Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών έχει πάντα μερικές ταινίες που κάνουν τον κόσμο να παραληρεί ή να αγκομαχάει και να γελά με δυσπιστία. Φέτος, μια από αυτές τις ταινίες είναι το The Substance, η ανατριχιαστική κωμωδία τρόμου της Γαλλίδας σεναριογράφου και σκηνοθέτιδας Κοραλί Φαρζά.

Από την ταινία δεν λείπει ούτε το αίμα ούτε το γυμνό, ενώ αποτελεί μία σάτιρα εμπνευσμένη από το showbiz.

Η πρωταγωνίστρια της ταινίας, την οποία υποδύεται η Ντέμι Μουρ, είναι μια εξαιρετικά απογοητευμένη ηθοποιός που ονομάζεται Ελίζαμπεθ Σπαρκλ. Ενώ κάποτε κέρδιζε Όσκαρ, πλέον διαπρέπει σε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα aerobics για νοικοκυρές. Ώσπου ο προκλητικός καναλάρχης, τον οποίο υποδύεται ο Ντένις Κουέιντ τη διώχνει λέγοντάς της πως «ήρθε η ώρα για φρέσκο κρέας» καθώς εκείνη γέρασε και θέλει πλέον να αναζητήσει μία νεότερη.

Απελπισμένη, η Ελίζαμπεθ υποβάλλεται σε μια μυστηριώδη διαδικασία «κλωνοποίησης» κατά την οποία γεννιέται από τη σπονδυλική της στήλη, η νεαρή σωσίας της με το όνομα Σου που υποδύεται η Μάργκαρετ Κούαλι.

Η Σου κερδίζει την οντισιόν και γίνεται σούπερ σταρ, ενώ η «πρόγονός της» βρίσκεται σε κώμα σε ένα μυστικό δωμάτιο του πολυτελούς διαμερίσματός της. Οι δύο γυναίκες δεν μπορούν να συνυπάρχουν ταυτόχρονα, οπότε η ζωή τους μοιράζεται στα δύο, με ενέσεις ανά εβδομάδα, που αν δεν ανανεωθούν όπως πρέπει, θα ακολουθήσουν παραμορφωτικές επιπτώσεις για όποια τις παραβεί.

Κάθε 7 μέρες, πρέπει να αλλάζουν θέση, κι όποιος εαυτός ήταν πριν ξύπνιος, τώρα θα κοιμηθεί. Κάθε παραβίαση αυτού του χρόνου, τιμωρείται.

Η Ελίζαμπεθ δεν είναι σίγουρη τι να κάνει με τον χρόνο που της απομένει και νιώθει ότι «σαπίζει» σαν τον πράο Δόκτωρ Τζέκιλ, απέναντι στον περιπλανώμενο κύριο Χάιντ ή σαν το πορτρέτο που σαπίζει στη σοφίτα, ενώ ο Ντόριαν Γκρέι διασκεδάζει.

Η Ντέμι Μουρ, σε έναν από τους πιο εμβληματικούς ρόλους στην καριέρα της, υποδύεται μία γυναίκα η οποία βλέπει μία χάρη στη συστημική και πατριαρχική καταπίεση, βλέπει το σώμα και τη φυσική του φθορά ως τον απόλυτο εφιάλτη.

Για τις γυμνές σκηνές που συμπεριλήφθηκαν στο έργο, η δημοφιλής ηθοποιός δήλωσε σε συνέντευξή της πως ήταν απαραίτητες για να «πουν την ιστορία των ηρωίδων». Έτσι, δεν της έφεραν καμία αμηχανία, αφού τις αντιμετώπισε σαν μέρος του ρόλου της. «Μέσα από τη διαδικασία αυτής της ταινίας, νομίζω ότι αποδέχτηκα περισσότερο τον εαυτό μου, από ό,τι έκανα μέχρι σήμερα», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Διαβασε ακομα

Mοντέλο στις Κάννες εκνευρίστηκε με την ασφάλεια που δεν της επέτρεψε να δείξει το φόρεμά της με το πρόσωπο του Χριστού

Μια ταινία που δεν θα ξεχάσεις

Στη δεύτερη ταινία της μετά το επίσης πολυσυζητημένο αλλά μικρότερης κλίμακας ντεμπούτο της, Revenge, η Γαλλίδα σκηνοθέτις, Κοραλί Φαρζά, κινηματογραφεί το γυναικείο σώμα σαν ένα πεδίο μάχης. Δεν αποτελεί άλλωστε αποκάλυψη ότι οι βιομηχανίες ψυχαγωγίας, καλλυντικών και ιατρικής επωφελούνται από τον φετιχισμό ελκυστικών νεαρών γυναικών.

Για ορισμένους θεατές, το φιλάνε της ταινίας θα είναι ένας λόγος για να την εκτιμήσουν, ενώ για άλλους θα είναι αρκετός για τη να μισήσουν. Σίγουρα όμως, όσοι δουν την νέα ταινία τρόμου της Κοραλί Φαρζά, δεν πρόκειται να την ξεχάσουν.

Με πληροφορίες από BBC