Όταν οι γυναίκες ενώνουν τις δυνάμεις τους και έχουν συμπαραστάτες άνδρες φεμινιστές, που πιστεύουν πραγματικά στην ισότητα των φύλων και μάχονται για αυτή, τότε στον κόσμο μας απελευθερώνεται λίγη ακόμα μαγεία – ακριβώς όπως έγινε το Σάββατο (08/03) στο Cinobo Opera, ανήμερα την Ημέρα της Γυναίκας.

Ανταποκρινόμενες στο κάλεσμα του Strong Me και της Άσπας Θεοφίλου, μία «στρατιά» από καλλιτέχνιδες συσπειρώθηκαν για να στείλουν ηχηρό μήνυμα ενάντια στην έμφυλη βία, τις ανισότητες και τα στερεότυπα, με οικοδέσποινες τη Μικαέλα Θεοφίλου, δημοσιογράφο και ραδιοφωνική παραγωγό, και τη Σοφία Ρομπόλη διερμηνέα της νοηματικής γλώσσας.

Στην εκδήλωση «Πιο Δυνατές από Ποτέ», στο πλαίσιο του project Art Revolution, η INDAK Company παρουσίασε την ταινία μικρού μήκους Arise, μία ιστορία αντίστασης, αναγέννησης και δύναμης, βασισμένη στο concept της χορεύτριας και χορογράφου Εύας Σταυρογιάννη, σε σκηνοθεσία Ξένιας Τσιλοχρήστου – με την ηθοποιό και ακτιβίστρια Μαγδαληνή Σπίνου να ενσαρκώνει την «εσωτερική και εξωτερική πάλη της γυναικείας ύπαρξης, σ’ έναν κόσμο που άλλοτε την ανυψώνει και άλλοτε τη συνθλίβει».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη ᴇᴠᴀ ʟ. sᴛᴀᴠʀᴏɢɪᴀɴɴɪs (@eva_lstavrogiannis)

Arise

Στην ταινία, η Μαγδαληνή Σπίνου «δανείζει» το σώμα της σε όλες τις θηλυκότητες και αναπαριστά τις άγριες, αθέατες πτυχές της γυναικείας εμπειρίας σε έναν κόσμο γεμάτο με ορατές και αόρατες απειλές, που ζητά από τις γυναίκες να πληρούν τις προϋποθέσεις που επιτάσσει η πατριαρχία.

Από την πρώτη κιόλας σκηνή, νιώθεις την ασφυξία και την απόγνωση. Βλέπεις τη γυναίκα να υποφέρει σιωπηλά και να προσπαθεί να σπάσει τα δεσμά της για να απελευθερωθεί.

Αντικρίζεις τα σημάδια στο κορμί της – σχεδόν μπορείς με τα ακροδάχτυλά σου να αγγίξεις τις ουλές της. Βιώνεις στο πετσί σου τον φόβο, τις ενοχές, την αμφιβολία.

Τη βλέπεις να σταματά για λίγο, να παραδίνεται, να παίρνει ανάσες και μετά, στηριζόμενη – και πάλι – στις δικές της δυνάμεις, να καταφέρνει να βγει από τις φυλακές που της επιβάλλουν.

Τρέχει μακριά να ξεφύγει. Είναι γυμνή, ξυπόλητη – είναι μόνη στον αγώνα της. Πέφτει, συνθλίβεται, ξανασηκώνεται.

Κάνει πίσω, παγιδεύεται ξανά σε τοίχους και εμπόδια που ξεπηδούν μπροστά της, λυγίζει – όμως και πάλι αναζητά τρόπους να σπάσει τις αλυσίδες που την κρατούν αιχμάλωτη, στηριζόμενη στην εσωτερική της δύναμη.

Το Arise είναι η ιστορία της γυναίκας ανά τους αιώνες: μία συνεχής μάχη ενάντια στην πατριαρχία, την αδικία, τον σεξισμό, την υποτίμηση και μια υπόσχεση στον εαυτό μας πως δεν θα υποφέρουμε σιωπηλά ποτέ ξανά.

Αποδομώντας τα στερεότυπα

Η συζήτηση που ακολούθησε αποτέλεσε μία ξεχωριστή εμπειρία: η Μικαέλα Θεοφίλου ξεκίνησε αποδομώντας το στερεότυπο πως «οι γυναίκες δεν τα πάνε καλά μεταξύ τους», ενώ η ιδρύτρια του Strong Me, Άσπα Θεοφίλου, επιζώσα και η ίδια έμφυλης βίας, μίλησε για τη δύναμη της τέχνης που είναι «από τη φύση της επαναστατική».

Η χορεύτρια και χορογράφος Εύα Σταυρογιάννη συμπλήρωσε πως η τέχνη είναι για να μεταφέρει μηνύματα και ότι «ο χορός ξεκινά να μιλά εκεί που οι λέξεις σταματούν».

Για τη Μαγδαληνή Σπίνου, το πρόσωπο του Arise, «είναι λύτρωση να μπορεί μια γυναίκα να προχωρήσει», βοηθώντας άλλες γυναίκες.

Η stand up comedian Κατερίνα Βρανά ανέλυσε την υποκειμενικότητα του χιούμορ και εξήγησε γιατί η ατάκα «οι γυναίκες δεν μπορούν να είναι αστείες» είναι εκτός πραγματικότητας, ενώ η Ελληνίδα rapper Sadahzinia παραδέχτηκε πως, σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, όπως είναι το χιπ-χοπ, ακόμα και μετά από 30 χρόνια επιτυχημένης παρουσίας, «χρειάζεται κάθε φορά να αποδείξω εάν οι ρίμες μου τους κάνουν».

Μετά από πέντε βιβλία και έντεκα βραβεία, η συγγραφέας Νατάσσα Καραμανλή, διοικητικό μέλος του Strong Me, τόνισε πως οι γυναίκες δεν είναι μόνο για να γράφουν «ροζ μυθιστορήματα» και πως οι άντρες οφείλουν να δίνουν αξία στον γυναικείο λόγο.

Η spoken word artist, το “γιασεμάκι”, με το φόρεμά της για «πανοπλία» μίλησε για τα στερεότυπα στον χώρο της ποίησης: «Εάν γράφεις πολιτικό κείμενο και είσαι άνδρας είσαι αγωνιστής, αλλά εάν είσαι γυναίκα, είσαι δήθεν. […] Εάν γράψεις φεμινιστικό κείμενο και είσαι άνδρας αποθεώνεσαι, αλλά εάν είσαι γυναίκα, σου λένε πως ‘’κούρασες’’».

Διαβασε ακομα

Strong Me: Καμία κακοποιημένη γυναίκα αβοήθητη, για να μην υπάρξει ποτέ ξανά άλλη

Τέλος, η Mαόφη Ευγενία, σχεδιάστρια και δημιουργός κοσμημάτων Dots. Art for all, τόνισε την ανάγκη της ορατότητας και της συμπερίληψης: σε έναν κόσμο γεμάτο αποκλεισμούς, το να μην υπάρχουν διακρίσεις και εμπόδια σημαίνει αληθινή ισότητα, σημαίνει ενσυναίσθηση, σημαίνει αγάπη.

Πάμε, λοιπόν, οι γυναίκες να ανυψώσουμε αυτό που είμαστε – και να ευχηθούμε, όπως είπε η Άσπα Θεοφίλου, «χρόνια καλά για τους αγώνες μας».

Ενισχύουμε το έργο του Strong Me, κίνημα για την πρόληψη και την καταπολέμηση της έμφυλης βίας, εδώ: