Η Carrie Bradshaw κάποτε σκέφτηκε ότι η αμφιφυλοφιλία είναι «απλά μια ενδιάμεση στάση στον δρόμο για το Gaytown». Έχουν περάσει πάνω από δύο δεκαετίες από εκείνο το διαβόητο επεισόδιο του Sex and the City, και όπως φαίνεται, το 2024 η αμφιφυλοφιλία έγινε πλέον πολιτιστικός προορισμός, με τους κινηματογραφόφιλους να συρρέουν στις αίθουσες για να παρακολουθήσουν ταινίες με bisexual ιστορίες.

Η τάση ξεκίνησε με το περσινό ατμοσφαιρικό δράμα Passages και το γαλλικό Anatomy of a Fall και επεκτάθηκε στο φετινό σαπφικό νεο-νουάρ Love Lies Bleeding. Η πιο πολυσυζητημένη ταινία της άνοιξης, το Challengers, είναι αυτή η φαντασίωση του meme για την ύπαρξη δύο ανδρών φίλων που διεκδικούν την ίδια γυναίκα.

@anuheanihipali is this too much to ask? #fyp #boyfriend ♬ original sound – anuhea 🇵🇸

Εν τω μεταξύ, οι τηλεοπτικές κωμωδίες δημιούργησαν γελοία σημεία πλοκής από τη σεξουαλική ρευστότητα: Ένα ιατρικό προσωπικό κρουαζιερόπλοιου είχε ένα μεθυσμένο τρίο στο Dr. Odyssey- μια ανίδεη στρέιτ κοπέλα μικροεπιτέθηκε στον αμφιφυλόφιλο φίλο της με απόπειρα pegging στο The Sex Lives of College Girls- και ένας κωμικός zoomer απέφυγε οριακά τη θυματοποίηση από έναν ομοφυλόφιλο ρεπουμπλικάνο με ένα piss kink στο Hacks.

Φτάσαμε επιτέλους σε έναν κόσμο σεξουαλικότητας χωρίς σύνορα; «All the kids are going bi», κελαηδούσε η Samantha Jones του Sex and the City στην Carrie στο προαναφερθέν επεισόδιο “Boy, Girl, Boy, Girl”, πριν η τελευταία ψαρέψει έναν σεξουαλικά προοδευτικό νεότερο άνδρα.(Για την au courant Samantha, οι γυναίκες και ακόμη και οι γκέι άντρες ήταν στο τραπέζι).

Το Newsweek ανακοίνωσε περίφημα την άφιξη του ιδιόμορφου ενδιάμεσου είδους των αμφιφυλόφιλων («Not gay. Not straight. A new sexual identity emerges») το 1995. Όταν η ίδια η έρευνα του Sex and the City προβλήθηκε το 2000, τα εν λόγω «παιδιά» ήταν οι νεότεροι Gen-Xers. Αλλά η προφητεία για την ευρεία διάδοση της αμφιφυλοφιλίας δεν επαληθεύτηκε για τους millennials που ενηλικιώθηκαν, κι έκαναν κουμάντο στην επόμενη γενιά.

«Όλοι κάτω των 25 νομίζουν ότι είναι gay», λέει η Leila, η αδέσμευτη 30άρα πρωταγωνίστρια της βρετανικής κωμωδίας The Bisexual της Desiree Akhavan το 2018, η οποία ανατρέπει τη λεσβιακή της ζωή για να εξερευνήσει για πρώτη φορά το σεξ με άνδρες. Η Leila, κόρη Ιρανών μεταναστών, πάλεψε τόσο σκληρά για να γίνει αποδεκτή ως ομοφυλόφιλη που βλέπει την αμφιφυλοφιλία ως ντροπιαστική προδοσία.

Και είναι κάπως περίεργο να την ακούμε να γκρινιάζει ότι «είναι κακόγουστο, είναι άκομψο. Σε κάνει να φαίνεσαι ανειλικρινής, σαν τα γεννητικά σου όργανα να μην έχουν καμία πίστη», γκρινιάζει η Leila.

