Η ατμόσφαιρα μοιάζει περισσότερο με φεστιβάλ παρά με σκηνή εγκλήματος. Υπάρχει ένας ακορντεονίστας και δύο άντρες με καπέλα παίζουν ντραμς. Είναι μια καθαρή ανοιξιάτικη μέρα στις αγροτικές εκτάσεις της δυτικής Γαλλίας. Αλλά οι άνθρωποι που συγκεντρώνονται σε αυτό το χωράφι είναι παράνομοι και υπάρχουν ενδείξεις ότι αναμένουν προβλήματα. Κάποιος έχει μια μάσκα γύρω από το λαιμό του. Υπάρχει μια ομάδα ντυμένων με full face. Άλλοι κρύβουν τα χαρακτηριστικά τους με γυαλιά ή μάσκες, και μια ομάδα κρατάει ένα φαρδύ υφασμάτινο πανί για να κρυφτεί από τη θέα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών της αστυνομίας.

Στο κέντρο της δίνης στέκεται η Léna Lazare, κρατώντας μια αξίνα.

Τα μακριά καστανά μαλλιά της τότε 24χρονης είναι λυμένα, το πρόσωπό της ακάλυπτο. Αυτό είναι σημαντικό, λέει. Προσδίδει μια αίσθηση νομιμότητας σε αυτό που πρόκειται να κάνει. Σπρώχνει την αξίνα στο έδαφος, ενώ το πλήθος γύρω της την παρακολουθεί. Ξανά και ξανά χτυπάει το σκληρό, ξηρό χώμα.

Όταν δεν μπορεί να σκάψει άλλο, ένα άλλο άτομο βγαίνει από τη συγκέντρωση για να αναλάβει. Αρκετά μέτρα πιο κάτω, βρίσκουν αυτό που έψαχναν: Σωλήνες. Κάτω από το χωράφι υπάρχει ένα δίκτυο που έχει σχεδιαστεί για να μεταφέρει νερό σε μια νέα «μεγα-λεκάνη» – μια γιγαντιαία δεξαμενή που κατασκευάζεται κοντά στο χωριό Épannes. Η ομάδα είναι εδώ για να βγάλει έναν από αυτούς τους σωλήνες από το έδαφος.

Σε άλλα μέρη του κόσμου, οι περιβαλλοντολόγοι στοχεύουν πετρελαϊκούς κολοσσούς, αεροδρόμια και τράπεζες για να ρίξουν άμμο στα γρανάζια των εταιρειών που πιστεύουν ότι θερμαίνουν ενεργά τον πλανήτη.

Για τους ακτιβιστές στη Γαλλία, οι μεγάλες δεξαμενές έχουν γίνει σύμβολο του τρόπου με τον οποίο η κυβέρνηση προσαρμόζεται στην κλιματική κρίση με τον λάθος τρόπο. Ως λύση στην εντεινόμενη ξηρασία, οι γαλλικές αρχές έχουν φτιάξει γιγαντιαία συστήματα αποθήκευσης νερού στην ύπαιθρο για τις μεγάλες φάρμες που αντλούν νερό κατά τους ξηρούς μήνες. Οι επικριτές λένε ότι αυτές οι τεράστιες δεξαμενές – οι οποίες μπορούν να χωρέσουν έως και 720 εκατομμύρια λίτρα, το ισοδύναμο σχεδόν 300 πισινών ολυμπιακών διαστάσεων – ουσιαστικά συσσωρεύουν νερό, το οποίο προορίζεται για τους ιδιώτες γαιοκτήμονες, αφήνοντας τα ποτάμια ξεραμένα και τα τοπικά συστήματα υπόγειων υδάτων εξαντλημένα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα έργα αυτά αποτελούν στόχους για σαμποτάζ, σύμφωνα με την Lazare. Μιλάει για «αφοπλισμό» των δεξαμενών που θεωρεί εκείνη και οι συναγωνιστές της «πηγή βίας».

