icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Ακριβώς όπως τα παιδιά, και οι σκύλοι αντιγράφουν συμπεριφορές από τους φροντιστές τους

Τελικά φαίνεται πως δεν είναι μύθος ότι τα κατοικίδια, από κάποια στιγμή και έπειτα, αρχίζουν να μοιάζουν με τους κηδεμόνες τους – ή και το αντίστροφο. Σύμφωνα με μια ανασκόπηση 15 μελετών από όλο τον κόσμο αποδεικνύεται ότι όχι μόνο οι άνθρωποι και τα κατοικίδιά τους μοιάζουν και ενεργούν παρόμοια, αλλά ότι οι ομοιότητες μεταξύ των προσωπικοτήτων τους βαθαίνουν με την πάροδο του χρόνου.

Σε πολλές περιπτώσεις, επιστήμονες ζήτησαν από εθελοντές να αντιστοιχίσουν φωτογραφίες σκύλων με τους φροντιστές τους, ενώ σε μία άλλη, οι συμμετέχοντες σε ένα πείραμα συμπέραναν επίσης αν τα σκυλιά αντιστοιχούσαν στους σωστούς κηδεμόνες, παρόλο που μπορούσαν να δουν μόνο τα μάτια τους. Μία άλλη μελέτη, επίσης, διαπίστωσε ότι οι γυναίκες είχαν συχνά μαλλιά με παρόμοιο μήκος με τα αυτιά των σκύλων τους.

Παρόμοια χαρακτηριστικά και ιδιοσυγκρασία

Οι ειδικοί υποψιάζονται ότι οι άνθρωποι επιλέγουν σκύλους που τους μοιάζουν ή τους «αντανακλούν» με κάποιο τρόπο. Η ανασκόπηση έδειξε επίσης ότι σκύλοι και φροντιστές έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά προσωπικότητας και ότι η ιδιοσυγκρασία τους φαίνεται να γίνεται όλο και πιο παρόμοια.

Η ανασκόπηση προσφέρει διάφορες θεωρίες, όπως ότι τα δύο είδη μπορεί να ρυθμίζουν το ένα τα συναισθήματα του άλλου, να αναπτύσσουν και ενισχύουν από κοινού τις συμπεριφορές τους και να μαθαίνουν μαζί.

«Μοιάζει με τον τρόπο που αναζητούμε τους συντρόφους μας», λέει η επικεφαλής της μελέτης Yana Bender, διδακτορική ερευνήτρια στην ερευνητική ομάδα DogStudies του Ινστιτούτου Γεωανθρωπολογίας Max Planck στη Γερμανία. Οι σκύλοι και οι φροντιστές τους μοιράζονται «μια πολύ στενή σχέση […] συγκρίσιμη με πολλές ανθρώπινες σχέσεις».

Από την άλλη, οι συγγραφείς της ανασκόπησης, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Personality and Individual Differences, σημείωσαν αρκετούς περιορισμούς στην έρευνα, συμπεριλαμβανομένου του σχετικά μικρού αριθμού σκύλων και κηδεμόνων που συμπεριλήφθηκαν στις μελέτες.

Πολλοί από τους φροντιστές που προσφέρθηκαν εθελοντικά να συμμετάσχουν είχαν επίσης καθαρόαιμους σκύλους και οι επιστήμονες χρειάζονται περισσότερα στοιχεία για τα σκυλιά μικτής ράτσας, τα οποία είναι πιο συνηθισμένα παγκοσμίως.

Επιπλέον, όπως αναφέρει το National Geographic, η προκατάληψη των ιδιοκτητών παίζει ρόλο: χωρίς έναν τυποποιημένο τρόπο αξιολόγησης της προσωπικότητας των σκύλων, οι επιστήμονες πρέπει να ζητούν από τους ανθρώπους να αξιολογήσουν τα δικά τους κατοικίδια, για τα οποία μπορεί να είναι εξίσου δύσκολο να μιλήσει κανείς αντικειμενικά.

Βαθιές προσκολλήσεις

Η επιρροή που ασκούν οι άνθρωποι στα σκυλιά τους δεν αποτελεί έκπληξη για την Borbála Turcsán, ερευνήτρια στη Σχολή Επιστημών ELTE στην Ουγγαρία, η οποία μελετά τη συμπεριφορά των σκύλων.

Η ίδια αναφέρει πως, ενώ περίπου το ένα τρίτο της προσωπικότητας ενός σκύλου είναι γενετικό, τα άλλα δύο τρίτα καθορίζονται από το περιβάλλον του, το οποίο διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό από τον κηδεμόνα του, αν είναι μαζί από κουτάβι. Τα σκυλιά είναι επίσης προετοιμασμένα να εμπιστεύονται τους ιδιοκτήτες τους, επειδή δεκάδες χιλιάδες χρόνια εξημέρωσης έχουν δημιουργήσει μία βαθιά σύνδεση μεταξύ των δύο.

«Το ίδιο είναι η προσκόλληση παιδιού-μητέρας, αλλά οι σκύλοι τη διαμορφώνουν για τους ανθρώπους. Αυτή είναι η βάση όλων των κοινωνικών σχέσεων μεταξύ σκύλων και ανθρώπων», λέει η Turcsán: όπως και τα παιδιά, έτσι και τα σκυλιά βλέπουν τους κηδεμόνες τους ως πρότυπα και «εμπιστεύονται τυφλά ότι εκείνοι ξέρουν καλύτερα».

Για παράδειγμα, «αν έρχεται ένα φορτηγό και είναι πολύ θορυβώδες, τότε ο σκύλος θα κοιτάξει τον φροντιστή του. Αν εκείνος δείξει αδιάφορος, τότε και ο σκύλος θα μάθει να μην ανησυχεί», λέει.

Η Turcsán, μάλιστα, προτείνει να αξιοποιήσουν οι κηδεμόνες αυτή την εμπιστοσύνη που τους δείχνουν τα κατοικίδιά τους για να μειώσουν τον φόβο τους για τους δυνατούς θορύβους σε ένα ασφαλές περιβάλλον, όπως τα πυροτεχνήματα.

Από την πλευρά της, η Bender ελπίζει ότι η μελέτη της θα βοηθήσει τους ανθρώπους να κατανοήσουν ακόμη καλύτερα τους σκύλους, ιδιαίτερα όσους εργάζονται σε ρόλους ζωτικής σημασίας για τη δημόσια ασφάλεια, όπως οι σκύλοι έρευνας και διάσωσης, οι αστυνομικοί και οι σκύλοι υπηρεσίας.