Από τη Σκανδιναβία ως το Big Sur: Οκτώ παραθαλάσσια σπίτια όνειρο

Στη χερσόνησο Jutland, είναι σχεδόν αδύνατο να βρίσκεσαι σε εξωτερικούς χώρους όταν φυσάει δυνατός δυτικός άνεμος, λέει η Mette Lange στο BBC. Έτσι, αυτό το σπίτι στους αμμόλοφους στη δυτική ακτή της Δανίας διαθέτει μια μικρή αυλή με νότιο προσανατολισμό, για να δημιουργήσει ένα προστατευμένο σημείο όλο το χρόνο. Από την αυλή, μπορείτε να δείτε μέσα από το σπίτι στη θάλασσα, προσθέτει. Οι κοντινές κατοικίες βρίσκονται καλά πίσω από τους αμμόλοφους, αλλά αυτό το οικόπεδο είναι πολύ πιο κοντά στο νερό και σε μια απότομη πλαγιά. Το μόνο πράσινο είναι το τοπικό γρασίδι marram, το οποίο σταθεροποιεί τους αμμόλοφους. Ήταν σημαντικό να αφήσουμε αυτό το ευαίσθητο τοπίο όσο το δυνατόν πιο ανέγγιχτο, γράφει στο βιβλίο της. Η συμπαγής δομή του σπιτιού κατεβαίνει την απότομη πλαγιά προς την ακτή, ελαχιστοποιώντας την έκθεση στον άνεμο. Η νότια πρόσοψη προστατεύεται από βαθιές προεξοχές που εμποδίζουν τον υψηλό ήλιο.

Πηγή: Mette Lange/ Ditte Aguste Mørkholt

Το Ordrup Næs είναι ένα χωριουδάκι σε μια χερσόνησο κοντά στην Κοπεγχάγη. Καθώς είναι προστατευμένο, οι γυάλινες συρόμενες πόρτες και στις δύο πλευρές του καθιστικού μπορούν να ανοίξουν, μετατρέποντας το δωμάτιο αυτό σε μια σκεπαστή βεράντα. Εν τω μεταξύ, ο κήπος της εσωτερικής αυλής με δυτικό προσανατολισμό φέρνει τον τελευταίο ήλιο στο σπίτι. Και αν ο ήλιος είναι πολύ δυνατός, οι περσίδες μπορούν να κλείσουν. Παρόλο που η περιοχή είναι μεγάλη, «περιοριστήκαμε σε μια μικρή τριγωνική έκταση μικρότερη από 300 τ.μ., λόγω των απαιτούμενων αποστάσεων από την ακτογραμμή», γράφει η Lange. Οι εξωτερικοί τοίχοι είναι επενδυμένοι με κατακόρυφα πάνελ κέδρου και οι πόρτες και τα παράθυρα είναι από μαόνι, τα οποία όλα θα γίνουν σιγά σιγά ασημένιο γκρι με την πάροδο του χρόνου, σύμφωνα με το βιβλίο.

Πηγή: Mette Lange/ Hampus Berndtson

Η παραλία Bilgola Beach στο Σίδνεϊ έχει μια ιστορία με ισχυρές καταιγίδες, ισχυρούς ανέμους, πλημμύρες και σκληρό ηλιακό φως, κάτι που αποτελεί μέρος της ομορφιάς της περιοχής, λέει ο Tom Kundig στο BBC. Το αρχιτεκτονικό γραφείο Olson Kundig έστησε το σπίτι πάνω σε τσιμεντένιους πασσάλους, έτσι ώστε η άμμος και το νερό να μπορούν να κινούνται μέσα και έξω κάτω από το κτίριο. Και το προσαρμοσμένο σύστημα εξωτερικών περσίδων του κλείνει πλήρως για να προστατεύει το σπίτι από τις ακραίες καιρικές συνθήκες. Στο εσωτερικό, υπάρχει μια αυλή, η οποία φιλτράρει το φως της ημέρας στον πυρήνα του σπιτιού, και ένα κεντρικό υδάτινο χαρακτηριστικό, το οποίο βοηθάει στην ψύξη του αέρα. Οι τοίχοι από σκυρόδεμα σε μορφή σανίδας έχουν προσαρμοστεί χρωματικά ώστε να παραπέμπουν στους αμμόλοφους και τα βράχια του κόλπου έτσι ώστε το σπίτι να φαίνεται σαν να έχει μεγαλώσει μέσα από τους αμμόλοφους, προσθέτει ο Kundig.