Παρακολουθεί από το πλήθος, αυτή την μέρα του Μαρτίου του 2022, έναν άνδρα με τζιν και λευκό μπλουζάκι να προσπαθεί να βγάλει με σχοινί ένα κομμάτι σωλήνα από το έδαφος. Όταν ένα τμήμα απελευθερώνεται, το πλήθος ξεσπά σε χειροκροτήματα και ένας άνδρας με μπλε φόρμα κρατά τον κομμένο σωλήνα πάνω από το κεφάλι του σαν τρόπαιο. «Εκείνη τη στιγμή», θυμάται αργότερα η Lazare, «το νερό αναβλύζει και επιστρέφει στη γη».

Η «Εξέγερση της Γης»

Η Lazare είναι ένα από τα 200 ιδρυτικά μέλη της Les Soulèvements de la Terre, ή Εξέγερση της Γης, μιας γαλλικής οργάνωσης που εντάσσεται στο νέο κύμα ριζοσπαστικών ευρωπαϊκών κλιματικών ομάδων που σχηματίστηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια.

Στη Γαλλία, αυτή η πρώην φοιτήτρια Φυσικής έχει γίνει εκπρόσωπος του σαμποτάζ. «Ενεργούμε όταν οι υποδομές έχουν σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στα έμβια όντα», λέει.

Τώρα, 26 ετών, η Lazare εστιάζει στο ζήτημα περισσότερο ως επιστήμονας παρά ως ακτιβίστρια – ήσυχη, σοβαρή και φειδωλή με τα λόγια της. «Αρνούμαστε να μας χαρακτηρίσουν εγκληματίες», λέει. Αφού ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών Gérald Darmanin συνέκρινε ορισμένα μέλη της Les Soulèvements de la Terre με οικοτρομοκράτες και η κυβέρνηση έθεσε την οργάνωση εκτός νόμου τον Ιούνιο του 2023, η Lazare ήταν εκείνη που βγήκε στην τηλεόραση για να υπερασπιστεί τις δραστηριότητες της ομάδας.

Τα τελευταία χρόνια, οι ακτιβιστές έχουν σπάσει παράθυρα τραπεζών, έχουν επιτεθεί σε βενζινάδικα, έχουν εισβάλει σε σταθμούς ελέγχου πετρελαιαγωγών, έχουν ξεφουσκώσει εκατοντάδες ελαστικά SUV και, μόλις αυτό το καλοκαίρι, περιέλουσαν το Στόουνχεντζ με προσωρινή πορτοκαλί μπογιά.

Το κάνουν αυτό για διαφορετικούς σκοπούς – για να προσελκύσουν την κάλυψη των μέσων ενημέρωσης, για να υποστηρίξουν την υπόθεσή τους ενώπιον ενόρκων ή για να καταστήσουν αφόρητες τις πιέσεις στις επιχειρήσεις που θεωρούν υπεύθυνες για τη επιβάρυνση της ατμόσφαιρας με διοξείδιο του άνθρακα, την πρόκληση καταστροφικών καιρικών φαινομένων και τη μαζική εξαφάνιση.

Αν η Greta Thunberg ήταν εμβληματική μορφή όλο το προηγούμενο στάδιο στο παγκόσμιο κίνημα για το κλίμα, η Lazare σηματοδοτεί το τι θα ακολουθήσει. Οι σημερινοί ακτιβιστές παλεύουν με τη βαθιά απογοήτευση ότι οι μαζικές διαδηλώσεις του 2019 για το κλίμα δεν οδήγησαν σε μεγάλες αλλαγές, ενώ διαπιστώνουν ότι ο χρόνος τελειώνει για την αποτροπή μίας κλιματικής καταστροφής.

Αυτοί οι λόγοι τους οδηγούν σε πιο ακραίες μορφές δράσεις που προηγουμένως είχαν καταληφθεί μόνο από το πιο ριζοσπαστικό περιθώριο του περιβαλλοντικού κινήματος.

Σαμποτάζ και η δράση για το κλίμα

Το σαμποτάζ αποτελεί ένα σκέλος του σύγχρονου περιβαλλοντικού κινήματος εδώ και μισό αιώνα. Το 1975, δύο αυτοσχέδιες βόμβες εξερράγησαν σε έναν πυρηνικό σταθμό της Γαλλίας που δεν είχε ακόμη ανοίξει, καθυστερώντας την κατασκευή του κατά αρκετούς μήνες.

