“Μέσα από τις φωτογραφίες μου ψάχνω το δικό μας POV, τη δική μας ματιά στο δικό μας σώμα”.

Η Ελένη Πουλοπούλου μιλάει στο Pride.gr για την πρακτική της ως φωτογράφος, για τη νέα μικρού μήκους ταινία της No Future Kids και για το πώς είναι να είσαι ενεργός καλλιτέχνης στην Ελλάδα.

Η ειλικρινής οπτική της γλώσσα, σε συνδυασμό με τα θέματά της, όπως είναι η intimate απεικόνιση του σώματος, η καταγραφή θηλυκοτήτων, το αφιλόξενο αλλά και νοσταλγικό αστικό τοπίο, ακόμα και η street μόδα της γενιάς της, δημιουργούν μία πραγματικά σύγχρονη εικόνα και αποκαλύπτουν ένα εντυπωσιακό και πλούσιο σώμα δουλειάς.

Η μικρού μήκους ταινία No Future Kids της Ελένης Πουλοπούλου είναι μία εκ των δύο ελληνικών συμμετοχών στο Διεθνές Διαγωνιστικό Σπουδαστικό Τμήμα του 47ου Φεστιβάλ Δράμας μαζί με ταινίες από όλον τον κόσμο.

H πλοκή: H Αλεξ και οι φίλες της αποφασίζουν να φυγουν για λίγες μέρες από την Αθήνα. Το ταξίδι αυτό είναι για την Άλεξ μία ευκαιρία να ζήσει, αντί απλά να επιβιώνει. Είναι η δική της απόδραση απόβ την αποπνικτική Αθήνα, από μια κακοπληρωμένη δουλειά, μια προβληματική ερωτική σχέση και από την παντελή έλλειψη προοπτικής και ευκαιριών. Ένα ταξίδι που μοιάζει να αποτελεί σημείο αλλαγής, θα την φέρει τελικά αντιμέτωπη με αυτά που άφησε πίσω της.

Η Ελένη Πουλοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Εκεί ασχολήθηκε με τη βιντεοτέχνη και τη φωτογραφία.

Παραγωγή / Σκηνοθεσία / Μοντάζ: Μαρκέλα Κονταράτου