Όπως σημειώνει η Cat Zhang σε άρθρο της στο Cut, όταν λέει στους queer φίλους της ότι «γράφει για αμφιφυλόφιλους», η απάντησή τους, ούτε λίγο ούτε πολύ, είναι «LOL». Είναι ωραίο να κοιμάσαι με άτομα που ανήκουν σε όλο το φάσμα των φύλων και, όπως ισχυρίζεται η ίδια, σχεδόν όλοι οι στενοί της φίλοι κάτω των 30 αυτό κάνουν.

Όμως, είναι άβολο να αναφέρεσαι στον εαυτό σου χρησιμοποιώντας τη λέξη που αρχίζει με “α”, καθώς -εξηγεί η ίδια-προκαλεί κακούς συνειρμούς και χαρακτηρισμούς: αναποφάσιστη τσούλα, ενοχλητικός σχολαστικός, επίδοξο-καταπιεσμένο αδελφάκι των γκέι. (Ο όρος πανσεξουαλικός, που εμπίπτει στην κατηγορία των αμφιφυλόφιλων, χρησιμοποιείται λιγότερο συχνά).

Το να προσδιορίζεται κάποιος ως queer μοιάζει πιο βολικό και καλαίσθητο, όπως και το να αφήνει τους άλλους να βγάζουν συμπεράσματα για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις από κάποιες φήμες σχετικά με την ποικιλομορφία των σχέσεών του. «Παραμείνετε αδιάφοροι και μην επιμένετε», συμβουλεύει στο Twitter @fuglibetti.

Φαίνεται ότι ο μόνος τρόπος για να καταφέρεις να αποδεχτούν δημόσια την αμφιφυλοφιλία σου είναι να είσαι τόσο αναμφισβήτητα σέξι που η ερωτική σου διαθεσιμότητα είναι ουσιαστικά θέμα δημοσίου συμφέροντος, αλά Aubrey Plaza (δηλαδή τσεκαρισμένη).

Αλλά οι καιροί αλλάζουν. Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που έκανε η Gallup τον περασμένο χρόνο, σχεδόν το 60% των ενήλικων ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων θεωρεί τον εαυτό του ως αμφιφυλόφιλο. Είναι η πιο συχνά κατονομαζόμενη σεξουαλικότητα από τη γενιά Z, τους millennials και τη γενιά X, με κάθε επόμενη γενιά να θεωρεί εαυτόν αμφιφυλόφιλο περισσότερο από την προηγούμενη. Ταυτόχρονα, παρατηρείται μια έκρηξη της μη συμμόρφωσης με το φύλο. Το αιώνιο «bi κορίτσι που τα ’χει με αγόρι» στη συζήτηση για το Pride έχει σιγά σιγά ωριμάσει ώστε να συνειδητοποιεί ότι ο «cis het (ετεροφυλόφιλος) φίλος» μπορεί στην πραγματικότητα να μην είναι καθόλου cis ούτε het.

Ο πιο περήφανος αμφιφυλόφιλος σύμφωνα με την Cat Zhang είναι ένας τρανς τύπος, ενώ άλλα άτομα που εμπίπτουν σε αυτήν τη διευρυμένη κατηγορία είναι λεσβίες γυναίκες που έχουν βγει με πρώην γκέι τύπους και cis αμφιφυλόφιλοι που έχουν κάνει παιχνίδι με αγριεμένα non binary άτομα. Νέοι αμφιφυλόφιλοι αρχίζουν να κυκλοφορούν, έχοντας πάρει ώθηση από τη θέρμη απροσδόκητων επιθυμιών, ενώ οι παλιοί εξερευνούν νέα πεδία, ελπίζοντας να κατακτήσουν νέες κορυφές. Τελικά η αμφιφυλοφιλία είναι κάτι περιπλεγμένο και ευρύ, ενώ, ως ατάκα για αστείο, έχει μάλλον αποδυναμωθεί.

ηθοποιοί ντυμένοι με επίσημο ένδυμα από Heartstopper

Αυτό τουλάχιστον φαίνεται να προκύπτει από τα πάρτι και στην ποπ κουλτούρα. Μετά από δεκαετίες αστείων για την αμφιφυλοφιλία -«την εφηύραν τη δεκαετία του ’90 για να πουλήσουν προϊόντα για τα μαλλιά», όπως αστειευόταν η Liz Lemon στο «30 Rock»- και αμφιλεγόμενες, ήσσονος σημασίας απεικονίσεις, το 2018 χαρακτηρίστηκε τηλεοπτικά από μια «έκρηξη αμφιφυλόφιλων». Οι σεναριογράφοι έγραφαν μανιωδώς σκηνές για το coming out χαρακτήρων σε κωμικές σειρές κόντρα στο πανάρχαιο στερεότυπο του αμφιφυλόφιλου ως ανήθικου ερωτύλου.