Το 1986, ακτιβιστές βύθισαν δύο ισλανδικά φαλαινοθηρικά πλοία περίπου 430 τόνων και χρησιμοποίησαν βαριοπούλες και οξύ για να καταστρέψουν τον εξοπλισμό επεξεργασίας στο μοναδικό εργοστάσιο παραγωγής φαλαινολαδιού της χώρας.

Το 1998, τη χρονιά που γεννήθηκε η Lazare, μια ομάδα που συνδέεται με το Μέτωπο Απελευθέρωσης της Γης προκάλεσε ζημιές άνω των 12 εκατομμυρίων δολαρίων όταν πυρπόλησε μια λωρίδα μήκους ενός μιλίου ενός χιονοδρομικού κέντρου στο Κολοράντο, το οποίο σχεδίαζε να επεκταθεί σε μια περιοχή που θεωρείται βιότοπος για το απειλούμενο είδος του λύγκα.

Το 2011, όταν ήταν 12 ετών, ένα τσουνάμι προκάλεσε μεγάλη καταστροφή στο πυρηνικό εργοστάσιο Φουκουσίμα. Η Lazare πέρασε μέρες μετά διαβάζοντας εμμονικά για τη διαρροή ραδιενέργειας και τους 15.000 ανθρώπους που αναγκάστηκαν να εκκενώσουν τα σπίτια τους.

Διάβασε επίσης αναφορές που υποστήριζαν ότι οι υπεύθυνοι του εργοστασίου είχαν περικόψει τα μέτρα ασφαλείας εν μέρει για να εξοικονομήσουν χρήματα. Και αυτό την εισήγαγε σε μια ένταση -μεταξύ του τι είναι καλύτερο για τις επιχειρήσεις και του τι είναι καλύτερο για το τοπικό περιβάλλον- που τώρα βρίσκει πανταχού παρούσα.

«Τα πάντα γίνονταν για να δοθεί προτεραιότητα στα οικονομικά συμφέροντα πριν από την ευημερία του πληθυσμού», λέει.

Επτά χρόνια μετά τη Φουκουσίμα, η Lazare μετακόμισε στο Παρίσι για να σπουδάσει Φυσική στο διάσημο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Εκεί γνώρισε και άρχισε να διαμαρτύρεται μαζί με άλλους φοιτητές ακτιβιστές. Τότε, μια μέρα την άνοιξη του 2018, είδε την αστυνομία να ρίχνει δακρυγόνα σε περιβαλλοντολόγους που έκαναν κατάληψη σε ένα εγκαταλελειμμένο αεροδρόμιο στη δυτική Γαλλία και άρχισε να αισθάνεται ότι οι διαμαρτυρίες από μόνες τους δεν ήταν αρκετές.

Εκείνη τη χρονιά, η Thunberg ξεκίνησε την ειρηνική σχολική απεργία που την έκανε διάσημη, και η Lazare ξεκίνησε τη δική της ομάδα, την Περιβαλλοντική Ανυπακοή του Παρισιού ή Désobéissance Ecolo Paris.

Η ομάδα δοκίμασε μερικές μικρές, ριψοκίνδυνες δράσεις, όπως το να μουτζουρώνουν τράπεζες με ένα είδος μαύρης μπογιάς που αφαιρείται εύκολα, λέει η Lazare, αλλά κατέληξαν να μιλάνε για την παραβίαση του νόμου πολύ περισσότερο από ό,τι για την πραγματική παραβίασή του.

Την ίδια περίπου εποχή, το κυρίαρχο κίνημα για το κλίμα είχε αρχίσει να αποκτά δυναμική με ειρηνικές τακτικές. Εκατομμύρια νέοι άρχισαν να διαδηλώνουν σε πρωτεύουσες σε όλο τον κόσμο, καθιστώντας σαφές ότι δεν ήθελαν να κληρονομήσουν έναν κατεστραμμένο πλανήτη.

