευνα, οκτώ στις δέκα ιερόδουλες που εργάζονται στο Βέλγιο είναι βουλγαρικής καταγωγής.

Είναι ένα βήμα πέρα ​​από αυτό που υπάρχει στη γειτονική Ολλανδία, όπου η πορνεία δεν διώκεται και στην πραγματικότητα «στηρίζει» είναι ένα από τα πιο γνωστά τουριστικά αξιοθέατα στο Άμστερνταμ, παρά το γεγονός ότι οι αρχές του προσπαθούν να αλλάξουν την περιοχή με τις περιβόητες βιτρίνες.

Ιταλία: Μπίζνες με ετήσιο τζίρο δισεκατομμυρίων

Στην Ιταλία, η αγορά της πορνείας είναι μεγάλη επιχείρηση, με σχεδόν 5 δισεκατομμύρια ευρώ τζίρο ετησίως, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής. Ακόμη και κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid, η δραστηριότητα ενός κλάδου που στην Ιταλία έχει 3 εκατομμύρια πελάτες και περισσότερους από 90.000 σταθερούς εργαζομένους κάθε χρόνο δεν διακόπηκε, για έναν κύκλο εργασιών που το 2021 ανήλθε σε 4,5 δισ. ευρώ σε τελική κατανάλωση έναντι 4 δισεκατομμύρια το 2020, σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία.

Η πορνεία στην Ιταλία είναι νόμιμη μεταξύ συναινούντων ενηλίκων, αλλά οποιαδήποτε άλλη παράπλευρη δραστηριότητα θεωρείται παράνομη, όπως η εκμετάλλευση από τρίτους και οίκους ανοχής, που απαγορεύτηκε το 1958.

Σε κάθε περίπτωση, όταν έρχονται αντιμέτωποι με τη διακριτική παρουσία οίκων ανοχής, οι αρχές συνήθως κάνουν τα στραβά μάτια ή προσπαθούν να ρυθμίσουν τη λειτουργία τους. Για παράδειγμα, στο Σαλέρνο, μια πόλη με 135.000 κατοίκους, ο δήμαρχος ενέκρινε τον Μάρτιο τους νέους κανονισμούς της αστυνομίας και της αστικής ασφάλειας που επιτρέπουν την πορνεία εκτός εάν διαταράσσει τη δημόσια ηρεμία.

Ορισμένα δημοτικά συμβούλια προσπάθησαν να αποτρέψουν την πορνεία στο δρόμο επιβάλλοντας βαριά πρόστιμα στους πελάτες. Ωστόσο, μια απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου το 2022 όρισε ότι η πορνεία δεν είναι παράνομη, αλλά αποτελεί μέρος οικονομικών δραστηριοτήτων και η άσκησή της δεν μπορεί να απαγορευθεί παρά μόνο από την πολιτειακή νομοθεσία. Το Ανώτατο Δικαστήριο καθιέρωσε έτσι τη νομολογία κρίνοντας ότι το πρόστιμο που επιβάλλεται σε πολίτες που σταματούν στον αυτοκινητόδρομο ή σε έναν δρόμο για να συνάψουν σεξουαλικές υπηρεσίες επί πληρωμή είναι παράνομο.

Γαλλία: Πρόστιμα ως και 4.000 ευρώ στους πελάτες

Από το 2016, η Γαλλία έχει επιτρέψει την πορνεία, την παθητική ή ενεργητική «προσέλκυση» σεξουαλικών σχέσεων, αλλά τιμωρεί τους πελάτες με ποινές από 1.000 έως 3.750 ευρώ. Τότε, ο νόμος παρουσιάστηκε ως «σημαντική πρόοδος στα δικαιώματα των γυναικών». Οι οίκοι ανοχής και η μαστροπεία είχαν καταργηθεί νομικά μεταξύ 1946 και 1949.

Στην πράξη, ωστόσο, οι οίκοι ανοχής και οι ιερόδουλες παραμένουν σχετικά «ορατοί», στο Παρίσι και στις επαρχιακές πόλεις, σε μέρη με πολύ κόσμο. Για παράδειγμα, στην πρωτεύουσα, στην έξοδο του μετρό Στρασβούργο – Saint-Denis, πολλές Ασιάτισσες ιερόδουλες προσπαθούν να βρουν πελάτες ανάμεσα στο πλήθος ανδρών και γυναικών που κυκλοφορούν στις πιο δημοφιλείς λεωφόρους της πρωτεύουσας της Γαλλίας.

Το ίδιο συμβαίνει στη διάσημη Rue Saint-Denis ή στις καφετέριες στα Ηλύσια Πεδία και σε κάποια κοντινά πολυτελή ξενοδοχεία, όπου δεν είναι σπάνιο να συναντήσεις κομψές κυρίες που δέχονται ευχαρίστως τις προσκλήσεις για ένα ποτήρι σαμπάνια, την αρχή μιας γόνιμης φιλικής σχέσης.

Σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικών, στη Γαλλία (68 εκατομμύρια κάτοικοι), μεταξύ 30.000 και 50.000 άνθρωποι είναι θύματα πορνείας (στοιχεία από το 2022). Ωστόσο, αρκετές μη κυβερνητικές οργανώσεις υπολογίζουν τον αριθμό των 120.000 έως 150.000 ατόμων που «προσφέρουν σεξουαλικές υπηρεσίες επί πληρωμή». Το 85% είναι γυναίκες, οι υπόλοιποι, άνδρες και τρανς.

