Μεγέθυνση κειμένου
Ένας ανώτερος αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών της Βρετανίας, μιλά για το πώς είναι να ανακαλύπτεις ότι είσαι νευροδιαφορετικός
Ο Liam προήδρευε σε μια συνάντηση εθνικής ασφάλειας υψηλού επιπέδου όταν ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
Ένας έντονος πόνος αναπτύχθηκε στο κεφάλι του και άρχισε να χάνει τη συγκέντρωσή του. Προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει και να δώσει προσοχή στα έγγραφα που συζητούσαν οι συνάδελφοί του, καθώς το τηλέφωνό του άναβε με νέα μηνύματα από τη δουλειά. Αλλά με τον πόνο να εντείνεται, βγήκε τρέχοντας από την αίθουσα.
«Είχα μια αισθητηριακή υπερφόρτωση και άρχισα να χάνω την ικανότητα να βλέπω», δήλωσε ο Liam στο podcast Access All του BBC. «Οι συνάδελφοί μου έπρεπε να έρθουν και να με σώσουν».
Ο Liam – δεν είναι το πραγματικό του όνομα – εργάζεται για πολλά χρόνια για την MI5. Έχει ταξιδέψει στο εξωτερικό και έχει εργαστεί σε πολύπλοκες έρευνες – ορισμένες αφορούσαν την αποτροπή απειλών που θα μπορούσαν να βλάψουν Βρετανούς πολίτες.
Πάντα υπερηφανευόταν για την αξιοπιστία του να κάνει τη δουλειά του, ένα βασικό χαρακτηριστικό για έναν αξιωματικό των μυστικών υπηρεσιών. Όμως η ολοκλήρωση των καθηκόντων του συνεπαγόταν τεράστιο άγχος.
«Παρακολουθούσα μια συνάντηση και ταυτόχρονα διάβαζα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ενώ ταυτόχρονα σκεφτόμουν και τι θα ήθελα να γράψω σε μια έκθεση», λέει.
Ο Liam δυσκολευόταν να αποφασίσει τι να ιεραρχήσει και συχνά δεν ένιωθε να «μπαίνει σε μια υπόθεση» με τον τρόπο που θα ήθελε.
Μετά τη συνάντηση, ο Liam πήρε λίγο καιρό άδεια από τη δουλειά του και μίλησε με διάφορους ειδικούς. Έμαθε ότι είχε βιώσει αυτιστικό burnout, μια κατάσταση σωματικής και ψυχικής κόπωσης και αυξημένου στρες που είχε συσσωρευτεί επί χρόνια.
Κάποιες μέρες ήταν ανακουφισμένος που κατάλαβε τι είχε συμβεί – άλλες μέρες ήταν ανήσυχος για το αν θα έπρεπε να βρει νέα δουλειά.
«Δυσκολευόμουν να είμαι εκτός δουλειάς», λέει. «Ήμουν τόσο κουρασμένος, υπήρχαν πολλές σκέψεις που περνούσαν από το μυαλό μου. Ανησυχούσα για το πώς θα με έβλεπαν».
Παρά τις ανησυχίες, ο Liam υποστηρίχθηκε από τους συναδέλφους του όταν επέστρεψε στη δουλειά του. Του προσφέρθηκαν συνεδρίες με τις ομάδες επαγγελματικής υγείας και ευημερίας και οι σύμβουλοι νευροδιαφορετικότητας τον βοήθησαν να μάθει πώς να εργάζεται με τον αυτισμό του.
Έμαθε για τη σημασία του να κάνει μία εργασία κάθε φορά, να έχει ρουτίνες και να κάνει συζητήσεις για το τι πρέπει να ιεραρχεί.
Με την πάροδο του χρόνου τα πράγματα έγιναν ευκολότερα. Ο Liam εντάχθηκε σε ένα δίκτυο νευροδιαφορετικού προσωπικού και ενθαρρύνθηκε να γνωστοποιήσει ότι είναι αυτιστικός.
Λέει, ότι τώρα μπορεί να δει τη δύναμη στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει τα καθήκοντα και περιγράφει τη δουλειά στην υπηρεσία πληροφοριών σαν την επίλυση ενός πολύπλοκου παζλ, όπου τα νευροδιαφορετικά άτομα μπορεί να είναι σε θέση να προσφέρουν εναλλακτικές προοπτικές και να βοηθήσουν να καλύψουν τα κενά γνώσης.
Λέει ότι η υπερσυγκέντρωση, η προσοχή στη λεπτομέρεια και η καλή μνήμη του έχουν επίσης αποδειχθεί γόνιμες στον τομέα.
Το να κρατάς μυστικά είναι ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς για την MI5 και μόνο οι στενοί συγγενείς του Liam γνωρίζουν ακριβώς το αντικείμενο της δουλειάς του, αλλά ο ίδιος λέει ότι το burnout του δεν συνδέθηκε ποτέ με αυτή την πτυχή του επαγγέλματός του.