Όταν οι διαδηλώσεις έφτασαν στο Παρίσι στις αρχές του 2019, η Lazare συμμετείχε σε αυτές. Έγινε εθνική συντονίστρια της «Νεολαίας για το Κλίμα», του γαλλικού ισοδύναμου των «Fridays for Future» της Thunberg, εμφανιζόμενη στην τηλεόραση και στις εφημερίδες μιλώντας για την κλιματική κρίση και την απόφασή της να σταματήσει να ταξιδεύει με αεροπλάνο.

Όλο αυτό το διάστημα ήταν ανήσυχη. «Δεν προχωρούσε αρκετά γρήγορα», θυμάται. Στο τέλος εκείνης της χρονιάς, η Lazare εγκατέλειψε το πανεπιστήμιο. «Πρέπει να επανεφεύρουμε τους εαυτούς μας, να οδηγήσουμε τους ανθρώπους στην πολιτική ανυπακοή, να οργανώσουμε πιο ριζοσπαστικές δράσεις», δήλωσε στο γαλλικό περιοδικό Politis.

Προσπαθούσε να πείσει τους συντρόφους της να κάνουν το άλμα προς το σαμποτάζ. «Επρόκειτο για το να τολμήσουμε να καταστρέψουμε υλικά πράγματα», εξηγεί η ίδια. Μέχρι τότε, λέει, αυτή ήταν μια γραμμή που το κυρίαρχο κίνημα για το κλίμα δεν ήταν έτοιμο να περάσει.

Το άλμα σε πιο ακραίες δράσεις ακτιβισμού

Τότε η πανδημία απέσπασε την προσοχή του κόσμου από το κλίμα. Η Γαλλία μπήκε σε κατάσταση καραντίνας. Η Lazare βρισκόταν στην Ιαπωνία, κάνοντας ένα διάλειμμα από τις διαμαρτυρίες, και δεν μπορούσε να επιστρέψει στην πατρίδα της για έξι μήνες. Όταν τελικά επέστρεψε, έπεσε στα χέρια της ένα βιβλίο για τις περιβαλλοντικές διαμαρτυρίες που μόλις είχε κυκλοφορήσει, με τίτλο «Πώς να ανατινάξεις έναν αγωγό».

Λίγα χρόνια νωρίτερα, ο συγγραφέας του, ο Σουηδός ακαδημαϊκός και ακτιβιστής Andreas Malm εργαζόταν πάνω σε ένα βιβλίο για την αρχαία Αίγυπτο, όταν η χώρα του βίωσε τις χειρότερες πυρκαγιές στη σύγχρονη ιστορία της. Πάνω από 60 πυρκαγιές έκαιγαν, από τον αρκτικό βορρά έως το νότιο νησί Γκότλαντ. Και δεν ήταν μόνο η Σουηδία. Kαίγονταν επίσης τμήματα της Ελλάδας, της Καλιφόρνια και του Ηνωμένου Βασιλείου.

Ο Malm δεν μπορούσε πλέον να δικαιολογήσει «το χαζολόγημα σε αυτά τα μουχλιασμένα ιστορικά πράγματα ενώ ο κόσμος κυριολεκτικά φλεγόταν», οπότε ξέχασε το βιβλίο για την αρχαία Αίγυπτο και αντ’ αυτού έγραψε μια πραγματεία υποστηρίζοντας ότι το σαμποτάζ είναι απαραίτητο για να σημειώσει πραγματική πρόοδο το κίνημα για το κλίμα.

«Η κατάσταση είναι τόσο άσχημη, που πρέπει να ξεπεράσουμε την απολύτως ειρηνική πολιτική ανυπακοή και να αρχίσουμε να πειραματιζόμαστε», λέει ο Malm. Οι ειρηνικές πορείες δεν πρέπει να σταματήσουν, υποστηρίζει.

Αντίθετα, το κίνημα για το κλίμα πρέπει να αναπτύξει μια ριζοσπαστική πτέρυγα -μια πτέρυγα που θα ασκεί επίσης πίεση στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και στους πολιτικούς να συνεργαστούν στενότερα με τους μετριοπαθείς ακτιβιστές.