Μια σειρά δημοφιλών ηθοποιών, γυναικών και αντρών, μπήκε στο εκκολαπτόμενο πάνθεον των αξιοσέβαστων «bi-cons». Κατά βάση βρήκαν τρόπους για να εισάγουν υγιώς το mainstream κοινό σε αυτή την κατάσταση, καθώς «η εκπροσώπηση μετράει». Πέρα από το «Heartstopper», το 2024 ήταν διαφορετικό. Η αμφιφυλοφιλία συγκρούστηκε με τα ηλικιακά χάσματα και την πολυγαμία για να τροφοδοτήσει μια συλλογική εμμονή με τις δύσκολες σχέσεις εξουσίας. Η αξιοπρέπεια βγήκε απ’ την εξίσωση. Το μήνυμα μετατοπίστηκε από το «υπάρχουμε» στο «γαμιόμαστε».

Μέχρι τότε η αμφιφυλοφιλία στις ταινίες αποτυπωνόταν με ανταλλαγή churros, πιπίλισμα δαχτύλων, ιδρώτα σε σάουνες:. Καμία απολύτως ανησυχία για την ενίσχυση των στερεοτύπων, πλέον είναι κουλ να είσαι «διεφθαρμένη τσούλα».

Ο Λούκα Γκουαντανίνο περιποιήθηκε το κοινό στο «Challengers» με ένα σχεδόν ερωτικό τρίγωνο. Ο Πάτρικ Τσβάιχ (Τζος Ο’Κόνορ), πιάνοντας το μπούτι του καλύτερού του φίλου, Αρτ Ντόναλντσον (Μάικ Φέιστ), λέει χαρακτηριστικά «είναι η πιο καυτή γυναίκα που έχω δει ποτέ μου», ενώ τρέχουν και στους δυο τα σάλια για τον κοινό τους έρωτα, την Τάσι Ντάνκαν (Ζεντάγια). Αργότερα, την προσκαλούν στο δωμάτιό τους στο ξενοδοχείο, όπου εκείνη στήνει ένα τρίο, αλλά μόνο για να αποσυρθεί στη συνέχεια πονηρά, αφήνοντας τους δυο τους να φιλιούνται.

Στη συνέχεια, κοροϊδεύουν ο ένας τον άλλον χρησιμοποιώντας φαλλικά αντικείμενα, κυκλοφορούν ιδρωμένοι ημίγυμνοι και πέφτουν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Στο «Challengers» απογειώνεται η ομοερωτική ένταση. Ενώ πολλές γυναίκες έχουν χάσει τον ύπνο τους με την ιδέα ότι ο άντρας τους είναι κρυφά γκέι και βλέπει ερωτικά τον καλύτερό του φίλο, η Τάσι, όπως και όλοι όσοι παρακολουθούν την ταινία, φαίνεται να εύχεται να πηδηχτούν.

Αρκετό σεξ είχε και το «Loves lies bleeding», ένα λεσβιακό ρομαντικό θρίλερ. Σε αντίθεση με το συνηθισμένο αφήγημα, η αμφιφυλόφιλη ερωμένη δεν εγκαταλείπει τη φίλη της για έναν άντρα, αντίθετα τον δέρνει μέχρι θανάτου. Η Λου (Κρίστεν Στιούαρτ), μια λεσβία υπεύθυνη γυμναστηρίου, έχει κολλήσει στη μικρή πόλη του Νέου Μεξικού, όπου ερωτεύεται την body builder Τζάκι (Κέιτι Ο’Μπράιαν). Το ζευγάρι σύντομα αρχίζει να συζεί, απολαμβάνοντας ευτυχισμένες μέρες με πλούσιο πρωινό και σεξ.

