Στόχο ζωής να δοκιμάσει ένα εκατομμύριο γεύσεις από κάθε γωνιά του κόσμου, έχει βάλει ο σεφ Σταύρος Βασιλειάδης.

Ο Δραμινός νομαδικός σεφ, όπως αυτοχαρακτηρίζεται, έχει δοκιμάσει από αρνί στον φούρνο της μαμάς και σουτζουκάκια της γιαγιάς Ευτέρπης μέχρι κατσαρίδες, έντομα, σκορπιούς και μενού Αλάσκας.

«Σημειώνω πάντα τι τρώω και στην επιστροφή στο σπίτι μου προσπαθώ να το φτιάξω»

Οι περίπου χίλιες γεύσεις που γνώρισε μέχρι σήμερα είναι μόνο η αρχή. Στη σελίδα του One Million Bites, ανεβάζει βίντεο με τις γευστικές δοκιμές του από εξωτικούς και όχι μόνο προορισμούς.

Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM» ο Σταύρος Βασιλειάδης εξηγεί πως ταξιδεύει σε όλες τις ηπείρους με ένα σακίδιο στην πλάτη.

Σε κάθε στάση σε κάθε πόλη και χωριό πέφτει με τα μούτρα στο φαγητό για να γνωρίσει τις τοπικές κουζίνες. Αποκαλύπτει επίσης ότι δεν διστάζει να δοκιμάσει από όλα, χωρίς φόβο, χωρίς εξαιρέσεις, αλλά με πολύ πάθος.

«Στη λίστα των μπουκιών μου έχουν μπει εκατοντάδες γεύσεις. Έντομα στην Ταϊλάνδη και σκορπιοί, μεταξοσκώληκες, γρύλοι και ακρίδες στην Κένυα» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Βασιλειάδης, περιγράφοντας μία γεύση που τού έμεινε αξέχαστη, εξαιτίας της προεργασίας παρασκευής του φαγητού.

View this post on Instagram

A post shared by Stavros Vasileiadis (@stavigr)

«Τις μεγάλες ταραντούλες των δέντρων, αφού τις πιάσουν, δένουν τα πόδια τους πίσω στο σώμα για να φαίνεται η κοιλιά τους και τις τρυπούν με βελόνα για να φύγει το δηλητήριο. Στη συνέχεια, βγάζουν το πίσω μέρος που έχει αβγά, τα οποία μάλιστα σπάζουν και τα κάνουν ομελέτα. Όσο για την αράχνη, την ψήνουν στα κάρβουνα και τη βάζουν πάνω στην ομελέτα» εξηγεί.

Ο στόχος του ενός εκατομμυρίου μπουκιών είναι ακόμη μακρινός, μιας και βρίσκεται κοντά στις δύο χιλιάδες έως σήμερα. Όπως λέει όμως, είναι μια καλή αρχή.

Βέβαια, για να πετύχει το προσωπικό αυτό στοίχημα έχει κάνει πολλές θυσίες. Κοιμήθηκε σε σπηλιές, τον κυνήγησε μία τίγρη στη ζούγκλα, έπεσε σε καταρράκτες, αποκλείστηκε σε ένα νησί και κολύμπησε με καρχαρίες.

Διαβασε ακομα

Η νέα τάση στο φαγητό θέλει πιάτα πλούσια σε έντομα. Αντέχεις;

«Στην Ευρώπη, τα ταξίδια και οι δοκιμές είναι πιο εύκολη περίπτωση. Έχω δοκιμάσει σχεδόν τα πάντα. Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ελβετία, Τσεχία, Βέλγιο και πολλές ακόμα χώρες δεν έχουν κάτι παράξενο ή δύσκολο να τολμήσεις να δοκιμάσεις.