Πηγή: Olson Kundig/ Nic Lehoux/ Rory Gardiner

Δεν είναι όλα τα παραθαλάσσια σπίτια μακριά από την πεπατημένη. Το Carbon Beach House βρίσκεται ανάμεσα στην παραλία του Μαλιμπού και έξι λωρίδες του Pacific Coast Highway, στην Καλιφόρνια. Το Carbon Beach House είναι προσανατολισμένο προς τη θέα και τους ήχους του ωκεανού. Βρίσκεται σε μια ειδικά σχεδιασμένη, αυτοαποστραγγιζόμενη προβλήτα που υψώνεται πάνω από την άμμο, καθιστώντας την ανθεκτική κατά τη διάρκεια των υψηλών παλιρροιών και των κυμάτων καταιγίδων, διατηρώντας παράλληλα τη σύνδεση με την προκυμαία. Η εταιρεία Olson Kundig σχεδίασε μια αδιαφανή πρόσοψη από σκυρόδεμα για να δημιουργήσει αυτή την αίσθηση καταφυγής από τον πολυσύχναστο δρόμο, ενώ παράλληλα ανοίγεται στον ωκεανό και τον ορίζοντα στην άλλη πλευρά, λέει ο Tom Kundig. Μια εσωτερική γυάλινη αυλή και ένας κήπος με κάκτους φέρνουν το φως της ημέρας και τη φύση στο εσωτερικό. Υπάρχουν κινητικές περσίδες, κατά μήκος της πρόσοψης του Carbon Beach House προς τον ωκεανό, που διαχειρίζονται την ηλιακή έκθεση, παρέχουν ιδιωτικότητα από τη δημόσια παραλία και περικλείουν πλήρως το σπίτι όταν είναι ακατοίκητο.

Πηγή: Olson Kundig/ Nic Lehoux/ Rory Gardiner

Σε μια χώρα όπως η Νορβηγία, όπου οι κεκλιμένες στέγες είναι η παράδοση, η I/O Cabin του Erling Berg στην παραθαλάσσια πόλη Risør αντιστρατεύεται την τάση. Ο αρχιτέκτονας σπούδασε στην Καλιφόρνια και επηρεάστηκε από την λειτουργικότητα της πολιτείας στα μέσα του αιώνα, με τις επίπεδες και προβαλλόμενες στέγες. Η επίπεδη οροφή του I/O είναι ικανή να αντιμετωπίσει 1 μέτρο χιόνι, λέει ο Berg. Η καμπίνα είναι μια απάντηση στις γρήγορες μεταβολές του καιρού, ενώ η κυκλοφορία της παρέχει εύκολη πρόσβαση σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους. Εξ ου και οι τρεις ξεχωριστοί όγκοι γύρω από ένα μεγάλο κατάστρωμα, όλοι κάτω από μία προβαλλόμενη στέγη. Στέκεται πάνω σε ξύλινους πυλώνες πάνω από το επικλινές έδαφος και είναι τυλιγμένη με επένδυση από ερυθρελάτη τοπικής προέλευσης, με οργανική προστασία του ξύλου με γκρίζες χρωστικές ουσίες. Αυτό του έδωσε μια φυσική και ξεπερασμένη εμφάνιση από την πρώτη μέρα. Μοιράζεται αυτή τη χρωματική παλέτα με τα εξοχικά σπίτια της δεκαετίας του 1950 και του ‘60 που εξακολουθούν να βρίσκονται σε πολλά σημεία της νορβηγικής ακτής.

Πηγή: Erlin Berg/ Carlos Rollán

Αυτό το σπίτι 150 μίλια βορειοδυτικά του Ακαπούλκο στο Zihuatanejo του Μεξικό διαθέτει μια τεράστια παλάπα -μια ξύλινη κατασκευή με ανοιχτή πλευρά και αχυρένια στέγη από φύλλα φοίνικα, κοινή στις μεξικανικές παραλίες και τις ερήμους- που δίνει σκιά και βοηθά στον αερισμό. Η παλάπα περιέχει τους κοινόχρηστους χώρους και οδηγεί σε ένα κατάστρωμα και μια πισίνα υπερχείλισης. Το απότομο, βραχώδες έδαφος σημαίνει ότι η πρόσβαση στο σπίτι γίνεται από το ανώτερο επίπεδο. Εδώ, κάθε υπνοδωμάτιο έχει τη δική του βεράντα, και ο γωνιακός σχεδιασμός του σπιτιού σημαίνει ότι κάθε υπνοδωμάτιο έχει θέα στον Ειρηνικό. Οι δύο γεωμετρικοί όγκοι του κτιρίου κατασκευάστηκαν από σκυρόδεμα, μέρος του οποίου έχει μείνει εκτεθειμένο. Το σχέδιο ανήκει στους Zozaya Arquitectos.