Στην πραγματική ζωή, επίσης, οι γυναίκες προσπαθούσαν να αποδείξουν ότι είναι για τα κορίτσια. Η Billie Eilish καυχιόταν τόσο πολύ για το cunnilingus που θα μπορούσε κάλλιστα να έχει εμφανιστεί σε διαφημιστική πινακίδα, με μουστάκι, με τη λεζάντα «Got Munch?». Η SZA αναστάτωσε την Amelia Dimoldenberg προτείνοντας να «χαλαρώσει» την οικοδέσποινα του Chicken Shop Date με ένα strap-on. Η Cardi B δημοσίευσε πρόσφατα φωτογραφία της, με τα πόδια ορθάνοιχτα, με τη λεζάντα «Dykey B».

Οι καλύτερες εκπρόσωποι της αγάπης μεταξύ γυναικών ήταν οι λεσβίες σούπερ σταρ της ποπ Chappell Roan και Reneé Rapp, οι οποίες έβγαιναν με άντρες στο παρελθόν και τώρα αυτοπροσδιορίζονται σταθερά ως λεσβίες. Συνέβαλαν στην αφύπνιση των νέων αμφιφυλόφιλων γυναικών που έγινε τόσο μαζικά ώστε κάποιοι πιο επιφυλακτικοί τις χαρακτήρισαν ως ένα σμήνος που είναι πανταχού παρών. Κάποιες από αυτές τις γυναίκες μπορεί να πάρουν διαφορετικούς δρόμους (ή και κανέναν), αλλά δεν πειράζει. Σε έναν ιδανικό κόσμο, οποιαδήποτε σεξουαλικότητα θα μπορούσε να είναι μια «μεταβατική κατάσταση».

Σ’ αυτή την ουτοπία, το με ποιον κοιμόμαστε θα ήταν το λιγότερο σημαντικό στοιχείο της ταυτότητάς μας. Δεν θα ζητούσαμε την αναγνώριση από κανέναν, θα ήμασταν απλώς ο εαυτός μας. Ευθυγραμμιζόμενες με αυτό το όραμα, ορισμένες τηλεοπτικές σειρές άφησαν την αμφιφυλοφιλία των πρωταγωνιστών τους ως επί το πλείστον ασχολίαστη. Σε μερικές περιπτώσεις, μάλιστα, η αμφιφυλοφιλία πλασαρίστηκε ως ηθική διδασκαλία.

Παρά τα βήματα προς τα εμπρός, δύο αντικρουόμενες αντιλήψεις εξακολουθούν να υπάρχουν για την αμφιφυλοφιλία. Σύμφωνα με τη μία, οι αμφιφυλόφιλοι είναι ανεπαρκείς ριζοσπάστες, προσκολλημένοι στην ετεροφυλοφιλία από δειλία. Σύμφωνα με την άλλη, πρόκειται για αποστάτες που διαταράσσουν την κοινωνική τάξη, αρνούμενοι να διαλέξουν πλευρά. Η πρώτη άποψη θριαμβεύει στους πραγματικούς queer χώρους, ενώ η ποπ κουλτούρα χρησιμοποιεί την αμφιφυλοφιλία για παρεκβατικούς σκοπούς, όχι πάντα με επιτυχία.

Γενικά η αμφιφυλοφιλία εμφανίζεται, έστω και αμυδρά, ως απάντηση σε ένα γοητευτικό ερώτημα: κι αν η ζωή είναι κάτι περισσότερο από αυτό που μου έχουν πει;

Στην ταινία «Babygirl» της Χαλίνα Ρέιν, η μεσήλικη CEO Ρόμι (Nικόλ Κίντμαν) αποδέχεται τις σεξουαλικές της επιθυμίες, που θεωρούνται ταμπού, ενώ διατηρεί σχέση με τον μαθητευόμενό της (Χάρις Ντίκινσον). Πρόκειται για ένα ετεροφυλόφιλο δράμα του οποίου οι ήρωες έχουν διαφορά ηλικίας – μάλιστα, οι ορίζοντες της Ρόμι διευρύνονται όταν φιλιέται απροσδόκητα με μια κοπέλα σε ένα ρέιβ πάρτι.

Το «Babygirl» προκάλεσε αίσθηση πριν καν προβληθεί στις αίθουσες. Αντικατοπτρίζει μια πολιτισμική συγκυρία κατά την οποία φαίνεται ενδιαφέρον, να είσαι άπληστος, εγωιστής και «σκόρπιος», χαρακτηριστικά όσων ακολουθούν και τους δύο (ή πολλούς) τρόπους.