Στο βιβλίο του συνέκρινε αυτή τη δυναμική με το αμερικανικό κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα. Κατά την άποψή του, ήταν η απειλή της αυξανόμενης δημοτικότητας του Malcolm X που είχε ωθήσει τους διαδοχικούς προέδρους, πρώτα τον John F. Kennedy και στη συνέχεια τον Lyndon Johnson, να συνεργαστούν με τον Martin Luther King Jr.

Αυτού του είδους η πτέρυγα, έγραψε, αφορούσε τη βλάβη της περιουσίας και όχι των ανθρώπων -κάτι που θεωρεί κόκκινη γραμμή, ηθικά και στρατηγικά. «Το μόνο σημείο όπου γίνεται περίπλοκο», λέει, «είναι όταν έχεις αστυνομικούς να προστατεύουν τα πράγματα που θέλεις να καταστρέψεις». Η αστυνομία, με άλλα λόγια, μπορεί να αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα.

Η Lazare δεν ευθυγραμμίζεται πλήρως με τον Malm, ο οποίος έχει υποστηρίξει έναν «οικολογικό λενινισμό» της κρατικής παρέμβασης στην οικονομία από πάνω προς τα κάτω. «Δεν συμφωνούμε καθόλου πολιτικά», λέει.

Αλλά το βιβλίο του είχε βαθιά επίδραση πάνω της. Ο Malm, από την πλευρά του, έχει πάει στις διαδηλώσεις των Les Soulèvements de la Terre και εκφράζει ιδεολογική συγγένεια. «Το σαμποτάζ είναι ένας γαλλικός όρος», λέει. «Νομίζω ότι οι Les Soulèvements de la Terre είναι η αιχμή του δόρατος του κλιματικού κινήματος στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή».

Το σαμποτάζ εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη

Το σαμποτάζ μπορεί να είναι γαλλικός όρος, αλλά είναι μια τακτική που εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη. Περίπου την ίδια εποχή που η Lazare έσκαβε σωλήνες στις αρχές του 2022, ο 30χρονος ψυχολόγος Lars Werner περπατούσε στη γερμανική ύπαιθρο, με μια φορητή σκάλα κρυμμένη στην τσάντα του. Ήταν το αποκορύφωμα μηνών μελέτης χαρτών, αναζητώντας τα σημεία όπου οι αγωγοί πετρελαίου ήταν πιθανό να εξέχουν από το έδαφος στην πατρίδα του.

Ο Werner ήταν μέλος της Letzte Generation (Τελευταία Γενιά), μιας ομάδας ακτιβιστών για το κλίμα, η οποία είναι γνωστή για τα μπλόκα στους δρόμους, όπου τα μέλη της κάθονται κάτω και εμποδίζουν την κυκλοφορία μέχρι να συλληφθούν.

Ο Werner και οι συνάδελφοί του ήταν «έτοιμοι να πάνε στη φυλακή», λέει, για να τραβήξουν την προσοχή του κοινού. Τώρα, ήθελε να εφαρμόσει αυτή την ιδέα στο σαμποτάζ. Το σχέδιο δεν ήταν να καταστρέψει μόνιμα τον αγωγό – ήθελε απλώς να εισβάλει σε έναν σταθμό ελέγχου και να σταματήσει τη ροή του πετρελαίου.

Μια φωτογραφία από εκείνη την ημέρα, που δημοσιεύτηκε στο Instagram, δείχνει τον Werner να πιάνει μια μαύρη βαλβίδα έκτακτης ανάγκης και να κοιτάζει πανηγυρικά την κάμερα μέσα από μικρά στρογγυλά γυαλιά. Εκείνη την άνοιξη, λέει, η ομάδα διέρρηξε συνολικά 35 σταθμούς ελέγχου αγωγών σε όλη τη χώρα. (Η ανταπόκριση στις διαμαρτυρίες για τους αγωγούς ήταν χλιαρή, λέει ο Werner. Η κάλυψη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ήταν αραιή – δεν βοηθήθηκε από το γεγονός ότι η εταιρεία στην οποία ανήκαν οι αγωγοί, το διυλιστήριο PCK Raffinerie, αρνήθηκε να πει αν είχε διακοπεί η παροχή πετρελαίου).

