Σε μια εποχή που οι ρυθμοί ζωής είναι πιο γρήγοροι από ποτέ, οι άνθρωποι στερούνται χρόνο από βασικές δραστηριότητες. Κι όσο κι αν φαίνεται περίεργο, μία από αυτές είναι βασική για την ίδια τη ζωή. Το φαγητό.

Πολλοί από εμάς φτιάχνουμε κάτι γρήγορο για πρωινό για να φάμε στον δρόμο ή τρώμε το μεσημεριανό μας γρήγορα γρήγορα, για να γλυτώσουμε χρόνο. Είτε επειδή θέλουμε να τον αφιερώσουμε στην προσωπική μας ζωή, είτε για να γίνουμε πιο παραγωγικοί στην εργασία μας.

Πέρα από περισσότερους φιλοσοφικούς προβληματισμούς σχετικά με την κουλτούρα της βιασύνης, αξίζει να σταθμίσουμε τις επιπτώσεις του πολύ γρήγορου φαγητού στην υγεία μας. Έχετε νιώσει ποτέ να πιέζεστε από υπερβολικά αέρια; Υποφέρετε συχνά από δύσκολη, βαριά πέψη ή φούσκωμα; Πόσο καιρό έχετε να δώσετε προσοχή στο πόσο πεινασμένοι ή χορτάτοι νιώθετε πραγματικά;

Υπερβολικό αέριο

Όσον αφορά το πρώτο από αυτά τα προβλήματα, υπάρχει μια κατάσταση που περιλαμβάνει την κατάποση υπερβολικής ποσότητας αέρα κατά τη διάρκεια και μεταξύ των γευμάτων, γνωστή ως αεροφαγία. Μπορεί να προκαλέσει οτιδήποτε, από ήπια ενόχληση και αίσθημα βάρους και φούσκωμα μέχρι κοιλιακό άλγος και διάταση (ορατή αύξηση του μεγέθους της κοιλιάς μετά το φαγητό).

Η κανονική ποσότητα αερίων στην πεπτική οδό όταν το στομάχι μας είναι άδειο είναι περίπου 200 ml. Εάν αυτή η ποσότητα αυξηθεί σημαντικά, οι φυσιολογικοί μηχανισμοί για την αποβολή του μπορεί να γίνουν πολύ άβολοι. Αυτή η ποσότητα αέρα εξαρτάται από την ισορροπία μεταξύ της πρόσληψης, της παραγωγής και της αποβολής αερίου μέσω του ρεψίματος, του μετεωρισμού ή της κατανάλωσής του από την εντερική μικροχλωρίδα.

Το να τρώμε γρήγορα είναι ένας από τους κύριους παράγοντες για την αύξηση τόσο της πρόσληψης αέρα όσο και της παραγωγής αερίων, αν και σε αυτή την κατάσταση μπορούν επίσης να μας φέρουν το μάσημα μιας τσίχλας και το κάπνισμα.

Όταν δεν μασάμε αρκετά

Όταν τρώμε βιαστικά, έχουμε λιγότερο χρόνο για μάσημα, που σημαίνει ότι η τροφή φτάνει στο στομάχι σχεδόν ολόκληρη. Χρειάζονται επομένως περισσότερα οξέα στομάχου για να αφομοιωθεί σωστά. Εκτός από την απαίτηση μεγαλύτερης μεταβολικής προσπάθειας, αυτό προκαλεί επίσης το άβολο αίσθημα βάρους και δυσπεψίας που συνοδεύει τα βιαστικά γεύματα.

Ένα άλλο αποτέλεσμα της μη επαρκούς μάσησης είναι η απορρόφηση της τροφής στο λεπτό έντερο. Παρά τις αξιέπαινες προσπάθειες του στομάχου, η άμασητη τροφή μπορεί να φτάσει στο έντερο χωρίς να αφομοιωθεί επαρκώς.

Πώς χάνεις την ευκαιρία να σου πει ο εγκέφαλός σου «φτάνει, χόρτασες»

Φτάνοντας στην ανάλυση περί αίσθησης της πείνας και ικανοποίησής της, ο άξονας εντέρου-εγκεφάλου παίζει ρόλο – ο εγκέφαλος είναι υπεύθυνος για την αποστολή των σημάτων που διέπουν τις πεπτικές διαδικασίες, καθώς και για να μας κάνει να συνεχίσουμε να τρώμε ή να σταματήσουμε.

Δύο ορμόνες ρυθμίζουν πόσο χορτάτοι ή πεινασμένοι νιώθουμε – η γκρελίνη προκαλεί αισθήματα πείνας, ενώ η λεπτίνη μας κάνει να νιώθουμε χορτάτοι. Μόλις δούμε, μυρίσουμε και αρχίσουμε να τρώμε φαγητό, χρειάζονται 20-30 λεπτά για να γίνει ενεργή η λεπτίνη.

Αυτό σημαίνει ότι, όταν τρώμε πολύ γρήγορα, καταναλώνουμε περισσότερο από ό,τι χρειαζόμαστε στην πραγματικότητα – η λεπτίνη δεν έχει αρκετό χρόνο για να μας πει ότι έχουμε χορτάσει.

Πιο σοβαρές συνέπειες

Το να τρώμε πολύ γρήγορα μπορεί να έχει πιο σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία μας. Αρκετές μελέτες δείχνουν μια σχέση μεταξύ της ταχύτητας με την οποία τρώμε και των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου, των αυξημένων επιπέδων τριγλυκεριδίων και των αυξημένων πιθανοτήτων εμφάνισης μεταβολικού συνδρόμου (έως και 59% υψηλότερη) ή υπέρβαρων ή παχύσαρκων, ειδικά μεταξύ των διαβητικών.

Αξίζει λοιπόν σίγουρα να επιβραδύνετε και να αφιερώσετε λίγο χρόνο για να απολαύσετε ένα πιο χαλαρό πρωινό, μεσημεριανό γεύμα ή δείπνο. Μασήστε αργά και δώστε προσοχή στο πόσο χορτάτοι νιώθετε. Άλλωστε αν δεν αφιερώσετε χρόνο στο φαγητό, που σας δίνει ζωή και ενέργεια, πού θα τον αφιερώσετε;