Πηγή: Zozaya Arquitectos/ Rafa Gamo

Το Big Sur στην Καλιφόρνια εκτείνεται σε 75 μίλια, με τα βουνά Santa Lucia να υψώνονται 1500 μέτρα πάνω από τον Ειρηνικό. Αυτό το σπίτι πρέπει να αντιμετωπίσει τη σεισμική δραστηριότητα, τον άνεμο, τις χειμερινές καταιγίδες, τις ακραίες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, το διαβρωτικό «σπρέι» του ωκεανού και έναν ετήσιο ρυθμό διάβρωσης περίπου 0,3μ. Όταν οι αρχιτέκτονες της Field Architecture εξερεύνησαν αυτή τη βραχώδη τοποθεσία, στη μέση του οικοπέδου ανακάλυψαν μια χαράδρα που είχε γεμίσει. Συνήθιζε να μεταφέρει ένα διερχόμενο ρεύμα προς τη θάλασσα. Οι αρχιτέκτονες αποκατέστησαν τη λειτουργία του ως υδάτινου δρόμου, και για να φιλοξενήσουν τη χαράδρα, σχεδίασαν το σπίτι ως δύο όγκους που ενώνονται με μια γυάλινη γέφυρα. Εν τω μεταξύ, οι βαθιές προεξοχές της νότιας πρόσοψης την προστατεύουν από τον υψηλό ήλιο.

Πηγή: Field Architecture

Το αρχιτεκτονικό γραφείο των Jack Arundell και Eilidh Izat εδρεύει στα Outer Hebrides στη Σκωτία και το Caochan na Creige μεταφράζεται ως «μικρό ήσυχο δίπλα στο βράχο». Αυτό το απλό, ξύλινο σπίτι έχει τελειώσει με τον ίδιο βράχο Lewisian Gneiss πάνω στον οποίο βρίσκεται, και τα παράθυρα έχουν τοποθετηθεί έτσι ώστε να παρακολουθούν την κίνηση του ήλιου. Βρίσκεται στον κόλπο του Harris, στην ανατολική ακτή του νησιού, σε έναν προστατευμένο κολπίσκο. Η εσωτερική διαρρύθμιση εμπνεύστηκε από τα απαλά σχήματα των «μαυρόσπιτων» από πέτρα, τύρφη και ψάθα των Outer Hebrides, ο σχεδιασμός των οποίων χρονολογείται από χιλιετίες. Η ακανόνιστη κάτοψη του Caochan na Creige διαμορφώθηκε με βάση το τοπίο, έτσι ώστε τα θεμέλιά του να αποφεύγουν τον πολύ σκληρό βράχο της περιοχής. Το αρχικό σχέδιο ήταν να γίνει το σαλόνι ένας βυθισμένος χώρος για να το βοηθήσει να αισθάνεται πιο οικεία, λέει η Eilidh Izat στο BBC. Αλλά όταν συνειδητοποίησαν ότι κάτω από την περιοχή αυτή βρισκόταν βράχος Lewisian Gneiss, εγκατέλειψαν αυτή την ιδέα, καθώς το κόστος της διάσπασης του βράχου θα τους έβγαζε εκτός προϋπολογισμού. «Είναι ενδιαφέρον να το σκεφτόμαστε αυτό, γιατί νομίζω ότι ο σχεδιασμός είναι ισχυρότερος για τις αλλαγές που κάναμε», προσθέτει η Izat, «είναι σαν να ήταν όλα γραφτό να γίνουν». Το σπίτι χτίστηκε εξ ολοκλήρου από τον Arundell, τον αδελφό της Eilidh και κατασκευαστή επίπλων Alasdair Izat και τον φίλο τους και λιθοξόο Dan Macaulay. Ξεκίνησαν το έδαφος τον Ιανουάριο του 2022 και το σπίτι ολοκληρώθηκε 18 μήνες αργότερα, αφού το τρίο είχε υπομείνει εννέα καταιγίδες.

Πηγή: Richard Gaston/ Jack Arundell