Λίγο καιρό μετά την πρώτη διαμαρτυρία του Werner για τον αγωγό, ένας Βρετανός γιατρός ονόματι Patrick Hart εντάχθηκε σε μια νέα βρετανική ομάδα με την ονομασία Just Stop Oil, η οποία καλούσε σε «τολμηρή δράση» μέχρι η κυβέρνηση να δεσμευτεί να σταματήσει την αδειοδότηση νέων έργων ορυκτών καυσίμων.

Πριν από την ανατολή του ήλιου μια μέρα τον Αύγουστο του 2022, ο Patrick Hart έφτασε σε ένα βενζινάδικο στα περίχωρα του Λονδίνου και άρχισε να σπάει τις οθόνες τιμών σε κάθε αντλία χρησιμοποιώντας ένα σφυρί και ένα καλέμι. Στη συνέχεια κάθισε και περίμενε να φτάσει η αστυνομία.

Ο Hart επέλεξε τις οθόνες των αντλιών καυσίμων, όπως λέει, επειδή ήταν το μόνο μέρος του βενζινάδικου που πίστευε ότι μπορούσε να καταστρέψει χωρίς να διακινδυνεύσει να χυθεί νερό ή να βλάψει κάποιο άλλο ζωντανό πλάσμα.

Εκτός από τα βενζινάδικα, τα μέλη του Just Stop Oil έχουν επιτεθεί σε διάσημους πίνακες ζωγραφικής, έχουν εισβάλει σε αθλητικούς χώρους και έχουν ψεκάσει μπογιά σε σκόνη στο Στόουνχεντζ για να στείλουν ένα μήνυμα στο κοινό: Μπορεί να θέλετε να ξεχάσετε ότι η κλιματική κρίση συμβαίνει, αλλά οι πιο δραματικές συνέπειές της δεν έχουν έρθει ακόμα.

«Δεν ξέρω πόσες φορές πρέπει να το πω αυτό, αλλά την έχουμε γ***σει». Το να έχει περισσότερες ευκαιρίες να μεταφέρει αυτό το μήνυμα είναι, γι’ αυτόν, το ζητούμενο. Οι ενέργειές του προκαλούν μεγάλο ενδιαφέρον στον Τύπο στον οποίο δίνει πολλές συνεντεύξεις. «Κάθε φορά που δίνω μια συνέντευξη, λέω ότι η ανθρωπότητα οδεύει προς τον αφανισμό», λέει. «Αν δεν αλλάξουμε τώρα, τότε δεν έχουμε καμία ελπίδα».

Οι σαμποτέρ του κλίματος έχουν καλό σκοπό

Αυτοί οι σαμποτέρ του κλίματος ζουν σε διαφορετικές χώρες και μιλούν διαφορετικές γλώσσες, αλλά έχουν πολλές ομοιότητες. Θέλουν να δείξουν τα πρόσωπά τους, να εξηγήσουν ότι αυτό που κάνουν είναι μια ορθολογική απάντηση στην τρέχουσα κρίση. Δεν είμαστε εμείς οι βίαιοι, λένε. Η πραγματική βία διαπράττεται από εταιρείες που καταστρέφουν τον πλανήτη μας για το κέρδος. Το σαμποτάζ πρέπει να έχει στόχο την περιουσία, ποτέ τους ανθρώπους. Το περιβάλλον δεν πρέπει να βλάπτεται μόνιμα.

Βέβαια, οι βόμβες που τοποθετήθηκαν σε γαλλικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής τη δεκαετία του 1970 δεν εμπόδισαν τη χώρα να εξελιχθεί στον μεγαλύτερο παραγωγό πυρηνικής ενέργειας στην Ευρώπη. Η φαλαινοθηρία συνεχίζεται στην Ισλανδία. Το χιονοδρομικό κέντρο του Κολοράντο που κάηκε από το Μέτωπο Απελευθέρωσης της Γης ξαναχτίστηκε. Το πετρέλαιο εξακολουθεί να ρέει από τους γερμανικούς αγωγούς που έκλεισε ο Werner και το φυσικό αέριο από τις αγγλικές αντλίες που διέλυσε ο Hart.

