Το soundtrack της σύγχρονης ζωής έχει αρχίσει να γίνεται επικίνδυνα εκκωφαντικό, με κόρνες, φωνές και κινητά να χτυπούν ασταμάτητα σε στάσεις λεωφορείων, στη μέση του δρόμου, στο δίπλα δωμάτιο 24 ώρες το 24ωρο, και τη συντριπτική «κακοφωνία» να έχει φέρει πολλούς ανθρώπους σε απελπιστικό σημείο.

Ολοένα και περισσότερα άτομα αναζητούν απεγνωσμένα ένα «άπιαστο ηχοτοπίο», όπου θα επικρατεί η απόλυτη ησυχία. Η ψυχολόγος Olga Lehmann, με έδρα τη Νορβηγία, υποστηρίζει πως δεν είμαστε ρυθμισμένοι να «υποφέρουμε» τόσους θορύβους, με την υπερέκθεση στην ηχορύπανση – ιδιαίτερα σε ήχους άνω των 85 ντεσιμπέλ – να μπορεί ενδεχομένως να οδηγήσει σε απώλεια ακοής, υψηλή αρτηριακή πίεση, άγχος και αϋπνία.

Μια αθόρυβη αντικουλτούρα

Το σιωπηλό περπάτημα, έχει γίνει τους τελευταίους μήνες viral στο TikTok, καθώς πολλοί χρήστες της πλατφόρμας άρχισαν να εκθειάζουν τις βόλτες «χωρίς περισπασμούς» – χωρίς podcast, μουσική ή τηλεφωνήματα, αποκαλύπτοντας πόσο ανάγκη έχουν οι «ψηφιακοί ιθαγενείς» για ένα διάλειμμα από τον θόρυβο.

Ορισμένοι, όπως αναφέρει το National Geographic, αναζητούν την ησυχία λαμβάνοντας πιο δραστικά μέτρα, μέσω πολυήμερων σιωπηλών διαλογισμών ή καταφυγίων στο σκοτάδι. Αυτές οι εμπειρίες «στέρησης των αισθήσεων», που ξεπερνούν την ακουστική, βυθίζουν τους συμμετέχοντες στην απόλυτη απομόνωση για αρκετές ημέρες, με στόχο την αυτογνωσία και την ενδοσκόπηση.

Κοινωνικοποίηση στη σιωπή

Πολλοί άνθρωποι που αναζητούν την ησυχία συνδυάζουν τη σιωπή με την κοινότητα. Οργανώσεις συναντήσεων, όπως η Peace in the Wild, με έδρα τη Γεωργία, η οποία συνδέει λάτρεις της φύσης μέσω της υπαίθριας αναψυχής, έχουν μετατρέψει την πεζοπορία χωρίς ομιλία σε μια διαλογιστική ομαδική δραστηριότητα.

Επιπλέον, το Silent Book Club, το οποίο καλεί τα μέλη του να διαβάσουν για μια ώρα χωρίς να πουν κουβέντα, έχει πρόσφατα εκτοξεύσει τη δημοτικότητά του χάρη στα social media: «Το αποκαλούμε το εσωστρεφές happy hour», λέει η Guinevere de la Mare, συνιδρύτρια της ομάδας. «Οι σιωπηλές λέσχες βιβλίου ξεκίνησαν ως ένας τρόπος για να έχουμε χαμηλού ρίσκου τρόπους αλληλεπίδρασης με την ανθρωπότητα και πάλι μετά την πανδημία».

Σε ένα νέο καφέ, το Shojo, στην Οσάκα της Ιαπωνίας, οι θαμώνες καλλιεργούν μία ατμόσφαιρα «ήσυχης φλυαρίας», επικοινωνώντας στη νοηματική γλώσσα ή ανταλλάσσοντας σημειώματα, ενώ δείχνουν στους σερβιτόρους τι θέλουν να παραγγείλουν από τον κατάλογο.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Time Out Tokyo (@timeouttokyo_)

Βελτίωση των ηχοτοπίων των πόλεων

Η ψηφιακή αποτοξίνωση και τα ήσυχα στέκια, ωστόσο, δεν βοηθούν ιδιαίτερα τους πολίτες μεγάλων πόλεων – εκεί, δηλαδή όπου κατοικεί πάνω από το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ονόμασε την ηχορύπανση «κορυφαίο» περιβαλλοντικό παράγοντα πρόκλησης προβλημάτων υγείας, που ξεπερνά μόνο η ατμοσφαιρική ρύπανση – γεγονός που δεν προκαλεί έκπληξη, δεδομένου ότι οι κάτοικοι των πόλεων εκτίθενται χρόνια σε θόρυβο άνω των 85 ντεσιμπέλ.

«Το κύριο ζήτημα στις πόλεις είναι ο θόρυβος της οδικής κυκλοφορίας – γι’ αυτό πολλοί άνθρωποι προωθούν την ιδέα των ηλεκτρικών οχημάτων», λέει ο Francesco Aletta, αρχιτέκτονας, σχεδιαστής αστικού ήχου και λέκτορας στο University College του Λονδίνου.

Τα ηλεκτροκίνητα οχήματα είναι σημαντικά πιο αθόρυβα σε σχέση με τα αυτοκίνητα που κινούνται με ορυκτά καύσιμα. Το πράσινο μπορεί επίσης να παίξει σημαντικό ρόλο: Η φύτευση δέντρων σε αυτοκινητόδρομους μειώνει τον θόρυβο έως και 12 ντεσιμπέλ, ενώ οι «ζωντανοί τοίχοι», όπως η εξωτερική επένδυση με 30.000 φυτά σε ένα κτήριο γραφείων στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας – η μεγαλύτερη πράσινη πρόσοψη στην Ευρώπη – απορροφούν τον θόρυβο, ελαχιστοποιώντας παράλληλα την αστική θερμότητα.

Επιπλέον, μια τεχνολογία που ο Aletta θεωρεί πως στηρίζει το αίτημα της κοινωνίας για ησυχία είναι τα wearables, όπως ορισμένα smart watches που προειδοποιούν τους χρήστες για τα επίπεδα θορύβου του περιβάλλοντος.

«Τη στιγμή που αρχίζεις να ευαισθητοποιείσαι, αναλαμβάνεις και δράση», λέει, σημειώνοντας με αισιοδοξία πως το «ρεύμα δείχνει να αλλάζει».