Τα τελευταία 15 χρόνια η σχεδιάστρια Iris Van Herpen έχει επαναπροσδιορίσει το πλαίσιο της υψηλής ραπτικής, συνδέοντας την επιστήμη, την τεχνολογία, την αρχιτεκτονική, την τέχνη – ακόμα και την ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο – με τις πολύπλοκες δημιουργίες της.

Το τελευταίο της βιβλίο, Sculpting the Senses, που κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο Lannoo με αφορμή την τρέχουσα αναδρομική της έκθεση στο Musée des Arts Décoratifs στο Παρίσι, ξεδιπλώνει προσεκτικά τον ιδιαίτερο τρόπο εργασίας της σχεδιάστριας μέσα από 100 σχέδια της.

«Το βιβλίο ζει πέρα από την έκθεση και είναι ανεξάρτητο από αυτήν», εξηγεί η Van Herpen στο An Other Magazine και προσθέτει: «Μου επέτρεψε να βουτήξω στη διαδικασία του συνδυασμού της παραδοσιακής δεξιοτεχνίας της υψηλής ραπτικής με τη σύγχρονη τεχνολογία».

Δεν ήταν εύκολο να συμπυκνωθεί μια τόσο σημαντική καριέρα σε ένα βιβλίο, χωρίς να ισοπεδωθούν οι ιδιαιτερότητες και η ευφυΐα του έργου της Van Herpen.

Ο Ολλανδή σχεδιάστρια δούλεψε για πέντε χρόνια με την επιμελήτρια Cloé Pitiot. Σ’ αυτό το διάστημα γνωρίστηκαν ουσιαστικά μεταξύ τους, κάτι που «επέτρεψε στην Cloé να γράψει για τη δουλειά μου με τόσο όμορφο τρόπο».

Κάθε εικόνα συνοδεύεται από μια τεχνική εξήγηση του σχεδίου, συνυφασμένη με κείμενα από ανθρώπους, όπως ο Hans Ulrich Obrist και η Tilda Swinton.

Το να μπει στη διαδικασία να κάνει μια αναδρομή στην καριέρα της και μάλιστα με ενδελεχή τρόπο ήταν ωραίο, όπως ομολογεί.

«Εμφανίστηκαν τόσες πολλές αναμνήσεις. Ήταν σαν να ξεφυλλίζεις ένα ημερολόγιο», λέει, τονίζοντας πως μέσα από αυτή τη διαδικασία, «είδα τη δική μου εξέλιξη, όπως από πού αντλούσα την έμπνευσή μου, πώς δούλευα και πώς είμαι τώρα».

Αυτό το βιβλίο την έκανε να συνειδητοποιήσει τη δυναμική της δημιουργικής διαδικασίας.

«Φυσικά, ως σχεδιαστής ή ως καλλιτέχνης, φτιάχνεις το έργο σου, αλλά συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι τα έργα που φτιάχνω δημιουργούν και εμένα. Είναι δυναμικές οντότητες που βγαίνουν στον κόσμο και αποκτούν τη δική τους ζωή. Φοριούνται από διαφορετικούς τύπους ανθρώπων και λαμβάνω feed back από αυτούς. Είναι πραγματικά πολύτιμο, γιατί όλες αυτές οι ενέργειες που παίρνω πίσω, γίνονται η βάση για να δημιουργήσω νέα κομμάτια. Έτσι, είναι ένα πολύ σύνθετο και δυναμικό οικοσύστημα, όπου έχω μάθει ότι τα κομμάτια που φτιάχνω διαμορφώνουν και με διαμορφώνουν επίσης».

Η Iris Van Herpen κάνει την υψηλή ραπτική επιστήμη

12 Images

Το βιβλίο έχει εννέα θεματικές ενότητες. «Ξεκινάμε με το νερό, καθώς είναι ένα υλικό που συνεχίζει να με επηρεάζει – όπως πριν από 15 χρόνια, όταν δούλεψα πάνω στα πρώτα μου κομμάτια, αλλά και πολύ πρόσφατα με το πρόγραμμά μου Carte Blanche, όπου έφτιαξα μια ολόκληρη συλλογή για το νερό», λέει κι εξηγεί πως μέσα από αυτή τη διαδικασία έμαθε να βλέπει τόσες πολλές εμπνεύσεις και μοτίβα, που επανέρχονται όλα αυτά τα χρόνια σε διαφορετικές μορφές και με διαφορετικούς τρόπους.

Πού και πού,φέρνω συνειδητά το χάος στη διαδικασία μου

«Βλέπω τη μόδα ως μια μορφή τέχνης – συνδέεται με την αρχιτεκτονική, την επιστήμη, με τόσα πολλά στρώματα της ζωής. Ήθελα μια συνέντευξη με τον εαυτό μου, ώστε οι άνθρωποι να έχουν εικόνα της προσωπικής μου διαδικασίας και του τρόπου σκέψης μου», λέει στη συνέχεια αναφέρεται στην επιστήμονα Ariane Koek, η οποία έγραψε για τη σχέση μεταξύ του τρόπου εργασίας της Van Herpen και του κόσμου της επιστήμης.

Η Cloé Blanche, η οποία έχει αρχιτεκτονικό και καλλιτεχνικό υπόβαθρο, έγραψε για τις σχέσεις της σχεδιάστριας με τους καλλιτέχνες και τις συνεργασίες της.

Ο πρόλογος είναι από την Tilda Swinton, η οποία είναι καλλιτέχνης, ακτιβίστρια, ποιήτρια για την Ολλανδή δημιουργό.

Η Van Herpen περιγράφει τον εαυτό της ως control freak.

«Μου αρέσει να κατακτώ την τεχνική μου και να μπαίνω πολύ βαθιά στην πολυπλοκότητά της. Αλλά πού και πού, φέρνω συνειδητά το χάος στη διαδικασία μου, γιατί αυτό δίνει μια πολύ διαφορετική ενέργεια στο έργο. Και είναι μια πολύ καλή αντίθεση με την ελεγχόμενη, σχεδόν τεχνολογική πλευρά της δουλειάς. Η ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο που κάνω είναι συμβολική για τη διαδικασία. Έχω εκπαιδευτεί στο κλασικό μπαλέτο, το οποίο έχει να κάνει με τον απόλυτο έλεγχο του σώματός σου. Αλλά με την ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο, πρέπει να αφήσεις αυτόν τον έλεγχο. Είναι ενάντια σε κάθε ένστικτο που έχεις. Πρέπει να αγκαλιάσεις το χάος, αλλιώς δεν πρόκειται να λειτουργήσει».

Με πληροφορίες από AnOther Magazine