Η Αυστραλία είναι γνωστή για τα παράξενα και – συχνά – θανατηφόρα άγρια ζώα της, με πρώτα και καλύτερα τα δηλητηριώδη φίδια, αλλά και τις φονικές αράχνες που τρώνε ακόμη και πουλιά. Φαίνεται, ωστόσο, πως το πιο ύπουλο – αν και φυτοφάγο και απίστευτα χαριτωμένο – πλάσμα είναι το wombat (στα ελληνικά ακούει στο ευφάνταστο όνομα φασκωλόμυς) – με την αγγελική μορφή και τον θανατηφόρο… πισινό!

Τα οπίσθια ενός wombat είναι σκληρά σαν πέτρα, και αυτός είναι ο βασικός λόγος που τα χρησιμοποιεί για αυτοάμυνα, για να σκάβει, να προσελκύει τα θηλυκά, να ζευγαρώνει και – ενίοτε – να συνθλίβει τα κρανία των εχθρών του, ενώ ακόμη και όταν απλώς περπατά, το ανελέητο twerking το κάνει ακαταμάχητο.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη @wombat (@wombat)

Μπαίνοντας, «κλείσε» και την πόρτα

Τα οπίσθια των μαρσιποφόρων αποτελούνται από τέσσερις οστέινες πλάκες που είναι ενωμένες μεταξύ τους και περιβάλλονται από χόνδρους, λίπος, δέρμα και τρίχωμα. Η Alyce Swinbourne, από το Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας και ειδικός στα wombat, λέει ότι τα συγκεκριμένα ζώα χρησιμοποιούν το πίσω μέρος του σώματός τους για να «βουλώνουν» τα λαγούμια τους, εμποδίζοντας την είσοδο των αρπακτικών και προστατεύοντας, με αυτόν τον τρόπο, τα πιο μαλακά και ευπαθή μέρη της ανατομίας τους.

Φυσικά, ένα δάγκωμα από ένα ντίνγκο, έναν άγριο σκύλο που ζει στην Αυστραλία, θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στο μαρσιποφόρο – αλλά δεν θα το σκότωνε. «Οι τύποι έχουν σκληρά καπούλια. Μπορούν να ρίξουν γερή κλοτσιά. Έχω δει wombat να κλοτσάει και να σηκώνει άλλα wombats στον αέρα», αναφέρει η Swinbourne.

Η επιστήμονας προσθέτει πως λόγω της δύναμης και της ανθεκτικότητας των μαρσιποφόρων, πολλά αρπακτικά δεν μπαίνουν καν στον κόπο να «τα βάλουν» με ένα wombat.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη @wombat (@wombat)

Παντού υπάρχει ένας μύθος…

Ωστόσο, η Swinbourne δεν είναι και τόσο σίγουρη ότι το διαβόητο ταλέντο των μαρσιποφόρων ότι έχουν την ικανότητα να συνθλίβουν τα κρανία άλλων ζώων με τα πισινά τους, «χτυπώντας» τα πάνω στο συμπιεσμένο χώμα στα λαγούμια τους, είναι πέρα για πέρα αληθινό.

«Είναι αρκετά πιθανό», λέει, «λόγω της φυσιολογίας τους […], αλλά δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι αυτό συμβαίνει πραγματικά».

Από την άλλη, έχουν πολλές φορές βρεθεί κρανία και κουφάρια αλεπούδων και ντίνγκο έξω από την είσοδο λαγουμιών wombat, συχνά με τα οστά συνθλιμμένα, αλλά η Swinbourne – και πάλι – είναι αρκετά επιφυλακτική, λέγοντας πως  δεν είναι σαφές αν το μαρσιποφόρο δίνει το θανατηφόρο χτύπημα.

«Διάφορα είδη χρησιμοποιούν στην πραγματικότητα τα λαγούμια, συμπεριλαμβανομένων των αρπακτικών, οπότε μπορεί απλώς [τα wombat] να “συμμαζεύουν”. Όταν μπαίνουν εκεί μέσα, ενδεχομένως να προσπαθούν να βγάλουν έξω το νεκρό ζώο και, κατά τη διαδικασία, να συνθλίβουν το κρανίο καθώς το μετακινούν», αναφέρει.

Εξάλλου, για την επιστήμονα, καμία αλεπού βάρους 8 κιλών δεν θα έμπαινε στη διαδικασία να αντιμετωπίσει ένα ενήλικο wombat βάρους 20 κιλών. «Γιατί να το κάνουν αυτό;», αναρωτιέται.  

@jeananimate

♬ Wrecking Ball – Miley Cyrus

Do it the hard way

Ωστόσο, τα οστέινα οπίσθια δεν είναι μόνο για αυτοάμυνα, αλλά χρησιμεύουν και για να «γοητεύσουν» ή να «καλοπιάσουν» κάποιο άλλο wombat. Τα μικρά ζώα βγαίνουν από τον μάρσιπο της μαμάς τους και όταν εκείνη τα μαλώνει, ζητούν «συγχώρεση» κουνώντας ρυθμικά το πίσω μέρος του σώματός τους.

Επιπλέον, υπάρχει ένα παιχνίδι στο οποίο επιδίδονται με πάθος, που περιλαμβάνει κουνήματα και απαλές κλωτσιές – κάτι που, μεγαλώνοντας, θα τους χρησιμεύσει, αφού επιδίδονται συχνά σε «πραγματικές μάχες» με άλλα ζώα.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη @wombat (@wombat)

Τα wombat επίσης λατρεύουν να δαγκώνουν το ένα τα οπίσθια του άλλου – μία μορφή kinky φλερτ που εγγυάται σίγουρο ζευγάρωμα. «Ένα θηλυκό θα πάει και θα δαγκώσει τον πισινό ενός αρσενικού και στη συνέχεια θα τρέξει μακριά, και εκείνος θα πρέπει να την κυνηγήσει. Ή το αρσενικό θα της δαγκώσει τον πισινό, με αποτέλεσμα να τρέξει και εκείνος να την κυνηγήσει», λέει. «Είναι μέρος του τελετουργικού».

Και φυσικά, η ένωση δύο wombat δεν μπορεί παρά να είναι εξίσου βίαιη: Μετά από μία νύχτα (ή ημέρα) πάθους, πολλές φορές οι εραστές επιστρέφουν στις φωλιές τους έχοντας χάσει σημαντικά κομμάτια της γούνας τους.

Διαβασε ακομα

Αυτό το πουλί επέστρεψε από την εξαφάνιση. Τώρα οι επιστήμονες τού μαθαίνουν να μεταναστεύει

Όταν οι άνθρωποι το βλέπουν, αναφέρει η Swinbourne, δεν το πιστεύουν. «Λένε: “Ουάου, δεν το περίμενα αυτό! Είναι τρελό!”». Το θηλυκό φωνάζει, υπάρχει ένα συνεχές τρέξιμο, εκείνη τον κλωτσάει, εκείνος την κυνηγάει και πηδάει πάνω στην πλάτη της, την γρατζουνάει και την αναποδογυρίζει. «Είναι αρκετά έντονο».

Με πληροφορίες από Guardian