Σε ό,τι αφορά το queer baiting, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Στο παρασκήνιο της σεξουαλικά ρευστής κουλτούρας των μέσων μαζικής ενημέρωσης υπάρχει μια δεξιά πολιτική ατζέντα που επιμένει σε δύο καθορισμένα φύλα και ένα μέλλον: την ετεροφυλόφιλη πυρηνική οικογένεια. Δεδομένου ότι οι επιλογές μειώνονται, υπάρχει κάτι ισχυρό στο να αρνείσαι το δυαδικό σχήμα «αγόρι (στωικό, κυρίαρχο) – κορίτσι (γλυκό, υποταγμένο)». Φέτος, έξω από τη σφαίρα των ανδρών και της παράδοσης, queer διασημότητες έγιναν πρωτοσέλιδα μπαίνοντας στο παιχνίδι των φύλων.

Στην οθόνη και στα δημοσιογραφικά κυκλώματα οι νεαροί πρωταγωνιστές του κινηματογράφου (Πολ Μέσκαλ, Τζος Ο’Κόνορ, Ντριου Στάρκι, Tιμοτέ Σαλαμέ και άλλοι) εκπροσώπησαν έναν πιο ήπιο ανδρισμό. Αν δεν ήταν γκέι, μπήκαν στη διαδικασία να το παίξουν γκέι. Σε πολλές περιπτώσεις, το προβαλλόμενο queerness τους τούς έκανε περισσότερο, όχι λιγότερο, ελκυστικούς στις γυναίκες. Οι ρόλοι αντιστράφηκαν: αντί για άντρες που ανυπομονούν να δουν κορίτσια εν δράσει, στις κινηματογραφικές αίθουσες κυριάρχησαν τα fangirls που χάζευαν twinks.

Κλείνοντας το άρθρο της η δημοσιογράφος του Cut, καταλήγει πως η επιθυμία δεν είναι μια δοκιμασία για την οποία μπορούμε να προετοιμαστούμε. Πάντα κινδυνεύουμε να συναντήσουμε κάποιον που θα αλλάξει αυτό που είμαστε. Σε ένα από τα αγαπημένα βιβλία του 2024, το «All Fours» της Μιράντα Τζουλάι, μια παντρεμένη 45χρονη συγγραφέας που ζει στο Λος Άντζελες αποφασίζει να διασχίσει τη χώρα οδικώς, αλλά καταφέρνει να φτάσει μόνο τριάντα μίλια μέχρι τη Μονρόβια, όπου ερωτεύεται έναν νεότερο άντρα. Ο Ντέιβι ονειρεύεται να πετύχει επαγγελματικά στο breakdancing. Ερωτεύονται ξαφνικά, παράφορα. Δεν ολοκληρώνουν ποτέ τη σχέση τους, απλώς εφευρίσκουν νέους τύπους προκαταρκτικών (με ταμπόν).

Όμως, η πραγματική αφύπνιση της ηρωίδας συμβαίνει κατά τη διάρκεια μιας αιφνιδιαστικής επίσκεψης στην πρώην ερωμένη του Ντέιβι, μια 60χρονη, που καταλήγει σε σεξ-έκπληξη. «Ξαφνικά, μου φάνηκε φυσικό και γλυκό να κάνω σεξ με όλες τις φίλες μου», λέει η ανώνυμη αφηγήτρια. Εκείνη, μια ετεροφυλόφιλη γυναίκα που το λεσβιακό της παρελθόν «δεν είναι ποτέ μακριά», βρίσκει μια φίλη, αναδιαμορφώνει τον γάμο της και συνειδητοποιεί ότι το γήρας δεν σημαίνει το τέλος: «Ένα άτομο με ταξιδιάρα ψυχή και διάθεση για πειραματισμό θα πρέπει να δημιουργεί τις συνθήκες που να του επιτρέπουν να ζει έτσι».

Το All Fours αφορά την αναζήτηση του εαυτού σου έξω από τις συνηθισμένες αφηγήσεις. Πρόκειται για μια συγγραφέα, μια γυναίκα στην περιεμμηνόπαυση, ένα καυτό χάλι – μια αμφιφυλόφιλη, ίσως, και σίγουρα μια σούπερ προσωπικότητα.

Tags