Στην Καραϊβική και στην Κεντρική Αμερική έχει τα πιο νόστιμα και περίεργα φρούτα. Εκεί, τις μπανάνες τις βράζουν ή τις τηγανίζουν με αβοκάντο. Στην Αργεντινή έφαγα τις πιο ωραίες μπριζόλες και στην Παταγονία το πιο νόστιμο κατσίκι, που ψηνόταν για 25 ώρες πάνω από θαμμένα ξύλα μέσα στη στάχτη» αναφέρει.

Στην ερώτηση τι δεν του άρεσε και τι δεν θα έτρωγε ξανά, απαντά ότι από μικρός ήταν καλοφαγάς κι ως παιδί ο αγαπημένος των γιαγιάδων, καθώς δοκίμαζε τα πάντα. Ωστόσο, κατατάσσει το φίδι πολύ χαμηλά στη λίστα του και λέει ότι τρώγοντάς το, η γεύση τού θύμισε παγωμένο λίπος.

Εντύπωση τού έκανε και η κουζίνα της Ασίας, όπου δοκίμασε σκουλήκια και πτερύγια καρχαρία, ενώ ξετρελάθηκε στην Ταϊλάνδη με τη γεύση από τα τηγανητά χοιρινά αυτιά.

Το ταξίδι του Σταύρου Βασιλειάδη στον κόσμο της μαγειρικής ξεκίνησε από μικρή ηλικία. Ο πατέρας του κατάγεται από τη Σμύρνη, η μητέρα του είναι Ηπειρώτισσα και ο παππούς του Πόντιος.

Έτσι, δημιουργήθηκε ένας συνδυασμός που έφερε στη διάρκεια της ζωής του τραπέζια πάντοτε γεμάτα με πολλές γεύσεις, διαφορετική μαγειρική αντίληψη και κουλτούρα. Αυτό ήταν που ήθελε να εμπλουτίσει και μάλιστα σε πολλαπλάσιο βαθμό.

Σπούδασε χημικός μηχανικός και δούλεψε στον τομέα της πράσινης ενέργειας. Το μικρόβιο της μαγειρικής όμως δεν έφυγε ποτέ από μέσα του. Κάποια στιγμή, όταν ζούσε στη Νέα Υόρκη, μαγείρευε σε σπίτια για μεγαλύτερους σε ηλικία, όπου τους έφτιαχνε πίτα με συνταγές από όλο τον κόσμο. Λίγο αργότερα ξεκίνησε και η μαγειρική διαδρομή, όχι μόνο μέσα από βιβλία, αλλά και με επιτόπου διαδικασία δοκιμής.

Σε κάθε πιάτο του νέου προορισμού, η δοκιμή γίνεται μπροστά στην κάμερα και ανεβάζει τα βίντεο για να μοιραστεί την εμπειρία με όσους αγαπούν τα ταξίδια, το φαγητό ή και τα δύο.

Όσο για την προσωπική δοκιμασία του ενός εκατομμυρίου, δεν είναι καθόλου εύκολη, καθώς δεν μετράνε οι μπουκιές από το ίδιο φαγητό αλλά τα πιάτα. «Αν φάω τρεις φορές μακαρόνια από το ίδιο πιάτο, δεν τις μετρώ σαν τρεις μπουκιές. Πρέπει να είναι άλλη τεχνική μαγειρέματος και άλλες πρώτες ύλες. Σημειώνω πάντα τι τρώω και στην επιστροφή στο σπίτι μου προσπαθώ να το φτιάξω, αν βέβαια μπορώ να βρω τα υλικά. Για παράδειγμα, αράχνες δεν βρίσκεις παντού» σημειώνει με χιούμορ.

Ο Δραμινός νομαδικός σεφ επιμένει ότι αποτελεί σταθερή αξία το φαγητό της μαμάς και τα σμυρνέικα σουτζουκάκια της γιαγιάς του. Μάλιστα, κάνοντας κάποιες μικρές τροποποιήσεις στη συνταγή της γιαγιάς του, κέρδισε την πρώτη θέση σε έναν διαγωνισμό μαγειρικής στην Αμερική.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