Γερμανία: Βερολίνο, ο οίκος ανοχής της Ευρώπης

Ο νόμος περί πορνείας της 1ης Ιανουαρίου 2002 νομιμοποίησε τη δραστηριότητα στη Γερμανία και επέτρεψε στις ιερόδουλες να συνάπτουν συμβάσεις εργασίας. Ο νόμος είχε απροσδόκητες επιπτώσεις, όπως οι άνεργες γυναίκες που αρνήθηκαν να δεχτούν μια θέση ως εργάτριες του σεξ βλέποντας τα επιδόματα ανεργίας τους να μειώνονται ή να αποσύρονται εντελώς. Το 2009, δικαστήριο αποφάσισε ότι τα γραφεία ανεργίας δεν ήταν υποχρεωμένα να βρίσκουν εργαζόμενους του σεξ για κενές θέσεις σε οίκους ανοχής.

Κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου του 2006, οι μαφίες πραγματοποίησαν επίσης μια μαζική μεταφορά περίπου 40.000 παράνομων αλλοδαπών ιερόδουλων στις οποίες δεν παραχωρήθηκε κανένα δικαίωμα, κάτι που χάρισε στο Βερολίνο το παρατσούκλι «ο οίκος ανοχής της Ευρώπης». Αυτό οδήγησε σε μια νέα νομική μεταρρύθμιση που έφτασε μόλις το 2017 με την οποία οι ιερόδουλες πρέπει να αποκτήσουν πιστοποιητικά εγγραφής με ισχύ δύο ετών, αφού υποβληθούν στις προβλεπόμενες υγειονομικές ενέργειες και οι εταιρείες που ασχολούνται με την πορνεία πρέπει επίσης να έχουν νόμιμες άδειες. Η οργάνωση ιερόδουλων Hydra υπολογίζει ότι υπάρχουν 400.000 άνθρωποι που απασχολούνται στην πορνεία στη χώρα: 93% γυναίκες και 63% αλλοδαποί.

Ηνωμένο Βασίλειο: Ποινικοποίηση σχετικών δραστηριοτήτων

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η πορνεία δεν είναι παράνομη, αλλά πολλές δραστηριότητες που συνδέονται με αυτήν ποινικοποιούνται. Στην Αγγλία και την Ουαλία, ο νόμος απαγορεύει τη λειτουργία οίκων ανοχής, τη μαστροπεία και την προσφορά και ζήτηση υπηρεσιών σε δημόσιους χώρους, όπως στους δρόμους ή ακόμα και μέσα σε ένα όχημα, τόσο για πελάτες όσο και για ιερόδουλες. Η Σκωτία έχει παρόμοιους κανονισμούς, ποινικοποιώντας επίσης σχετικές δραστηριότητες, ενώ επιτρέπει την πορνεία, και οι νόμοι ποινικοποιούν σκληρά κάθε μορφή ανθρώπινης εκμετάλλευσης ή εμπορίας, καθώς και κάθε είδους εξαναγκασμό, έλεγχο ή κακοποίηση εργαζομένων του σεξ.

Η Βόρεια Ιρλανδία, από την άλλη, υιοθέτησε ένα αυστηρότερο μοντέλο το 2015, τιμωρώντας τους πελάτες που αγοράζουν σεξουαλικές υπηρεσίες με πρόστιμα και ακόμη και ποινικές κατηγορίες, προκειμένου να μειώσει τη ζήτηση και να προστατεύσει τους εργαζόμενους του σεξ από την εκμετάλλευση και την εμπορία ανθρώπων.

Πορτογαλία: Μια γειτονιά για σεξ στη Λισαβόνα

Στην Πορτογαλία, η πορνεία δεν ποινικοποιείται και παρόλο που δεν ρυθμίζεται – η σεξουαλική εργασία δεν αναγνωρίζεται – είναι παράνομο να την προωθεί, να την ενθαρρύνει ή να τη διευκολύνει κάποιος. Η οργανωμένη πορνεία, όπως οίκοι ανοχής, κυκλώματα πορνείας ή άλλες μορφές μαστροπείας, απαγορεύεται.

Παρόλα αυτά, στην πολυτελή γειτονιά της Λισαβόνας, γύρω από το Marquês de Pombal, υπάρχουν μερικά από τα πιο διάσημα σπίτια που προσφέρουν σχετικές υπηρεσίες. Στην πραγματικότητα, ο σεξουαλικός τουρισμός είναι ολοένα και πιο συνηθισμένος στη Λισαβόνα, όπου οι τιμές είναι ελκυστικές για τους τουρίστες από την κεντρική Ευρώπη μέσω ιστοσελίδων όπως το «EuroGirlEscorts».

Το νομοσχέδιο της ισπανικής κυβέρνησης για την απαγόρευση της μαστροπείας και την κατάργηση της πορνείας έχει προκαλέσει πολλά προφίλ Βραζιλιάνων «συνοδών» που βρίσκονται επί του παρόντος στην Πορτογαλία, που ισχυρίζονται ότι μιλούν ισπανικά. Ο τουρισμός έφερε επίσης μια νέα εξειδικευμένη αγορά στην πορνεία: νεαρούς αλλοδαπούς που επιλέγουν τη Λισαβόνα, το Πόρτο και το Αλγκάρβε για τα μπάτσελορ πάρτι τους.

Με πληροφορίες από ABC