Τι κι αν το Σουδάν φαντάζει ένα πεδίο διαρκούς μάχης μεταξύ ανθρώπων και φυλών; Οι αντιλόπες και τα γκνου, εκατοντάδες χιλιάδες από αυτά αυτά τα περήφανα και άγρια ζώα, διασχίζουν τις σαβάνες της σουδανικής γης, συγκεκριμένα του Νοτίου Σουδάν.

Η χώρα της Κεντρικής Αφρικής έχει καταστραφεί από τον πόλεμο τις τελευταίες δεκαετίες, καθιστώντας την επικίνδυνη για την επιστημονική έρευνα και τα δεδομένα για τη μετακίνηση της άγριας ζωής εκεί ήταν περιορισμένα. Ωστόσο, μια νέα έκθεση εκτιμά ότι το Νότιο Σουδάν φιλοξενεί τη μεγαλύτερη γνωστή μετανάστευση χερσαίων θηλαστικών ζώων στη Γη.

Περίπου έξι εκατομμύρια αντιλόπες διασχίζουν τις σαβάνες του Νοτίου Σουδάν, όπως και πέντε εκατομμύρια kobs με λευκά αυτιά, 300.000 tiangs, αλλά και 350.000 γαζέλες Mongalla και 160.000 καλαμιές Bohor (όλα τα είδη αντιλόπης), μετακινούμενα από τις σαβάνες στα νότια της χώρας προς τους υγροτόπους στα βόρεια και τα ανατολικά.

Οι εκτιμήσεις προέρχονται από μια εναέρια έρευνα του 2023 γύρω από τα εθνικά πάρκα Boma και Badingilo και την περιοχή Jonglei, που αναφέρεται ως «το τοπίο μετανάστευσης του Μεγάλου Νείλου».

Ένα αεροπλάνο πέταξε πάνω από διατομές γης σε σταθερό ύψος, δειγματίζοντας σχεδόν 4.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (1.500 τετραγωνικά μίλια) μιας περιοχής 122.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων (47.000 τετραγωνικά μίλια), ενώ ένας παρατηρητής κατέγραψε αυτό που είδε, την ίδια ώρα που μια κάμερα, στερεωμένη στο αεροπλάνο, έβγαζε φωτογραφία κάθε δύο δευτερόλεπτα.

Η μέθοδος χρησιμοποιείται συνήθως για την αξιολόγηση της κατανομής των άγριων ζώων σε μεγάλους ανοιχτούς χώρους, ενώ προηγουμένως γινόταν στην περιοχή τη δεκαετία του 2000 και τη δεκαετία του 1980, κατά τη διάρκεια σχετικά ειρηνικών διαστημάτων μεταξύ περιόδων αναταραχής.

Ευκαιρία

«Αν οι αριθμοί είναι σωστοί με αυτά τα είδη, φαίνεται ότι έχουν αυξηθεί από το 2007. Φαίνεται ότι έχουν αυξηθεί ακόμα και από τη δεκαετία του 1980», λέει ο Μάικ Φέι, επικεφαλής ερευνητής και διευθυντής διατήρησης για τα Αφρικανικά Πάρκα στο Νότιο Σουδάν.

Προειδοποιεί ότι τα περιθώρια λάθους είναι μεγάλα, αλλά ακόμα και στη χαμηλότερη εκτίμηση των τεσσάρων εκατομμυρίων αντιλόπες, ο αριθμός είναι νάνος των περίπου δύο εκατομμυρίων αγριολούλουδων που κυκλοφορούν στο Σερενγκέτι της Τανζανίας, σε αυτό που από καιρό θεωρείται η μεγαλύτερη μετανάστευση θηλαστικών της ξηράς στον κόσμο.

Πολλοί ωστόσο φοβούνται μια κατάρρευση του οικοσυστήματος μακροπρόθεσμα. Το ίδιο φοβάται και ο Φέι. Η άγρια ​​ζωή έχει ευδοκιμήσει στη «χώρα του ανθρώπου» που επιβλήθηκε από τη σύγκρουση, αλλά τώρα που το έθνος βρίσκεται σε μια περίοδο σχετικής ηρεμίας, οι προσπάθειες για την αποκατάστασή της πυροδοτούνται. «Οι δρόμοι χτίζονται, οι βιομηχανικές δραστηριότητες αρχίζουν να συμβαίνουν, η κινητικότητα των ανθρώπων αυξάνεται, τα φυλετικά όρια αραιώνονται», λέει.

«Όταν οι υποδομές ως προς τις μεταφορές, το παράνομο κυνήγι και το τουριστικό προϊόν αρχίσουν να φτάνουν στα όριά τους, τότε θα δούμε μια τεράστια κατάρρευση αυτών των ζώων».

Εξηγεί ότι τα μεταναστευτικά είδη είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε γραμμικές εξελίξεις όπως οι δρόμοι, επειδή ένα φυσικό εμπόδιο μπορεί να κόψει τη μεταναστευτική τους διαδρομή, ενώ τα εκθέτει και στο κυνήγι.

Αλλά η ανάπτυξη δεν χρειάζεται να είναι κακή για την άγρια ​​ζωή, υποστηρίζει. Αν φροντιστεί, η μετανάστευση θα μπορούσε να αποφέρει πολλά οφέλη – θα μπορούσε ακόμα και να είναι «μηχανή για ανάπτυξη», λέει ο Φέι, δείχνοντας την Τανζανία, όπου το εθνικό πάρκο Serengeti, που φιλοξενεί μια τεράστια μετανάστευση αγριολούλουδων, τραβάει έως και 200.000 τουρίστες κάθε χρόνο.

Σε συνέντευξη Τύπου που ανακοίνωσε τα αποτελέσματα της έρευνας, ο πρόεδρος της χώρας, Salva Kiir Mayardit, δήλωσε: «Καθώς το Νότιο Σουδάν συνεχίζει να αναπτύσσεται, δεσμευόμαστε να μετατρέψουμε τον τομέα της άγριας ζωής σε μια βιώσιμη τουριστική βιομηχανία. Για να το ενεργοποιήσουν, καλώ τις δυνάμεις ασφαλείας, ιδιαίτερα το Υπουργείο Άγριας Ζωής και τους εταίρους του να δώσουν προτεραιότητα στην εκπαίδευση και τον εξοπλισμό των δασοφυλάκων για την καταπολέμηση της λαθροθηρίας και της διακίνησης παράνομων προϊόντων άγριας ζωής σε προστατευόμενες περιοχές».

Ο Φέι πιστεύει ότι η χρηματοδότηση θα είναι το κλειδί. «Το έθνος πρέπει να αποφασίσει, θέλουμε να διατηρήσουμε αυτή τη μετανάστευση ή όχι;» αναρωτιέται και προσθέτει: «Εάν ναι, τότε πρέπει να επενδύσει σε μεγάλο βαθμό στη διατήρηση και τη διαχείριση της γης, για να διατηρήσει αυτές τις μοναδικές φυσικές περιοχές. Έχουμε ένα παράθυρο ευκαιρίας, αλλά κλείνει καθώς μιλάμε».

Με πληροφορίες από CNN