H μάχη του Sainte-Soline

Αλλά η Lazare ισχυρίζεται ότι οι ενέργειές της προκαλούν πραγματική αναστάτωση. Μέχρι την περασμένη άνοιξη, είχε συμμετάσχει σε τρεις πράξεις σαμποτάζ κατά των μεγα-υδροσυλλεκτών: στο Cram-Chaban, στο Épannes και στο Sainte-Soline.

Η Les Soulèvements de la Terre κάνει κάτι περισσότερο από το να προσελκύει απλώς την προσοχή των μέσων ενημέρωσης, υποστηρίζει. Η ομάδα έχει εμπνεύσει μιμητικές επιθέσεις που έχουν βανδαλίσει μεγα-λεκάνες σε όλη τη δυτική Γαλλία. Ισχυρίζεται ότι αυτό έχει ανεβάσει το κόστος κατασκευής μεγα-λεκάνης- οι κατασκευαστικές εταιρείες πρέπει τώρα να πληρώνουν για φρουρούς ασφαλείας και ανιχνευτές κίνησης για να προφυλαχθούν από ανθρώπους σαν αυτήν. Και δεν είναι μόνο οι ιδιοκτήτες της μεγα-λεκάνης που παρακολουθούν την Les Soulèvements de la Terre.

Τον Μάρτιο του 2023, η Lazare βοήθησε στην οργάνωση μιας δεύτερης διαμαρτυρίας στην υπό κατασκευή μεγα-λεκάνη κοντά στο Sainte-Soline στη δυτική Γαλλία. Τουλάχιστον 6.000 διαδηλωτές συναντήθηκαν με περίπου 3.000 Γάλλους χωροφύλακες με πλήρη εξοπλισμό των ΜΑΤ, δημιουργώντας ένα φράγμα μεταξύ του πλήθους και της μισοκατασκευασμένης δεξαμενής. Ορισμένοι διαδηλωτές γύρισαν πίσω- άλλοι προσπάθησαν να περάσουν τον κλοιό, προσπαθώντας να φτάσουν και να σαμποτάρουν το εργοτάξιο.

Η βία που ακολούθησε συγκλόνισε τη Γαλλία. Η αστυνομία έριξε 5.000 δακρυγόνα σε λιγότερο από δύο ώρες. Σύντομα οι διαδηλωτές γέμισαν αίματα – σύμφωνα με την εφημερίδα Les Soulèvements de la Terre, περισσότεροι από 200 άνθρωποι τραυματίστηκαν. Δύο άνθρωποι έμειναν σε κώμα. Οι διοργανωτές ισχυρίζονται ότι κάποιος έχασε ένα μάτι. Η αστυνομία λέει ότι 47 αστυνομικοί τραυματίστηκαν και τέσσερα οχήματα κάηκαν.

«Πολλοί από εμάς αισθανθήκαμε εντελώς τραυματισμένοι από αυτό που συνέβη», λέει η Lazare, η οποία λέει ότι έμεινε πίσω από την πρώτη γραμμή βοηθώντας να φροντίσει τους τραυματίες. Ένας φίλος ενός φίλου είχε χτυπηθεί στο πόδι από χειροβομβίδα δακρυγόνου αναισθητοποίησης. Το ανοιχτό τραύμα έτρεχε αίμα. Το ασθενοφόρο χρειάστηκε ώρες για να φτάσει- η Lazare αισθάνθηκε εντελώς συγκλονισμένη.

Ο Andreas Malm ήταν επίσης στο πλήθος εκείνη την ημέρα -παρακολουθώντας μια πραγματική εξερεύνηση των ορίων της βίας που αναφέρεται στο βιβλίο του, καθώς οι διαδηλωτές συγκρούονταν με την αστυνομία. «Νομίζω ότι αυτό ήταν το σωστό», λέει για την απόφαση των ακτιβιστών να προσπαθήσουν να διαπεράσουν τις γραμμές της αστυνομίας. «Θα ήταν μια παράδοση στις ένοπλες δυνάμεις του κράτους αν απλά λέγαμε: Εντάξει, προστατεύετε αυτό το κομμάτι ιδιοκτησίας με συντριπτική στρατιωτική δύναμη, οπότε απλά τα παρατάμε και πάμε σπίτι μας».