«Κρατάω πολλές πληροφορίες μέσα μου», λέει. «Το να κρατάω μυστικά δεν είναι ποτέ θέμα για μένα».
Η MI5 είναι ένας εργοδότης που αγκαλιάζει την αναπηρία, πράγμα που σημαίνει ότι έχει λάβει μέτρα για την παροχή ίσων ευκαιριών σε άτομα με αναπηρία. Απασχολεί περίπου 5.000 άτομα, εκ των οποίων περίπου το 4% είναι άτομα με αναπηρία, σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα το 2022. Το think tank, Institute for Government, αναφέρει ότι αυτό είναι κάτω από το μέσο όρο για τους δημόσιους υπαλλήλους που το 2022 ήταν 14% και 15,5% για τον εργαζόμενο πληθυσμό του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ιστορικά, οι υπηρεσίες ασφαλείας θεωρούσαν δύσκολη την πρόσληψη ατόμων με αναπηρία και άλλων ομάδων, όπως οι μαύροι και οι εθνοτικές μειονότητες, αλλά η MI5 λέει ότι έχει εργαστεί σκληρά για να το αλλάξει αυτό. Η τελευταία της έκθεση για το μισθολογικό χάσμα δείχνει ότι το ένα τέταρτο όλων των νέων υπαλλήλων που θα προσληφθούν το 2022-23 ήταν από εθνοτική μειονότητα και σχεδόν το 48% ήταν γυναίκες.
Η MI5 δεν παρείχε πληροφορίες σχετικά με το πόσοι από τους νευροδιαφορετικούς υπαλλήλους της καταλήγουν σε ανώτερες θέσεις, αλλά ο Liam λέει ότι το γεγονός ότι είναι αυτιστικός δεν τον εμπόδισε. Η προαγωγή του σε ανώτερο στέλεχος ήρθε μετά την εμπειρία του burnout και λέει ότι γνωρίζει και άλλους που επίσης έχουν πετύχει στον οργανισμό.
«Κάποιοι άνθρωποι είναι από την πλευρά της ΔΕΠΥ, κάποιοι αυτιστικοί και κάποιοι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι», λέει. «Το να είσαι νευροδιαφορετικός φέρνει δύναμη στην MI5».
Ο Gordon Corera, ανταποκριτής ασφαλείας του BBC, λέει ότι δίνεται πραγματική έμφαση στη διαφοροποίηση του προσωπικού στις υπηρεσίες ασφαλείας του Ηνωμένου Βασιλείου.
«Είναι εν μέρει για να αντικατοπτρίζεται ο πληθυσμός, για να είμαστε ανοιχτοί στους καταλληλότερους ανθρώπους, αλλά και για να αποφύγουμε την ομαδική σκέψη που προέρχεται από το να έχεις μόνο ένα είδος υπόβαθρου ή έναν τρόπο κατανόησης του κόσμου».
Λέει ότι από τις τρεις κύριες υπηρεσίες – MI5, MI6 και GCHQ – η τελευταία φάνηκε να έχει περισσότερα άτομα με εμφανή αναπηρία στο προσωπικό της «και συχνά αναζητά άτομα με νευροδιαφορετικότητα».
Αλλά προσθέτει: «Η MI5 φαινόταν πάντα πιο ποικιλόμορφη όσον αφορά το εθνικό υπόβαθρο και έχει περισσότερες γυναίκες σε ανώτερες θέσεις».
Ο Kamran Mallick από το Disability Rights UK λέει ότι η εργασιακή κουλτούρα του Ηνωμένου Βασιλείου εξελίσσεται όσον αφορά τα άτομα με νευροδιαφορετικότητα.
«Οργανισμοί όπως η MI5 παίζουν καθοριστικό ρόλο στην πρωτοπορία για πιο συμπεριληπτικά και υποστηρικτικά περιβάλλοντα για άτομα με παθήσεις όπως ο αυτισμός», λέει.
Όμως, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, το 2022-23 μόνο το 30% των αυτιστικών ατόμων εργάζονταν.
«Συχνά η έλλειψη ευαισθητοποίησης και κατανόησης των νευροδιαφορετικών καταστάσεων μεταξύ των εργοδοτών, οδηγεί σε παρανοήσεις και ανεπαρκή υποστήριξη», λέει ο κ. Mallick.
Ο Liam λέει ότι έχει όλα όσα χρειάζεται για να κάνει καλά τη δουλειά του και είναι πρόθυμος να μοιραστεί την ιστορία του. Αλλά όταν πιέζεται για πληροφορίες σχετικά με τους κοινωνικούς χώρους όπου οι συνάδελφοί του θα μπορούσαν να συναντηθούν για να μοιραστούν τις εμπειρίες τους, ο Liam δεν δίνει τίποτα.
«Δεν μπορώ ούτε να επιβεβαιώσω ούτε να διαψεύσω αν υπάρχει παμπ στην MI5».
Με πληροφορίες από BBC
Related
Νεοτερα