Η ημέρα έγινε γνωστή ως η μάχη του Sainte-Soline. Η κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης έφερε στο Les Soulèvements de la Terre ένα νέο επίπεδο αναγνωρισιμότητας. Και οι έρευνες έδειξαν ότι το κοινό κατηγορούσε τόσο τους διαδηλωτές όσο και την αστυνομία για τη βία. (H Lazare λέει ότι μια μικρή μειοψηφία διαδηλωτών πέταξε βόμβες μολότοφ).

Στη συνέχεια, τον Ιούνιο του 2023, η γαλλική κυβέρνηση χρησιμοποίησε το βίαιο γεγονός ως δικαιολογία για να απαγορεύσει το Les Soulèvements de la Terre. Δύο μήνες αργότερα, ένα δικαστήριο παρενέβη, δίνοντας στην ομάδα την άδεια να συνεχίσει να λειτουργεί μέχρι να επανεξεταστεί σωστά η υπόθεσή της.

Μέρος της δουλειάς της Lazare είναι να απαλύνει την εικόνα των Les Soulèvements de la Terre. Για χρόνια εμφανιζόταν στα γαλλικά περιοδικά ως το νέο πρόσωπο του ριζοσπαστικού οικολογικού ακτιβισμού, αλλά έγινε η επίσημη εκπρόσωπος των Les Soulèvements de la Terre μόνο όταν η ομάδα αντιμετώπισε την προοπτική να κλείσει.

Τώρα η Lazare ανήκει σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων που εκφωνούν ομιλίες σε διαδηλώσεις ή εξηγούν τα κίνητρά τους στον Τύπο. «Η κυβέρνηση προσπαθεί να πει ότι η Les Soulèvements de la Terre είναι μια από αυτές τις επικίνδυνες υπεραριστερές ομάδες», λέει. Θέλουν το κοινό να φαντάζεται βίαιους ανθρώπους, εξηγεί. Η Lazare ξέρει ότι αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Τους σέρνουν στα δικαστήρια

Τον Νοέμβριο, η Lazare και ένας άλλος εκπρόσωπος του Les Soulèvements de la Terre θα οδηγηθούν στο δικαστήριο επειδή αρνήθηκαν να παραστούν σε κοινοβουλευτική έρευνα για τις διαδηλώσεις του 2023, συμπεριλαμβανομένης της μάχης του Saint-Soline. Αντιμετωπίζουν ποινή φυλάκισης δύο ετών.

Τον ίδιο μήνα, ο Patrick Hart προσέρχεται ενώπιον δικαστηρίου για να αποφασίσει αν θα πρέπει να χάσει την ιατρική του άδεια ως αποτέλεσμα του ακτιβισμού του.

Πέρυσι στη Γερμανία, τα μέλη της Letzte Generation υποβλήθηκαν σε αστυνομικές επιδρομές και τον Μάιο του 2024, η εισαγγελία της γερμανικής πόλης Neuruppin απήγγειλε κατηγορίες σε πέντε μέλη της ομάδας για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, επικαλούμενη εν μέρει τις διαδηλώσεις για τον αγωγό του 2022.

Ο Werner δεν έχει κατηγορηθεί, παραδόξως, αλλά ελπίζει ότι μια δημόσια δίκη των συναδέλφων του ακτιβιστών θα πυροδοτήσει μια πανελλήνια αναμέτρηση σχετικά με τη χρήση ορυκτών καυσίμων στη Γερμανία και θα δώσει τελικά στο σαμποτάζ των αγωγών του τον αντίκτυπο που ήθελε από την αρχή.

Καθώς τα μέλη τους σέρνονται στα δικαστήρια, για τις περιβαλλοντικές ομάδες είναι σημαντικό να έχουν δημόσια υποστήριξη. «Ο ριζοσπαστισμός πρέπει πάντα να υποστηρίζεται από μια μάζα ανθρώπων για να είναι νικηφόρος» λέει. Το σαμποτάζ πρέπει να εμπνεύσει, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να αποτινάξει από πάνω του τη φήμη μιας μοχθηρής, εγκληματικής πράξης.

Με πληροφορίες από Wired

Tags